-
1 verecundia
vĕrēcundĭa, ae, f. [st1]1 [-] retenue, réserve, pudeur, modestie, discrétion. - Cic. Rep. 5, 6 ; Fin. 4, 18 ; Off. 1, 129, etc. - verecundiae fines transire, Cic. Fam. 5, 12, 3, passer les bornes de la pudeur, de la réserve. - quae verecundia est +prop. inf. Liv. 21, 19, 9: quelle pudeur y a-t-il à ce que... = n'y a-t-il pas impudence à...?. - gén. subj. verecundia Platonis, Cic. Fam. 9, 22, 5: la réserve de Platon. --- cf. Cic. Att. 8, 6, 4. - mea in rogando verecundia, Cic. Q. 3, 14, 10: ma discrétion dans la sollicitation. - verecundia sermonis, Liv. 26, 50, 4: la réserve d'un entretien. - gén. obj. verecundia turpitudinis, Cic. Tusc. 5, 74: la retenue devant l'infamie = la crainte de. - cf. Cic. Or. 238; Quint. 3, 5, 15. [st1]2 [-] respect de qqn, de qqch. - verecundia parentis, vitrici, deorum, Liv. 39, 11, 2 ; legum, Liv. 10, 13, 8: respect d'une mère, d'un beau-père, des dieux, des lois. - cf. Liv. 1, 6, 4 ; 2, 36, 3; Quint. 6, 3, 64. - notae verecundiae esse, Quint. 6, 3, 33: être entouré d'un respect manifeste. [st1]3 [-] honte devant une chose blâmable, sentiment de honte. - verecundia eos cepit Saguntum... esse, Liv. 24, 42, 9: la honte les prit à la pensée que Sagonte était... - verecundiae erat equitem... pugnare, Liv. 3, 62, 9: ils avaient honte de voir la cavalerie combattre... [st1]4 [-] excessive modestie, timidité. - Quint. 72, 5, 2, etc.* * *vĕrēcundĭa, ae, f. [st1]1 [-] retenue, réserve, pudeur, modestie, discrétion. - Cic. Rep. 5, 6 ; Fin. 4, 18 ; Off. 1, 129, etc. - verecundiae fines transire, Cic. Fam. 5, 12, 3, passer les bornes de la pudeur, de la réserve. - quae verecundia est +prop. inf. Liv. 21, 19, 9: quelle pudeur y a-t-il à ce que... = n'y a-t-il pas impudence à...?. - gén. subj. verecundia Platonis, Cic. Fam. 9, 22, 5: la réserve de Platon. --- cf. Cic. Att. 8, 6, 4. - mea in rogando verecundia, Cic. Q. 3, 14, 10: ma discrétion dans la sollicitation. - verecundia sermonis, Liv. 26, 50, 4: la réserve d'un entretien. - gén. obj. verecundia turpitudinis, Cic. Tusc. 5, 74: la retenue devant l'infamie = la crainte de. - cf. Cic. Or. 238; Quint. 3, 5, 15. [st1]2 [-] respect de qqn, de qqch. - verecundia parentis, vitrici, deorum, Liv. 39, 11, 2 ; legum, Liv. 10, 13, 8: respect d'une mère, d'un beau-père, des dieux, des lois. - cf. Liv. 1, 6, 4 ; 2, 36, 3; Quint. 6, 3, 64. - notae verecundiae esse, Quint. 6, 3, 33: être entouré d'un respect manifeste. [st1]3 [-] honte devant une chose blâmable, sentiment de honte. - verecundia eos cepit Saguntum... esse, Liv. 24, 42, 9: la honte les prit à la pensée que Sagonte était... - verecundiae erat equitem... pugnare, Liv. 3, 62, 9: ils avaient honte de voir la cavalerie combattre... [st1]4 [-] excessive modestie, timidité. - Quint. 72, 5, 2, etc.* * *Verecundia, verecundiae. Cic. Honte, Vergongne.\Adducere in verecundiam. Liu. Faire honteux.\Verecundia. Plin. iunior. Modestie, Modesteté. -
2 verecundia
verēcundia, ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der sich vor etwas scheut, die Scheu, die Zurückhaltung, Schüchternheit, Blödigkeit, I) im allg.: A) eig.: a) übh.: α) absol.: meam stultam verecundiam! Cic.: omissā in id verecundiā, Liv. – homo timidus, virginali verecundiā, Quint.: nova nupta verecundiā notabilis, Plin. – β) mit subj. Genet.: Tironis, Cic.: oris, schüchterne, blöde Miene, Suet.: quo minor sit inter nos huius sermonis verecundia, damit bei dieser U. zwischen uns weniger Zurückhaltung herrsche, Liv. – γ) m. obj. Genet.: turpitudinis (vor der Schande), Cic.: negandi, Cic.: respondendi, Quint.: quos praetereundi verecundiam crederent fore, die zu übergehen man sich scheuen würde, Liv. – verecundiam habere = vereri, Liv. 8, 34, 8. – b) die Scheu vor Verletzung des Anstandes und der Sitte, das Zartgefühl, die Sittsamkeit, Zurückhaltung, die zarte Achtung, harum rerum commemorationem verecundia saepe impedivit utriusque nostrûm, Cic.: ut ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit, Quint.: obstat verecundia, quo minus percenseamus, quo etc., Plin. pan.: fuit sponsa apud me eādem, quā apud parentes suos, verecundiā, Liv.: rex verecundiā victus, von einem Gefühle der Achtung beherrscht, Liv. – c) die Scheu vor der Verletzung der Heiligkeit, der Würde, die heilige Scheu, die Ehrfurcht, Achtung, Rücksicht, m. obj. Genet.: deorum, Liv.: regis, Curt.: legum, Liv.: rei publicae, Liv.: maiestatis magistratuum, Liv.: aetatis, Liv.: absentes (principes) fortiter increpant; praesentium verecundiam habent, vor den gegenw. haben sie eine gewisse Scheu, Liv.: adventum eius et maiestatem ad verecundiam faciendam (einzuflößen) Romanis vim maiorem habituram quam arma, Liv. – d) die Scheu vor Tadel oder Schande, die Scham, das Schamgefühl, si nomen hoc saltem ruborem incutere et verecundiam aliquam imperatoris violandi afferre (einflößen) possit, Liv.: verecundia inde imposita est senatui ex patribus iubendi aediles curules creari, Liv.: ita enim illis violandi supplices verecundiam se imposituros, Liv.: verecundia tandem Romanos cepit Saguntum oppidum octavum iam annum sub hostium potestate esse, Liv. – verecundiae est m. folg. Acc. u. Infin., man scheut sich, nimmt Anstand, verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare, Liv.: privatis dictatorem poscere reum verecundiae non fuit, Liv.: prandere et cenare in publico verecundiae non erat, Val. Max.: quae verecundia est m. folg. Acc. u. Infin., was für eine Art von Sch. ist es = ist es nicht unverschämt von euch, Liv. 21, 19, 9: m. Genet. Gerund., Claudium interpellandi verecundia fuit, Liv. 3, 40, 5. – B) meton., die Achtung, in der jmd. bei anderen steht, das Ansehen, esse notae verecundiae, Quint. 6, 3, 33. – II) insbes., mit tadelndem Nbbgr., die allzugroße Scheu, die Schüchternheit, Ängstlichkeit, optima est autem emendatio verecundiae fiducia, Quint.: patronus timet cognoscentis verecundiam, Quint.: vox in metu et verecundia contracta, Quint.
-
3 verecundia
verēcundia, ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der sich vor etwas scheut, die Scheu, die Zurückhaltung, Schüchternheit, Blödigkeit, I) im allg.: A) eig.: a) übh.: α) absol.: meam stultam verecundiam! Cic.: omissā in id verecundiā, Liv. – homo timidus, virginali verecundiā, Quint.: nova nupta verecundiā notabilis, Plin. – β) mit subj. Genet.: Tironis, Cic.: oris, schüchterne, blöde Miene, Suet.: quo minor sit inter nos huius sermonis verecundia, damit bei dieser U. zwischen uns weniger Zurückhaltung herrsche, Liv. – γ) m. obj. Genet.: turpitudinis (vor der Schande), Cic.: negandi, Cic.: respondendi, Quint.: quos praetereundi verecundiam crederent fore, die zu übergehen man sich scheuen würde, Liv. – verecundiam habere = vereri, Liv. 8, 34, 8. – b) die Scheu vor Verletzung des Anstandes und der Sitte, das Zartgefühl, die Sittsamkeit, Zurückhaltung, die zarte Achtung, harum rerum commemorationem verecundia saepe impedivit utriusque nostrûm, Cic.: ut ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit, Quint.: obstat verecundia, quo minus percenseamus, quo etc., Plin. pan.: fuit sponsa apud me eādem, quā apud parentes suos, verecundiā, Liv.: rex verecundiā victus, von einem Gefühle der Achtung beherrscht, Liv. – c) die Scheu vor der Verletzung der Heiligkeit, der Würde, die heilige Scheu, die Ehrfurcht, Achtung,————Rücksicht, m. obj. Genet.: deorum, Liv.: regis, Curt.: legum, Liv.: rei publicae, Liv.: maiestatis magistratuum, Liv.: aetatis, Liv.: absentes (principes) fortiter increpant; praesentium verecundiam habent, vor den gegenw. haben sie eine gewisse Scheu, Liv.: adventum eius et maiestatem ad verecundiam faciendam (einzuflößen) Romanis vim maiorem habituram quam arma, Liv. – d) die Scheu vor Tadel oder Schande, die Scham, das Schamgefühl, si nomen hoc saltem ruborem incutere et verecundiam aliquam imperatoris violandi afferre (einflößen) possit, Liv.: verecundia inde imposita est senatui