-
61 Wegzehrung
f1. geh. provisions for the journey2. KATH. viaticum (Pl. viatica)* * *Weg|zeh|rung ['veːk-]f (liter)provisions pl for the journey; (ECCL) viaticum* * *Weg·zeh·rung<-, -en>f2. REL viaticum* * *1. geh provisions for the journey2. KATH viaticum (pl viatica) -
62 viatico
-
63 Reisegefährte
Reisegefährte, socius od. comes itineris (im allg.). – convector (der Mitfahrende, Mitpassagier zu Wagen od. zu Schiffe). – R. zur See, navigationis socius. – Reisegefährtin, itineris socia od. comes. – R. zur See, navigationis socia. – Reisegeld, viaticum (vgl. »Reisekosten«). – jmdm. das R. geben, alci viaticum dare: jmd. mit R. versehen, alqm secedentem viatico prosequi: mit R. versehen sein, viaticum secum habere.
-
64 viatique
vjatik nm1) RELIGION viaticum2) (pour voyageur) (= provisions) provisions pl for the journey, (= argent) money for the journey* * *viatique nm1 Relig viaticum;2 comfort, support; muni du seul viatique de with nothing to sustain him/me etc but.[vjatik] nom masculin2. (littéraire) [atout] assetil n'a que son savoir pour tout viatique his knowledge is his only asset, his only means to success is his knowledge[soutien] help3. (archaïque) [pour un voyage] provisions and money (for the journey) -
65 viaticus
I.Adj. (very rare):II. A.cena,
a parting meal, farewell repast, Plaut. Bacch. 1, 1, 61;so perh. factum,
id. Trin. 4, 2, 45; v. Ritschl ad h. l.—Lit., Plaut. Capt. 2, 3, 89; id. Ep. 5, 1, 9; id. Poen. prol. 71; Cic. Sen. 18, 66; Liv. 44, 22, 13; Hor. Ep. 1, 17, 54; Plin. Ep. 4, 13, 5.—Esp., Charon's fare, App. M. 6, p. 180, 32 al.—2.Transf. (late Lat.), a journey: extensa viatica, Ven. Fort. Misc. prol.—* 3.Trop.: magnum viaticum ex se atque in se ad rempublicam evertendam habere, resources, means, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 13.—B.Transf.1. 2.Money to pay the expenses of one studying abroad, Dig. 12, 1, 17. -
66 Diät
Diät, victus (Lebensweise, z.B. curiosus). – victūs genus (Gattung der Lebensweise, z.B. praecipere). – victūs modus (Maß, Art u. Weise der Lebensweise). – ratio victūs (zweckmäßige Art der Lebensweise). – certus vivendi [588] modus ac lex (bestimmte u. normierte Lebensweise). – lex quaedam ciborum (gewisse Vorschrift für die Speisen). – cibi (die Speisen, z.B. modici). – cibi potionesque (die Speisen u. Getränke). – strenge D., tenuis victus (magere D.); abstinentia (Enthaltsamkeit im Essen u. Trinken, z.B. abstinentiā febrim mitigare): eine zu strenge D., nimia abstinentia: der D. wegen, victus causā; stomachi causā (des Unterleibs wegen, z.B. legere). – eine strenge D. beobachten, tenui victu uti: eine mäßige, modicis cibis uti. – Diäten, viaticum (als Reisegeld). – D. erhalten, viaticum accipere. – Diätetik, diaetetica, ae,f. (διαιτητική). – als Teil der Medizin = die diätetische Heilkunft, ea medicinae pars, quae victu curat (morbos) od. quae victu medetur. – diätetisch; z.B. aus d. Rücksichten, victus causā; stomachi causā (des Unterleibs wegen, z.B. legere): d. Vorschriften geben, rationem victus praecipere.
-
67 Reisekosten
Reisekosten, sumptus itineris od. viae. viaticum (die Geldmittel, die man zur Bestreitung der Reise bedarf od. nötig gehabt hat). – itineris impensae (die Unkosten, die eine Reise verursacht). – jmdm. die R. vergüten, wiedererstatten, reddere alci viaticum quod impendit.
