-
1 cibus
cibus ī, m food, victuals, nutriment, fodder: Cibum capiet cum eā, T.: advorsus famem, non lubidini erat, S.: suavitatem cibi sentire: sumere, N.: tantum cibi et potionis adhibendum: facillimus ad concoquendum: se cibo iuvare, Cs.: animalis, nourishment in the air: celare cibis fallacibus hamos, bait, O.: dediti somno ciboque, Ta.: cibus omnis in illo Causa cibi est, causes hunger, O.—Prov.: E flammā petere cibum, i. e. to snatch victuals from a funeral pyre, T.—Fig., food, nourishment, sustenance: humanitatis: flammae, O.* * *food; fare, rations; nutriment, sustenance, fuel; eating, a meal; bait -
2 ēsca
-
3 cibāria
cibāria ōrum, n [cibarius], food, nutriment, victuals, provisions, fare, ration, fodder: cum sibi sint congesta cibaria, i. e. a bare competence, H.— Of soldiers: trium mensum, Cs.: decem dierum cocta, L.: menstrua, monthly supplies: anseribus cibaria publice locantur. -
4 (daps)
(daps) dapis, f [3 DA-], a solemn feast, sacrificial feast: adhibiti ad dapem, L.: obligatam redde Iovi dapem, H.: pro grege ferre dapem, for the protection of the flock, Tb.— A feast, banquet, meal, viands, victuals: amor dapis, H.: humanā dape pavit equas, O.: cremantur dapes, V.: dapibus mensas onerare, V. -
5 edendum
edendum ī, n [P. of 1 edo], victuals, food: penuria edendi, V. -
6 penus
penus —, m f., or n [PA-], a store of food, provision, victuals: in cellulam penum omnem congerebam, T.: est omne, quo vescuntur homines, penus: portet frumenta penusque, H.: longam penum struere, V.* * *Iprovisions, food; stock of a household; storeroom in temple of VestaIIprovisions, food; stock of household; storeroom in temple of Vesta -
7 vīctus
vīctus ūs, m [VIV-], that which sustains life, means of living, sustenance, nourishment, provisions, victuals: tenuis: necessarius: maior pars eorum victūs in lacte... constitit, Cs.: penuria victūs, H.: aliae (apes) victu invigilant (dat.), V.: victui herba (est), Ta.: persequi animantium omnium ortūs, victūs: victūs feri, Tb.: Victibus invidit priorum, i. e. despised the diet, O.—A way of life, mode of living: in victu considerare, quo more sit educatus: hanc consuetudinem victūs cum illā comparandam, i. e. stage of civilization, Cs.: quali igitur victu sapiens utetur? H.* * *living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet -
8 cibatus
food, nutriment, victuals; fodder -
9 comestabilia
-
10 obsonium
food; provisions, shopping; food w/bread; victuals (esp. fish) -
11 victuale
provisions (pl.), victuals, sustenance -
12 penus
, usprovisions, supplies, victuals -
13 cibarius
cĭbārĭus, a, um, adj. [cibus], pertaining to or suitable for food (class.):B.res,
Plaut. Capt. 4, 3, 1: leges, i. e. sumptuary laws, laws restraining luxury, Cato ap. Macr. S. 2, 13: uva, suitable only for eating, not for wine, Plin. 14, 3, 4, § 37; cf.:uva vilitatis cibariae,
id. 14, 2, 4, § 35.—Subst.: cĭbārĭa, ōrum, n., food, nutriment, victuals, provisions, fare, ration, fodder (in the jurists a more restricted idea than alimenta, which comprises every thing necessary for sustaining life, Dig. 34, 1, 6; cf. ib. 34, 1, 12; 34, 1, 15;II.and in gen. the whole tit. 1: de alimentis vel cibariis legatis),
Plaut. Truc. 5, 43; Cato, R. R. 56; Col. 12, 14; Suet. Tib. 46:congerere,
Hor. S. 1, 1, 32;Dig. l. l. al.—Of soldiers,
Varr. L. L. 5, § 90 Müll.; Caes. B. G. 1, 5; 3, 18; Nep. Eum. 8, 7; cf. Liv. 21, 49, 8; Cic. Tusc. 2, 16, 37; Quint. 5, 13, 17; Suet. Galb. 7 al.—Of the provincial magistrates, corn allowed to deputies:cibaria praefecti,
Cic. Att. 6, 3, 6; id. Verr. 2, 3, 30, § 72; 2, 3, 93, §§ 216 and 217; id. Fam. 5, 20, 9.—Of cattle, Cato. R. R. 60; Varr. R. R. 2, 9, 6; 3, 16, 4; Cic. Rosc. Am. 20, 56; Col. 4, 8, 5 al. —In sing., Sen. Ben. 3, 21, 2.—Meton. (in accordance with the fare given to servants), ordinary, common:B.panis,
