Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

virga

  • 1 virga

    virga

    İngilizce Sözlük Türkçe > virga

  • 2 virga

    virga, ae, f. (vireo), I) der grüne, dünne Zweig, das Reis, populi, Pappelzweig, Plin.: mala haerent in sua virga, Varro: turea, Verg. – viscata, Leimrute, Varro u. Ov.: fasces virgarum atque aridi sarmenti, Liv. – II) meton.: A) das aus einem Zweig Bereitete: 1) der Setzling, das Pfropfreis, Ov. met. 14, 630 zw. (Ehwald lignum). – 2) die Gerte, Rute, der (dünne) Stab, a) zum Schlagen der Menschen: vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo morientur meo, Plaut.: ut tua iam virgis latera lacerentur probe, Plaut.: virgis myrreis a viro usque ad mortem caedi, Lact.: metuens virgae iam grandis Achilles cantabat patriis in montibus, Iuven. – bes. virgae, die schwanken Stäbe in den Faszes der Liktoren, mit denen die Verbrecher gepeitscht wurden, vollst. lictoreae virgae, Flor. 1, 26, 3 (vgl. Plaut. Epid. 28 G. lictores duo, duo ulmei fasces virgarum): domum virgā percutere (v. Liktor), Liv.: alqm virgis caedere, Cic. u. Liv., concīdere, Cic.: virgis mori, Cic.: dah. Sing. kollektiv für die Faszes, Ov. trist. 5, 6, 32. – b) die Gerte des Reiters u. Maultiertreibers zum Lenken u. Züchtigen des Pferdes od. Maultieres, die Reitgerte, virga, quā ad regendum equum usus est, Val. Max. 3, 2, 12. Frontin. 4, 5, 16: vgl. nobilis equus umbrā quoque virgae regitur, Curt. 7, 4 (16), 18: fruticem, quem verberando equo gestant, eam virgam in laevam manum transferunt, Apul. flor. 21. p. 35, 6 Kr.: et Massyla meum virga gubernet equum, Mart. 9, 22, 14; vgl. Lucan. 4, 683. Iuven. 3, 317. – c) die Rute zum Kehren, der Besen, Ov. fast. 4, 763. – d) der Zauberstab, bes. der Merkurs, Ov. met. 14, 278 u.ö. Verg. Aen. 7, 190 u.a. – B) das einem Zweige Ähnliche: 1) virgae, die Stengel des Flachses, Plin. 19, 17. – 2) der Streifen, a) am Himmel, die sogenannte Regen- od. Wassergalle, Sen. nat. qu. 1, 9 sq. – b) der Farbenstreifen am Kleide, purpureis tingat sua corpora virgis, trage gestreifte Kleider, Ov. art. am. 3, 269. – c) auf dem Stammbaume, die Geschlechtslinie, Iuven. 8, 7.

