-
1 vulgaris
vulgāris (volgāris), e [st2]1 [-] relatif au public, relatif à la foule, qui appartient à tout le monde, général, commun, habituel, vulgaire, banal. [st2]2 [-] qui appartient au public, qui se prostitue. - sedes vulgaris, Tac.: siège ordinaire. - usus vulgaris communisque, Tac.: usage généralement répandu. - vulgaris liberalitas, Cic.: libéralité qui s'exerce à l'égard de tout le monde. - vulgare est... Plin.: il est d'usage... - vulgaria illa, Plin.-jn.: ces banalités, ces phrases banales. - vulgaria patrum consulta, Tac.: sénatus-consultes sans importance. - non vulgare loqui, Stat.: parler un langage inconnu du vulgaire.* * *vulgāris (volgāris), e [st2]1 [-] relatif au public, relatif à la foule, qui appartient à tout le monde, général, commun, habituel, vulgaire, banal. [st2]2 [-] qui appartient au public, qui se prostitue. - sedes vulgaris, Tac.: siège ordinaire. - usus vulgaris communisque, Tac.: usage généralement répandu. - vulgaris liberalitas, Cic.: libéralité qui s'exerce à l'égard de tout le monde. - vulgare est... Plin.: il est d'usage... - vulgaria illa, Plin.-jn.: ces banalités, ces phrases banales. - vulgaria patrum consulta, Tac.: sénatus-consultes sans importance. - non vulgare loqui, Stat.: parler un langage inconnu du vulgaire.* * *Vulgaris, et hoc vulgare, pen. prod. Cic. Commun vulgaire.\Singularia an vulgaria. Cic. Rares ou communs.\Viam vulgarem ingredi. Quintil. Suyvre la commune maniere de faire.\Vulgare est. Plin. Cela est tout commun.\Commendatio non vulgaris. Cic. Non point petite et legiere, mais fort affectueuse.\Vulgaris forma. Plin. Beaulté commune qui n'est point exquise.\Puellae vulgares. Ouid. Qui s'abbandonnent.\Sermo vulgaris. Cic. Une commune maniere de parler qui n'ha nuls ornements ne elegance. -
2 vulgaris
vulgāris ( volg-), e (ante- and postclass. collat. form vulgārius, a, um, Afran., Nov., and Turp. ap. Non. p. 488, 26 sq.; Gell. 1, 22, 2; 3, 16, 18; 12, 10, 6; 16, 5, 1), adj. [vulgus], of or belonging to the great mass or multitude, general, usual, ordinary, every-day, common, commonplace, vulgar (freq. and class.): in omni arte, cujus usus vulgaris communisque non sit, Cic. Fin. 3, 1, 3:in communi vitā et vulgari hominum consuetudine,
id. de Or. 1, 58, 248:vulgaris popularisque sensus,
id. ib. 1, 23, 108:liberalitas,
i. e. exlended to all, id. Off. 1, 16, 52:vulgaria et obsoleta sunt,
id. Quint. 18, 56:vulgari et pervagatā declamatione contendere,
id. Planc. 19, 47; cf.:ut pervagatum et vulgare videatur,
id. Or. 57, 195:nihil tam vile neque tam vulgare est, cujus, etc.,
id. Rosc. Am. 26, 71:commendatio,
id. Fam. 1, 3, 2:opinio,
id. de Or. 1, 23, 109:artes,
id. Rosc. Am. 46, 134:jejunus raro stomachus vulgaria temnit,
Hor. S. 2, 2, 38:coetus vulgares spernere,
id. C. 3, 2, 23:prostratas arbores restitui... vulgare est,
is a common thing, Plin. 16, 31, 57, § 131; 14, 19, 24, § 120:vocabula,
Quint. 1, 1, 34:verba,
id. 10 1, 9, No comp. or sup. — vulgā-rĭter, after the ordinary or common manner, commonly, vulgarly (very rare):non vulgariter nec ambitiose scribere,
Cic. Fam. 13, 69, 1 (dub.); Plin. 8, 5, 5, §§ 13 and 28; 28, 14, 58, § 204. -
3 vulgaris
vulgaris vulgaris, e обычный -
4 vulgaris
vulgaris vulgaris, e народный -
5 vulgaris
vulgāris (volgāris), e (vulgus), allgemein, a) durchgängig, (allen) gemein, bei allen gewöhnlich, alltäglich, allbekannt, exordium, Cornif. rhet.: hominum consuetudo, Cic.: liberalitas, gegen alle geübt, Cic.: artes, Cic.: opinio, Cic.: cotidianus et vulgaris exitus, Sen. – nihil tam vile, tam vulgare est, cuius etc., Cic. – illa vulgaria (jenes Alltägliche, jene alltäglichen Komplimente) »Eho quid agis?« Plin. ep. – Italiae vulgare est mit folg. Infin., es ist in Italien gewöhnlich, etwas Gewöhnliches, Plin. 14, 120 u.a. – subst., α) vulgāres, ium, m., die Leute aus dem Volke, der gemeine Mann, sicut vulgares dicunt, Augustin. epist. 60, 1. – β) vulgāria, ium, n., das Gewöhnliche, anteponantur rara vulgaribus, Cic.: ieiunus raro stomachus vulgaria temnit, Hor. – b) v. Buhldirnen, öffentlich, gemein, scortum, Cic.: puellae, Ov.: mulier, Suet.