-
68 congero
congero, ĕre, gessi, gestum - tr. - [st1]1 [-] entasser, amasser, rassembler, amonceler, accumuler, mettre en tas; sans régime: faire son nid, nicher, s'établir. - congerere arbores, Curt.: entasser des arbres. - congerere viaticum, Cic.: faire ses provisions de route. - rape, congere, Mart.: emporte, entasse (des richesses). - herbas in alvum congerere, Plaut. Ps. 3, 2, 34: absorber des herbes, se nourrir d'herbes. - alicui in os grana congerere, Cic. Div. 1, 36, 78: remplir de grains la bouche de qqn. - congerere uni digito tres anulos, Plin. 33, 1, 6, § 25: charger un seul doigt de trois anneaux. - congerere aram arboribus, Virg. En. 6, 178: dresser un autel en entassant des arbres. - scuta illi (= virgini) pro aureis donis congesta, Liv. 1: ils entassèrent sur elle leurs boucliers au lieu de lui donner leurs bijoux en or. - congerere saxa in caput alicujus, Sen. Oedip. 871: lancer des pierres à la tête de qqn. - congerere (nidum): faire son nid. - locus quo congessere palumbes (s.- ent. nidum), Virg.: endroit où les ramiers ont fait leur nid. - congerere nidamenta in nervum, Plaut.: faire son nid en prison. [st1]2 [-] au fig. rassembler, accumuler. - ictus alicui congerere, Val. Fl. 4, 307: accabler qqn de coups. - oscula congerere, Ov. H. 17 (18), 113: donner baisers sur baisers. - congerere beneficia in aliquem, Liv. 42, 11, 2: combler qqn de faveurs. - congere plagas alicui: accabler qqn de coups. - in aliquem crimina congerere: accumuler les accusations contre qqn. - congerere laudes alicui, Suet.: prodiguer les louanges à qqn. - plus aequo in amicitiam congerere, Cic. Lael. 16, 58: donner trop à l'amitié. - congerere causas alicujus rei in aliquem, Liv.: faire retomber sur qqn la responsabilité d'une chose.* * *congero, ĕre, gessi, gestum - tr. - [st1]1 [-] entasser, amasser, rassembler, amonceler, accumuler, mettre en tas; sans régime: faire son nid, nicher, s'établir. - congerere arbores, Curt.: entasser des arbres. - congerere viaticum, Cic.: faire ses provisions de route. - rape, congere, Mart.: emporte, entasse (des richesses). - herbas in alvum congerere, Plaut. Ps. 3, 2, 34: absorber des herbes, se nourrir d'herbes. - alicui in os grana congerere, Cic. Div. 1, 36, 78: remplir de grains la bouche de qqn. - congerere uni digito tres anulos, Plin. 33, 1, 6, § 25: charger un seul doigt de trois anneaux. - congerere aram arboribus, Virg. En. 6, 178: dresser un autel en entassant des arbres. - scuta illi (= virgini) pro aureis donis congesta, Liv. 1: ils entassèrent sur elle leurs boucliers au lieu de lui donner leurs bijoux en or. - congerere saxa in caput alicujus, Sen. Oedip. 871: lancer des pierres à la tête de qqn. - congerere (nidum): faire son nid. - locus quo congessere palumbes (s.- ent. nidum), Virg.: endroit où les ramiers ont fait leur nid. - congerere nidamenta in nervum, Plaut.: faire son nid en prison. [st1]2 [-] au fig. rassembler, accumuler. - ictus alicui congerere, Val. Fl. 4, 307: accabler qqn de coups. - oscula congerere, Ov. H. 17 (18), 113: donner baisers sur baisers. - congerere beneficia in aliquem, Liv. 42, 11, 2: combler qqn de faveurs. - congere plagas alicui: accabler qqn de coups. - in aliquem crimina congerere: accumuler les accusations contre qqn. - congerere laudes alicui, Suet.: prodiguer les louanges à qqn. - plus aequo in amicitiam congerere, Cic. Lael. 16, 58: donner trop à l'amitié. - congerere causas alicujus rei in aliquem, Liv.: faire retomber sur qqn la responsabilité d'une chose.* * *Congero, congeris, pen. corr. congessi, congestum, congerere. Amasser, Assembler, Porter beaucoup de choses en un lieu, Entasser, Accumuler.\Cum in cellulam ad te patris penum omne congerebam. Terent. Quand je t'apportoye toute la provision de nostre maison.\Congerere causas in aliquem. Liu. Mettre sus à aucun quelque chose, Luy en bailler le blasme.\Maledicta in aliquem congerere. Cic. Luy dire beaucoup d'injures.\Congerere aram arboribus. Virgil. Faire.\Oscula congerere. Ouid. Baiser plusieurs fois, Baiser et rebaiser.\Syluas congerere. Seneca. Faire grand amas de bois.\Ne plus aequo quid in amicitia congeratur, non verendum est. Cic. Il ne fault point craindre qu'on face trop de plaisir à son ami. -
