-
1 flagrans
flăgrans, antis part.-adj. de flagro. [st1]1 [-] chaud, brûlant, ardent, enflammé. - flagrantissimo aestu, Liv. 44, 36, 7: au plus fort de l'été. - flagranti telo dejicere, Virg.: frapper de la foudre (*frapper d'un trait de flamme*). [st1]2 [-] vif, bouillant, violent, passionné. - flagrantissimus Cic. Fat. 3, plein d'ardeur. - flagrantius studium, Cic. Br. 302: zèle plus ardent. --- cf. Tusc. 4, 44 ; de Or. 3, 230. - flagrantissimus studiis, Cic.: plein d'ardeur pour les études. - flagrantissimus in amicitia Neronis, Tac.: le favori le plus cher de Néron. - Nero flagrantior in dies amore Poppaeae, Tac. An. 14, 1: Néron brûlant pour Poppée d'un amour chaque jour plus passionné. [st1]3 [-] brillant, éclatant, resplendissant. - flagranti crimine comprehensus, C. Just.: pris en flagrant délit. - flagrans caelestibus armis, Virg. En. 12, 167: tout rayonnant sous cette armure céleste. - flagrantes sanguine lacus, Sil.: lacs rouges de sang.* * *flăgrans, antis part.-adj. de flagro. [st1]1 [-] chaud, brûlant, ardent, enflammé. - flagrantissimo aestu, Liv. 44, 36, 7: au plus fort de l'été. - flagranti telo dejicere, Virg.: frapper de la foudre (*frapper d'un trait de flamme*). [st1]2 [-] vif, bouillant, violent, passionné. - flagrantissimus Cic. Fat. 3, plein d'ardeur. - flagrantius studium, Cic. Br. 302: zèle plus ardent. --- cf. Tusc. 4, 44 ; de Or. 3, 230. - flagrantissimus studiis, Cic.: plein d'ardeur pour les études. - flagrantissimus in amicitia Neronis, Tac.: le favori le plus cher de Néron. - Nero flagrantior in dies amore Poppaeae, Tac. An. 14, 1: Néron brûlant pour Poppée d'un amour chaque jour plus passionné. [st1]3 [-] brillant, éclatant, resplendissant. - flagranti crimine comprehensus, C. Just.: pris en flagrant délit. - flagrans caelestibus armis, Virg. En. 12, 167: tout rayonnant sous cette armure céleste. - flagrantes sanguine lacus, Sil.: lacs rouges de sang.* * *Flagrans, Participium, siue Nomen ex participio. Virgilius. Bruslant, Ardant.\Sydereo flagrans clypeo. Virgil. Resplendissant, Reluisant.\Amor flagrans. Propert. Ardant.\Arma flagrantia. Sil. Reluisants comme feu.\Genae flagrantes. Valer. Flac. Rouges de honte et de plourer.\Flagrantissimus homo. Cicero. Fort ardant et eschauffé à faire quelque chose.\Flagrantissimus sol. Plin. Fort chauld et bruslant.\Studium flagrantissimum. Cic. Fort aspre et ardant. -
2 flagrans
flagrāns, antis, Abl. ante u. antī, PAdi. (v. flagro), brennend, I) im allg.: A) eig.: telum, v. Blitze, Verg.: flagrantior fax (bildl.), Vell.: ea (pars terrae) quae est solis calore (durch die S.) flagrantior, Lact.: flagrantissimus aestus, Liv.: aestate anni flagrantissimā, Gell. – B) übtr., a) brennend, glühend vor Leidenschaft, vor Begierde, leidenschaftlich bewegt, lebhaft, erregt, unruhig, multitudo, Cic.: comitia, Plin.: tumultus, wilder, Verg.: studium, Cic.: cupiditas, Cic.: cupido flagrantior, Tac.: cupido gloriae flagrantior, Aur. Vict.: cupiditas flagrantissima, Val. Max.: amor flagrantissimus, Val. Max. u. Plin. ep., in alqm, Tac.: flagrantissima flagitia, wilde Streiche, Tac.: te flagrantissimum acceperam, Cic. – adhuc flagranti crimine comprehendi, auf frischer Tat, Cod. Iust. 9, 13, 1. – b) feurig, flagrantissimum ingenium, Val. Max. 6, 9. ext. 4 u. 8, 10, 1: flagrantissimi pectoris iuvenis, Val. Max. 3, 2, 21. – II) insbes.: a) von Augen usw. flammend = glühend, heiß, oculi, Ov.: genae, Verg.: oscula, Hor. – v. der Pers., flagrans oculis, flammenden Blickes, Tac. – b) v. der Farbe, flammend = glänzend, flagrans sidereo clipeo, Verg.: redditur flagrantior aethere lampas (die Sonne), Sil.: lacus sanguine flagrantes, gerötet, Sil.
