Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vernus

  • 1 vernus

    vernus, a, um printanier, où règne le printemps.    - vernum, i, n.: le printemps.
    * * *
    vernus, a, um printanier, où règne le printemps.    - vernum, i, n.: le printemps.
    * * *
        Vernus, Adiectiuum: vt Verni flores. Plin. Fleurs du printemps.
    \
        Species verna diei. Lucret. La beaulté du printemps.

    Dictionarium latinogallicum > vernus

  • 2 vernus

    vērnus, a, um [ ver ]
    весенний, вешний (tempus C; flores H, Su)

    Латинско-русский словарь > vernus

  • 3 vernus

    vērnus, a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, I) adi.: aequinoctium, Liv.: aves, Fronto: conclave, Vitr.: dies, Fronto: flores, Hor. u. Suet.: venti, Hor.: imber, Frontin.: rores, Manil.: caelum (Witterung), Sen.: intemperies, Liv.: opus, Plin.: prata, Plin. ep.: tempus, Cic.: triclinium, Vitr.: ventus, Hor. – II) subst., vērnum, ī, n., die Frühlingszeit, Genet. u. Dat. b. Tert.: Acc., per vernum, Pallad. – klass. bl. Abl. verno, zur Frühlingszeit, Scriptt. r.r. u. Plin.: anni verno, Amm.: autumno, non verno, Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: verno potius quam hiberno, Varro: verno hibernoque, Gregor. Tur.

    lateinisch-deutsches > vernus

  • 4 vernus

    vērnus, a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, I) adi.: aequinoctium, Liv.: aves, Fronto: conclave, Vitr.: dies, Fronto: flores, Hor. u. Suet.: venti, Hor.: imber, Frontin.: rores, Manil.: caelum (Witterung), Sen.: intemperies, Liv.: opus, Plin.: prata, Plin. ep.: tempus, Cic.: triclinium, Vitr.: ventus, Hor. – II) subst., vērnum, ī, n., die Frühlingszeit, Genet. u. Dat. b. Tert.: Acc., per vernum, Pallad. – klass. bl. Abl. verno, zur Frühlingszeit, Scriptt. r.r. u. Plin.: anni verno, Amm.: autumno, non verno, Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: verno potius quam hiberno, Varro: verno hibernoque, Gregor. Tur.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vernus

  • 5 vērnus

        vērnus adj.    [ver], of spring, spring: tempus: aequinoctium, L.: frigus, O.: flores, H.
    * * *
    verna, vernum ADJ
    of spring, vernal

    Latin-English dictionary > vērnus

  • 6 vernus

    1.
    vernus, a, um, v. verna, II. B.
    2.
    vernus, a, um, adj. [ver], of or belonging to spring, spring-.
    I.
    Adj.:

    tempus,

    Lucr. 5, 802; 6, 369; Cic. Sen. 19, 70; id. Tusc. 5, 13, 37; Hor. A. P. 302 al.:

    aequinoctium,

    Liv. 33, 3, 5; Varr. R. R. 1, 28, 2; Col. 9, 14, 4:

    species diei,

    Lucr. 1, 10:

    venti,

    Hor. C. 4, 4, 7:

    frigus,

    Ov. M. 14, 763:

    flores,

    id. ib. 5, 554; Hor. C. 2, 11, 10:

    rosa,

    Prop. 3 (4), 4, 22:

    agni (opp. hiberni),

    Plin. 8, 47, 72, § 187:

    opera,

    id. 18, 26, 65, § 243:

    verno tempore,

    Amm. 15, 10, 4.—
    II.
    Subst.: vernum, i, n., spring-time, the spring (late Lat. but in abl. post-Aug.); nom., Tert. Res. Carn. 12 med.; id. Spect. 9; gen., id. Jud. Dom. 2; Amm. 18, 4, 1; abl. verno, in the spring, Cato, R. R. 54, 3; Col. 4, 10, 3; Plin. 19, 5, 30, § 95:

    anni verno,

    Amm. 15, 10, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > vernus

  • 7 vernus

    -a/um adj A
    printanier

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > vernus

  • 8 vernus

    , verna, vernum (m,f,n)
      весенний

    Dictionary Latin-Russian new > vernus

  • 9 prævernus

    -a/um adj A
    printemps (d'avant le prævernus)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > prævernus

  • 10 Miltotrogus vernus

    2. RUS корнегрыз m весенний
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Miltotrogus vernus

  • 11 Rhizotrogus vernus

    2. RUS корнегрыз m весенний
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Rhizotrogus vernus

  • 12 verna

    verna, ae, m. qqf. f. [st2]1 [-] esclave de naissance, esclave. [st2]2 [-] bouffon.    - adj. vernus, a, um: - [abcl]a - né dans la maison, domestique. - [abcl]b - né dans le pays, indigène; romain.    - vernus liber, Mart. 3, 1, 6: livre écrit à Rome.
    * * *
    verna, ae, m. qqf. f. [st2]1 [-] esclave de naissance, esclave. [st2]2 [-] bouffon.    - adj. vernus, a, um: - [abcl]a - né dans la maison, domestique. - [abcl]b - né dans le pays, indigène; romain.    - vernus liber, Mart. 3, 1, 6: livre écrit à Rome.
    * * *
        Verna, vernae, com. gene. Plaut. Un serf né en nostre maison de nostre serve et esclave.
    \
        Distinctus verna. Pers. Negligent et paresseux.

