Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vehement

  • 21 nimius

    nimĭus, a, um excessif, très considérable, qui passe la mesure, démesuré, trop grand.    - nimia pertinacia, Caes.: excès d'opiniâtreté.    - nimius sol, Ov.: soleil trop ardent.    - nimiae amicitiae, Cic.: amitiés trop vives.    - nimius mero, Hor. C. 2.12.5: qui a bu trop de vin.    - nimius verbis, Tac.: plein de jactance.    - nimius animi, Liv. 6.11.3: qui ne sait pas se maîtriser.    - nimius imperii, Liv.: qui a une autorité absolue.    - nimium est videre: c'est trop de voir.    - non est nimium + prop. inf.: il n'est pas excessif que.    - illud non nimium probo, Cic. Fam. 12, 30, 7: cela, je ne l'approuve pas particulièrement.
    * * *
    nimĭus, a, um excessif, très considérable, qui passe la mesure, démesuré, trop grand.    - nimia pertinacia, Caes.: excès d'opiniâtreté.    - nimius sol, Ov.: soleil trop ardent.    - nimiae amicitiae, Cic.: amitiés trop vives.    - nimius mero, Hor. C. 2.12.5: qui a bu trop de vin.    - nimius verbis, Tac.: plein de jactance.    - nimius animi, Liv. 6.11.3: qui ne sait pas se maîtriser.    - nimius imperii, Liv.: qui a une autorité absolue.    - nimium est videre: c'est trop de voir.    - non est nimium + prop. inf.: il n'est pas excessif que.    - illud non nimium probo, Cic. Fam. 12, 30, 7: cela, je ne l'approuve pas particulièrement.
    * * *
        Nimius, Adiectiuum. Trop excessif.
    \
        Nimia est miseria pulchrum esse hominem nimis. Plaut. C'est grande misere d'estre trop beau.
    \
        Nulla adeo ex re istuc fit, nisi ex nimio otio. Terent. De trop de loisir ou oisiveté.
    \
        In omnes partes nimia funditur. Cic. Elle s'espand trop.
    \
        AEstus nimii. Lucret. Trop grandes chaleurs.
    \
        Sol nimius. Ouid. Trop ardant et vehement.
    \
        Nimius animi. Liu. Qui n'ha que trop de courage, Homme de fier courage, Qui ha trop gros coeur.
    \
        Nimius imperii. Liu. Qui veult estre obei trop estroictement, Qui commande de trop grande auctorité et maistrise.
    \
        Sermonis nimius erat. Tacit. Prodigue en parolles, Trop grand parleur.
    \
        In honoribus decernendis est nimius, et tanquam prodigus. Cic. Trop large.
    \
        Homo nimius mero. Horat. Excessif et intolerable quand il est yvre.
    \
        Vites faece nimiae. Plin. Qui font trop de lie.
    \
        Nimium absolute. Cic. Aiunt nimia resecari oportere, naturalia relinqui. Ce qui est superflu, Ce qui est trop, Les superfluitez.

    Dictionarium latinogallicum > nimius

  • 22 rapidus

    răpĭdus, a, um [st2]1 [-] qui entraîne, qui emporte. [st2]2 [-] rapide, violent, impétueux.    - rapidus in consiliis, Liv. 22, 12: prompt à former des projets.
    * * *
    răpĭdus, a, um [st2]1 [-] qui entraîne, qui emporte. [st2]2 [-] rapide, violent, impétueux.    - rapidus in consiliis, Liv. 22, 12: prompt à former des projets.
    * * *
        Rapidus, pen. corr. Adiectiuum. Cic. Soubdain, Viste.
    \
        Celeritas rapida. Plin. Grande vistesse.
    \
        Amnis rapidus. Virgil. Impetueux.
    \
        Flamen rapidum. Virgil. Vent violent et impetueux.
    \
        Ignis rapidus. Virgil. Violent, Impetueux, Vehement.

    Dictionarium latinogallicum > rapidus

  • 23 sonor

    sŏnŏr, ōris, m. son, bruit, retentissement; mugissement (de la mer, de la foule); pétillement (de la flamme); clameurs (de la foule).    - sonorem dare, Virg.: retentir, mugir.
    * * *
    sŏnŏr, ōris, m. son, bruit, retentissement; mugissement (de la mer, de la foule); pétillement (de la flamme); clameurs (de la foule).    - sonorem dare, Virg.: retentir, mugir.
    * * *
        Sonor, sonoris, pen. prod. m. g. Virg. Un son fort et vehement.

