-
1 Abend
Abend, I) Zeitabschnitt des Tages: vesper (in der klass. Prosa seltener vespera). – tempus vespertinum (Abendzeit). – occasus solis (Sonnenuntergang). – gegen A., ad od. sub vesperum; sub occasum solis: abends, vespere, gew. adv. vesperi: abends spät, pervesperi: abends zuvor, pridie vesperi: heute abend, hodie vesperi: gestern abend, heri vesperi: bei einbrechendem A., primo vespere; ubi coepit advesperascere; cum iam advesperasceret: vor A., ante vesperum: bis zum A., ad vesperum: vom A. bis zum Morgen, a vespere usque ad mane: vom Morgen bis zum A., a mane usque ad vesperum. – es wird A., vesperascit caelum od: dies; u. bl. vesperascit: es geht schon gegen A., iam advesperascit; vergit in vesperum dies: es geht schon stark gegen A., iam praeceps in occasum sol est: es ist schon A., iam diei vesper est; iam vesperavit: guten Abend! salve! vd. (beim Scheiden) vale!: jmdm. guten A. wünschen, salvere (beim Kommen) od. valere (beim Scheiden) alqm iubeo. – Sprichwörtl., es ist noch nicht aller Tage A., nondum omnium dierum sol occĭdit (Liv. 39, 26, 9): es kann vor A. leicht anders werden, quid vesper ferat, incertum est (Liv. 45, 8, 6). – Bildl., der A. des Lebens, s. Lebensabend: am letzten A. seines Lebens, supremo vitae die; die vitae suae postremo. – II) meton., Himmelsgegend = Westen, w. s. – Abendbesuch bekommen, alqs me convenit vesperi: bei jmd. einen A. machen, convenire alqm vesperi. – Abendbrot, cibus vespertinus. – Abenddämmerung, crepusculum (Ggstz. diluculum). – in der A., crepusculo; gew. primo vespere (bei Anbruch des Abends); cum advesperavisset (als der Abend herangerückt war): mit der A., ubi coepit advesperascere; [7] cum iam advesperasceret. – Abendessen, cibus vespertinus. – als Souper, epulae vespertinae. – Abendgebet, *precatio ante somnum facta (das Beten). – *preces vespertinae (das Gebet). – sein A. verrichten, *ante somnum precari ad Deum. – Abendgegend, I) Gegend, die gegen Westen liegt: regio ad occidentem vergens. – II) Himmelsgegend, s. Westen. – Abendkälte, frigus vespertinum. – Abendkost, s. Abendessen. – Abendkühle, frigus vespertinum. – Abendland, I) = Abendgegend no. I. – II) Westland, Singul. kollektiv od. Plur. Abendländer, abeuntis solis partes (Ggstz. orientis solis partes); occĭdens (Ggstz. oriens). – Abendländer = Bewohner des Abendlandes, ad occasum habitantes. – abendländisch, I) der Bewohner des Abendlandes: ad occasum habitantium. – II) = westlich, w. s. – abendlich, I) zum Abend gehörend, am A. geschehend: vespertinus. – II) gegen Abend (Westen) liegend, s. westlich. – Abendluft, I) am Abend wehende Luft: aura vespertina. – II) = Westluft, Westwind, w. s. – Abendmahl,- mahlzeit, I)= Abendessen, w. s. – II) als kirchliche Feier: cena od. mensa Dominica (Eccl.); epulae sacrae (Eccl.). – od. als Liebesmahl, eucharistia (Eccl.). – od. als Kommunion, communio sancti altaris (Eccl.). – zum A. gehen, accedere ad mensam Dominicam (Eccl.): das A. feiern, *celebrare eucharistiam (von mehreren). – Abendrot,- röte, *rubor caeli vespertini. – abends, s. Abend. – Abendseite, s. Westseite. – Abendsonne, sol vespertinus (Ggstz. sol matutinus). – sol occĭdens (untergehende Sonne, Ggstz. sol oriens). – die A. haben, soli vespertino obvium esse (v. Örtl.). – Abendstern, Hesperus (Ἕσπερος); rein lat. Vesper; stella Veneris. – Abendstunde, horavespertina (eine Stunde des Abends). – tempus vespertinum (Abendzeit). – in der A., primo vespere; ubi iam vesperaverat. – Abendtau, rosvespertinus. – Abendtisch, s. Abendessen. – Abendwind, I) am Abend wehender Wind: ventusvespertinus. – II) = Westwind, w. s. – Abendzeit, tempus vespertinum. – tempora vespertina (im allg.). – horae vespertinae (Abendstunden). – um die A., cum iam advesperasceret: zur A., vespertino tempore; vespertinis temporibus (allemal zur A.).
