Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

victus

  • 1 vīctus

        vīctus ūs, m    [VIV-], that which sustains life, means of living, sustenance, nourishment, provisions, victuals: tenuis: necessarius: maior pars eorum victūs in lacte... constitit, Cs.: penuria victūs, H.: aliae (apes) victu invigilant (dat.), V.: victui herba (est), Ta.: persequi animantium omnium ortūs, victūs: victūs feri, Tb.: Victibus invidit priorum, i. e. despised the diet, O.—A way of life, mode of living: in victu considerare, quo more sit educatus: hanc consuetudinem victūs cum illā comparandam, i. e. stage of civilization, Cs.: quali igitur victu sapiens utetur? H.
    * * *
    living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet

    Latin-English dictionary > vīctus

  • 2 victus

    vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, -weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – / Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855.

    lateinisch-deutsches > victus

  • 3 victus

    vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, - weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non
    ————
    utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > victus

  • 4 victus

    victus victus, us m пища

    Латинско-русский словарь > victus

  • 5 victus

    victus victus, a, um побеждённый

    Латинско-русский словарь > victus

  • 6 vīctus

        vīctus    P. of vinco.
    * * *
    living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet

    Latin-English dictionary > vīctus

  • 7 victus

    [st1]1 [-] victus, a, um: part. passé de vinco. - [abcl][b]a - vaincu (dans une lutte). - [abcl]b - vaincu, surpassé, dompté. - [abcl]c - vaincu (par un sentiment), fléchi, désarmé. - [abcl]d - qui n'a pas réussi, dont les voeux n'ont pas été exaucés, infortuné, abattu.[/b] [st1]2 [-] victŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - nourriture, aliments, subsistance. - [abcl]b - Dig. aliments, entretien, pension alimentaire (t. de droit). - [abcl]c - règle dans l'alimentation, régime. - [abcl]d - façon de vivre, genre de vie, conduite, habitudes.[/b]    - gén. arch. victi (Plaut.), victui (Varr.) -- dat. victui (Apul.), victu (Virg.).    - ut tuom victum autumabas esse, comme ta nourriture, à ce que tu disais.    - unusquisque ei aliquid, fraudans se ipse victu suo, contulit, Liv. 2: chacun, se privant de lui-même d'un peu de nourriture, lui apporta quelque chose.    - victu revocant vires, Virg. En. 1: grâce à la nourriture, ils retrouvent leurs forces.
    * * *
    [st1]1 [-] victus, a, um: part. passé de vinco. - [abcl][b]a - vaincu (dans une lutte). - [abcl]b - vaincu, surpassé, dompté. - [abcl]c - vaincu (par un sentiment), fléchi, désarmé. - [abcl]d - qui n'a pas réussi, dont les voeux n'ont pas été exaucés, infortuné, abattu.[/b] [st1]2 [-] victŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - nourriture, aliments, subsistance. - [abcl]b - Dig. aliments, entretien, pension alimentaire (t. de droit). - [abcl]c - règle dans l'alimentation, régime. - [abcl]d - façon de vivre, genre de vie, conduite, habitudes.[/b]    - gén. arch. victi (Plaut.), victui (Varr.) -- dat. victui (Apul.), victu (Virg.).    - ut tuom victum autumabas esse, comme ta nourriture, à ce que tu disais.    - unusquisque ei aliquid, fraudans se ipse victu suo, contulit, Liv. 2: chacun, se privant de lui-même d'un peu de nourriture, lui apporta quelque chose.    - victu revocant vires, Virg. En. 1: grâce à la nourriture, ils retrouvent leurs forces.
    * * *
    I.
        Victus, Participium: vt Victi et subacti populi. Cic. Vaincuz, Subjuguez, Mattez, Desconfiz.
    \
        Opes victae. Cic. Puissances abbatues.
    \
        Reus victus. Cic. Qui ha si mauvaise cause et si desesperee, qu'il est desja tenu pour tout vaincu.
    \
        Terga victa dare. Ouid. S'enfuir vaincu.
    \
        Victus. Virgil. Qui n'a sceu faire ce qu'il vouloit, et n'est sceu parvenir à ses fins et intentions.
    II.
        Victus, huius victus, mas. ge. Vlp. Le vivre, Tout ce qu'on boit et mange, Les vivres, ou victuailles.
    \
        Ad victum et valetudinem necessaria. Cic. Pour vivre.
    \
        Penuria victus. Horat. Disette de vivres.
    \
        Annuis victibus sufficiens praedium. Plin. Duquel on recueille assez pour vivre l'annee, Une petite terre qui nourrist son maistre.
    \
        Facilis. Virgil. Aisé à recouvrer, Qui ne couste gueres.
    \
        Infoelix. Virgil. Quand on ne mange que pommes de bois, racines, et semblables.
    \
        Malignus. Sil. Viande de mauvaise saveur.
    \
        Parcus et parabilis. Curtius. Aisé à recouvrer, Qui est tousjours prest.
    \
        Nec ego victum, nec vitam illam colere possum. Cic. Tenir ceste maniere de vivre.
    \
        Tolerare victum lacte. Colum. Vivre de laict.