black bread, Cic. Tusc. 5, 34, 97 (cf. Isid. Orig. 20, 2, 15: panis cibarius est, qui ad cibum servis datur, nec delicatus); so subst.: cĭbā-rĭum, ii, n., also called cibarium secundarium, the coarser meal which remains after the fine wheat flour, shorts, Plin. 18, 9, 20, § 87: vinum, Varr. ap. Non. p. 93, 14:oleum,
Col. 12. 50, 18 sq.:sapor,
id. 12, 11, 2 Schneid.—Trop.: cibarius Aristoxenus, i. e. an ordinary musician, Varr. ap. Non. p. 93, 15. -
14 cibatus
cĭbātus, ūs, m. [id.], concr., food, victuals, nutriment (except Pliny, only anteand post-class.), Plaut. Mil. 2, 2, 71; Varr. 1, 63, 2; 2, 4, 15; 2, 9, 8; 3, 8, 3; Lucr. 1, 1093; 6, 1126; Plin. 8, 10, 10, § 29; 8, 55, 81, § 217; 10, 61, 81, § 168; 10, 73, 93, § 199; Gell. 9, 4, 10; App. M. 1, p. 113; Sol. 25. -
15 cibus
cĭbus, i, m. [perh. root of capio], food for man and beast, victuals, fare, nutriment, fodder (class. in prose and poetry, both in sing. and plur.; syn.: esca, epulae;B.opp. potio,
Cic. Fin. 1, 11, 37; cf. id. N. D. 2, 54, 136; so,cibus potusque,
Tac. A. 13, 16:cibus et vinum,
Cic. Div. 1, 29, 60; Juv. 10, 203:unda cibusque,
Ov. M. 4, 262):cibum capere,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Eun. 2, 3, 77:petere,
id. ib. 3, 2, 38; id. Heaut. 5, 2, 25:capessere (of animals),
Cic. N. D. 2, 47, 122:sumere,
Nep. Att. 21, 6; Plin. 30, 5, 12, § 36:tantum cibi et potionis adhibendum, etc.,
Cic. Sen. 11, 36:digerere,
Quint. 11, 2, 35; cf. id. 11, 3, 19:coquere,
Varr. R. R. 2, 10, 7:concoquere,
Cic. Fin. 2, 20, 64:mandere,
id. N. D. 2, 54, 134:cibos suppeditare,
id. Leg. 2, 27, 67:(Cleanthes) negat ullum esse cibum tam gravem, quin is die et nocte concoquatur,
id. N. D. 2, 9, 24; cf.:suavissimus et idem facillimus ad concoquendum,
id. Fin. 2, 20, 64:flentes orabant, ut se cibo juvarent,
Caes. B. G. 7, 78 fin.:cibus animalis,
the means of nourishment in the air, Cic. N. D. 2, 55, 136:cibi bubuli,
Varr. R. R. 2, 11, 3; 1, 23, 2:cibus erat caro ferina,
Sall. J. 18, 1:cum tenues hamos abdidit ante cibus,
the bait, Tib. 2, 6, 24; Ov. M. 8, 856; 15, 476.—Transf. to the nourishment of plants, the nutritive juice, Lucr. 1, 353; Plin. 17, 2, 2, § 12.—II.Trop., food, sustenance (rare):quasi quidam humanitatis cibus,
Cic. Fin. 5, 19, 54:cibus furoris,
Ov. M. 6, 480:causa cibusque mali,
id. R. Am. 138. -
16 culina
cŭlīna (old orthogr. cŏlīna, acc. to Non. p. 55, 18 sq.), ae, f. [Sanscr. çar, çri, to cook, mix], a kitchen.I.Prop., Plaut. Most. 1, 1, 1; id. Truc. 2, 7, 53; Varr. R. R. 1, 13, 2; Cic. Fam. 15, 18, 1; Sen. Ep. 114, 26; Petr. 2; Hor. S. 1, 5, 73; 2, 5, 80; cf. of a portable kitchen, Sen. Ep. 78, 23; Juv. 3, 250.—II.Transf.A.Culina vocatur locus, in quo epulae in funere comburuntur, Paul. ex Fest. p. 65, 12.—B.Meton., food, fare, victuals:Murenā praebente domum, Capitone culinam,
Hor. S. 1, 5, 38; so Juv. 5, 162; 14, 14. -
17 mers
merx, cis ( nom. sing. merces, Sall. Fragm. ap. Charis. p. 27 P.), f. [mereo], goods, wares, commodities, merchandise (class.):II.invendibili merce oportet ultro emptorem adducere: Proba merx facile emptorem reperit,
Plaut. Poen. 1, 2, 128:fallaces et fucosae,
Cic. Rab. Post. 14, 40:peregrina et delicata,
Plin. Ep. 4, 14, 1:femineae,
for women, Ov. M. 13, 165:esculenta,
eatables, victuals, Col. 11, 3:navem mercibus implere,
Juv. 14, 288:sarmenta quoque in merce sunt,
are an article of merchandise, Plin. 12, 25, 54, § 118:Arabiae et Indiae,
id. 19, 1, 2, § 7:mercis sordidae negotiator,
Quint. 1, 12, 17:in peculiari merce negotiari,
Gai. Inst. 4, 72.—Transf., in gen., a thing (ante-class.).A.Of persons:B.mala merx haec, et callida est,
a bad lot, Plaut. Cist. 4, 2, 61; id. Ps. 4, 1, 44; id. Pers. 2, 2, 56.— Plur.:novi ego illas malas merces,
Plaut. Cas. 3, 6, 23:o mercis malae!
id. Truc. 2, 4, 58.—Of inanim. and abstr. subjects:ut aetas mala mala'st merces tergo!