    Dictionarium latinogallicum > verna

  • 13 tepor

    ōris m. [ tepeo ]
    1) теплота ( maris C); тепло (vernus PM, PJ, QC)
    2) прохлада ( tepores nocturni H); тепловатость, прохладность ( balnearum T)
    3) тёплые края, юг ( a septentrione descendere ad teporem PM)
    4) pl. тёплые примочки, припарки CA
    5) вялость, безжизненность ( libri T)

    Латинско-русский словарь > tepor

  • 14 vapor

    ōris m.
    1) пар, испарение ( aquarum C)
    2) дым (v. ater V)
    3) теплота, тепло ( solis O)
    4) огонь, пламя (v. restinctus V; tactae vaporibus herbae O)
    5) любовный жар, влюблённость (v. amorque SenT)

    Латинско-русский словарь > vapor

  • 15 vernum

    vērnum, ī n. [ vernus ] (sc. tempus)

    Латинско-русский словарь > vernum

  • 16 oriens

    oriēns, entis, m. (eig. Partic. v. orior, sc. sol), I) die aufgehende Sonne, personif. der Sonnengott, Tagesgott (Sol), Verg. Aen. 5, 739. Ov. fast. 1, 653. – II) meton., die Morgengegend, der Morgen, Osten (Ggstz. occĭdens, der Abend, Westen), 1) als Himmelsgegend, oriens aestivus, die Sommermorgenseite, Plin.: oriens hibernus oder brumalis, die Wintermorgenseite, Colum.: oriens vernus vel solstitialis, Gell.: in orientem versum esse, Liv., ad orientem spectare, Vitr., vergere, Curt. (v. Örtl.): qui has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt, Cic. – 2) als östlich gelegenes Land und dessen Bewohner, das Morgenland, der Orient, orientis incolae (Ggstz. ad occasum habitantes), Plin.: talibus nuntiis et rumoribus patebat ad orientem via, Cic.: hic alternis commeatibus orientem occidentemque conectit, Plin. pan.: universum orientem in potestatem redigere, Iustin.

    lateinisch-deutsches > oriens

  • 17 tepor

    tepor, ōris, m. (tepeo), die Lauheit, I) im guten Sinne = die laue, milde Wärme, 1) eig.: solis (der aufgehenden Sonne), Liv.: maris, Cic.: vernus, Plin. u. Curt.: autumnalis, Plin.: uva nec modico tepore caret, Cic.: cupressus... alibi non nisi in tepore proveniens, in gemäßigter Temperatur, Plin.: Plur., Lucr. 2, 517: egelidi tepores, Catull. 46, 1. – 2) meton.: a) der Süden, Italiae partes eae, quae a septentrione descendunt ad teporem, Plin. 2, 136. – b) die laue, kuhle Temperatur, Plur., tepores, Wärmemittel, Bähungen, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 19, 120. – II) im üblen Sinne, 1) die Hitze, Glut des Fiebers, confines caloribus tepore febrium arescunt, Amm. 19, 4, 2. – 2) die Kühle, a) eig.: die Kühle des Babes, Tac. hist. 3, 32. – b) bildl., die Mattigkeit der Darstellung (in einer Schrift), Tac. dial. 21.

    lateinisch-deutsches > tepor

  • 18 vapor

    vapor, ōris, m. (vgl. καπ-νός), der Dunst, Dampf, Brodem, I) im allg.: aquarum, Cic.: terrenus vapor siccus est, Sen.: vivorum corporum vapores humanorum (Ggstz. cadaverini nidores), Augustin. de civ. dei 9, 16, 1. p. 390, 21 D2. – poet., der Dampf = Rauch, ater, Verg.: non stultus v., vom Weihrauchdampfe, Ov. – II) insbes., die warme Ausdünstung, die Dunsthitze, Wärme, A) eig.: praefervidi balnei, Tac.: solis, Ov.: semen tepefactum vapore, Cic.: locus vaporis plenus, Liv.: vernus, Frühlingswärme, Apul.: finditque vaporibus arva Phoebus, Ov. – dah. das Brodelfeuer, Phasides aves vaporibus coquere, Hieron. epist. 69, 9. – u. poet. übh. = das Feuer, vapor restinctus, Verg.: vapor est (= edit) carinas, Verg.: tactae vaporibus herbae, v. Feuer, das die Stiere aus der Nase bliesen, Ov. – B) bildl., von der Liebesglut, Sen. Hipp. (Phaedr.) 640 (648). – / Nbf. vapōs, ōris, m., Acc. tr. 112. Lucr. 6, 952; vgl. Quint. 1, 4, 13.