    Dictionarium latinogallicum > victus

  • 8 victus

    1.
    victus, a, um, Part. of vinco.
    2.
    victus, ūs (ante-class. collat. form of the gen. sing. victuis, Varr. ap. Non. p. 494, 11:

    victi,

    Plaut. Capt. 4, 2, 75; also cited ap. Non. p. 484, 10), m. [vivo].
    I.
    That upon which one lives; sustenance, nourishment, provisions, victuals:

    tenuis victus cultusque,

    Cic. Lael. 23, 86:

    tenuissimus,

    id. Fin. 2, 28, 90; id. Quint. 15, 49; id. Tusc. 5, 34, 99; id. Off. 1, 4, 12; Caes. B. G. 6, 22; 6, 23 fin.; Hor. S. 1, 1, 98; 2, 2, 53; dat. victu, Lucil. ap. Gell. 4, 16, 6; Verg. G. 4, 158.— Plur., Plaut. Mil. 3, 1, 142; Cic. Fin. 5, 4, 10; Ov. M. 15, 104 al.—
    B.
    In jurid. lang., necessaries of life, inclusive of clothing, Dig. 50, 16, 43; 50, 16, 44.—
    II.
    A way of life, mode of living, with reference to the necessities of life (class.; cf.

    vita): in victu considerare oportet, apud quos et quo more et cujus arbitratu sit educatus, etc.,

    Cic. Inv. 1, 25, 35: consuetudo victūs, manner of living or subsisting, Caes. B. G. 1, 31:

    quali igitur victu sapiens utetur?

    Hor. S. 2, 2, 63.—Esp., with vita:

    Gaius Tuditanus, omni vitā atque victu excultus atque expolitus,

    Cic. Brut. 25, 95:

    ego autem nobilium vitā victuque mutato mores mutari civitatem puto,

    id. Leg. 3, 14, 32:

    splendidus non minus in vitā quam victu,

    Nep. Alcib. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > victus

  • 9 victus

    I a, um part. pf. к vinco II vīctus, a, um part. pf. к vivo III vīctus, ūs (арх. gen. ī; dat. uī и ū) m. [ vivo ]
    1) средства пропитания, пропитание (v. vestitusque C); продовольствие, пища
    2) образ жизни, быт ( Persarum C)

    Латинско-русский словарь > victus

  • 10 victus

    Универсальный англо-русский словарь > victus

  • 11 victus

    ,us m
    пища

    Латинский для медиков > victus

  • 12 victus

    пища (1. 43. D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > victus

  • 13 victus

    living, manner of life / nourishment, food.

    Latin-English dictionary of medieval > victus

  • 14 victus

    ,us m
    пища

    Latin-Russian dictionary > victus

  • 15 victus

    , us m
      пища, пропитание, прожиточные средства; жизнь, образ жизни

    Dictionary Latin-Russian new > victus

  • 16 in-vīctus

        in-vīctus adj.    with sup, unconquered, unsubdued, unconquerable, invincible: Germani, Cs.: exercitus: gentes, V.: invictus morior, N.: invictissimus civis: res p.: adamas, impenetrable, O.: Medea, inexorable, H.: invictum se a labore praestare: a civibus animus, L.: ab hostibus, S.: corpus a volnere, O.: advorsus divitias animus, S.: armis: viribus, V.: caestibus, O.: nihil invictum sic ad bellum venientibus, Ta.— Plur n. as subst: invicta sibi quaedam civitas fecerat, inviolable limits, L.