-
3 flagrans
flagrāns, antis, Abl. ante u. antī, PAdi. (v. flagro), brennend, I) im allg.: A) eig.: telum, v. Blitze, Verg.: flagrantior fax (bildl.), Vell.: ea (pars terrae) quae est solis calore (durch die S.) flagrantior, Lact.: flagrantissimus aestus, Liv.: aestate anni flagrantissimā, Gell. – B) übtr., a) brennend, glühend vor Leidenschaft, vor Begierde, leidenschaftlich bewegt, lebhaft, erregt, unruhig, multitudo, Cic.: comitia, Plin.: tumultus, wilder, Verg.: studium, Cic.: cupiditas, Cic.: cupido flagrantior, Tac.: cupido gloriae flagrantior, Aur. Vict.: cupiditas flagrantissima, Val. Max.: amor flagrantissimus, Val. Max. u. Plin. ep., in alqm, Tac.: flagrantissima flagitia, wilde Streiche, Tac.: te flagrantissimum acceperam, Cic. – adhuc flagranti crimine comprehendi, auf frischer Tat, Cod. Iust. 9, 13, 1. – b) feurig, flagrantissimum ingenium, Val. Max. 6, 9. ext. 4 u. 8, 10, 1: flagrantissimi pectoris iuvenis, Val. Max. 3, 2, 21. – II) insbes.: a) von Augen usw. flammend = glühend, heiß, oculi, Ov.: genae, Verg.: oscula, Hor. – v. der Pers., flagrans oculis, flammenden Blickes, Tac. – b) v. der Farbe, flammend = glänzend, flagrans sidereo clipeo, Verg.: redditur flagrantior aethere lampas (die Sonne), Sil.: lacus sanguine flagrantes, gerötet, Sil.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flagrans
-
4 flagrans
flagrans flagrans, antis палящий -
5 flagrans
flagrans flagrans, antis жгучий -
6 flagrans
flagrans flagrans, antis пламенный, горячий, страстный -
7 flagrāns
flagrāns antis, adj. with comp. and sup. [P. of flagro], flaming, blazing, burning, glowing: domus, O.: telum, V.: Canicula, H.: flagrantissimo aestu, L.— Glittering, shining: clipeo et armis, V.— Fig., glowing with passion, ardent, eager, vehement: orator studio flagranti: in studiis cupiditas: tumultus, V.: flagrantior aequo dolor, Iu.* * *flagrantis (gen.), flagrantior -or -us, flagrantissimus -a -um ADJflaming, fiery, blazing; hot, scorching; in the ascendent (person/popularity); burning (w/desire), ardent/passionate; outrageous (crime), monstrous, flagrant -
8 flagrans
1. flagrāns, antispart. praes. к flagro2. adj.1) жгучий, палящий (aestus L; telum V; f. amore alicujus T)2)а) горячий, пылкий, страстный (cupiditas, ingenium VF)animo flagrante J — страстно, пламенноб) беспокойный, бурный (multitudo C; comitia PM)3) горящий, пылающий (oculi O; genae V)4) яркий, сверкающий ( monilia VF)flagranti crimine и in flagrante delicto CJ — (пойманный) на месте преступления, с поличным -
9 flagrans
flā̆grans, antis, Part. and P. a., from flagro. -
10 Aethopyga flagrans
—1. LAT Aethopyga flagrans ( Oustalet)2. RUS огненная острохвостая нектарница f3. ENG flaming sunbird4. DEU Feuerbrust-Nektarvogel m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Aethopyga flagrans
-
11 Aethopyga flagrans
ENG flaming sunbird -
12 flagranter
[ flagrans ]горячо, страстно, пламенно (f. desiderare Aug; flagrantissime cupĕre T) -
13 flagro