    Dictionarium latinogallicum > sonor

  • 24 torrens

    [st1]1 [-] torrens, entis: part. présent de torreo. - [abcl][b]a - qui dessèche, qui brûle. - [abcl]b - brûlant, ardent. - [abcl]c - rapide, violent, impétueux.[/b] [st1]2 [-] torrens, entis, m.: - [abcl][b]a - torrent. - [abcl]b - torrent, flots, impétuosité, abondance.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] torrens, entis: part. présent de torreo. - [abcl][b]a - qui dessèche, qui brûle. - [abcl]b - brûlant, ardent. - [abcl]c - rapide, violent, impétueux.[/b] [st1]2 [-] torrens, entis, m.: - [abcl][b]a - torrent. - [abcl]b - torrent, flots, impétuosité, abondance.[/b]
    * * *
    I.
        Torrens, torrentis, m. g. Virgil. Torrent, Une abondance et ravine d'eaue qui par grand roideur chet des montaignes és vallees.
    \
        Oratio velut torrens. Cic. Violente et vehemente, Impetueuse.
    \
        Torrens verborum. Quintil. Grande abondance de parolles.
    \
        Torrens, torrentior, torrentissimus. Plinius. Vehement et impetueux.
    \
        Capi torrentes sanguine. Stat. Par lesquels le sang des morts coule comme un torrent.
    \
        Fatum torrens. Lucan. Mort precipitee.
    \
        Flumina torrentia. Virgil. Coulants impetueusement comme un torrent, Qui coulent par grande impetuosité comme un torrent.
    II.
        Torrens, Participium: siue Nomen ex participio. Virgil. Ardant, Bruslant.
    \
        Axis torrentissimus caeli. Stat. Quand il fait la plus grande chaleur de l'annee, comme en Aoust és jours caniculaires.

    Dictionarium latinogallicum > torrens

  • 25 viuus

        Viuus, Adiectiuum a Viuo, quod mortuo contrarium est. Ci. Vif.
    \
        Exturbari ex numero viuorum. Cic. Estre tué.
    \
        Viuus et videns cum victu ac vestitu suo publicatus. Cic. Vivant et voyant.
    \
        Viui peruenimus illuc. Virgil. Par longuement vivre, etc. Nous avons tant vescu que, etc.
    \
        Viuus amor. Virgil. Vehement.
    \
        Aqua viua. Varro. Eaue qui sourd du mesme lieu où elle est, Eaue vive.
    \
        Caespes viuus. Horat. Verd.
    \
        Calor viuus. Ouid. Chaleur vitale et naturelle.
    \
        Caro male viua. Ouid. Un petit ourson nouveau né, qui n'est qu'une masse de chair sans force et figure et apparence de vie.
    \
        Flumen viuum. Liu. Eaue tousjours coulant, et qui jamais ne tarist.
    \
        Lacus viui. Virgil. Naturels.
    \
        Lucernae viuae. Horat. Ardantes, Luisantes.
    \
        Plantaria viua. Virgil. Plantes verdes et vives.
    \
        Sanguis viuus. Ouid. Sang d'homme vif.
    \
        Saxum viuum. Virgil. Roche naturelle.
    \
        Sepes viua. Colum. Une haye naturelle, et d'arbrisseaux vivants, Haye vive.
    \
        Voluptas viua prati. Claud. Verdure de pre, Herbe verde.
    \
        Ad viuum resecare. Cic. Resequer jusques au vif.
    \
        Detrahere, vel resecare aliquid de viuo. Cic. Rongner tant que le sang en sorte, Oster du vif. Vide DETRAHO.

    Dictionarium latinogallicum > viuus

  • 26 ācer

        ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup.    [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.
    * * *
    I
    maple tree; wood of the maple tree; maple
    II
    acris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJ
    sharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous

    Latin-English dictionary > ācer

  • 27 adsevērātiō (ass-)

        adsevērātiō (ass-) ōnis, f    [adsevero], a vehement assertion, protestation: omni adseveratione adfirmo, most solemnly: magnā, Ta.

    Latin-English dictionary > adsevērātiō (ass-)

  • 28 aviditās

        aviditās ātis, f    [avidus], eagerness for, avidity, longing, vehement desire: animi, Cu.: cibi: sermonis: legendi. — Greed of gain, covetousness, avarice: ingeni: inflammati aviditate.
    * * *
    greed, covetousness; keen desire, lust/passion; appetite (food/drink), gluttony

    Latin-English dictionary > aviditās

  • 29 calidus and (poet.) caldus

       calidus and (poet.) caldus adj. with comp.    [3 CAL-], warm, hot: omne quod est calidum: calidior quam aë: cruor, O.: de pectore flumen (sanguinis), V.— Plur n. as subst: Frigida pugnabant calidis, cold with heat, O.— Sing f. as subst, warm water: lavi calidā, Ta. — Fig., fiery, rash, eager, spirited, fierce, impassioned, vehement: equus animis, of a fiery spirit, V.: redemptor, H.: iuventā, H.—Inconsiderate, hasty, rash: Vide ne nimium calidum hoc sit, T.: consilia: consilia calidiora, L.: Caldior est, too quick of temper, H.

