-
1 vocalis
vōcālis, e [st2]1 [-] doué de la voix humaine, qui a une voix, qui émet un son, qui se sert de la voix, parlant, qui parle. [st2]2 [-] qui a une voix sonore, qui a une voix harmonieuse. [st2]3 [-] qui donne de la voix, qui inspire (les chants des poètes). - vocales boves, Tib.: boeufs à la voix humaine. - vocales ranae, Plin.: les grenouilles qui coassent. - vocale genus instrumenti rustici, Varr. R. R. 1, 17: le matériel parlant d'une ferme (= les esclaves). - vocales (s.-ent. litterae) f.: voyelles. - vocales, ium, m.: musiciens, chanteurs. - verba magis vocalia, Quint.: mots plus sonores. - vocalia antra, Stat.: grottes qui rendent des oracles.* * *vōcālis, e [st2]1 [-] doué de la voix humaine, qui a une voix, qui émet un son, qui se sert de la voix, parlant, qui parle. [st2]2 [-] qui a une voix sonore, qui a une voix harmonieuse. [st2]3 [-] qui donne de la voix, qui inspire (les chants des poètes). - vocales boves, Tib.: boeufs à la voix humaine. - vocales ranae, Plin.: les grenouilles qui coassent. - vocale genus instrumenti rustici, Varr. R. R. 1, 17: le matériel parlant d'une ferme (= les esclaves). - vocales (s.-ent. litterae) f.: voyelles. - vocales, ium, m.: musiciens, chanteurs. - verba magis vocalia, Quint.: mots plus sonores. - vocalia antra, Stat.: grottes qui rendent des oracles.* * *Vocalis, et hoc vocale, pen. prod. Cic. Qui ha la voix haultaine et resonante.\Chordas vocales impellere pollice. Tibul. Jouer d'un luc ou harpe.\Vocales interdum in vim consonantium transeunt. Quintil. Les lettres qu'on appelle voyelles. -
2 vocalis
I.Lit.A.Adj.:B.aves cantu aliquo aut humano sermone vocales,
Plin. 10, 51, 72, § 141:ranae (opp. mutae),
id. 8, 58, 83, § 227:scarabaei nocturno stridore,
id. 11, 28, 34, § 98:piscis,
id. 9, 19, 34, § 70:ora (vatis),
Ov. M. 5, 332; 11, 8:nympha (of Echo),
id. ib. 3, 357:Orpheus,
Hor. C. 1, 12, 7:chordae,
Tib. 2, 5, 3:carmen,
Ov. M. 11, 317:boves,
endowed with speech, Tib. 2, 5, 78: genus instrumenti, i. e. slaves (opp. semivocale and mutum), Varr. R. R. 1, 17, 1:ne quem vocalem praeteriisse videamur,
speaking, talking, Cic. Brut. 69, 242; cf. Val. Max. 1, 8, ext. 4:antra,
in which oracles were given, Stat. Th. 1, 492:terra, Dodonis,
Ov. M. 13, 716:genus signorum,
Veg. Mil. 3, 5.— Comp.:vocaliora sunt vacua quam plena,
Sen. Q. N. 2, 29; cf.:sunt aliis alia (verba) jucundiora, vocaliora... verba e syllabis magis vocalia (corresp. to melius sonantes syllabae),
more vocal, clearer, Quint. 8, 3, 16.— Sup.:eligere vocalissimum aliquem, qui legeret,
i. e. with the most powerful voice, Plin. Ep. 4, 7, 2.—Substt.1.vōcālis, is, f. (littera), a vowel, Cic. Or. 23, 77; Auct. Her. 4, 12, 18; Quint. 1, 4, 6; 1, 5, 20; 1, 7, 14; 1, 7, 26.—2.vōcāles, ĭum, m. (homines), vocalists, singers (late Lat.), Lampr. Alex. Sev. 34; Sid. Ep. 1, 2 fin. —II.Transf.: causative, making vocal, causing or inspiring speech or song (rare and [p. 2003] poet.):Castaliae vocales undae,
Stat. S. 5, 5, 2:de Pieriis vocalis fontibus unda,
id. ib. 1, 2, 6.— Adv.: vōcālĭter, with a loud cry, loudly (post-class.), App. M. 1, p. 112; Tert. adv. Prax. 3. -
3 vocalis
vocalis vocalis, e голос имеющий -