flā̆gro, āvi, ātum, 1, v. n. [root in Sanscr. brag-, to glow; Gr. phlegô, phlegethô, phlox; Lat. fulgeo, fulgur, fulmen, flamma, flamen, fulvus; Angl.-Sax. blāc, pale; Germ. bleich; connected with flagito, flagitium, etc., by Corss. Ausspr. 1, 398], to flame, blaze, burn (class.; trop. signif. most freq.; not in Caes.; syn.: ardeo, deflagro, caleo, ferveo, etc.).I.Lit.:II.flagrantes onerariae,
Cic. Div. 1, 32, 69:crinemque flagrantem excutere,
Verg. A. 2, 685:flagrabant ignes,
Ov. F. 6, 439:intima pars hominum vero flagrabat ad ossa,
Lucr. 6, 1168:flocci molles et sine oleo flagrant,
Plin. 16, 7, 10, § 28:ut flagret (carbo),
id. 33, 13, 57, § 163.—Trop., sc. according as the notion of heat or of the pain produced by burning predominates (cf. flamma, II.).A.To be inflamed with passion (in a good and a bad sense), to blaze, glow, burn, be on fire, to be violently excited, stirred, provoked. —With abl.:* 2.non dici potest, quam flagrem desiderio urbis,
Cic. Att. 5, 11, 1; so,desiderio tui,
id. ib. 7, 4, 1:dicendi studio,
id. de Or. 1, 4, 14; cf.:eximio litterarum amore, Quint. prooem. § 6: mirabili pugnandi cupiditate,
Nep. Milt. 5, 1:cupiditate atque amentia,
Cic. Verr. 2, 4, 34, § 75; cf. id. Clu. 5, 12:amore,
id. Tusc. 4, 33, 71; Hor. Epod. 5, 81; cf.:cupidine currus,
Ov. M. 2, 104:libidinibus in mulieres,
Suet. Gramm. 23:odio,
Cic. de Or. 2, 45, 190:totam Italiam flagraturam bello intelligo,
id. Att. 7, 17, 4:bello flagrans Italia,
id. de Or. 3, 2, 8:convivia quae domesticis stupris flagitiisque flagrabunt,
id. Verr. 2, 4, 32, § 71.— Absol.:flagrabant vitia libidinis apud illum,
id. Cael. 5, 12; cf.:uti cujusque studium ex aetate flagrabat,
Sall. C. 14, 6.— Poet. with acc. of respect, to love:caelestem flagrans amor Herculis Heben,
Prop. 1, 13, 23:Cerberus et diris flagrat latratibus ora,
Verg. Cul. 220.—Poet. as a v. a., to inflame with passion:B.Elisam,
Stat. S. 5, 2, 120.—To be greatly disturbed, annoyed, vexed; to suffer:A.consules flagrant infamiā,
Cic. Att. 4, 18, 2; cf.:invidiā et infamiā,
id. Verr. 1, 2, 5:invidiā,
id. Clu. 49, 136; id. Sest. 67, 140: Tac. A. 13, 4; Plin. Ep. 9, 13, 21; Suet. Aug. 27; id. Galb. 16:infamiā,
id. Caes. 52; id. Tib. 44:rumore malo,
Hor. S. 1, 4, 125;ignominiā et pudore,
Flor. 2, 18:inopiā et cupidinibus,
Sall. Or. Philipp. p. 220 ed. Gerl.—Hence, flā̆grans, antis, P. a., flaming, blazing, burning, glowing.Lit.: fulmen, Varr. Atacin. ap. Quint. 1, 5, 18; cf.2.telum,
Verg. G. 1, 331:flagrantis hora Caniculae,
Hor. C. 3, 13, 9; cf.:flagrantissimo aestu,
Liv. 44, 36, 7:genae,
Verg. A. 12, 65:oscula,
Hor. C. 2, 12, 25.—Transf., of color, glittering, shining:B.(Aeneas) Sidereo flagrans clipeo et caelestibus armis,
Verg. A. 12, 167:redditur extemplo flagrantior aethere lampas (i. e. sol),
Sil. 12, 731.—Trop., glowing with passion, ardent, eager, vehement:oratoria studia quibus etiam te incendi, quamquam flagrantissimum acceperam,
Cic. Fat. 2, 3:non mediocris orator, sed et ingenio peracri et studio flagranti,
id. de Or. 3, 61, 230:recentibus praeceptorum studiis flagrans,
id. Mur. 31, 65:flagrans, odiosa, loquacula, Lampadium fit,
flickering, restless, Lucr. 4, 1165:in suis studiis flagrans cupiditas,
