Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vōcālis

  • 1 vocalis

    vōcālis, e [st2]1 [-] doué de la voix humaine, qui a une voix, qui émet un son, qui se sert de la voix, parlant, qui parle. [st2]2 [-] qui a une voix sonore, qui a une voix harmonieuse. [st2]3 [-] qui donne de la voix, qui inspire (les chants des poètes).    - vocales boves, Tib.: boeufs à la voix humaine.    - vocales ranae, Plin.: les grenouilles qui coassent.    - vocale genus instrumenti rustici, Varr. R. R. 1, 17: le matériel parlant d'une ferme (= les esclaves).    - vocales (s.-ent. litterae) f.: voyelles.    - vocales, ium, m.: musiciens, chanteurs.    - verba magis vocalia, Quint.: mots plus sonores.    - vocalia antra, Stat.: grottes qui rendent des oracles.
    * * *
    vōcālis, e [st2]1 [-] doué de la voix humaine, qui a une voix, qui émet un son, qui se sert de la voix, parlant, qui parle. [st2]2 [-] qui a une voix sonore, qui a une voix harmonieuse. [st2]3 [-] qui donne de la voix, qui inspire (les chants des poètes).    - vocales boves, Tib.: boeufs à la voix humaine.    - vocales ranae, Plin.: les grenouilles qui coassent.    - vocale genus instrumenti rustici, Varr. R. R. 1, 17: le matériel parlant d'une ferme (= les esclaves).    - vocales (s.-ent. litterae) f.: voyelles.    - vocales, ium, m.: musiciens, chanteurs.    - verba magis vocalia, Quint.: mots plus sonores.    - vocalia antra, Stat.: grottes qui rendent des oracles.
    * * *
        Vocalis, et hoc vocale, pen. prod. Cic. Qui ha la voix haultaine et resonante.
    \
        Chordas vocales impellere pollice. Tibul. Jouer d'un luc ou harpe.
    \
        Vocales interdum in vim consonantium transeunt. Quintil. Les lettres qu'on appelle voyelles.

    Dictionarium latinogallicum > vocalis

  • 2 vocalis

    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    aves cantu aliquo aut humano sermone vocales,

    Plin. 10, 51, 72, § 141:

    ranae (opp. mutae),

    id. 8, 58, 83, § 227:

    scarabaei nocturno stridore,

    id. 11, 28, 34, § 98:

    piscis,

    id. 9, 19, 34, § 70:

    ora (vatis),

    Ov. M. 5, 332; 11, 8:

    nympha (of Echo),

    id. ib. 3, 357:

    Orpheus,

    Hor. C. 1, 12, 7:

    chordae,

    Tib. 2, 5, 3:

    carmen,

    Ov. M. 11, 317:

    boves,

    endowed with speech, Tib. 2, 5, 78: genus instrumenti, i. e. slaves (opp. semivocale and mutum), Varr. R. R. 1, 17, 1:

    ne quem vocalem praeteriisse videamur,

    speaking, talking, Cic. Brut. 69, 242; cf. Val. Max. 1, 8, ext. 4:

    antra,

    in which oracles were given, Stat. Th. 1, 492:

    terra, Dodonis,

    Ov. M. 13, 716:

    genus signorum,

    Veg. Mil. 3, 5.— Comp.:

    vocaliora sunt vacua quam plena,

    Sen. Q. N. 2, 29; cf.:

    sunt aliis alia (verba) jucundiora, vocaliora... verba e syllabis magis vocalia (corresp. to melius sonantes syllabae),

    more vocal, clearer, Quint. 8, 3, 16.— Sup.:

    eligere vocalissimum aliquem, qui legeret,

    i. e. with the most powerful voice, Plin. Ep. 4, 7, 2.—
    B.
    Substt.
    1.
    vōcālis, is, f. (littera), a vowel, Cic. Or. 23, 77; Auct. Her. 4, 12, 18; Quint. 1, 4, 6; 1, 5, 20; 1, 7, 14; 1, 7, 26.—
    2.
    vōcāles, ĭum, m. (homines), vocalists, singers (late Lat.), Lampr. Alex. Sev. 34; Sid. Ep. 1, 2 fin.
    II.
    Transf.: causative, making vocal, causing or inspiring speech or song (rare and [p. 2003] poet.):