    Latin-English dictionary > in-vīctus

  • 17 Oryzomys victus

    3. ENG St. Vincent rice rat
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Oryzomys victus

  • 18 Пропитание

    - victus (victus vestitusque);

    • добывать себе пропитание - victum quaerere;

    • чтобы снискать себе пропитание - vescendi causa;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пропитание

  • 19 vinco

    vinco, vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. wīgan, kämpfen), die Oberhand erlangen, -behalten, siegen, m. Acc. = zwingen, bezwingen, bewältigen, besiegen (Synon. von superare, überwinden, subigere, unterkriegen, unterjochen), I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) als milit. t.t.: ius esse belli, ut, qui vicissent (die Sieger), iis, quos vicissent (die Besiegten), quemadmodum vellent, imperarent, Caes.: etsi pugnando acie vicisset, Liv.: vincere bello Romanum, es siege im Kr. der R., Liv.: vincere noluit, Liv.: si vincere suevit, Prop. u.a.: Str. emoriere ocius, ni manu viceris. Cy. quid? manu vicerim? Plaut. truc. 624 u. 625. – m. homogen. Acc., longinqua bella vicisse, in fern geführten Kriegen gesiegt haben, Iustin. 41, 1, 8. – m. Acc. pers., Carthaginienses, Cic.: omnes gravi proelio, Nep.: Galliam bello, Caes.: urbem pugnando, Sall. fr.: ita certe abiere Romani victores, Etrusci pro victis (so gut als besiegt), Liv.: vinci ab Romano milite assueti, Liv. – b) im Wettkampfe, neque vincere certo, Verg. – m. homogen. Acc., Olympia, zu Olympia siegen (v. Rossen), Enn. fr. u. Plin.: u. so Olympia, Pythia, Isthmia, Nemea (v. Athleten), Vitr.: omnia munera vicisti, Corp. inscr. Lat. 4, 1111. – c) in jeder Art von Wettstreit: α) im Spiele: vinci in lusu duodecim scriptorum, Quint.: u. so im Hasardspiele, aliquando ut vincat, ludit assidue aleam, Suet.: ergo ego numquam vici? Quint.: m. Acc. des Gewinnes = gewinnen, L milia, Suet. – β) im Prozesse: iudicio (v. Kläger), Cic.: v. iudicium (v. Beklagten), Cic.: so auch causam suam, Ov.: sponsione (vom zur sponsio auffordernden Kläger) u. sponsionem (vom zur sponsio aufgeforderten Beklagten), Cic. (vgl. die Stellen bei Jordan Cic. Caecin. 31, 90. p. 276 sq.): Fabio vel iudice vincam, Hor.: ventum est (sc. in ius); vincimur, Ter.: aut enim vinco et iudicio dimittor, aut vincor et pacto absolvor, ex quo non debeo mercedem, si hanc primam causam fuero penes iudices victus; ita me omni modo liberat, si vincor, condicio, si vinco, sententia, Apul. flor. 18. p. 30, 17 sqq. (Kr.). – γ) in der Auktion, jmd. überbieten, Othonem, Cic. ad Att. 13, 29, 2 u. 33, 2. – δ) bei Amtsbewerbung: competitorem in suffragiis, Quint. 7, 1, 29. – ε) bei Meinungsstreit: Appius vicit, Liv.: vicit tamen in senatu pars illa, quae etc., Sall.: vicit tamen ea pars senatus, cui etc., Liv.: victi paucis sententiis, überstimmt, Liv.: u. von der Meinung selbst, haec sententia vicit, Liv. – m. allg. Acc. neutr., quae vicerant (was sie durchgesetzt hatten) publice valebant, Tac. ann. 12, 60.