Cic. Tusc. 4, 19, 44:flagrantissima flagitia, adulteria,
Tac. A. 14, 51:flagrantissimus amor,
Plin. Ep. 6, 8, 2:Nero flagrantior in dies amore Poppaeae,
Tac. A. 14, 1; id. H. 4, 39:Othonis flagrantissimae libidines,
id. ib. 2, 31; Val. Max. 8, 14 ext. 3:studia plebis,
Tac. A. 2, 41 fin.:aeger et flagrans animus,
id. ib. 3, 54:flagrantior aequo Non debet dolor esse viri,
Juv. 13, 11: adhuc flagranti crimine comprehensi, i. e. in the very act, Cod. Just. 9, 13, 1.—Hence, flā̆granter, adv., ardently, vehemently, eagerly (post-Aug.):Germani exarsere flagrantius,
Amm. 31, 10, 5:flagrantius amare,
Fronto, Ep. ad Anton. 2 ed. Mai.:flagrantissime cupĕre,
Tac. A. 1, 3. -
14 flagro
flagro, āvī, ātum, āre (vgl. griech. φλέγω, ahd. blecchazen, blitzen), I) intr. flackern, flammen, lodern, A) eig.: 1) brennen, onerariae flagrantes, Cic.: telum flagrans, Blitz, Verg.: prägn., arae flagrantes, brennende Altäre, Ov. – 2) glühen, flammen, funkeln, flagrant lumina nymphae, Ov.: flagrant ac micant oculi (des Zornigen), Sen.: m. Akk., oculi mite quiddam, sed nihilominus vivido igne flagrantes, mild strahlende und dennoch in lebhaftem Feuer erglänzende, Sen. ep. 115, 4. – B) übtr., gleichs. brennen, lodern, a) v. konkr. Subjj., bes. v. Pers.: α) von einem Übel: Italia flagrans bello, wo die Kriegsflamme lodert, Cic.: cum omnia bello flagrarent, überall die Kriegsflamme loderte, Liv.: convivia, quae domesticis stupris flagitiisque flagrabunt, bei den Gelagen werden Unzucht und schandbare Lüste in ihrer ganzen Glut herrschen, Cic.: infamiā, in sehr schlechtem Rufe stehen, Cic.: maiore adhuc ac turpiore infamiā, sich viel Schlimmeres u. Schändlicheres nachsagen lassen müssen, Suet.: rumore malo, Hor.: invidiā et infamiā non recenti, sed vetere ac diuturnā, Cic.: invidiā propter interitum C. Gracchi, Cic.: inopiā et cupidinibus, von Mangel u. üblen Begierden geplagt sein, Sall. fr.: pravo amore, Sen. – β) von (vor) einer Leidenschaft brennen, glühen, cupiditate, desiderio, amore, odio, studio dicendi, Cic.: mirabili pugnandi cupiditate, Nep.: irā, Sen.: libidinibus in mulieres, Suet.: eximio litterarum amore, für die W. begeistert sein (schwärmen), Quint.: recentibus praeceptorum studiis flagrans, noch begeistert von den frischen Eindrücken, die jene Lehren auf dich gemacht, Cic. – m. Acc. resp., flagrans amor Heben, glühend für usw., Prop. 1, 13, 23. – m. folg. Infin., brennen vor Begierde zu usw., comitari, Stat. Theb. 10, 221: elidere caput, Claud. in Rufin. 2, 433: ire in aciem, Tac. hist. 2, 46: m. folg. Acc. u. Infin., Stilichone augeri curules, Claud. de cons. Stil. 2, 265. – b) v. Zuständen u. Affekten, die in ihrer ganzen Stärke sich zeigen, flagrante adhuc Poenorum bello, wie wohl der pun. Kr. noch in vollem Gange war, Tac.: flagrante etiamtum libertate, wo der Geist der Freiheit noch lebte, Tac.: ut cuiusque studium flagrabat, wie eines jeden Neigung aufloderte, Sall.: flagrabant vitia libidinis apud illum, loderten in ihm, Cic. – II) tr. jmd. zur Liebe entzünden, miseram patri flagrabat Elissam, Stat. silv. 5, 2, 120 zw. (Heinsius u. Bährens flammabat).