    Castaliae vocales undae,

    Stat. S. 5, 5, 2:

    de Pieriis vocalis fontibus unda,

    id. ib. 1, 2, 6.— Adv.: vōcālĭter, with a loud cry, loudly (post-class.), App. M. 1, p. 112; Tert. adv. Prax. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > vocalis

  • 3 vocalis

    vocalis vocalis, e голос имеющий

    Латинско-русский словарь > vocalis

  • 4 vocalis

    vocalis vocalis, e звучный

    Латинско-русский словарь > vocalis

  • 5 vocalis

    vōcālis, e (vox), I) stimm-, tonreich, klangvoll, erklingend, tönend, ertönend, A) adi.: carmen, Ov.: ranae, Plin.: chorda, Tibull.: Orpheus, der tönende = gesang- u. liederreiche, Hor.: nymphe, plaudernde, v. dem Echo, Ov.: sonus, klangvoller, heller Ton, Tac.: u. so verba vocaliora, tönendere, stärker klingende, hellere, Quint.: oratio, Varro LL.: alterum genus vocale est, Varro LL.: vocalissimus aliquis, von sehr starker Stimme, Plin. ep.: ne quem vocalem praeterisse videamur, der eine (gute) Stimme hat, Cic.: so auch vocale genus instrumenti rustici, v. den Sklaven, Varro: pueri vocales, Sänger, Schol. Iuven.: elementa vocalia, die Vokale (Ggstz. consona), Ter. Maur. 86: versus vocales = στίχοι φωναστικοί, Diom. 498, 26 u. 499, 30. – B) subst.: 1) vocālis, is, f. (sc. littera), der selbstlautende Buchstabe, der Selbstlauter, der Vokal, Quint. 1, 7, 26; Ggstz. consona, Ter. Maur. 550: öfter Plur. vocales, Cic. u. Quint. – 2) vocālēs, ium, m., Sänger, Musiker, Lampr. Alex. Sev. 34, 2. Sidon. epist. 1, 2, 9. – II) (poet.) aktiv = ertönen machend, unda, die bewirkt, daß die daraus Trinkenden singen u. Dichter werden, Stat. silv. 1, 2, 6 u. 5, 5, 2.

    lateinisch-deutsches > vocalis

  • 6 vocalis

    vōcālis, e (vox), I) stimm-, tonreich, klangvoll, erklingend, tönend, ertönend, A) adi.: carmen, Ov.: ranae, Plin.: chorda, Tibull.: Orpheus, der tönende = gesang- u. liederreiche, Hor.: nymphe, plaudernde, v. dem Echo, Ov.: sonus, klangvoller, heller Ton, Tac.: u. so verba vocaliora, tönendere, stärker klingende, hellere, Quint.: oratio, Varro LL.: alterum genus vocale est, Varro LL.: vocalissimus aliquis, von sehr starker Stimme, Plin. ep.: ne quem vocalem praeterisse videamur, der eine (gute) Stimme hat, Cic.: so auch vocale genus instrumenti rustici, v. den Sklaven, Varro: pueri vocales, Sänger, Schol. Iuven.: elementa vocalia, die Vokale (Ggstz. consona), Ter. Maur. 86: versus vocales = στίχοι φωναστικοί, Diom. 498, 26 u. 499, 30. – B) subst.: 1) vocālis, is, f. (sc. littera), der selbstlautende Buchstabe, der Selbstlauter, der Vokal, Quint. 1, 7, 26; Ggstz. consona, Ter. Maur. 550: öfter Plur. vocales, Cic. u. Quint. – 2) vocālēs, ium, m., Sänger, Musiker, Lampr. Alex. Sev. 34, 2. Sidon. epist. 1, 2, 9. – II) (poet.) aktiv = ertönen machend, unda, die bewirkt, daß die daraus Trinkenden singen u. Dichter werden, Stat. silv. 1, 2, 6 u. 5, 5, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vocalis

  • 7 vōcālis

        vōcālis e, adj.    [vox], uttering a voice, articulate, sounding, sonorous, speaking, crying, singing, vocal: nympha, i. e. Echo, O.: Orpheus, H.: ne quem vocalem praeteriisse videamur, i. e. who had a voice: terra Dodonis, O.—As subst f. (littera).
    * * *
    vocalis, vocale ADJ
    able to speak; having a notable voice; tuneful