    lateinisch-deutsches > virga

  • 3 virga

    virga, ae, f. [st2]1 [-] branche verte et mince, scion, rejeton, bouture. [st2]2 [-] baguette, bâton menu. [st2]3 [-] Plin. tige de lin. [st2]4 [-] gluau, pipeau. [st2]5 [-] houssine, cravache. [st2]6 [-] Aus. ligne (à pêcher). [st2]7 [-] bâton (pour marcher), canne. [st2]8 [-] baguette magique; caducée (de Mercure). [st2]9 [-] baguette (portée par les hommes de distinction). [st2]10 [-] Cic. Ov. baguette, verge (du licteur); verges, fouet. [st2]11 [-] archet (d'une lyre). [st2]12 [-] soutien, étai, tuteur. [st2]13 [-] Ov. baguette (d'une ombrelle). [st2]14 [-] Sen. bande colorée (dans le ciel). [st2]15 [-] Ov. raie (de couleur sur un vêtement). [st2]16 [-] Juv. branche (de l'arbre généalogique).    - virgis caedere: battre de verges.
    * * *
    virga, ae, f. [st2]1 [-] branche verte et mince, scion, rejeton, bouture. [st2]2 [-] baguette, bâton menu. [st2]3 [-] Plin. tige de lin. [st2]4 [-] gluau, pipeau. [st2]5 [-] houssine, cravache. [st2]6 [-] Aus. ligne (à pêcher). [st2]7 [-] bâton (pour marcher), canne. [st2]8 [-] baguette magique; caducée (de Mercure). [st2]9 [-] baguette (portée par les hommes de distinction). [st2]10 [-] Cic. Ov. baguette, verge (du licteur); verges, fouet. [st2]11 [-] archet (d'une lyre). [st2]12 [-] soutien, étai, tuteur. [st2]13 [-] Ov. baguette (d'une ombrelle). [st2]14 [-] Sen. bande colorée (dans le ciel). [st2]15 [-] Ov. raie (de couleur sur un vêtement). [st2]16 [-] Juv. branche (de l'arbre généalogique).    - virgis caedere: battre de verges.
    * * *
        Virga, virgae. Cic. Verge, Houssine, Baguette.
    \
        Signatus tenui media inter cornua virga. Ouid. Toreau qui avoit une petite raye noire au front entre les cornes, au reste il estoit tout blanc.
    \
        Viscata virga fallere volucres. Ouid. Par gluons.

    Dictionarium latinogallicum > virga

  • 4 virga

    virga, ae, f. (vireo), I) der grüne, dünne Zweig, das Reis, populi, Pappelzweig, Plin.: mala haerent in sua virga, Varro: turea, Verg. – viscata, Leimrute, Varro u. Ov.: fasces virgarum atque aridi sarmenti, Liv. – II) meton.: A) das aus einem Zweig Bereitete: 1) der Setzling, das Pfropfreis, Ov. met. 14, 630 zw. (Ehwald lignum). – 2) die Gerte, Rute, der (dünne) Stab, a) zum Schlagen der Menschen: vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo morientur meo, Plaut.: ut tua iam virgis latera lacerentur probe, Plaut.: virgis myrreis a viro usque ad mortem caedi, Lact.: metuens virgae iam grandis Achilles cantabat patriis in montibus, Iuven. – bes. virgae, die schwanken Stäbe in den Faszes der Liktoren, mit denen die Verbrecher gepeitscht wurden, vollst. lictoreae virgae, Flor. 1, 26, 3 (vgl. Plaut. Epid. 28 G. lictores duo, duo ulmei fasces virgarum): domum virgā percutere (v. Liktor), Liv.: alqm virgis caedere, Cic. u. Liv., concīdere, Cic.: virgis mori, Cic.: dah. Sing. kollektiv für die Faszes, Ov. trist. 5, 6, 32. – b) die Gerte des Reiters u. Maultiertreibers zum Lenken u. Züchtigen des Pferdes od. Maultieres, die Reitgerte, virga, quā ad regendum equum usus est, Val. Max. 3, 2, 12. Frontin. 4, 5, 16: vgl. nobilis equus umbrā quoque virgae regitur, Curt. 7, 4 (16), 18: fruticem, quem verberando equo gestant, eam virgam in laevam manum trans-
    ————
    ferunt, Apul. flor. 21. p. 35, 6 Kr.: et Massyla meum virga gubernet equum, Mart. 9, 22, 14; vgl. Lucan. 4, 683. Iuven. 3, 317. – c) die Rute zum Kehren, der Besen, Ov. fast. 4, 763. – d) der Zauberstab, bes. der Merkurs, Ov. met. 14, 278 u.ö. Verg. Aen. 7, 190 u.a. – B) das einem Zweige Ähnliche: 1) virgae, die Stengel des Flachses, Plin. 19, 17. – 2) der Streifen, a) am Himmel, die sogenannte Regen- od. Wassergalle, Sen. nat. qu. 1, 9 sq. – b) der Farbenstreifen am Kleide, purpureis tingat sua corpora virgis, trage gestreifte Kleider, Ov. art. am. 3, 269. – c) auf dem Stammbaume, die Geschlechtslinie, Iuven. 8, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > virga