4 vocalis
vocalis vocalis, e звучный -
5 vocalis
vōcālis, e (vox), I) stimm-, tonreich, klangvoll, erklingend, tönend, ertönend, A) adi.: carmen, Ov.: ranae, Plin.: chorda, Tibull.: Orpheus, der tönende = gesang- u. liederreiche, Hor.: nymphe, plaudernde, v. dem Echo, Ov.: sonus, klangvoller, heller Ton, Tac.: u. so verba vocaliora, tönendere, stärker klingende, hellere, Quint.: oratio, Varro LL.: alterum genus vocale est, Varro LL.: vocalissimus aliquis, von sehr starker Stimme, Plin. ep.: ne quem vocalem praeterisse videamur, der eine (gute) Stimme hat, Cic.: so auch vocale genus instrumenti rustici, v. den Sklaven, Varro: pueri vocales, Sänger, Schol. Iuven.: elementa vocalia, die Vokale (Ggstz. consona), Ter. Maur. 86: versus vocales = στίχοι φωναστικοί, Diom. 498, 26 u. 499, 30. – B) subst.: 1) vocālis, is, f. (sc. littera), der selbstlautende Buchstabe, der Selbstlauter, der Vokal, Quint. 1, 7, 26; Ggstz. consona, Ter. Maur. 550: öfter Plur. vocales, Cic. u. Quint. – 2) vocālēs, ium, m., Sänger, Musiker, Lampr. Alex. Sev. 34, 2. Sidon. epist. 1, 2, 9. – II) (poet.) aktiv = ertönen machend, unda, die bewirkt, daß die daraus Trinkenden singen u. Dichter werden, Stat. silv. 1, 2, 6 u. 5, 5, 2.
-
6 vocalis
vōcālis, e (vox), I) stimm-, tonreich, klangvoll, erklingend, tönend, ertönend, A) adi.: carmen, Ov.: ranae, Plin.: chorda, Tibull.: Orpheus, der tönende = gesang- u. liederreiche, Hor.: nymphe, plaudernde, v. dem Echo, Ov.: sonus, klangvoller, heller Ton, Tac.: u. so verba vocaliora, tönendere, stärker klingende, hellere, Quint.: oratio, Varro LL.: alterum genus vocale est, Varro LL.: vocalissimus aliquis, von sehr starker Stimme, Plin. ep.: ne quem vocalem praeterisse videamur, der eine (gute) Stimme hat, Cic.: so auch vocale genus instrumenti rustici, v. den Sklaven, Varro: pueri vocales, Sänger, Schol. Iuven.: elementa vocalia, die Vokale (Ggstz. consona), Ter. Maur. 86: versus vocales = στίχοι φωναστικοί, Diom. 498, 26 u. 499, 30. – B) subst.: 1) vocālis, is, f. (sc. littera), der selbstlautende Buchstabe, der Selbstlauter, der Vokal, Quint. 1, 7, 26; Ggstz. consona, Ter. Maur. 550: öfter Plur. vocales, Cic. u. Quint. – 2) vocālēs, ium, m., Sänger, Musiker, Lampr. Alex. Sev. 34, 2. Sidon. epist. 1, 2, 9. – II) (poet.) aktiv = ertönen machend, unda, die bewirkt, daß die daraus Trinkenden singen u. Dichter werden, Stat. silv. 1, 2, 6 u. 5, 5, 2. -
7 vōcālis
vōcālis e, adj. [vox], uttering a voice, articulate, sounding, sonorous, speaking, crying, singing, vocal: nympha, i. e. Echo, O.: Orpheus, H.: ne quem vocalem praeteriisse videamur, i. e. who had a voice: terra Dodonis, O.—As subst f. (littera).* * *vocalis, vocale ADJable to speak; having a notable voice; tuneful -
8 vocalis
I vōcālis, e [ vox ]1) издающий звук, одарённый голосом, говорящий, вещающий (terra O; equus Prp)nemo v. C — ни один одарённый речью, т. е. решительно никтоhumano sermone v. PM — говорящий человечьим голосомavis cantu v. PM — певчая птица2) звучный, звонкийvocaliora vacua sunt, quam plena Sen — пустое издаёт более звонкий звук, чем полное3) (благо)звучный ( verba Q); сладкозвучный (carmen O; Orpheus H)4) поющий, певучий ( chordae Tib); звенящий, стрекочущий ( scarabaei PM)5) вдохновляющий, зовущий к пению ( undae Castaliae St)II 1. vōcālis, is (abl. i)f. (sc. littera) гласный звук, гласная буква C, Q2. m. (sc. homo)певец Lampr, Sid -