    lateinisch-deutsches > vapor

  • 19 vernicomus

    vērnicomus, a, um (vernus u. coma), mit frischen, grünen Blättern, oliva, Mart. Cap. 6. § 570.

    lateinisch-deutsches > vernicomus

  • 20 agnus

    agnus, i, m. agneau.    - agnum lupo eripere velle, Plaut. Poen. 3: vouloir arracher un agneau de la gueule du loup, vouloir prendre la lune avec les dents (= tenter l'impossible).    - fém. arch. - agnus femina, Fest.: agneau femelle.
    * * *
    agnus, i, m. agneau.    - agnum lupo eripere velle, Plaut. Poen. 3: vouloir arracher un agneau de la gueule du loup, vouloir prendre la lune avec les dents (= tenter l'impossible).    - fém. arch. - agnus femina, Fest.: agneau femelle.
    * * *
        Agnus, et in foemineo genere Agna. Agneau.
    \
        Agnus autumnalis. Columel. Né en automne.
    \
        Chordi agni. Varro. Tardifs, Qui naissent hors saison.
    \
        Expertes herbae agni. Columel. Qui n'ont point encore paissu.
    \
        Firmus agnus. Columel. Ferme, Fort.
    \
        Hirtus agnus. Colu. Couvert de laine longue et rude.
    \
        Hornus agnus. Propert. Agneau de ceste annee.
    \
        Imbecillus. Columel. Foible, Debile.
    \
        Immaturus. Columel. Qui n'est point encore bon à manger, par ce qu'il est trop jeune.
    \
        Petulcus. Lucret. Qui ne fait que heurter les autres.
    \
        Saturior lactis agnus. Colu. Bien saoul de laict.
    \
        Subrumi agni. Varro. Qui tettent encore.
    \
        Teneri agni. Virg. Tendrons.
    \
        Vernus. Columel. Né au printemps.
    \
        Admittere agnos ad matres. Columel. Les laisser aller, et estre avec les meres.
    \
        Admouere agnum vberibus. Columel. Le faire tetter.
    \
        Confirmatur agnus. Colu. S'enforcit, Devient fort.
    \
        Conualescit agnus. Colu. Devient fort.
    \
        Depellere agnos a lacte. Virg. Sevrer.
    \
        Depulsi agni a matribus. Varro. Sevrez.
    \
        Disiungere agnos a mamma. Varro. Sevrer.
    \
        Agnus editus. Columel. Né.
    \
        Emittendi a septo agni. Columel. Il fault mettre les agneauls hors du parc, ou closture.
    \
        Lasciuit agnus. Colu. Saulte, Court, Joue.
    \
        Luxurians agnus. Columel. Qui ne fait que saulter, courir, et jouer, Qui n'arreste en place.
    \
        Senescunt agni desyderio matrum. Varr. Se chesment et chagrignent et amaigrissent.
    \
        Subiicere agnum sub alterius mammam, si parum habet lactis mater. Varro. Luy faire tetter une autre mere.
    \
        Subrumare agnos. Columel. Les faire tetter.
    \
        Summouere agnos. Columel. Les oster du troupeau pour vendre, ou pour manger.
    \
        Sugere mammam matris dicuntur agni. Var. Sucer, Tetter.
    \
        Mera. Varro. Fort jeune.
    \
        Niuea. Iuuenal. Blanche.
    \
        Pulla. Horat. Noire.

    Dictionarium latinogallicum > agnus

См. также в других словарях:

  • VERNUS Sol — locus Galliae inter Lugdunum Convenarum, seu potius inter Aquas Siccas et Tolosam, illinc 54. istinc 12. hinc 15. mill. pasl. distans. Forte Placentia hodie seu Plaisance. Idem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Crocus vernus — Crocus printanier …   Wikipédia en Français

  • Crocus vernus — Frühlings Krokus Frühlings Krokus (Crocus vernus ssp. albiflorus) Systematik Klasse: Einkeimblättrige (Liliopsida) …   Deutsch Wikipedia

  • Crocus Vernus — Crocus printanier …   Wikipédia en Français

  • Crocus vernus — Crocus printanier …   Wikipédia en Français

  • Crocus vernus — Saltar a navegación, búsqueda ? Crocus vernus Clasificación científica …   Wikipedia Español

  • Athyrus vernus — Gesse printanière Gesse printanière …   Wikipédia en Français

  • Lathyrus vernus — Gesse printanière Gesse printanière …   Wikipédia en Français

  • Crocus vernus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • Lathyrus vernus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • Odontites vernus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»