-
1 vivus
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
2 vivus
vivus vivus, a, um живой, живущий -
3 vivus
vīvus (arch. veivus), a, um (vivo), I) lebendig, lebend, am Leben befindlich, A) adi.: 1) eig., v. leb. Wesen: alqm vivum capere, lebendig gefangen nehmen, Liv.: alqm vivum cremare, Iustin., concremare, Liv.: patrem et filium vivos comburere, Cic.: alqm vivum defodere, Plin. ep., obruere, Sall.: ad vivum corpus redigere, wieder zu lebendigem (gefühlvollem) Fleische machen, Plin.: ad vivas usque partes vulnera circumcīdere, bis aufs Fleisch, aufs Leben, Plin.: u. so vivos rodere ungues, bis aufs Leben, Hor. – deutsch oft = bei meinem, deinem, seinem, ihrem Leben, vivus et videns est publicatus, bei seinem Leben u. vor seinen Augen (bei lebendigem Leibe), Cic.: huic vivo videntique funus ducitur, Cic.: frangetis impetum vivi, bei seinem Leben, Cic.: so auch me, te, se vivo etc., eo vivo, illo vivo etc., bei meinem, deinem seinem Leben usw., zB. Cato affirmat se vivo illum non triumphaturum, Cic.: me vivo, Plaut. u. Quint.: Hannibale vivo, Nep. – 2) übtr.: a) v. einem Lebendigen herrührend, dahin gehörig, lebendig, vox, mündlich mitgeteilt, mündliche Rede, Cic., od. das lebendige Wort, die leb. Sprache, im Ggstz. zur Schrift, Plin. ep. u. Sen. ep.: calor, natürliche Wärme, wie sie in einem lebendigen Körper ist, Ov. – b) zu leben scheinend, nach dem Leben gebildet, lebend, lebenstreu, sprechend ähnlich, v. Bildern u. Gemälden, vivos ducent de marmore vultus, Verg. Aen. 6, 848: vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis, Stat. silv. 1, 3, 48. – c) lebendig, v. Pflanzen u. Bäumen, wenn sie Wurzel haben, arundo, Ov.: saepes, lebendiger Zaun, Colum. – d) lebendig, lebhaft, dauernd, frisch, natürlich, seine natürliche Kraft habend, flumen, fließendes Wasser, Verg. u. Liv.: so auch aqua, Varro u. Sen., fons, Ov.: ros, frischer, Ov.: lucerna, brennende, Hor.: sulfur, gediegener Schwefel, Jungfernschwefel, Liv. u. Tac.: lapis, Feuerstein, Plin., od. unbearbeiteter, Ambros.: saxum, natürlicher Felsen, Verg., Ov. u. Tac.: color, natürliche, Mart.: argentum, Quecksilber, Plin.: calx, ungelöschter, Sen. u.a. – B) subst., vīvum, ī, n., das Lebendige, das Fleisch mit Leben u. Gefühl, das Leben, calor ad vivum adveniens, die ans Fleisch dringt, Liv. 22, 17, 2: ad vivum resecare, bis ans Fleisch, sehr tief schneiden, Colum. 6, 12, 3: und im Bilde, neque id ad vivum reseco, doch will ich das nicht mit dem Seziermesser zerlegen = nicht im strengsten Sinne, allzu buchstäblich nehmen, Cic. de amic. 18: dat de lucro, nihil detrahit de vivo, vom Grundstock, vom eigentlichen Kapital), Cic. Flacc. 91: de vivo igitur erat aliquid resecandum, man mußte daher den Grundstock angreifen, Cic. Verr. 3, 118. – II) lebhaft, feurig, v. et ingenuus animus, Plin. ep. 8, 6, 17: homo pectoris vivi, Arnob. 3, 6.
