-
1 bannir
bannir [baanier]〈 werkwoord〉♦voorbeelden:bannir une parole de son vocabulaire • een woord uit zijn vocabulaire schrappenbannir un sujet de la conversation • niet over een bepaald onderwerp willen pratenbannir le tabac, la cigarette • (voorgoed) ophouden met rokenv1) verbannen2) (uit)bannen, van zich afzetten -
2 exiler
exiler [egzielee]♦voorbeelden:♦voorbeelden:v -
3 déraciner
déraciner [deeraasienee]〈 werkwoord〉1 ontwortelen ⇒ rooien, uitrukkenv1) ontwortelen2) uitroeien3) verbannen -
4 reléguer
-
5 exil
exil [egziel]〈m.〉1 ballingschap ⇒ verbanning, verbanningsoord♦voorbeelden:aller en exil • in ballingschap gaancondamner qn. à l'exil • iemand tot ballingschap veroordelenNapoléon a été envoyé en exil à Ste-Hélène • Napoleon is naar Sint-Helena verbannenen exil • in ballingschapm1) ballingschap -
6 exilé
exilé [egzielee]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉♦voorbeelden:m (f - exilée)balling/-e -
7 expatrier
expatrier [ekspaatrie.ee]♦voorbeelden:1 zijn vaderland verlaten ⇒ naar het buitenland gaan, emigrerenv -
8 ban
ban [bã]〈m.〉♦voorbeelden:les bans de mariage sont affichés • het huwelijk is bekendgemaakt3 un ban pour le vainqueur! • één hoeraatje voor de winnaar!5 être en rupture de ban • een uitwijzingsbevel negeren; 〈 figuurlijk〉 met alle sociale conventies gebroken hebbenmettre au ban • in de ban doen, verbannen -
9 banni
banni [baanie]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉♦voorbeelden: -
10 bannir qn. de son pays
bannir qn. de son pays -
11 exiler qn. de France
exiler qn. de France -
12 mettre au ban
mettre au banin de ban doen, verbannen -
13 proscrire
-
14 proscrit
-
15 Napoléon a été envoyé en exil à Ste-Hélène
Napoléon a été envoyé en exil à Ste-HélèneDictionnaire français-néerlandais > Napoléon a été envoyé en exil à Ste-Hélène
См. также в других словарях:
verbannen — verbannen … Deutsch Wörterbuch
Verbannen — Verbannen, verb. regul. act. welches nach den verschiedenen Bedeutungen der Wörter Bann und bannen ehedem in verschiedenem Verstande gebraucht wurde, und zum Theil noch gebraucht wird. 1. * Von bannen, gebiethen, befehlen, war verbannen ehedem… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Verbannen — Verbannen, 1) verbieten, bes. die Behütung eines Feldes, das Befahren eines Weges verbieten, daher Verbanntes Feld, Verbannter Weg; 2) befehlen, daß sich Jemand aus einem Gerichtsbezirke od. aus einem Lande entferne; daher Verbannung, vgl., Exil… … Pierer's Universal-Lexikon
verbannen — 1. ↑deportieren, ↑exilieren, ↑expatriieren, 2. ablegieren … Das große Fremdwörterbuch
verbannen — ↑ bannen … Das Herkunftswörterbuch
verbannen — V. (Mittelstufe) jmdn. als Strafe, ohne Erlaubnis auf Rückkehr, in ein anderes Land oder an einen entfernten Ort schicken Beispiel: Nach dem Krieg wurde er aus der Heimat verbannt … Extremes Deutsch
verbannen — verfemen; ächten; vertreiben; ins Exil schicken; relegieren; zurück versetzen * * * ver|ban|nen [fɛɐ̯ banən] <tr.; hat: (als Strafe) aus dem Land weisen, an einen entlegenen Ort schicken und zwingen, dort zu bleiben: jmdn. auf eine ferne Insel … Universal-Lexikon
verbannen — ver·bạn·nen; verbannte, hat verbannt; [Vt] 1 jemanden (irgendwohin) verbannen zur Strafe jemanden zwingen, ein Land zu verlassen und an einem fremden Ort zu leben: Napoleon wurde auf die Insel St. Helena verbannt 2 etwas irgendwohin verbannen… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
verbannen — ausweisen, deportieren, [des Landes] verweisen, in die Verbannung schicken, verschleppen, verstoßen, zwangsverschicken; (bildungsspr.): exilieren; (salopp): aus dem Weg räumen; (Politik, Rechtsspr.): expatriieren. * * *… … Das Wörterbuch der Synonyme
verbannen — verbanne … Kölsch Dialekt Lexikon
verbannen — ver|bạn|nen … Die deutsche Rechtschreibung