-
15 flagro
flagro, āvī, ātum, āre (vgl. griech. φλέγω, ahd. blecchazen, blitzen), I) intr. flackern, flammen, lodern, A) eig.: 1) brennen, onerariae flagrantes, Cic.: telum flagrans, Blitz, Verg.: prägn., arae flagrantes, brennende Altäre, Ov. – 2) glühen, flammen, funkeln, flagrant lumina nymphae, Ov.: flagrant ac micant oculi (des Zornigen), Sen.: m. Akk., oculi mite quiddam, sed nihilominus vivido igne flagrantes, mild strahlende und dennoch in lebhaftem Feuer erglänzende, Sen. ep. 115, 4. – B) übtr., gleichs. brennen, lodern, a) v. konkr. Subjj., bes. v. Pers.: α) von einem Übel: Italia flagrans bello, wo die Kriegsflamme lodert, Cic.: cum omnia bello flagrarent, überall die Kriegsflamme loderte, Liv.: convivia, quae domesticis stupris flagitiisque flagrabunt, bei den Gelagen werden Unzucht und schandbare Lüste in ihrer ganzen Glut herrschen, Cic.: infamiā, in sehr schlechtem Rufe stehen, Cic.: maiore adhuc ac turpiore infamiā, sich viel Schlimmeres u. Schändlicheres nachsagen lassen müssen, Suet.: rumore malo, Hor.: invidiā et infamiā non recenti, sed vetere ac diuturnā, Cic.: invidiā propter interitum C. Gracchi, Cic.: inopiā et cupidinibus, von Mangel u. üblen Begierden geplagt sein, Sall. fr.: pravo amore, Sen. – β) von (vor) einer Leidenschaft brennen, glühen, cupiditate, desiderio, amore, odio, studio dicendi,————Cic.: mirabili pugnandi cupiditate, Nep.: irā, Sen.: libidinibus in mulieres, Suet.: eximio litterarum amore, für die W. begeistert sein (schwärmen), Quint.: recentibus praeceptorum studiis flagrans, noch begeistert von den frischen Eindrücken, die jene Lehren auf dich gemacht, Cic. – m. Acc. resp., flagrans amor Heben, glühend für usw., Prop. 1, 13, 23. – m. folg. Infin., brennen vor Begierde zu usw., comitari, Stat. Theb. 10, 221: elidere caput, Claud. in Rufin. 2, 433: ire in aciem, Tac. hist. 2, 46: m. folg. Acc. u. Infin., Stilichone augeri curules, Claud. de cons. Stil. 2, 265. – b) v. Zuständen u. Affekten, die in ihrer ganzen Stärke sich zeigen, flagrante adhuc Poenorum bello, wie wohl der pun. Kr. noch in vollem Gange war, Tac.: flagrante etiamtum libertate, wo der Geist der Freiheit noch lebte, Tac.: ut cuiusque studium flagrabat, wie eines jeden Neigung aufloderte, Sall.: flagrabant vitia libidinis apud illum, loderten in ihm, Cic. – II) tr. jmd. zur Liebe entzünden, miseram patri flagrabat Elissam, Stat. silv. 5, 2, 120 zw. (Heinsius u. Bährens flammabat). -
16 flagro
āvī, ātum, āre1)а) гореть ( navis flagrat C); сверкать ( oculi flagrant Sen)б) перен. пылать (f. amore, libidine, desiderio C)f. bello C, L — быть охваченным огнём войныf. invidiā C, Su — быть предметом жгучей ненавистиf. infamiā C — иметь дурную славуf. inopiā Sl — сильно страдать от бедностиf. siti SenT — изнывать от жажды -
17 flagranter
flăgrantĕr, adv. [flagrans] ardemment, avec ardeur. --- Aug. Psalm. 105, 4. - flagrantius, Sil. 16, 595. - flagrantissime, Tac. An. 1, 3.* * *flăgrantĕr, adv. [flagrans] ardemment, avec ardeur. --- Aug. Psalm. 105, 4. - flagrantius, Sil. 16, 595. - flagrantissime, Tac. An. 1, 3.* * *Flagranter, Aduerbium. Tacit. Flagrantissime cupiuerat. Fort ardamment. -
18 flagro