    Latin-English dictionary > calidus and (poet.) caldus

  • 30 excitātus

        excitātus adj. with comp.    [P. of excito], lively, vehement, excited: sonus: clamor excitatior, L.: fortuna, rising.

    Latin-English dictionary > excitātus

  • 31 fervidus

        fervidus adj. with comp. and (late) sup.    [FVR-], glowing, burning, fiery, fervid: pars mundi totā naturā fervida est: aestus, sultry, H.: aequor, raging, H.: sidus, H.: fervidius merum, H.: diei fervidissimum tempus, Cu.—Fig., glowing, fiery, hot, vehement, impetuous, violent, hasty: florente iuventā Fervidus, H.: puer (i. e. Cupido), H.: Fervidus ingenio, O.: mortis fraternae irā, V.: fervidi animi vir, L.: genus dicendi: fervidior oratio: Dicta, V.
    * * *
    fervida, fervidum ADJ
    glowing; boiling hot; fiery, torrid, roused, fervid; hot blooded

    Latin-English dictionary > fervidus

  • 32 flagrāns

        flagrāns antis, adj. with comp. and sup.    [P. of flagro], flaming, blazing, burning, glowing: domus, O.: telum, V.: Canicula, H.: flagrantissimo aestu, L.— Glittering, shining: clipeo et armis, V.— Fig., glowing with passion, ardent, eager, vehement: orator studio flagranti: in studiis cupiditas: tumultus, V.: flagrantior aequo dolor, Iu.
    * * *
    flagrantis (gen.), flagrantior -or -us, flagrantissimus -a -um ADJ
    flaming, fiery, blazing; hot, scorching; in the ascendent (person/popularity); burning (w/desire), ardent/passionate; outrageous (crime), monstrous, flagrant

    Latin-English dictionary > flagrāns

  • 33 īgneus

        īgneus adj.    [ignis], of fire, fiery, on fire, burning, burning-hot: sidera: arces (i. e. caelum), H.: vis caeli, ether, O.: vis, fire (as an element): Chimaera, with fiery breath, H.: celeritas, motus.—Of color, fiery, V.—Fig., burning, fervid, ardent, vehement: furor, O.: vigor, V.: Tarchon, V.
    * * *
    ignea, igneum ADJ
    fiery, hot; ardent

    Latin-English dictionary > īgneus

  • 34 impēnsus (inp-)

        impēnsus (inp-) adj. with comp.    [P. of impendo], ample, considerate, great: impenso pretio, dear, Cs., L.—As subst n. (sc. pretio): Lusciniae impenso coemptae, H.—Great, strong, vehement: voluntas bonorum: erga eos voluntas, L.: impensior cura, O., Ta.

    Latin-English dictionary > impēnsus (inp-)

  • 35 incitātus

        incitātus adj. with comp. and sup.    [P. of incito], hurried, rapid, swift, at full speed: equo incitato se in hostes immittens: cursu incitato, Cs.: mundi incitatissima conversio.—Fig., vehement, ardent, rapid: cursus in oratione incitatior: Thucydides incitatior fertur.
    * * *
    incitata, incitatum ADJ
    fast-moving, aroused, passionate; equo incitato, at full gallop