-
2 abendlich
'aːbəntlɪçadjpor la tarde, de la tarde, de la nochevespertino; zu abendlicher Stunde por la tardeAdjektiv -
3 Dämmerung
'dɛməruŋf1) ( Morgendämmerung) alba f/pl, crepúsculo matutino m, amanecer m2) ( Abenddämmerung) ocaso m, crepúsculo vespertino m, anochecer m, atardecer mDämmerung ['dεmərʊŋ]<- en> crepúsculo Maskulin; (Abenddämmerung) ocaso Maskulin; (Morgendämmerung) alba Feminin; in der Dämmerung en el crepúsculo( Plural Dämmerungen) diebei Anbruch der Dämmerung [morgens] al amanecer[abends] al anochecer -
4 Abendblatt
-
5 Abenddämmerung
'aːbəntdɛməruŋfcrepúsculo m, atardecer m, anochecher m -
6 Abendstern
-
7 Abendrot
crepúsculo vespertino; luz del sol poniente
См. также в других словарях:
vespertino — vespertino, na (Del lat. vespertīnus). 1. adj. Perteneciente o relativo a la tarde. 2. Astr. Dicho de un astro: Que transpone el horizonte después del ocaso del Sol. 3. m. Sermón que se predica por la tarde. 4. En periodismo, diario que sale por… … Diccionario de la lengua española
vespertino — agg. [dal lat. vespertinus serale ]. [del vespro, della sera: messa v. ] ▶◀ pomeridiano, (lett.) vesperale. ◀▶ mattutino … Enciclopedia Italiana
vespertino — adj. 1. Relativo à tarde. = VESPERAL 2. Que acontece ou se realiza à tarde. = VESPERAL • s. m. 3. Diário que sai à tarde ou à noite, por oposição a matutino. ‣ Etimologia: latim vespertinus, a, um, relativo à tarde … Dicionário da Língua Portuguesa
vespertino — (Del lat. vespertinus.) ► adjetivo 1 De las últimas horas de la tarde. SINÓNIMO vesperal ► adjetivo/ sustantivo 2 Se aplica a la prensa que se publica por la tarde. 3 ASTRONOMÍA Se refiere al astro que traspone el horizonte después del ocaso del… … Enciclopedia Universal
vespertino — {{#}}{{LM SynV40796}}{{〓}} {{CLAVE V39803}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}vespertino{{]}}, {{[}}vespertina{{]}} {{《}}▍ adj.{{》}} ≠ matutino {{#}}{{LM V39803}}{{〓}} {{SynV40796}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
vespertino — Comunicación. Diario que llega al público a primera hora de la tarde. Suele tener menor tirada y ser más sensacionalista que el diario matutino … Diccionario de Economía Alkona
vespertino — ve·sper·tì·no agg. CO del vespro, della sera: ore vespertine, passeggiata vespertina Sinonimi: 1serale. Contrari: aurorale, mattutino. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1642. ETIMO: dal lat. vespertīnu(m), v. anche 1vespero … Dizionario italiano
vespertino — {{hw}}{{vespertino}}{{/hw}}agg. Del vespro, della sera: ore vespertine | Stella vespertina, il pianeta Venere; SIN. Vesperale … Enciclopedia di italiano
vespertino — pl.m. vespertini sing.f. vespertina pl.f. vespertine … Dizionario dei sinonimi e contrari
vespertino — Sinónimos: ■ crepuscular Antónimos: ■ matutino … Diccionario de sinónimos y antónimos
vespertino — Comunicación. Diario que llega al público a primera hora de la tarde. Suele tener menor tirada y ser más sensacionalista que el diario matutino … Diccionario de Economía