    Latin-English dictionary > vōcālis

  • 8 vocalis

    I vōcālis, e [ vox ]
    1) издающий звук, одарённый голосом, говорящий, вещающий (terra O; equus Prp)
    nemo v. C — ни один одарённый речью, т. е. решительно никто
    avis cantu v. PMпевчая птица
    2) звучный, звонкий
    vocaliora vacua sunt, quam plena Sen — пустое издаёт более звонкий звук, чем полное
    3) (благо)звучный ( verba Q); сладкозвучный (carmen O; Orpheus H)
    4) поющий, певучий ( chordae Tib); звенящий, стрекочущий ( scarabaei PM)
    5) вдохновляющий, зовущий к пению ( undae Castaliae St)
    II 1. vōcālis, is (abl. i)
    f. (sc. littera) гласный звук, гласная буква C, Q
    2. m. (sc. homo)
    певец Lampr, Sid

    Латинско-русский словарь > vocalis

  • 9 vocalis

    m.
    vocalis, musculus vocalis, neck muscle that causes local variations in the tension of the vocal folds.

    Spanish-English dictionary > vocalis

  • 10 vocalis

    s.
    vocalis.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > vocalis

  • 11 vocalis

    m. 성대근

    English-Korean animal medical dictionary > vocalis

  • 12 vocalis

    e гласный

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > vocalis

  • 13 vocalis

    குரல்வளை குறுக்கித்தசை

    English-Tamil dictionary > vocalis

  • 14 vocalis

    , vocale (m = f,n)
      имеющий голос, звучный; грам. (sc. sonus) гласный звук

    Dictionary Latin-Russian new > vocalis

  • 15 vocalis (muscle)

    vocalis [muscle]
    Musculus m vocalis, Stimmbandmuskel m

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > vocalis (muscle)

  • 16 musculus vocalis

    s.
    musculus vocalis, músculo del cuello que ocasiona variaciones locales en la tensión de las cuerdas vocales, músculo vocal, vocalis.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > musculus vocalis

  • 17 musculus vocalis

    m.
    musculus vocalis, neck muscle that causes local variations in the tension of the vocal folds.

    Spanish-English dictionary > musculus vocalis

  • 18 rima vocalis

    s.
    rima vocalis, hendidura vocal.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > rima vocalis

  • 19 Eleutherodactylus vocalis

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Центральная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Eleutherodactylus vocalis

  • 20 cartilago sesamoidea ligamenti vocalis

    Универсальный англо-русский словарь > cartilago sesamoidea ligamenti vocalis

См. также в других словарях:

  • vocalis — vgl. vokal …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Vocalis — balsinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Vocalis ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Vocalis ante vocalem corripitur — Die lateinische Metrik gründet auf der griechischen Metrik und beruht wie sie auf der geregelten Abfolge kurzer und langer Silben, der Grundeinheit der Metrik. Sie ist also quantifizierend. Inhaltsverzeichnis 1 Metrische Grundmuster 2 Lange und… …   Deutsch Wikipedia

  • vocalis — vo·ca·lis vō kā ləs n a small muscle that is the medial part of the thyroarytenoid, originates in the lamina of the thyroid cartilage, inserts in the vocal process of the arytenoid cartilage, and modulates the tension of the true vocal cords …   Medical dictionary

  • Vocalis Nymphe, quae nec reticere loquenti… — См. Эхо …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Craugastor vocalis — Craugastor vocalis …   Wikipédia en Français

  • Craugastor vocalis — Craugastor vocalis …   Wikipédia en Français

  • Eleutherodactylus vocalis — Craugastor vocalis Craugastor vocalis …   Wikipédia en Français

  • Grex Vocalis — (The Singing Herd) is a Norwegian chamber choir, formed in 1971 by Carl Høgset, who remains its conductor. The repertoire spans from the renaissance to music by contemporary composers. The choir has been awarded the Norwegian Spellemannprisen… …   Wikipedia

  • Craugastor vocalis — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1) Scientific classification Kin …   Wikipedia

  • Camerata vocalis — Die Camerata vocalis als Kammerchor der Universität Tübingen legt den Schwerpunkt ihrer musikalischen Arbeit auf die Erarbeitung eines stilistisch weitgefächerten a cappella Repertoires. Neben Konzerten in Tübingen und Umgebung haben… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»