flăgro, āre, āvi, ātum - intr. - - voir flagrans [st1]1 [-] brûler, être en feu. --- Cic. Div. 1, 69. - fig. Italiam flagraturam bello intelligo, Cic. Att. 7, 17, 4: je vois que la guerre mettra l'Italie en feu. [st1]2 [-] être animé [d'une passion]; brûler de. - flagrare desiderio, Cic. Att. 5, 11, 1: être rongé par le regret. - flagrare amore, Cic. Tusc. 4, 71: brûler d'amour. - flagrare odio, Cic.: être animé par la haine, détester. - flagrare + inf.: désirer ardemment, brûler de. --- Stat. Th. 3, 118. - ire in aciem flagrabant, Tac.: ils brûlaient d'aller au combat. - flagrare studio alicujus rei: brûler de zèle pour qqch. [st1]3 [-] fig. être la proie de. - flagrare infamiā, Cic. Att. 4, 18, 2: être couvert d'infamie. - convivia, quae flagitiis flagrabunt, Cic. Verr. 4, 71: festins où se déchaînera la débauche. - flagrare amentiā, Cic.: être furieux. - flagrare rumore malo, Hor.: être en butte aux mauvais propos, avoir une mauvaise réputation. - flagrare inopiā, Sall.: être dévoré de misère. [st1]4 [-] en parl. de ch. être ardent. - ut cujusque studium flagrabat, Sall. C. 14, 6: suivant le goût ardent (la passion) de chacun. - flagrabant vitia libidinis apud illum, Cic. Cael. 12: les vices du libertinage avaient chez lui l'ardeur de la flamme. - flagrante adhuc libertate, Tac.: la liberté vivant encore dans leurs âmes. - flagrant oculi, Sen. Ir. 1, 1, 4: les yeux s'enflamment. [st1]4 [-] enflammer d'amour. - tr. - miseram patri flagrabat Elissam, *Stat. S. 5, 2, 120: (Ascagne) enflammait pour son père (Enée) le coeur de la malheureuse Elissa.* * *flăgro, āre, āvi, ātum - intr. - - voir flagrans [st1]1 [-] brûler, être en feu. --- Cic. Div. 1, 69. - fig. Italiam flagraturam bello intelligo, Cic. Att. 7, 17, 4: je vois que la guerre mettra l'Italie en feu. [st1]2 [-] être animé [d'une passion]; brûler de. - flagrare desiderio, Cic. Att. 5, 11, 1: être rongé par le regret. - flagrare amore, Cic. Tusc. 4, 71: brûler d'amour. - flagrare odio, Cic.: être animé par la haine, détester. - flagrare + inf.: désirer ardemment, brûler de. --- Stat. Th. 3, 118. - ire in aciem flagrabant, Tac.: ils brûlaient d'aller au combat. - flagrare studio alicujus rei: brûler de zèle pour qqch. [st1]3 [-] fig. être la proie de. - flagrare infamiā, Cic. Att. 4, 18, 2: être couvert d'infamie. - convivia, quae flagitiis flagrabunt, Cic. Verr. 4, 71: festins où se déchaînera la débauche. - flagrare amentiā, Cic.: être furieux. - flagrare rumore malo, Hor.: être en butte aux mauvais propos, avoir une mauvaise réputation. - flagrare inopiā, Sall.: être dévoré de misère. [st1]4 [-] en parl. de ch. être ardent. - ut cujusque studium flagrabat, Sall. C. 14, 6: suivant le goût ardent (la passion) de chacun. - flagrabant vitia libidinis apud illum, Cic. Cael. 12: les vices du libertinage avaient chez lui l'ardeur de la flamme. - flagrante adhuc libertate, Tac.: la liberté vivant encore dans leurs âmes. - flagrant oculi, Sen. Ir. 1, 1, 4: les yeux s'enflamment. [st1]4 [-] enflammer d'amour. - tr. - miseram patri flagrabat Elissam, *Stat. S. 5, 2, 120: (Ascagne) enflammait pour son père (Enée) le coeur de la malheureuse Elissa.