-
6 vulgaris
vulgāris (volgāris), e (vulgus), allgemein, a) durchgängig, (allen) gemein, bei allen gewöhnlich, alltäglich, allbekannt, exordium, Cornif. rhet.: hominum consuetudo, Cic.: liberalitas, gegen alle geübt, Cic.: artes, Cic.: opinio, Cic.: cotidianus et vulgaris exitus, Sen. – nihil tam vile, tam vulgare est, cuius etc., Cic. – illa vulgaria (jenes Alltägliche, jene alltäglichen Komplimente) »Eho quid agis?« Plin. ep. – Italiae vulgare est mit folg. Infin., es ist in Italien gewöhnlich, etwas Gewöhnliches, Plin. 14, 120 u.a. – subst., α) vulgāres, ium, m., die Leute aus dem Volke, der gemeine Mann, sicut vulgares dicunt, Augustin. epist. 60, 1. – β) vulgāria, ium, n., das Gewöhnliche, anteponantur rara vulgaribus, Cic.: ieiunus raro stomachus vulgaria temnit, Hor. – b) v. Buhldirnen, öffentlich, gemein, scortum, Cic.: puellae, Ov.: mulier, Suet.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulgaris
-
7 vulgaris
vulgāris, e [ vulgus ]1) обычный, обыкновенный, привычный, общепринятый ( opinio C); повседневный, обыденный, общеизвестный (ars C; nomen C, Ph); распространяющийся на всех, всеобщий ( liberalitas C)v. coetus H — стечение народа2) общедоступный, публичный ( puella O)3) простой, дешёвыйjejunus stomachus raro vulgaria temnit H — голодный желудок редко пренебрегает простыми блюдами4) (просто)народный (vox C; vocabula Q) -
8 vulgaris
vulgaris, vulgare ADJusual, common, commonplace, everyday; of the common people; shared by all -
9 vulgáris
vulgáris, -an vulgär -
10 vulgáris
* * *[\vulgárisat, \vulgárisabb] 1. vál. вульгарный;\vulgáris latin nyelv. — вульгарная латынь;vminek \vulgáris kifejtése — вульгарное изложение чего-л.;
2.tud.