-
4 vivus
vīvus (arch. veivus), a, um (vivo), I) lebendig, lebend, am Leben befindlich, A) adi.: 1) eig., v. leb. Wesen: alqm vivum capere, lebendig gefangen nehmen, Liv.: alqm vivum cremare, Iustin., concremare, Liv.: patrem et filium vivos comburere, Cic.: alqm vivum defodere, Plin. ep., obruere, Sall.: ad vivum corpus redigere, wieder zu lebendigem (gefühlvollem) Fleische machen, Plin.: ad vivas usque partes vulnera circumcīdere, bis aufs Fleisch, aufs Leben, Plin.: u. so vivos rodere ungues, bis aufs Leben, Hor. – deutsch oft = bei meinem, deinem, seinem, ihrem Leben, vivus et videns est publicatus, bei seinem Leben u. vor seinen Augen (bei lebendigem Leibe), Cic.: huic vivo videntique funus ducitur, Cic.: frangetis impetum vivi, bei seinem Leben, Cic.: so auch me, te, se vivo etc., eo vivo, illo vivo etc., bei meinem, deinem seinem Leben usw., zB. Cato affirmat se vivo illum non triumphaturum, Cic.: me vivo, Plaut. u. Quint.: Hannibale vivo, Nep. – 2) übtr.: a) v. einem Lebendigen herrührend, dahin gehörig, lebendig, vox, mündlich mitgeteilt, mündliche Rede, Cic., od. das lebendige Wort, die leb. Sprache, im Ggstz. zur Schrift, Plin. ep. u. Sen. ep.: calor, natürliche Wärme, wie sie in einem lebendigen Körper ist, Ov. – b) zu leben scheinend, nach dem Leben gebildet, lebend, lebenstreu, sprechend ähnlich, v. Bil-————dern u. Gemälden, vivos ducent de marmore vultus, Verg. Aen. 6, 848: vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis, Stat. silv. 1, 3, 48. – c) lebendig, v. Pflanzen u. Bäumen, wenn sie Wurzel haben, arundo, Ov.: saepes, lebendiger Zaun, Colum. – d) lebendig, lebhaft, dauernd, frisch, natürlich, seine natürliche Kraft habend, flumen, fließendes Wasser, Verg. u. Liv.: so auch aqua, Varro u. Sen., fons, Ov.: ros, frischer, Ov.: lucerna, brennende, Hor.: sulfur, gediegener Schwefel, Jungfernschwefel, Liv. u. Tac.: lapis, Feuerstein, Plin., od. unbearbeiteter, Ambros.: saxum, natürlicher Felsen, Verg., Ov. u. Tac.: color, natürliche, Mart.: argentum, Quecksilber, Plin.: calx, ungelöschter, Sen. u.a. – B) subst., vīvum, ī, n., das Lebendige, das Fleisch mit Leben u. Gefühl, das Leben, calor ad vivum adveniens, die ans Fleisch dringt, Liv. 22, 17, 2: ad vivum resecare, bis ans Fleisch, sehr tief schneiden, Colum. 6, 12, 3: und im Bilde, neque id ad vivum reseco, doch will ich das nicht mit dem Seziermesser zerlegen = nicht im strengsten Sinne, allzu buchstäblich nehmen, Cic. de amic. 18: dat de lucro, nihil detrahit de vivo, vom Grundstock, vom eigentlichen Kapital), Cic. Flacc. 91: de vivo igitur erat aliquid resecandum, man mußte daher den Grundstock angreifen, Cic. Verr. 3, 118. – II) lebhaft, feurig, v. et ingenuus animus, Plin. ep. 8, 6, 17:————homo pectoris vivi, Arnob. 3, 6. -
5 vivus
vīvus, a, um [ vivo ]1) живой, живущийaliquem vivum comburere C — сжечь кого-л. живьёмvivi V — живущие, т. е. людиv. vidensque C — при его жизни и на его глазах, т. е. он — непосредственный свидетельv. vidensque pereo Ter я — ясно вижу, что погибаю2) (ещё) живой, трепетный, бьющийся (membra, viscera PM)4) текущий (flumen L, V); проточный (lacus V; aqua Vr)5) горящий (lucerna H, O)6) естественный, природный, необработанный (saxum V; pumex O); самородный, натуральный ( sulphur PM); негашёный (calx Vtr, PM)v. lapis PM — кремень7) (как) живой, выразительный ( vultus V)8) устный9) живой, пылкий ( animus PJ) -
6 vivus
-a/um adj Avivant -
7 vivus
живой, postumus vivo testatore natus (1. 12 pr. D. 28, 3);vivi crematio: vivum exuri (1. 28 pr. § 12 D. 48, 19); в пер. см.: свежий, aqua viva, текучая вода (1. 1 § 4 D. 43, 22);