* * *Flagro, flagras, flagrare. Plin. Ardoir.\Flagrare libidinibus, per translationem. Sueton. Brusler de paillardise.\Flagrare amentia. Cic. Estre du tout hors du sens et sans raison, Estre espris de folie, et estre si insensé, que plus on ne peult.\Amore. Cic. Brusler d'amour.\Flagrat bello tota Italia. Cic. Toute l'Italie est pleine de guerre, Elle brusle de guerre, Est embrasee de guerre.\Flagrare gratia. Tacit. Estre fort en bonne grace.\Infamia. Cic. Estre fort mal renommé.\Inopia et cupiditatibus. Sallust. Estre en grande povreté.\Inuidia. Cic. Estre fort hay.\Odio alicuius rei. Plinius. Brusler de mal talent qu'on ha contre quelque chose.\Flagrant mutuo odio mugil et lupus. Plin. S'entrehayent fort.\Rumore malo flagrare. Horat. Avoir fort mauvais bruit.\Studiis. Cic. Estre fort ardant aux estudes.\Vt cuiusque studium ex aetate flagrabat. Sallust. Selon ce que un chascun estoit fort addonné à quelque chose.\Flagrant conuiuia stupris et flagitiis. Cic. Ardent et sont embrasez. -
19 afflagrans
af-flagrāns, antis [ flagro ]вспыхивающий, т. е. неспокойный, бурный ( tempus Amm) -
20 flagrantia
1) сильный жар ( solis Ap); зной ( aestatis flagrantiae Eccl)2) огонь, блеск ( oculorum C)3) страсть, пламя, пыл (f. materna AG)flagitii f. бран. Pl — отъявленный негодяй
См. также в других словарях:
Flagrans — Flagrant), 1) brennend; 2) heftig; daher Flagranz, Hitze, Heftigkeit; 3 Crimen flagrans s. Verbrechen, wobei der Verbrecher auf der That in flagranti ergriffen wird, erscheint im römischen Recht u. in der Carolina als eine Unterart des Crimen… … Pierer's Universal-Lexikon
flagrans — /fleygraenz/ Burning; raging; in actual perpetration … Black's law dictionary
flagrans — /fleygraenz/ Burning; raging; in actual perpetration … Black's law dictionary
flagrans — Burning; raging; in course of perpetration, as a crime … Ballentine's law dictionary
flagrans bellum — /fleygraenz bebm/ A war actually going on … Black's law dictionary
flagrans crimen — /fleygraenz krayman/ In Roman law, a fresh or recent crime. This term designated a crime in the very act of its commission, or while it was of recent occurrence … Black's law dictionary
flagrans bellum — /fleygraenz bebm/ A war actually going on … Black's law dictionary
flagrans crimen — /fleygraenz krayman/ In Roman law, a fresh or recent crime. This term designated a crime in the very act of its commission, or while it was of recent occurrence … Black's law dictionary
flagrans crimen — While the crime was being perpetrated or committed … Ballentine's law dictionary
Aethopyga flagrans — ugninė smailiauodegė nektarinukė statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Aethopyga flagrans angl. flaming sunbird vok. Feuerbrust Nektarvogel, m rus. огненная острохвостая нектарница, f pranc. souimanga flamboyant, m ryšiai:… … Paukščių pavadinimų žodynas
flagrant — flagrant, ante [ flagrɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1413; lat. flagrans, de flagrare « flamber » 1 ♦ Dr. Qui est commis, vient de se commettre sous les yeux mêmes de celui qui le constate. Loc. cour. Flagrant délit. ⇒fam. flag. 2 ♦ (déb. XIXe) Qui éclate aux… … Encyclopédie Universelle