9 vocalis
m.vocalis, musculus vocalis, neck muscle that causes local variations in the tension of the vocal folds. -
10 vocalis
s.vocalis. -
11 vocalis
m. 성대근 -
12 vocalis
e гласныйЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > vocalis
-
13 vocalis
குரல்வளை குறுக்கித்தசை -
14 vocalis
, vocale (m = f,n)имеющий голос, звучный; грам. (sc. sonus) гласный звук -
15 vocalis (muscle)
vocalis [muscle]Musculus m vocalis, Stimmbandmuskel m -
16 musculus vocalis
s.musculus vocalis, músculo del cuello que ocasiona variaciones locales en la tensión de las cuerdas vocales, músculo vocal, vocalis. -
17 musculus vocalis
m.musculus vocalis, neck muscle that causes local variations in the tension of the vocal folds. -
18 rima vocalis
s.rima vocalis, hendidura vocal. -
19 Eleutherodactylus vocalis
1. LAT Eleutherodactylus vocalis Taylor2. RUS белобрюхая листовая лягушка f3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Центральная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Eleutherodactylus vocalis
-
20 cartilago sesamoidea ligamenti vocalis
Универсальный англо-русский словарь > cartilago sesamoidea ligamenti vocalis
См. также в других словарях:
vocalis — vgl. vokal … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Vocalis — balsinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Vocalis ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Vocalis ante vocalem corripitur — Die lateinische Metrik gründet auf der griechischen Metrik und beruht wie sie auf der geregelten Abfolge kurzer und langer Silben, der Grundeinheit der Metrik. Sie ist also quantifizierend. Inhaltsverzeichnis 1 Metrische Grundmuster 2 Lange und… … Deutsch Wikipedia
vocalis — vo·ca·lis vō kā ləs n a small muscle that is the medial part of the thyroarytenoid, originates in the lamina of the thyroid cartilage, inserts in the vocal process of the arytenoid cartilage, and modulates the tension of the true vocal cords … Medical dictionary
Vocalis Nymphe, quae nec reticere loquenti… — См. Эхо … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Craugastor vocalis — Craugastor vocalis … Wikipédia en Français
Craugastor vocalis — Craugastor vocalis … Wikipédia en Français
Eleutherodactylus vocalis — Craugastor vocalis Craugastor vocalis … Wikipédia en Français
Grex Vocalis — (The Singing Herd) is a Norwegian chamber choir, formed in 1971 by Carl Høgset, who remains its conductor. The repertoire spans from the renaissance to music by contemporary composers. The choir has been awarded the Norwegian Spellemannprisen… … Wikipedia
Craugastor vocalis — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1) Scientific classification Kin … Wikipedia
Camerata vocalis — Die Camerata vocalis als Kammerchor der Universität Tübingen legt den Schwerpunkt ihrer musikalischen Arbeit auf die Erarbeitung eines stilistisch weitgefächerten a cappella Repertoires. Neben Konzerten in Tübingen und Umgebung haben… … Deutsch Wikipedia