v. vox iuris civilis, живой источник гражданского права (ius honorarium) (1. 8 D. 1, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > vivus
-
8 vivus
viva, vivum ADJalive, fresh; living -
9 vivus
,a,umживой -
10 vivus
, viva, vivum (m,f,n)живой -
11 vīvus (-vos)
vīvus (-vos) adj. [VIV-], alive, living, having life: illum vix vivum relinquo: Iugurtham vivom aut necatum sibi tradere, S.: duxit uxorem patre vivo, in his father's lifetime: duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratūs creari vetare, Cs.: Catc adfirmat, se vivo illum non triumphaturum, while he lived: huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur, i. e. before his eyes: Vivos vidensque pereo, i. e. with my eyes open, T.—As subst m., a living man: aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis.—As subst n., that which is alive, the quick, living flesh: calor ad vivum adveniens, i. e. reaching the flesh, L.—Fig.: neque id ad vivum reseco, i. e. press the assertion too literally: dat de lucro: nihil detraxit de vivo, from the capital: de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc., i. e. the capital must be impaired.—Of things, alive, living, green, fresh, active: Caespes, O.: radix, O.: flumen, running, L.: ros, fresh, O.: lucernae, burning, H.: saxum, unwrought, V.: voltus, i. e. speaking, V. -
12 sēmi-vīvus
sēmi-vīvus adj., half-alive, half-dead, almost dead: hominem semivivum reliquit: abiecti hominis et semivivi furor.—Fig.: mercenariorum voces, half-expiring words. -
13 vive
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
14 vivum
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
15 afficio
adfĭcĭo (affĭcĭo), ĕre, fēci, fectum [ad + facio] - tr. - - inf. prés. passif adficier Arn. 2, 77. [st1]1 [-] pourvoir de, combler de, gratifier. - praedā atque agro suos adficere, Plaut. Amp. 193: pourvoir les siens de butin et de territoire. - a te postulo ut dolorem eisdem verbis adficias quibus Epicurus voluptatem, Cic. Tusc. 2, 18: je ne te demande pas d'attribuer à la douleur les mêmes épithètes qu'Epicure l'a fait à propos du plaisir. - res sordidas deorum honore adficere, Cic. Nat. 1, 38: accorder les honneurs divins à des objets [faire des dieux d'objets] d'usage courant. - aliquem sepulturā adficere, Cic. Div. 1, 56: ensevelir qqn. - stipendio exercitum adficere, Cic. Balb. 61: payer la solde à l'armée. - praemiis adficere, Cic. Mil. 57: récompenser. - servitute adficere, Cic. Rep. 1, 68: mettre dans la servitude. - morte, cruciatu, cruce adficere, Cic. Verr. 1, 9: faire subir la mort, la torture, le supplice de la croix. - poenā adficere, Cic. de Or. 2, 134: punir, châtier. - timore adficere, Cic. Quinct. 6: remplir de crainte. - pari sensu doloris aliquem adficere, Cic. Verr. 5, 123: pénétrer qqn du même sentiment de douleur. - adfici, passif: éprouver. - affici admiratione: éprouver de l’admiration. - delectatione adfici, Cic. Tusc. 1, 98: éprouver du plaisir. - amentiā adficere aliquem, Cic. Amer. 67: frapper qqn d'égarement. - desiderio adficere, Cic. Fam. 15, 21, 1: inspirer du regret à qqn. [st1]2 [-] mettre dans tel ou tel état, affecter, disposer. - exercendum corpus et ita adficiendum est, ut... Cic. Off. 1, 79: il faut exercer le corps et le disposer de telle sorte que... - Syracusanam civitatem, ut abs te adfecta est, ita in te esse animatam videmus, Cic. Verr. 4, 151, nous constatons que la cité de Syracuse a pour toi des sentiments qui correspondent à l'état où tu l'as mise. - animos ita adficere, ut... Cic. de Or. 2, 176: disposer l'esprit des auditeurs de telle sorte que... - quonam modo ille vos vivus adficeret? Cic. Mil. 79: quels sentiments donc vous inspirerait-il, s'il