Plaut. Men. 5, 2, 6 Ritschl N. cr. (in old MSS. for merx also mers is written acc. to Ritschl; v. Rhein. Mus. 10, p. 454 sq.). -
18 merx
merx, cis ( nom. sing. merces, Sall. Fragm. ap. Charis. p. 27 P.), f. [mereo], goods, wares, commodities, merchandise (class.):II.invendibili merce oportet ultro emptorem adducere: Proba merx facile emptorem reperit,
Plaut. Poen. 1, 2, 128:fallaces et fucosae,
Cic. Rab. Post. 14, 40:peregrina et delicata,
Plin. Ep. 4, 14, 1:femineae,
for women, Ov. M. 13, 165:esculenta,
eatables, victuals, Col. 11, 3:navem mercibus implere,
Juv. 14, 288:sarmenta quoque in merce sunt,
are an article of merchandise, Plin. 12, 25, 54, § 118:Arabiae et Indiae,
id. 19, 1, 2, § 7:mercis sordidae negotiator,
Quint. 1, 12, 17:in peculiari merce negotiari,
Gai. Inst. 4, 72.—Transf., in gen., a thing (ante-class.).A.Of persons:B.mala merx haec, et callida est,
a bad lot, Plaut. Cist. 4, 2, 61; id. Ps. 4, 1, 44; id. Pers. 2, 2, 56.— Plur.:novi ego illas malas merces,
Plaut. Cas. 3, 6, 23:o mercis malae!
id. Truc. 2, 4, 58.—Of inanim. and abstr. subjects:ut aetas mala mala'st merces tergo!
Plaut. Men. 5, 2, 6 Ritschl N. cr. (in old MSS. for merx also mers is written acc. to Ritschl; v. Rhein. Mus. 10, p. 454 sq.). -
19 obsonatio
-
20 obsonator
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Victuals — Vict uals, n. pl. [OE. vitaille, OF. vitaille, F. victuaille, pl. victuailles, fr. L. victualia, pl. of. victualis belonging to living or nourishment, fr. victus nourishment, from vivere, victum, to live; akin to vivus living. See {Vivid}.] Food… … The Collaborative International Dictionary of English
victuals — index sustenance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
victuals — (n.) c.1300, vitaylle (singular), from Anglo Fr. and O.Fr. vitaille, from L.L. victualia provisions, noun use of plural of victualis of nourishment, from victus livelihood, food, sustenance, from root of vivere to live (see VITAL (Cf. vital)).… … Etymology dictionary
victuals — *food, feed, viands, provisions, comestibles, provender, fodder, forage … New Dictionary of Synonyms
victuals — pronounced vit ǝlz, is a rather old fashioned or rustic (plural) noun meaning ‘food or provisions’, and like all such words is sometimes used in humorous or affected contexts … Modern English usage
victuals — [n] food supplies aliment, bread, chow*, comestibles, eatables, eats, edibles, fare, feed, foodstuff, goodies*, groceries*, grub, larder, meal, nourishment, provender, provisions, rations, refreshments, snack, supplies, viands, vittles; concepts… … New thesaurus
victuals — [14] Victuals are etymologically something you eat to stay ‘alive’. The word came from late Latin vīctūālia ‘provisions’, a noun use of the plural of vīctūālis ‘of nourishment’. This in turn was derived from vīctus ‘livelihood’, which was formed… … The Hutchinson dictionary of word origins
victuals — [14] Victuals are etymologically something you eat to stay ‘alive’. The word came from late Latin vīctūālia ‘provisions’, a noun use of the plural of vīctūālis ‘of nourishment’. This in turn was derived from vīctus ‘livelihood’, which was formed… … Word origins
victuals — noun Food supplies; provisions. See Also: victualer, victualler … Wiktionary
victuals — Synonyms and related words: board, bread, bread and butter, cheer, chow, comestibles, creature comfort, cuisine, daily bread, eatables, eats, edibles, fare, fast food, feast, feed, food, food and drink, foodstuff, grub, health food, ingesta, junk … Moby Thesaurus
victuals — I (New American Roget s College Thesaurus) n. pl. See food. II (Roget s IV) n. Syn. meals, fare, viands, sustenance, provisions, supplies; see also food . III (Roget s 3 Superthesaurus) n. food, foodstuffs, provisions, groceries, rations, *grub,… … English dictionary for students