69 liberalis
[st1]1 [-] libĕrālis, e: a - relatif à une personne de condition libre. - liberalis causa, Cic. Flacc. 40: affaire où la condition d'h. libre est en jeu. --- [v. Liv. 3, 44 sqq]. b - noble, gracieux, bienséant. - Plaut. Mil. 63 ; 963 ; Ter. Hec. 863 ; Phorm. 896 ; Eun. 682. c - noble, honorable, généreux. - Ter. Hec. 164 ; Ad. 683. d - libéral, bienfaisant. - Cic. Leg. 1, 48 ; Off. 2, 56 ; Lael. 31 ; etc. - liberalis in aliquem, Cic. Planc. 63: très libéral envers qqn. - avec gén. pecuniae liberalis, Sall. C. 7, 6: libéral sous le rapport de l'argent, généreux de sa fortune. d - [en parl. de choses]. - liberalissima studia, Cic. Arch. 4: les plus nobles études. - liberales artes: les arts libéraux, les belles-lettres (dignes d'un homme libre). --- Cic. Inv. 1, 35 ; de Or. 3, 3, 127 ; Tusc. 2, 27. - liberale responsum, Cic. Att. 3. 15, 4: réponse généreuse. - liberalior fortuna, Liv. 22, 26, une condition plus honorable, plus belle. - spes liberalioris fortunae, Liv. 22, 26: espoir d'une condition plus digne. d - donné libéralement, copieux, abondant. - largum et liberale viaticum, Cic. Fl. 6, 14: frais de voyage accordé avec une grande générosité. - liberalius alimentum, Cels. 8, 10, 7: nourriture plus abondante. --- Cels. 3, 6. 2 - Libĕrālis, is, m. Libéralis (nom d'homme). - Liberalis noster nunc tristis est nuntiato incendio quo Lugdunensis colonia exusta est, Sen. Ep. 14, 91: notre Libéralis est bien triste en ce moment: on lui a annoncé qu'un incendie a détruit entièrement la colonie de Lyon.* * *[st1]1 [-] libĕrālis, e: a - relatif à une personne de condition libre. - liberalis causa, Cic. Flacc. 40: affaire où la condition d'h. libre est en jeu. --- [v. Liv. 3, 44 sqq]. b - noble, gracieux, bienséant. - Plaut. Mil. 63 ; 963 ; Ter. Hec. 863 ; Phorm. 896 ; Eun. 682. c - noble, honorable, généreux. - Ter. Hec. 164 ; Ad. 683. d - libéral, bienfaisant. - Cic. Leg. 1, 48 ; Off. 2, 56 ; Lael. 31 ; etc. - liberalis in aliquem, Cic. Planc. 63: très libéral envers qqn. - avec gén. pecuniae liberalis, Sall. C. 7, 6: libéral sous le rapport de l'argent, généreux de sa fortune. d - [en parl. de choses]. - liberalissima studia, Cic. Arch. 4: les plus nobles études. - liberales artes: les arts libéraux, les belles-lettres (dignes d'un homme libre). --- Cic. Inv. 1, 35 ; de Or. 3, 3, 127 ; Tusc. 2, 27. - liberale responsum, Cic. Att. 3. 15, 4: réponse généreuse. - liberalior fortuna, Liv. 22, 26, une condition plus honorable, plus belle. - spes liberalioris fortunae, Liv. 22, 26: espoir d'une condition plus digne. d - donné libéralement, copieux, abondant. - largum et liberale viaticum, Cic. Fl. 6, 14: frais de voyage accordé avec une grande générosité. - liberalius alimentum, Cels. 8, 10, 7: nourriture plus abondante. --- Cels. 3, 6. 2 - Libĕrālis, is, m. Libéralis (nom d'homme). - Liberalis noster nunc tristis est nuntiato incendio quo Lugdunensis colonia exusta est, Sen. Ep. 14, 91: notre Libéralis est bien triste en ce moment: on lui a annoncé qu'un incendie a détruit entièrement la colonie de Lyon.* * *Liberalis, pen. prod. Adiectiuum. Franc et liberal. cui contrarium est Parcus.\Liberalis causa. Plaut. Un procez où il est question de la liberté ou servage d'aucun.\Liberale coniugium. Terentius. Quand le parti qu'on ha est honneste.\Liberalis vxor. Terent. Engendree de parents francs.\Liberalis forma. Plaut. Beaulté d'homme ou femme libere.\Liberale ingenium. Terent. Un franc courage, et bonne nature.\Liberales ioci. Plin. iunior. Parolles recreatives dignes d'une honneste homme. -
70 NEST
* * *n., mod. nesti, n. [A. S. nest; Dan. niste]:—viands, provisions, Lat. viaticum; hann batt nest þeirra allt í einn bagga ok lagði á bak sér, Edda 29; ok vóru á öðrum vistir þeirra bræðra ok ætlaðar þeim til nests, Ísl. ii. 342; skal hann bera, ef hann vill, nest sitt til skips, N. G. L. i. 143; veg-nest, viaticum, Hm. 11; far-nest, q. v.: allit., með nesti og nýja skó, furnished with ‘nest’ and new shoes. nestis-lauss, adj. without nest. -