    Latin-English dictionary > incitātus

  • 36 māximus

        māximus    [1 MAC-].—Of size, large, great, big, high, tall, long, broad, extensive, spacious: fons, S.: aedificium: urbs: solitudines, S.: simulacrum facere maius: oppidum non maximum maximis locis decoravit: aquae magnae fuerunt, inundations, L.: Maior (belua) dimidio, by half, H.: maior videri (Scylla), statelier, V.: Calceus pede maior, too large for, H.: onus parvo corpore maius, H.—Of number or quantity, great, large, abundant, considerable, much: numerus frumenti: copia pabuli, Cs.: maiorem pecuniam polliceri: tibi praeda cedat Maior an illi, i. e. the victor's spoils, H.: populus, V.: tribunorum pars maior, the majority, L.: turba clientium maior, more numerous, H.: maximum pondus auri: Si maiorem feci rem, increased my estate, H.—Of value, great, large, considerable: magni preti servi: ager preti maioris, T.: magna munera et maiora promissa, S.: cuius auctoritas magni habebatur, was highly esteemed, Cs.: qui auctoritatem magni putet, esteems highly: quem tu Non magni pendis, H.: multo maioris vēnire, dearer, Ph.: quorum longe maximi consilia fuerunt, most valuable: haec te semper fecit maxumi, prized most highly, T.: conduxit non magno domum, at no high price: magno illi ea cunctatio stetit, cost him dear, L.—Of force, strong, powerful, vehement, loud: manu magnā euntem Inpulit, V.: magnā voce confiteri: strenitus, H.—Of time, great, long, extended: annum, V.: annum, i. e. the Platonic cycle of the heavens.—Early, high, long past: iam magno natu, aged, N.: magno natu non sufficientibus viribus, through old age, L.: maximo natu filius, N.: maior patria, original, Cu.—Of persons, aged, old, advanced ; only in comp. and sup, elder, eldest: omnes maiores natu, elders, Cs.: maior natu quam Plautus: frater suus maior natu, elder, L.: maximus natu ex iis, the oldest, L.: ex duobus filiis maior, Cs.: Maior Neronum, the elder, H.: (homo) annos natus maior quadraginta, more than forty years old: annos natast sedecim, non maior, T.: non maior annis quinquaginta, L.— Plur m. as subst: maiores, the fathers, ancestors, ancients, men of old: maiores vestri: nostri: more maiorum.—Fig., great, noble, grand, mighty, important, weighty, momentous: rebus maximis gestis: missi magnis de rebus, important business, H.: in agro maiora opera: causa, weighty: omen, significant, V.: spectaculum, impressive, H.: aliquid invadere magnum, enterprise, V.: haud magna memoratu res est, L.—As subst n.: id magnum est, a great thing: magna di curant, parva neglegunt: maiora audere, V.: ad maiora properat oratio: magnum loqui, loftily, H.: Omnia magna loquens, of everything magnificent, H.—Of rank or station, great, high, eminent, powerful: potestas: dignitas: di, Enn. ap. C.: rex Olympi, V.: maximus Ilioneus, V.: maiorum ne quis amicus, one of your great friends, H.: Iuppiter optimus maximus: pontifex maximus, chief: maioribus uti, associate with superiors, H.—Of mind or character, great, elevated, noble, lofty: vir acris animi magnique: magno animo est: vir magnus: Cato magnus habetur, S.: magnus hoc bello Themistocles fuit, N.: invidiā maior, above, H.: maior reprensis, greater than those criticised, H.: nebulo, thorough-paced, T.: fur. —In force or degree, great, severe, strong, intense: morbi: dolor, Cs.: minae: amor, V.: gemitus luctusque: quid potuere maius? more heinous, H.: Mari virtutem in maius celebrare, magnify, S.: his in maius etiam acceptis, L.: incerta in maius vero ferri solent, be exaggerated, L.— Proud, boastful, lofty, assuming: nobis ut res dant sese, ita magni atque humiles sumus, T.: lingua, H.: verba, V.

    Latin-English dictionary > māximus

  • 37 protervus

        protervus adj.    [pro+1 TER], pressing forward, violent, vehement: venti, H.: stella canis, oppressive, O.—Fig., forward, bold, pert, wanton, shameless, impudent: homo: dictum aut factum: vidua: iuvenes, H.: oculi, O.: Musa, O.
    * * *
    proterva, protervum ADJ
    violent, reckless; impudent, shameless

    Latin-English dictionary > protervus

  • 38 rapidus

        rapidus adj. with comp. and sup.    [RAP-], tearing away, seizing, fierce: ferae, O.: agmen, a fierce pack, O.: aestus, V.: flamma, O.: ignis, V.— Impetuous, hurrying, rushing, fleet, swift, quick, rapid: torrens, V.: amnis, H.: flumen, Cs.: Fluminum lapsūs, H.: rapidior unda, Cu.: ignis Iovis, V.: sol, H.: volucris rapidissima milvus, O.: manus, V.: agmen, V.—Fig., hurried, impetuous, vehement, hasty: oratio: rapidus consiliis, precipitate, L.
    * * *
    rapida -um, rapidior -or -us, rapidissimus -a -um ADJ
    rapid, swift