ex patribus iubendi aediles curules creari, Liv.: ita enim illis violandi supplices verecundiam se imposituros, Liv.: verecundia tandem Romanos cepit Saguntum oppidum octavum iam annum sub hostium potestate esse, Liv. – verecundiae est m. folg. Acc. u. Infin., man scheut sich, nimmt Anstand, verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare, Liv.: privatis dictatorem poscere reum verecundiae non fuit, Liv.: prandere et cenare in publico verecundiae non erat, Val. Max.: quae verecundia est m. folg. Acc. u. Infin., was für eine Art von Sch. ist es = ist es nicht unverschämt von euch, Liv. 21, 19, 9: m. Genet. Gerund., Claudium interpellandi verecundia fuit, Liv. 3, 40, 5. – B) meton., die Achtung, in der jmd. bei anderen steht, das Ansehen, esse notae verecundiae, Quint. 6, 3, 33. – II) insbes.,————mit tadelndem Nbbgr., die allzugroße Scheu, die Schüchternheit, Ängstlichkeit, optima est autem emendatio verecundiae fiducia, Quint.: patronus timet cognoscentis verecundiam, Quint.: vox in metu et verecundia contracta, Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verecundia
-
4 verecundia
vĕrēcundĭa, ae, f. [verecundus], the natural feeling of shame, by whatever cause produced, shamefacedness, bashfulness, shyness, coyness, modesty, etc.I.In gen. (class.; syn.: pudicitia, castitas, pudor).A.Absol.:B.nec vero tam metu poenāque terrentur, quae est constituta legibus, quam verecundiā, quam natura homini dedit quasi quendam vituperationis non injustae timorem,
Cic. Rep. 5, 4, 6:homo solum animal natum pudoris ac verecundiae particeps,
id. Fin. 4, 7, 18:scenicorum mos tantam habet veteri disciplina verecundiam, ut in scaenam sine subligaculo prodeat nemo,
id. Off. 1, 35, 129; id. Rep. 4, 4, 4:magnam habet vim disciplina verecundiae,
id. ib. 4, 6, 6: justitiae partes sunt non violare homines;verecundiae non offendere,
id. Off. 1, 28, 99; cf. id. Lael. 22, 82:Caesar meam in rogando verecundiam objurgavit,
id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 10:tironis,
id. Att. 8, 6, 3:homo timidus, virginali verecundiā,
id. Quint. 11, 39; so,virginalis, Suet. Vit. Pers.: fuit sponsa tua apud me eādem, quā apud parentis suos, verecundiā,
Liv. 26, 50, 6:verecundia nostra adversus regem nobis obstat,
id. 37, 54, 7:nova nupta verecundiā notabilis,
Plin. 35, 10, 36, § 78:verecundia oris,
bashful redness, blushing, Suet. Dom. 18.—With gen. obj.(α).With gen. rei:(β).turpitudinis verecundia,
dread of wrong-doing, Cic. Tusc. 5, 26, 74:negandi,
id. Or. 71, 238;Quint. prooem. § 3: respondendi,
id. 3, 5, 15:hujus sermonis,
Liv. 26, 50, 4.—With gen. personae (not freq. till after the Aug. period):II.quando nec ordinis hujus ulla, nec reipublicae est verecundia,
respect for, reverence, Liv. 4, 45, 8:parentis, vitrici, deorum,
id. 39, 11, 2:ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit,
Quint. 6, 3, 64:majestatis magistratuum,
Liv. 2, 36, 3:aetatis,
id. 1, 6, 4; cf. id. 1, 3, 10:legum,
id. 10, 13, 8.— Transf.:quidam ita sunt receptae auctoritatis ac notae verecundiae, ut, etc.,
i. e. of known venerableness, Quint. 6, 3, 33.—In partic., with an implication of censure.1.Over-shyness, bashfulness, sheepishness, timidity (post-Aug.):2.verecundia vitium quidem sed amabile et quae virtutes facillime generet... quae (verecundia) est timor quidam reducens animum ab iis, quae facienda sunt... Optima est autem emendatio verecundiae fiducia,
Quint. 12, 5, 2 sq.:patronus timet cognoscentis verecundiam,
id. 4, 1, 19:(vox) in metu et verecundiā contracta,
id. 11, 3, 64.—A shame, disgrace:verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare,
Liv. 3, 62, 9:verecundia Romanos tandem cepit, Saguntum sub hostium potestate esse, etc.,
a sense of shame, id. 24, 42, 9. -
5 verēcundia