, vál. \vulgáris materializmus — вульгарный материализм -
11 vulgaris
обыкновенный (в биотехнологии)
Вид в роду
[ http://www.dunwoodypress.com/148/PDF/Biotech_Eng-Rus.pdf]Тематики
EN
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > vulgaris
-
12 vulgaris
обыкновенный -
13 vulgaris
Медицина: вульгарный, обыкновенный -
14 vulgaris
мед.прил. обыкновенный; простой -
15 vulgaris
◙ adj. מהסוג הרגיל; פשוט, המוני; רגיל, נפוץ (ברפואה ובבוטניקה משמעותו מן הסוג הנפוץ ביותר; בביולוגיה משמעותו: מן הזן הנפוץ והמצוי)* * *◙ (יוצמהו ץופנה ןזה ןמ:ותועמשמ היגולויבב ;רתויב ץופנה גוסה ןמ ותועמשמ הקינטובבו האופרב) ץופנ,ליגר ;ינומה,טושפ ;ליגרה גוסהמ◄ -
16 vulgaris
,eобыкновенный -
17 vulgaris
-is/e adj Bpvulgaire, commun, ordinaire adj -
18 vulgaris
всеобщий. a) обыкновенный (1. 114 § 7 D. 30);vulg. modo legare (1. 109 pr. eod.);
vulgar. verbis libertatem per fideicommissum dare (1. 16 D. 40, 5);
substitio vulg. s. in vulg. casum facta, против. pupillaris (1. 4 § 2 D. 28, 6. 1. 1 pr. 1. 2 D. 19, 5);
actio vulg., прот. utilis (1. 46 D. 28, 5);
vulg. formula danda in aliquem (1. 43. pr. D. 47, 2);
exceptio vulg. rei iudicatae (1. 3 pr. D. 47, 23);
pactum vulg. (1. 30 D. 23, 4);
cautio vulg. (1. 114 § 12 D. 30);
quaestio vulg. (1. 21 pr. D. 47, 2);
b) простой, маловажный, недрагоценный, vasa vulg. прот., quae in pretio magno sunt (1. 3 § 1. 3 D. 33. 10);
vulg. tectoria, прот. pretiosissimae picturae (1. 13 § 1 D. 8, 2);
c) ничтожный, низкий: persona vulg., прот. honesta (1. 5 § 1 D. 26, 4);
d) о непотребных женщинах: uxor, quae vulg. fuerit (1. 13 § 2 D. 48, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > vulgaris
-
19 vulgaris
adj. gewoon, normaal, met betrekking tot normale type; algemeen (in Medicijnen & Botanie met betekenis van de meest verspreide soort; in biologie; normale soorten) -
20 vulgaris
شائع* * *شائِع
См. также в других словарях:
vulgaris — Ordinary; of the usual type. [L. fr. vulgus, a crowd] * * * vulgaris see ACNE VULGARIS, ICHTHYOSIS VULGARIS, LUPUS VULGARIS, PEMPHIGUS VULGARIS … Medical dictionary
vulgaris — BUSUIÓC s., adj. 1. s. (bot.; Ocimum basilicum) (prin Transilv.) mătăcină. 2. s. (bot.) busuioc de câmp (Prunella vulgaris) = şopârlaiţă, şopârliţă, busuioc roşu, busuioc sălbatic, (reg.) şopârlariţă, iarbă neagră; busuioc roşu (Prunella… … Dicționar Român
vulgaris — vulga̱ris, ...re [aus gleichbed. lat. vulgaris]: gewöhnlich, gemein, allgemein; z. B. in der Fügung ↑Acne vulgaris … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
vulgaris — adj. vulgar, de mal gusto. ❙ «Cuando vivía en Barcelona tenía una bañera vulgaris, marca Roca...» Cambio 16, 16.2.90. ❙ ▄▀ «No me va la gente con modales así, vulgaris, ¿sabes?» … Diccionario del Argot "El Sohez"
vulgaris purgatio — Common purgation, the judicium Dei, that is, the trial by water ordeal or fire ordeal was often called vulgaris purgatio to distinguish it from the canonical purgation, which was by the oath of the accused. See 4 Bl Comm 342. See judicium Dei … Ballentine's law dictionary
vulgaris — adj. of the usual type; regular, common; ordinary (in Medicine in Botany meaning the most widespread in the genus; in Biology: common species ) … English contemporary dictionary
vulgaris opinio est duplex, viz., orta inter graves et discretes, quae multum veritatis habet, et opinio orta inter levés et vulgares homines absque specie veritatis — /vèlgérss spin(i)yow est d(y)ûwpleks, vsdiyksst ôrts întar gréyviyz et dsskriytows, kwiy mâltam vèhratéytss héybat, et spin(i)yow orta intsr liyviyz et vàlgériyz hônwniyz ébskwiy spiyshiyiy vèhratéytes/. Common opinion is of two kinds, viz., that … Black's law dictionary
vulgaris purgatio — /vàlgérss psrgéysh(iy)ow/. Lat. In old English law, common purgation; a name given to the trial by ordeal, to distinguish it from the canonical purgation, which was by the oath of the party. 4 Bl.Comm. 342 … Black's law dictionary
vulgaris opinio — Common opinion or repute … Ballentine's law dictionary
Senecio vulgaris — Common groundsel Scientific classification Kingdom: Plantae … Wikipedia
Aquilegia vulgaris — Aquilegia vulgaris … Wikipedia Español