  • 5 virga

        virga ae, f    [VERG-], a slender green branch, twig, sprout: rubea, V.: viscata, i. e. a lime-twig, O.—A graft, scion, set: fissā cortice virgam Inserit, O.—A rod, switch, scourge: equus umbrā virgae regitur, switch, Cu.: commotā virgā, plied, Iu.: virgis ad necem caedi.—Poet., for fasces, as a designation of one of the higher magistrates, O. —A wand, staff, cane: virgā circumscripsit regem, L.: virgā lilia summa metit, O.— A magic wand: tetigit summos virgā dea capillos, O., V.— In cloth, a colored stripe: purpureae, O.—In a family tree, a twig, branch, Iu.
    * * *
    twig, sprout, stalk; switch, rod; staff, wand; stripe/streak; scepter (Plater)

    Latin-English dictionary > virga

  • 6 virga

    virga virga, ae f ветка

    Латинско-русский словарь > virga

  • 7 virga

    virga virga, ae f прут, кнут

    Латинско-русский словарь > virga

  • 8 virga

    virga, ae, f. [root varg; v. virgo], a slender green branch, a twig, sprout, switch, rod.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cato, R. R. 101; Varr. R. R. 1, 59, 4; Plin. 17, 18, 30, § 136; 24, 19, 112, § 172; Verg. G. 1, 266; Ov. M. 3, 29; 11, 109.—
    B.
    In partic.
    1.
    A graft, scion, set, Ov. M. 14, 630.—
    2.
    A limetwig, Ov. M. 15, 474.—
    3.
    A rod, switch for flogging, Plaut. Capt. 3, 4, 117; id. Bacch. 4, 6, 10; id. Cas. 5, 4, 24;

    for governing horses, etc.: virga quā ad regendum equum usus est,

    Front. 4, 5, 16; Val. Max. 3, 2, 12:

    nobilis equus umbrā quoque virgae regitur,

    Curt. 7, 4, 18; Mart. 9, 22, 14; cf. Luc. 4, 683; Juv. 3, 317.—Of the small rods in the fasces of the lictors, with which criminals were scourged, Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161; Plin. 7, 43, 44, § 136.—Hence, poet., for fasces, as a designation of one of the higher magistrates, Ov. Tr. 5, 6, 32; Stat. S. 1, 2, 47; Mart. 8, 66, 4.—
    4.
    A wand, a staff, as a support, Liv. 45, 12; Ov. F. 2, 706.—
    5.
    A magic wand, Verg. A. 7, 190; Ov. M. 14, 278; 14, 295; 14, 300.—
    II.
    Transf.
    A.
    A stalk of the flax-plant, Plin. 19, 1, 3, § 17.—
    B.
    A streak, stripe in the heavens, a water-gall, Sen. Q. N. 1, 9 and 10.—
    C.
    A colored stripe in a garment:

    purpureae,

    Ov. A. A. 3, 269. —
    D.
    A twig or branch of the ancestral tree, Juv. 8, 7.—
    E.
    Genitalium, = membrum virile, Cassiod. Anim, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > virga

  • 9 virga

    virga ['vɜ:gə] (pl virgae [-gi:])
    Meteorology virga f

    Un panorama unique de l'anglais et du français > virga

  • 10 virga

    virga, dönüs seridi

    English to Turkish dictionary > virga

  • 11 virga

    English-Russian dictionary of biology and biotechnology > virga

  • 12 virga

    ae f.
    1) ветка, ветвь, побег ( lauri Pl)
    v. viscata Vr, O — ветка, смазанная клеем, т. е. птицеловный прут
    2) черенок, отводок ( virgam inserere O — v. l.)
    3) прут, розга, палка (virgis latera alicujus lacerare Pl; virgā ad regendum equum uti VM)
    4) (= fasces) ликторский пучок (v. imperiosa O)
    5) палка, посох, трость
    v. horrida Hстрашный жезл (Меркурия, сопровождавшего души умерших в Тартар)
    7) полоса Sen; цветная полоска на платье ( purpureae virgae O)