vivait? - varie sum adfectus tuis litteris, Cic. Fam. 16, 4, 1: ta lettre m'a causé des impressions diverses. - conviciis diversissime afficiebatur, Suet.: les injures faisaient sur lui les impressions les plus diverses. - quae audita longe aliter patres ac plebem adfecere, Liv. 2, 24, 1: cette nouvelle produisit une impression bien différente sur les patriciens et sur la plèbe. - ex te duplex nos adficit sollicitudo, Cic. Br. 332: à ton sujet une double inquiétude me saisit. [st1]3 [-] affaiblir, affecter. - exercitum super morbum etiam fames adfecit, Liv. 28, 46, 15: en plus de la maladie la famine aussi attaqua l'armée. - corpora adficere, Liv. 28, 15, 4: affaiblir les forces physiques. - rerum corpus adficientium varietas, Sen. Beat. 15, 4: la variété des objets qui affectent le corps humain.* * *adfĭcĭo (affĭcĭo), ĕre, fēci, fectum [ad + facio] - tr. - - inf. prés. passif adficier Arn. 2, 77. [st1]1 [-] pourvoir de, combler de, gratifier. - praedā atque agro suos adficere, Plaut. Amp. 193: pourvoir les siens de butin et de territoire. - a te postulo ut dolorem eisdem verbis adficias quibus Epicurus voluptatem, Cic. Tusc. 2, 18: je ne te demande pas d'attribuer à la douleur les mêmes épithètes qu'Epicure l'a fait à propos du plaisir. - res sordidas deorum honore adficere, Cic. Nat. 1, 38: accorder les honneurs divins à des objets [faire des dieux d'objets] d'usage courant. - aliquem sepulturā adficere, Cic. Div. 1, 56: ensevelir qqn. - stipendio exercitum adficere, Cic. Balb. 61: payer la solde à l'armée. - praemiis adficere, Cic. Mil. 57: récompenser. - servitute adficere, Cic. Rep. 1, 68: mettre dans la servitude. - morte, cruciatu, cruce adficere, Cic. Verr. 1, 9: faire subir la mort, la torture, le supplice de la croix. - poenā adficere, Cic. de Or. 2, 134: punir, châtier. - timore adficere, Cic. Quinct. 6: remplir de crainte. - pari sensu doloris aliquem adficere, Cic. Verr. 5, 123: pénétrer qqn du même sentiment de douleur. - adfici, passif: éprouver. - affici admiratione: éprouver de l’admiration. - delectatione adfici, Cic. Tusc. 1, 98: éprouver du plaisir. - amentiā adficere aliquem, Cic. Amer. 67: frapper qqn d'égarement. - desiderio adficere, Cic. Fam. 15, 21, 1: inspirer du regret à qqn. [st1]2 [-] mettre dans tel ou tel état, affecter, disposer. - exercendum corpus et ita adficiendum est, ut... Cic. Off. 1, 79: il faut exercer le corps et le disposer de telle sorte que... - Syracusanam civitatem, ut abs te adfecta est, ita in te esse animatam videmus, Cic. Verr. 4, 151, nous constatons que la cité de Syracuse a pour toi des sentiments qui correspondent à l'état où tu l'as mise. - animos ita adficere, ut... Cic. de Or. 2, 176: disposer l'esprit des auditeurs de telle sorte que... - quonam modo ille vos vivus adficeret? Cic. Mil. 79: quels sentiments donc vous inspirerait-il, s'il vivait? - varie sum adfectus tuis litteris, Cic. Fam. 16, 4, 1: ta lettre m'a causé des impressions diverses. - conviciis diversissime afficiebatur, Suet.: les injures faisaient sur lui les impressions les plus diverses. - quae audita longe aliter patres ac plebem adfecere, Liv. 2, 24, 1: cette nouvelle produisit une impression bien différente sur les patriciens et sur la plèbe. - ex te duplex nos adficit sollicitudo, Cic. Br. 332: à ton sujet une double inquiétude me saisit. [st1]3 [-] affaiblir, affecter. - exercitum super morbum etiam fames adfecit, Liv. 28, 46, 15: en plus de la maladie la famine aussi attaqua l'armée. - corpora adficere, Liv. 28, 15, 4: affaiblir les forces physiques. - rerum corpus adficientium varietas, Sen. Beat. 15, 4: la variété des objets qui affectent le corps humain.