    B) übtr., etw. bewältigen, besiegen, bestehen, über etw. Herr-, Meister werden, v. Pers.u.v. lebl. Subjj., a) übh.: non viribus ullis vincere posse ramum, Verg.: vincunt aequora navitae, Hor.: v. pervigilio cibos (v. Verdauen), Plin.: victus somno, sopore, Liv. u. Ov.: victa labore viae, Ov.: vivendo vici mea fata, ich habe länger gelebt, als ich sollte, Verg. – (naves) neu turbine venti vincantur, Verg.: hi casses (linei) vel ferri aciem vincunt, halten aus, Plin.: v. noctem flammis (v. Fackeln), erhellen, Verg.: multa saecula durando, überdauern (v. einem Baum), Verg.: annus proventu horrea vincit, überlastet, Verg.: vincens horrea messis, Manil. – b) über eine Örtl. hinausgelangen, montes ascensu, übersteigen, Claud.: iam summas caeli Phoebus (Sonne) candentior arces vicerat, Val. Flacc.: victum mihi aequor, zurückgelegte, Val. Flacc.: aëra summum arboris iactu v., die luftigen Wipfel des B. überfliegen, Verg.

    II) bildl.: A) im allg., bewältigen, besiegen, überwinden, eines Ggstds. Herr-, Meister werden u. dgl., a) übh.: vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem, Cic.: animus vincetur et expugnabitur, Cic.: v. iram, Iustin.: gemitum, Tac.: silentium, brechen, Tac.: difficultates, Hirt. b.G.: spem regendi (sie zu lenken), keine Hoffnung mehr lassen, alle H. rauben (v. Elefanten), Liv. – b) durch Einwirkung auf jmds. Einsicht, Willen, Gefühl ihn überwinden, d.i. zur besseren Einsicht-, zum Nachgeben bringen, umstimmen, erweichen, bewegen, hinreißen, peccavi, fateor, vincor, gebe mich überwunden, bin zur Einsicht (über meinen Fehler) gelangt, Ter.: vinci a voluptate, Cic.: illius iniuriā victa (vermocht), Tac.: adulescentulus eadem audiendo victus est, gab sich überwunden, gab nach, Liv.: u. so victus genitor, besiegt (nachgebend), Verg.: labascit victus uno verbo, Ter.: victus patris precibus, Liv.: victi irā, Liv.: ira victa per preces, Ov.: victus animi respexit, überwältigt, hingerissen (von Sehnsucht) im Herzen, Verg. georg. 4, 491. – vincor m. folg. ut u. Konj., ich werde genötigt, gezwungen, ergo negatum vincor ut credam miser, Hor. epod. 17, 27: vi tormentorum victis quibusdam ut falsa adnuerent, Tac. ann. 14, 60.

    B) insbes.: 1) übertreffen, übersteigen, stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant, Cic.: opinionem vicit omnium, Cic.: exspectationem omnium, Cic.: beluas morum immanitate, Cic.: quamlibet mulierculam mollitiā, Hor.: odio qui posset vincere regem, Hor.: scribere quod Cassi opuscula vincat, Hor. – poet. m. folg. Infin., sed vincit longe prius ipsum expugnare caput, es ist weit besser usw., Hor. sat. 2, 5, 73: vir nulli victus vel ponere castra vel iunxisse ratem, von keinem übertroffen im Aufschlagen des Lagers usw., Sil. 5, 552: u. so Sil. 6, 142. – 2) siegend-, siegreich erweisen, dartun, a) m. folg. Acc. u. Infin.: vinco deinde bonum virum fuisse Oppianicum, hominem integrum etc., Cic.: id quidem me cupere dicendo vincere non postulo, Matius b. Cic.: profecto esse ita ut praedico vera vincam, Plaut. – b) m. folg. indir. Fragesatz: verbis ea vincere magnum quam sit etc., Verg. georg. 3, 289. – c) m. folg. ut u. Konj.: nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui etc., Hor. sat. 1, 3, 115. – d) absol.: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, Cic. Clu. 64. – 3) in der Umgangssprache: a) vincimus, vicimus, wir haben gewonnenes Spiel, unseren Zweck erreicht, cuius ut oblata est praesentia, Vicimus, inquit, Ov.: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus, Cic. – b) vicisti, du hast recht, viceris, du sollst recht (deinen Willen) haben, vincite, vincerent, ihr sollt, sie sollen recht (ihren Willen) haben, abi iam, vicisti, Plaut.: adducti (sunt a te) qui illam civem hinc dicant; viceris, Ter.: vincite, si ita vultis, Caes.: vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent, Suet. – / Partiz. Fut. Akt. in der Vulgärspr. vinciturus, Petron. 45, 10. Iul. Val. 1, 12 (19) extr.