    Latin-English dictionary > rapidus

  • 39 turbidus

        turbidus adj. with comp. and sup.    [turba], full of confusion, wild, confused, disordered: tempestas: Tempestas telorum, V.: Auster, H.: scaturiges, L.: coma, dishevelled, O.—Of liquids, troubled, thick, muddy, turbid: aqua: Turbidus caeno gurges, V.—Fig., troubled, disordered, disturbed, perplexed, violent, boisterous, turbulent, vehement: mens, quae omni turbido motu semper vacet: animorum motūs: ex oculis se turbidus abstulit Arruns, in confusion, V.: puella, O.: in turbido tempore: Pectora turbidiora mari, O.— As subst n.: turbidissima sapienter ferre, the most troubled circumstances: in turbido, in troubled times, L.— Acc adverb.: mens turbidum Laetatur, confusedly, H.
    * * *
    turbida, turbidum ADJ
    wild/stormy; muddy/turbid; murky/foggy/clouded/opaque; gloomy, frowning; confused, disordered; impatient, troubled, dazed, frantic; unruly, mutinous

    Latin-English dictionary > turbidus

  • 40 vēmēns

        vēmēns    cf. vehemens.
    * * *
    (gen.), vementis ADJ
    violent; emphatic; vehement

    Latin-English dictionary > vēmēns

См. также в других словарях:

  • véhément — véhément, ente [ veemɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XIIe; lat. vehemens ♦ Littér. 1 ♦ Qui a une force impétueuse. ⇒ ardent, impétueux, passionné. « Sa déception est de nouveau si grande, son désespoir si soudain, si véhément » (Bernanos). 2 ♦ Qui a une grande… …   Encyclopédie Universelle

  • véhément — véhément, ente (vé é man, man t ) adj. 1°   Qui se porte avec ardeur et force à tout ce qu il fait. •   Elle [la grâce] agit pleinement, Et tout semble possible à son feu véhément, CORN. Poly. II, 6. •   Votre amour étant pure, encor que… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • vehement — VEHEMÉNT, Ă, vehemenţi, te, adj. (Despre oameni şi manifestările lor) Violent, impetuos, furtunos. – Din fr. véhément, lat. vehemens, ntis. Trimis de cornel, 02.03.2004. Sursa: DEX 98  VEHEMÉNT adj. 1. viguros, violent, virulent. (Un protest… …   Dicționar Român

  • Vehement — Ve he*ment, a. [L. vehemens, the first part of which is perhaps akin to vehere to carry, and the second mens mind: cf. F. v[ e]h[ e]ment. Cf. {Vehicle}, and {Mental}.] [1913 Webster] 1. Acting with great force; furious; violent; impetuous;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vehement — VEHEMENT. Vehemente. adj. Impetueux, qui se porte à quelque chose avec ardeur, avec impetuosité. On ne sçauroit presque raisonner avec cet homme là, il est trop vehement. esprit vehement, naturel vehement. passion vehemente. desirs vehemens.… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • vehement — Adj heftig erw. fremd. Erkennbar fremd (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. vehemēns ( entis), zu l. vehere (vectum) führen, bringen, fliegen . Abstraktum: Vehemenz.    Ebenso nndl. vehement, ne. vehement, nfrz. véhément; Vehikel. ✎ Brunt (1983) …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • vehement — [vē′ə mənt] adj. [LME < MFr véhément < L vehemens, eager, vehement < base of vehere, to carry: see WAY] 1. acting or moving with great force; violent; impetuous 2. having or characterized by intense feeling or strong passion; fervent,… …   English World dictionary

  • vehement — late 15c., from M.Fr. vehement impetuous, ardent, from L. vehementem (nom. vehemens) impetuous, carried away, perhaps from a lost present middle participle of vehere to carry (see VEHICLE (Cf. vehicle)). The other theory is that it represents… …   Etymology dictionary

  • vehement — »heftig, stürmisch, ungestüm«: Das Adjektiv wurde Anfang des 18. Jh.s – wohl unter dem Einfluss von frz. véhement – aus gleichbed. lat. vehemens ( entis) entlehnt oder aber zu »Vehemenz« (s. u.) gebildet. Das lat. Adjektiv gehört wahrscheinlich… …   Das Herkunftswörterbuch

  • vehement — Vehement, Vehemens, Acer. Vehement et impetueux, Torrens, torrentior, torrentissimus, Imþpetuosus. Fureur vehemente, Incitatus furor …   Thresor de la langue françoyse

  • vehement — Adj. (Aufbaustufe) geh.: von großer Stärke, heftig Synonyme: energisch, kräftig, scharf, stürmisch, wild, wuchtig, ungestüm (geh.) Beispiel: In der Fabrik ist ein vehementer Protest ausgebrochen. Kollokation: etw. vehement fordern …   Extremes Deutsch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»