-
1 उद्विज्
ud-vijĀ. - vijate (raely - vejate in MBh.) P. - vijati (rarely), to gush orﾠ spring upwards AV. IV, 15, 3 ;
to be agitated, grieved orﾠ afflicted;
to shudder, tremble, start;
to fear, be afraid of (with gen. abl. orﾠ instr.) MBh. BhP. Pañcat. etc.;
to shrink from, recede, leave off Ṡatr. Bhaṭṭ. ;
to frighten MBh. II, 178:
Caus. P. - vejayati, to frighten, terrify, intimidate MBh. Kathās. Mṛicch. Pañcat. etc.;
to cause to shudder Vāgbh. ;
to revive a fainting person (by sprinkling water) Suṡr. ;
to tease, molest Kum. Prab. Ṡārṇg.
-
2 परिवीज्
-
3 विज्
vij1) (cf. vic) cl. 6. Ā. vijáte (m. c. alsoﾠ vijati andﾠ vejate, andﾠ accord. toﾠ Dhātup. XXIX, 23 and XXV, 12 alsoﾠ cl. 1. P. vinakti, andﾠ cl. 3. P. Ā. vevekti, vevikte;
pf. vivije, 3. pl. - jre RV. ;
aor. vikthās, vikta ib. ;
avijīt, avijishṭa Gr.;
fut. vijitā ib. ;
vijishyati MBh. ;
vejishyati Ṡatr. ;
inf. vijitum Gr.), to move with a quick darting motion, speed, heave (said of waves) ṠBr. ;
to start back, recoil, flee from (abl.) RV. AV.:
Caus. vejayati (aor. avīvijat), to speed, accelerate PañcavBr. ;
to increase ( seeﾠ vejita);
to terrify ( seeﾠ id.):
Desid. vivijishati Gr.:
Intens. vevijyáte (p. vévijāna), to tremble at (dat.), start orﾠ flee from (abl.) RV. ;
+ cf. Germ. wîchen, weichen;
Angl. Sax. wîkan;
Eng. vigorous;
weak
víj2) m. orﾠ f. (prob.) a stake at play RV. (« a bird» Sāy.)
-
4 संविज्
-
5 समुद्विज्
См. также в других словарях:
weak — adjective Etymology: Middle English weike, from Old Norse veikr; akin to Old English wīcan to yield, Greek eikein to give way, Sanskrit vijate he speeds, flees Date: 14th century 1. lacking strength: as a. deficient in physical vigor ; feeble,… … New Collegiate Dictionary
Тохарские языки — Деревянная табличка с тохарским текстом, Кучэ, Китай, V VIII века Тохарские языки (агнео кучанские языки) группа индоевропейских языков, состоящая из мёртвых «тохарского А» («восточно тохарский») и «тохарского Б» … Википедия
είκω — εἴκω (Α) 1. υποχωρώ, αποσύρομαι, απομακρύνομαι 2. παραμερίζω σε ένδειξη τιμής 3. υποχωρώ, παραδίνομαι σε ψυχικό πάθος ή ορμή 4. (για καταστάσεις) ενδίδω, υποκύπτω στις περιστάσεις 5. (με γεν.) αποχωρώ από μια θέση 6. (μτβ.) παραδίνω, αφήνω,… … Dictionary of Greek
οίγω — οἴγω και ὀείγω και οἴγνυμι (Α) (ποιητ. τ.) 1. ανοίγω («οἴξασα κληΐδα θύρας», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. «οἴγω στόμα» ανοίγω το στόμα μου, αρχίζω να μιλώ (Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η μαρτυρία στα ομηρικά κείμενα τών τ. ἀνέῳγον και ὠίγνυντο… … Dictionary of Greek
weichen — Vst. zurückgehen std. (9. Jh., giwīhhan 8. Jh.), mhd. wīchen, ahd. wīhhan, as. wīkan Stammwort. Aus g. * weik a Vst. weichen , auch in anord. víkva, víkja (Auslaut sekundär umgebildet), ae. wīcan, afr. wīka. Außergermanisch sind vergleichbar… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
weichen — 1weichen ↑ weich. 2weichen »sich entfernen, weggehen; Platz machen«: Das altgerm. Verb mhd. wīchen, ahd. wīchan, niederl. wijken, aengl. wīcan, schwed. vika ist eng verwandt mit den unter ↑ Wechsel (eigentlich »Weichen, Platzmachen«) und ↑ Woche… … Das Herkunftswörterbuch
u̯eik-4, u̯eig- — u̯eik 4, u̯eig English meaning: to curve, bend; to go round, to exchange Deutsche Übersetzung: 1. “biegen, winden”; also von drehender, schwingender (then ũberhaupt rascher) Bewegung as well as vom hastigen Sich zurũck Biegen,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