71 viatica
-
72 biatsadh
-
73 legativum
lēgātīvus, a, um, adj. [1. lego].I.Of or relating to an embassy (post-class.): viaticum, or absol. lēgātīvum, i, n., an ambassador's expenses:II.viaticum, quod legativum dicitur,
Dig. 50, 4, 18, § 12:his, qui non gratuitam legationem susceperunt, legativum ex forma restituitur,
ib. 50, 7, 2, § 3 (al. legaticium).—Left by a last will or testament, Inscr. Orell. 3817. -
74 legativus
lēgātīvus, a, um, adj. [1. lego].I.Of or relating to an embassy (post-class.): viaticum, or absol. lēgātīvum, i, n., an ambassador's expenses:II.viaticum, quod legativum dicitur,
Dig. 50, 4, 18, § 12:his, qui non gratuitam legationem susceperunt, legativum ex forma restituitur,
ib. 50, 7, 2, § 3 (al. legaticium).—Left by a last will or testament, Inscr. Orell. 3817. -
75 viatica
pl от viaticum -
76 viatica
[vaıʹætıkə] pl от viaticum -
77 legativus
lēgātīvus, a, um -
78 liberalis
līberālis, e [ liber I ]1) касающийся свободы ( causa C); свободный2) достойный свободного человека, подобающий (приличествующий) свободному человеку, благородный (forma virgīnis Pl, Ter; doctrīna, mens C)l. victus L — изысканная пищаartes liberales C или liberalia studia C, T, QC — свободные искусства (т. е. поэтика, риторика, история, грамматика и философия)4) щедрый (benefĭcus et l.)5) достаточный, обильный (epulae T; viaticum C) -
79 viaticatus
viaticātus, a, um [ viaticum ]viaticati admodum aestive sumus Pl — мы снабжены слишком уж по-летнему -
80 viaticulum
viāticulum, ī n. [demin. к viaticum ]небольшая сумма денег или ела на дорогу Ap, Dig
См. также в других словарях:
Viaticum — • Among the ancient Greeks the custom prevailed of giving a supper to those setting out on a journey Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Viaticum Viaticum … Catholic encyclopedia
VIATICUM — apud Tacitum, l. 1. Annal. c. 37. ubi de seditione legionum Germanicarum, Non abscessêre quintani unetvigesimanique, donec iisdem in aestivis contracta ex viatico amicorum ipsiusque Caesaris pecunia solveretur: quid sit, ex seqq. pateit. Et… … Hofmann J. Lexicon universale
Viaticum — is the term the Catholic Church and some Anglo Catholic Anglicans uses for the Eucharist (Communion) given to a dying person. It is not the same as the sacrament of the Anointing of the Sick, but rather it is the Eucharist administered in special … Wikipedia
Viaticum — er et latinsk ord hvis egentlige betydning er rejsekost, proviant . I den romersk katolske kirke betegner viaticum den indviede hostie (alterets sakramente) som præsten giver til en døende. Flere danske ordbøger og leksika påstår at der desuden… … Danske encyklopædi
viaticum — (n.) 1560s, from L. viaticum travelling money; provision for a journey, from via way (see VIA (Cf. via)) … Etymology dictionary
Viaticum — Vi*at i*cum, n. [L., from viaticus, a. See {Viatic}.] 1. (Rom. Antiq.) An allowance for traveling expenses made to those who were sent into the provinces to exercise any office or perform any service. [1913 Webster] 2. Provisions for a journey.… … The Collaborative International Dictionary of English
Viatĭcum — (lat.), 1) bei den Römern die abreisenden Freunden mit auf den Weg gegebenen Lebensmittel; 2) das den nach den Provinzen gehenden Statthaltern aus dem Staatsschatz gegebene Reisegeld; 3) das Geld, welches sich Soldaten im Kriege verdienten od.… … Pierer's Universal-Lexikon
Viaticum — Viaticum, ein Weg oder Zehrgeld, Zehrpfennig … Damen Conversations Lexikon
Viaticum — Viaticum, lat., Reisegeld, Zehrpfennig; Wegzehrung (das einem Sterbenden gereichte Abendmahl) … Herders Conversations-Lexikon
viaticum — (izg. viátikum) m DEFINICIJA 1. kat. posljednja pričest umirućem 2. zast. popudbina, putnina ETIMOLOGIJA lat.: putni trošak ← viare: putovati … Hrvatski jezični portal
viaticum — ► NOUN (pl. viatica) ▪ the Eucharist as given to a person near or in danger of death. ORIGIN Latin, from via road … English terms dictionary