* * *Afficio, afficis, pen. cor affeci, pen. prod. affectum, afficere, Ex Ad et Facio compositum. Fort esmouvoir le cueur.\Affici admiratione. Cic. Estre en admiration et grande estime ou reputation.\Affici animis. Cic. Estre esmeu.\Afficere animos. Cic. Esmouvoir les cueurs.\Afficere beneficiis. Cic. Faire plusieurs plaisirs.\Caede. Liu. Tuer. \ Calamitate. Cic. Faire povre et miserable.\Corpus afficere, pro eo quod est Macerare, domare. Cic. Macerer, et debiliter ou affliger le corps, Interesser, Ohier.\Cruciatu. Caesar. Tormenter.\Cura. Cic. Travailler de soing et soulci.\Delectatione. Cic. Delecter.\Desyderio me vrbs afficit. Cic. J'ay grand desir de veoir la ville.\Difficultate. Caesar. Estre en grande difficulté et perplexité.\Doloribus affici. Cic. Porter grandes douleurs, Estre affligé et tormenté de douleurs.\Affecit domicoenio clientem. Mart. Pour punition l'a faict souper en son logis, et a empesché que personne ne l'ait semond et invité à souper.\Afficere errore mentis. Cic. Mettre en erreur.\Exilio affici. Cic. Estre banni, ou puni par, ou de bannissement.\Afficere gloria. Cic. Donner gloire.\Honore aliquem afficere. Cic. Honorer.\Ignominia. Cic. Infamer.\Incommodo. Cic. Faire desplaisir.\Iniuriis. Cic. Injurier.\Laetitia magna afficere. Cic. Resjouir.\Laude affici. Cic. Estre loué.\Lucro. Plaut. Faire gaigner.\Macula. Cic. Deshonorer, Donner mauvais bruit.\Metu. Cic. Faire avoir paour.\Molestia. Cic. Molester, Ennuyer, Attedier.\Morbo. Terent. Estre malade.\Morte ab aliquo affici. Cic. Estre tué.\Muneribus aliquem afficere. Cic. Luy donner ou faire des dons.\Nomine aliquo. Cic. Bailler quelque tiltre et qualité.\Poena. Cic. Punir.\Praemio. Cic. Donner guerdon, Remunerer.\Sepultura. Hirtius. Sepulturer, Mettre en terre.\Solicitudine. Caesar. Mettre en soulci.\Solicitudo ex te afficit me. Cic. Je suis en grand soulci de toy, Je me soulcie fort de toy.\Stipendio afficere. Cic. Bailler soulde aux gensdarmes.\Timore affici. Cic. Avoir crainte.\Affici torminibus. Plin. Estre malade des trenchees.\Affici vulneribus. Colum. Estre navré.\Pulmo totus afficitur. Columel. Tout le poulmon est corrompu et gasté. -
16 cremo
crĕmo, āre, āvi, ātum - tr. - brûler, détruire par le feu. - cremare urbem, Liv. 28, 19, 12: réduire une ville en cendres. - damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes. BG. 1, 4: condamné, il devait subir comme peine le supplice du feu. - vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Just. 5, 8: il fut brûlé vif dans sa chambre, où il dormait. - cf. Cic. Leg. 2, 22, 57; Div. 1, 23, 47; Sen. 23, 84; Plin. 7, 187; Tac. G. 27; Suet. Aug. 100; Hor. Epod. 17, 79. - Ov. M. 13, 637; id. F. 4, 639; Vulg. Lev. 5, 12 - Liv. 41, 12, 6; 10, 29, 18.* * *crĕmo, āre, āvi, ātum - tr. - brûler, détruire par le feu. - cremare urbem, Liv. 28, 19, 12: réduire une ville en cendres. - damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes. BG. 1, 4: condamné, il devait subir comme peine le supplice du feu. - vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Just. 5, 8: il fut brûlé vif dans sa chambre, où il dormait. - cf. Cic. Leg. 2, 22, 57; Div. 1, 23, 47; Sen. 23, 84; Plin. 7, 187; Tac. G. 27; Suet. Aug. 100; Hor. Epod. 17, 79. - Ov. M. 13, 637; id. F. 4, 639; Vulg. Lev. 5, 12 - Liv. 41, 12, 6; 10, 29, 18.* * *Cremo, cremas, cremaui, crematum, cremare. Plin. Brusler. -
17 volito