    lateinisch-deutsches > vinco

  • 20 Diät

    Diät, victus (Lebensweise, z.B. curiosus). – victūs genus (Gattung der Lebensweise, z.B. praecipere). – victūs modus (Maß, Art u. Weise der Lebensweise). – ratio victūs (zweckmäßige Art der Lebensweise). – certus vivendi [588] modus ac lex (bestimmte u. normierte Lebensweise). – lex quaedam ciborum (gewisse Vorschrift für die Speisen). – cibi (die Speisen, z.B. modici). cibi potionesque (die Speisen u. Getränke). – strenge D., tenuis victus (magere D.); abstinentia (Enthaltsamkeit im Essen u. Trinken, z.B. abstinentiā febrim mitigare): eine zu strenge D., nimia abstinentia: der D. wegen, victus causā; stomachi causā (des Unterleibs wegen, z.B. legere). – eine strenge D. beobachten, tenui victu uti: eine mäßige, modicis cibis uti. Diäten, viaticum (als Reisegeld). – D. erhalten, viaticum accipere. Diätetik, diaetetica, ae,f. (διαιτητική). – als Teil der Medizin = die diätetische Heilkunft, ea medicinae pars, quae victu curat (morbos) od. quae victu medetur. diätetisch; z.B. aus d. Rücksichten, victus causā; stomachi causā (des Unterleibs wegen, z.B. legere): d. Vorschriften geben, rationem victus praecipere.

    deutsch-lateinisches > Diät

См. также в других словарях:

  • Victus — Vic tus, n. [L.] (Zo[ o]l.) Food; diet. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Victus — Victus, lat., Lebensunterhalt, Lebensweise; v. et amictus, Nahrung u. Kleidung …   Herders Conversations-Lexikon

  • victus — index livelihood, maintenance (support of spouse), sustenance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • victus — (vi ktus ) adj. indécl. Ce mot, consacré dans les disputes scolastiques pour désigner l écolier qui, après avoir longtemps disputé le terrain, était obligé de s avouer vaincu, avait passé dans l usage général ; il n est plus usité. •   Je suis… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Victus, S.S. (1) — 1S. S. Victus et Soc. M. M. (21. Mai). Die hhl. Victus, Maurella, Quintus, Primulus, Salustius, Fortunatus, Mirella und Primus werden als Martyrer in Africa genannt. Wenigstens die zwei Letztgenannten sind unsicher. (V. 5.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Victus, S. (2) — 2S. Victus (28. al. 27. Oct.), ein Martyrer zu Rom. S. S. Marianus.14 (El.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • victus — /viktas/ In the civil law, sustenance; support; the means of living …   Black's law dictionary

  • victus — (Civil law.) The means of living or support. The vanquished; the unsuccessful party to an action …   Ballentine's law dictionary

  • victus, victori in expensis condemnandus est — /viktas, viktoray in akspensas kondemnaendas est/ The vanquished is to be condemned in costs to the conqueror, or he who loses the suit pays costs to his adversary. State ex rel. Macri v. City of Bremerton, 8 Wash.2d 93, 111 P.2d 612, 620 …   Black's law dictionary

  • Victus victori in expensis condemnandus est — The losing party is adjudged to pay the costs to the successful party. See 3 Bl Comm 399 …   Ballentine's law dictionary

  • Oligoryzomys victus — Conservation status Extinct (IUCN 3.1)[1] …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»