verēcundia ae, f [verecundus], shamefastness, bashfulness, shyness, coyness, modesty, shame, reserve: homo pudoris ac verecundiae particeps: magnam habet vim disciplina verecundiae: in rogando: apud me, L.: turpitudinis verecundia, a shrinking from: rei p., reverence for, L.: legum, L.—A shame, disgrace, immodest act: quae verecundia est, postulare vos, etc., how shameful it is, L.: verecundiae erat pugnare, etc., L.— A sense of shame: verecundia Romanos cepit, Saguntum sub hostium potestate esse, L.* * *shame; respect; modesty -
6 verecundia
verēcundia, ae f. [ verecundus ]1) робость, стыдливость, застенчивость или скромностьv. turpitudinis C — боязнь бесчестия, страх перед позоромhomo virginali verycundiā Q — человек, стыдливый как девушкаv. sermonis L — сдержанность в речиv. oris Su — стыдливый румянец, краска стыдаv. alicujus rei или in aliquā re C, L etc. — робость в чём-л.verecundiae est L, VM — стыдно2) почтительное отношение, уважение (parentis, rei publicae L)v. legum L — уважение к законамv. deorum L — благоговейное почитание богов -
7 verecundia
adj.&f.feminine of VERECUNDIO.f.bashfulness, shyness.* * *SF bashfulness, sensitivity, shyness* * *verecundia nfFormal shame -
8 verecundia
fсм. vergüenza -
9 verecundia
bere'kunđǐafScham f, Scheu f, Schüchternheit f -
10 verecundia
,ae fстыдливость, скромность -
11 verecundia
сущ.общ. стыдливость -
12 verecundia
1) честь, почтение, уважение (1. 20 pr. D. 39, 5). 2) стыдливость, verec. sexus (1. 1 § 7 D. 26, 10. 1. 6 pr. D. 18, 7), pulsare (см. s. 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > verecundia
-
13 verecundia
• bashfulness• shyness -
14 verecundia
f• ostýchavost• plachost• stud• stydlivost -
15 verecundia
f срам. -
16 verecundia
fсм. vergüenza -
17 verecundia
feeling of shame, shame, bashfulness. -
18 verecundia
,ae fстыдливость, скромность -
19 Благоговение
- verecundia; caerimonia; superstitio; -
20 Застенчивость
- verecundia; pudor;
См. также в других словарях:
verecúndia — s. f. Vergonha. ‣ Etimologia: latim verecundia, ae, vergonha, timidez, modéstia … Dicionário da Língua Portuguesa
verecundia — index homage Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
verecundia — f. vergüenza … Diccionario de la lengua española
verecundia — (Del lat. verecundia.) ► sustantivo femenino culto Vergüenza [en todas sus acepciones]. * * * verecundia (del lat. «verecundĭa»; cult.) f. Vergüenza. * * * verecundia. f. vergüenza … Enciclopedia Universal
verecundia — {{#}}{{LM SynV40713}}{{〓}} {{CLAVE V39721}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}verecundia{{]}} {{《}}▍ s.f.{{》}} {{※}}form.{{¤}} = vergüenza* ≠ desvergüenza {{#}}{{LM V39721}}{{〓}} {{SynV40713}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Verecundia inutilis viro egenti. — Verecundia inutilis viro egenti. (Erasm.)… См. Стыдливый из за стола голодный встает … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
VERECUNDIA demissi oris — in Heroibus et Heroinis, celebrata passim apud Poetas, indicio virtutis modestiaeque. Unde Statius de Violantilla, l. 1. Sylv. 2. v. 11. Ipsa manu nuptam genitrix Aeneia ducit, Lumine demissam, et dulci probitate rubentem. Hôc nempe colore suorum … Hofmann J. Lexicon universale
verecundia — ve·re·cùn·dia s.f. OB LE var. → verecondia … Dizionario italiano
vergüenza — (Del lat. verecundia.) ► sustantivo femenino 1 Sentimiento humillante de pérdida de dignidad experimentado como consecuencia de alguna falta cometida por uno mismo o por una persona con quien uno está ligado. SINÓNIMO verecundia 2 Estimación de… … Enciclopedia Universal
vergogne — [ vɛrgɔɲ ] n. f. • 1080; lat. verecundia 1 ♦ Vx Honte. 2 ♦ Mod. Loc. SANS VERGOGNE : sans pudeur, sans scrupule (cf. Dévergondé). « les Cadets de Gascogne, Bretteurs et menteurs sans vergogne » (Ed. Rostand). ⇒ effronté. « Tout sujet y est abordé … Encyclopédie Universelle
honte — Honte, Ignominia, Pudor, Verecundia. La honte qu on a de s enfuir, Deformitas fugae, negligentiaeque alicuius. N eust ce point esté une grande honte si, etc. Nonne esset puditum, si hanc causam, etc. Ils commencent à crier que c estoit grande… … Thresor de la langue françoyse