volĭto, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] voler çà et là, voltiger, voleter. - Cic. de Or. 2, 23; Ov. M. 8, 258; Plin. 11, 98. - en parl. des atomes Cic. Nat. 1, 54. - en parl. des ombres Lucr. 4, 38. - au fig. volito vivos (= vivus) per ora virūm (= virorum), Ennius: je vole vivant de bouche en bouche parmi les hommes (tous les hommes parlent de moi). - nec volitabo in hoc insolentius, Cic. Fl. 383: et je ne me démènerai pas sur ce point d'une façon trop triomphante, je n'insisterai pas triomphalement sur ce point. [st1]2 [-] courir çà et là, s'agiter, aller et venir, faire des courses. - Liv. 4, 19, 2 ; Virg. En. 12, 126. - homo volitans gloriae cupiditate, Cic. Pis. 59: homme qui court çà et là par désir de la gloire = qui court après la gloire. [st1]3 [-] s'agiter avec importance, se démener. - volitare in foro, Cic. de Or. 1, 38, 173: se pavaner au forum. - Cic. Agr. 2, 59. - totā Asiā vagatur, volitat ut rex, Cic. Phil. 11, 2, 6: il parcourt toute l'Asie, il s'y pavane comme un roi.* * *volĭto, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] voler çà et là, voltiger, voleter. - Cic. de Or. 2, 23; Ov. M. 8, 258; Plin. 11, 98. - en parl. des atomes Cic. Nat. 1, 54. - en parl. des ombres Lucr. 4, 38. - au fig. volito vivos (= vivus) per ora virūm (= virorum), Ennius: je vole vivant de bouche en bouche parmi les hommes (tous les hommes parlent de moi). - nec volitabo in hoc insolentius, Cic. Fl. 383: et je ne me démènerai pas sur ce point d'une façon trop triomphante, je n'insisterai pas triomphalement sur ce point. [st1]2 [-] courir çà et là, s'agiter, aller et venir, faire des courses. - Liv. 4, 19, 2 ; Virg. En. 12, 126. - homo volitans gloriae cupiditate, Cic. Pis. 59: homme qui court çà et là par désir de la gloire = qui court après la gloire. [st1]3 [-] s'agiter avec importance, se démener. - volitare in foro, Cic. de Or. 1, 38, 173: se pavaner au forum. - Cic. Agr. 2, 59. - totā Asiā vagatur, volitat ut rex, Cic. Phil. 11, 2, 6: il parcourt toute l'Asie, il s'y pavane comme un roi.* * *Volito, volitas, penul. cor. volitare, Frequentatiuum. Plin. Voleter.\Volitare, per translationem. Tacit. Courir ca et là legierement.\Per forum volitare. Cic. Se pourmener ordinairement.\Per ora virorum dicitur aliquis volitare. Ci. Estre en bruit, Quand on parle fort de luy. -
18 exeo
ex-eo, iī (īvī), itum, īre1) выходить, уезжать (ex urbe Pl, Ter и ab urbe C; domo Cs; ad pugnam L)e. in provinciam Cs — удалиться в провинциюde и ex navi C, Nep, тж. e. in terram C — выйти (высадиться) на берегe. in turbā Pt — затеряться в толпе; ноe. in turbam Nep — стать достоянием гласности2) вытекать, течь ( sanguis e visceribus exit C); втекать, впадать ( Nilus in mare exit O); разливаться ( amnis exit V)e. de (ex) vitā C — умеретьexiisse ex (de) potestate (sc. mentis) C — помешаться, ноa, de и ex potestate alicujus e. Dig — выйти из под чьей-л. властиa memoriā Sen и memoriā e. L — изгладиться из памятиe. ex aere alieno C — освободиться от долговservitio e. V — освободиться от рабстваe. in aliquem St — гневно обрушиться на кого-л.e. in iram Lcn — воспылать гневом3) выступать ( de finibus suis Cs)e. limen Ter — переступить порогe. modum O — перейти меру4) ускользать ( vivus exiit VP)e.e patriciis C — выйти из сословия патрициев5) становиться известным, распространяться (fama exit Nep; libri exeunt C)6) вырастать ( folia a radīce exeunt PM); получаться ( currente rotā urceus exit H); происходить (potest ex casā vir magnus e. Sen)7) проходить, истекать, быть на исходе8) делать отступление, отклоняться в речи ( in aliquam rem Q)9) возноситься, подниматься, возвышаться (ad auras, ad caelum V; in altitudinem PM)a se e. Pt — приходить в исступлённое состояние10) простираться, длиться, продолжаться ( supra mille annos Sen)11) приходиться ( in hunc mensem O)12) уклоняться, избегать ( tela corpore atque oculis vigilantibus V)vim viribus e. погов. V — силе противопоставлять силуin a exeuntia nomina Q — слова, оканчивающиеся на a -