    Латинско-русский словарь > virga

  • 13 virga

    s virga
    Def. del Termcat: Complement de núvol del gènere cumulonimbus, cúmulus, estratocúmulus, nimbostratus, altostratus, altocúmulus o cirrocúmulus, en forma de vel o cortina, compost per gotes o cristalls de glaç procedents del núvol sota el qual és situat, que es precipiten i s'evaporen completament abans d'arribar a la superfície terrestre.

    English-Catalan dictionary > virga

  • 14 virga

    s.
    virga.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > virga

  • 15 virga

    Универсальный англо-русский словарь > virga

  • 16 virga

    English-russian biological dictionary > virga

  • 17 virga

    [vɜ:gə]
    noun
    botany veja; (meteorologija) sneg ali dež, ki ne doseže zemlje

    English-Slovenian dictionary > virga

  • 18 virga

    сущ.
    тех. метловидные облака, полосы падения осадков

    Французско-русский универсальный словарь > virga

  • 19 virga

    ветвь, прут, virgae saligneae (см.); (1. un. C. 9, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > virga

  • 20 virga

    شاخه‌ ، تركه‌ ، عصا

    English to Farsi dictionary > virga

См. также в других словарях:

  • Virga — steht für: den lateinischen Namen des Bischofsstabs einen Fallstreifen bei Wolken, eine Unterart von Wolkenformationen, siehe Virga (Wolke) eine häufig verwendete Neume, siehe Virga (Neume) Virga ist der Name folgender Orte: eine lettische… …   Deutsch Wikipedia

  • virga — VÍRGA subst. (met.) Fenomen constând în evaporarea ploii înainte de a atinge solul, întâlnit mai ales în zonele montane. – Din lat., fr. virga. Trimis de oprocopiuc, 08.04.2004. Sursa: DEX 98  vírga s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • virga — [viʀga] n. f. ÉTYM. Mil. XXe; mot lat., « branche, baguette ». → Verge. ❖ ♦ Didactique. I Hist. de la mus. || Virga ou Virgula : neume simple, représentant un son plus haut que le précédent, dans une notation sans portée …   Encyclopédie Universelle

  • Virga — (lat., »Rute«), ein Zeichen der Neumenschrift, s. Neumen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Virga — Virga, lat., Stab, Ruthe …   Herders Conversations-Lexikon

  • Virga — er den rest af nedbør, som falder ned fra en sky, men som fordamper, inden den når jorden …   Danske encyklopædi

  • virga — s. f. Verga …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • virga — vȋrga ž DEFINICIJA 1. meteor. okomiti ili kosi tragovi oborine s donjeg dijela oblaka, ne dosižu do tla 2. glazb. pov. u neumatskoj notaciji znak za ton niži od prethodnoga ETIMOLOGIJA lat.: grančica, štapić, prut …   Hrvatski jezični portal

  • virga — [vʉr′gə] n. [ModL, streak in the heavens < L, twig, wand] Meteorol. long streamers or wispy streaks of water or ice particles falling from the base of a cloud but evaporating completely before reaching the ground …   English World dictionary

  • VIRGA — I. VIRGA Investitura fit, vel proprie tradendo terram ipsam, seu feudum: vel improprie, tradendo terrae vel feudi nomine, vexillum, hastam, sagirtam, vide Ingulphum, p. 901. Ex hastae traditione nata est consuerudo, per festucam, vel virgam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Virga — For the neume, see Neume. Nimbostratus virga …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»