19 ignis
is (abl. e или i) m.1) огоньvivus i. VP — живой огонь, жар, горящие угольяignem concipere (comprehendere) C, CJ — загораться, заниматься (огнём)igni aliquem cremare (necare, interficere) Cs — сжигать кого-л. на огне2) пожар4) головня, факел6) молния (i. elisus nubibus O)8) жара, зной9) блеск, сияние, тж. мерцание (Aurorae O; oculorum C)ignes lapidei PS ap. Pt — сверкание (драгоценных) камней11) воспалениеsacer i. V — антонов огонь или CC рожистое воспаление12) страсть, любовь13) предмет любовной страсти (tuus i. H) -
20 lapis
idis m. (редко f.)1) каменьl. vivus QC — кременьl. ardens L — метеоритlapides loqui погов. Pl — говорить неприятные вещиverberare lapidem погов. Pl — трудиться понапраснуlapide candidiore diem notare погов. Ctl — отнести какой-л. день к числу самых счастливых2) жёрнов ( lapis lapidem terit Pl)4) драгоценный камень ( lapidum fulgor Amm); жемчужина (lapides gemmaeque H, Sen)5)Juppiter lapis — Юпитеров камень, перун ( символ бога-громовержца)jurare Jovem lapidem C — клясться Юпитеровым камнем (т. е. произносить торжественную клятву)7) мильный камень (которым отмечалась каждая миля, т. е. mille passuum = 1480 метров)ad quintum lapidera Nep — в пяти милях (от Рима)перен. aliquem de lapide emere C — подкупить кого-л.9) могильный камень, надгробный памятник (l. ultĭmus Prp; lapis his scriptus stet super ossa notis Tib)10) плита, стол (l. albus H)11) бран. чурбан, дубина (quid stas, l.? Ter)
См. также в других словарях:
Vivus temporis — Allgemeine I … Deutsch Wikipedia
Vivus temporis — était un groupe du Medieval Rock ou plus précisément de la musique médiévale folklorique. Il avait plutôt une influence sur les groupes du premier genre que d avoir participé soi même à ce mouvement. Il venait de Leipzig en Allemagne. Le groupe… … Wikipédia en Français
Vivus — (лат.) живой … Словарь ботанических терминов
Vi veri universum vivus vici — is a Latin phrase meaning: By the power of truth, I, while living, have conquered the universe. The phrase may also be written Vi veri veniversum vivus vici .This quote is often attributed to Christopher Marlowe s Doctor Faustus , where it… … Wikipedia
Vi veri universum vivus vici — (также пишется как «Vi veri veniversum vivus vici») фраза на латинском языке, переводится как «[силой] истины я, живущий, покорил вселенную». Альтернативный вариант написания фразы содержит 5 слов начинающихся с буквы «V», цифра 5 римскими … Википедия
Vi Veri Veniversum Vivus Vici — Vi veri universum vivus vici ist eine lateinische Redewendung und bedeutet: „Durch die Macht der Wahrheit habe ich als Lebender das Universum erobert.“ Der Spruch stammt aus „The Tragical History of Doctor Faustus“ von Christopher Marlowe, 1589.… … Deutsch Wikipedia
Vi veri universum vivus vici — ist eine lateinische Redewendung und bedeutet: „Durch die Macht der Wahrheit habe ich als Lebender das Universum erobert.“ Der Spruch stammt aus „The Tragical History of Doctor Faustus“ von Christopher Marlowe, 1589. Die Phrase kann auch Vi veri… … Deutsch Wikipedia
Vi veri universum vivus vici — es una frase en latín, que quiere decir Por el poder de la verdad, yo, estando vivo, he conquistado el universo . La frase puede ser también escrita como Vi veri veniversvm vivvs vici, dado que en el alfabeto latino original la u no existía sino… … Wikipedia Español
VIUS — vivus, vivus … Abbreviations in Latin Inscriptions
VIVS — vivus, vivus … Abbreviations in Latin Inscriptions
VVUS — Vivus, Inc. (Business » NASDAQ Symbols) … Abbreviations dictionary