-
1 victus
living, manner of life / nourishment, food. -
2 vive
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
3 vivum
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
4 vivus
vīvus, a, um ( sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.I.Lit.A.Adj.1.Of living beings:2.qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,
Cic. Mil. 33, 90:quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,
Caes. B. G. 6, 16:adeo ut Cato vix vivus effugeret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87:si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,
Sall. J. 61, 5:doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,
Hor. S. 2, 4, 19:quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,
in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14:tantum illo vivo,
Hirt. B. G. 8, 21 fin.:cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,
Caes. B. G. 7, 33; cf.also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,
as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so,me vivo,
Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73:vivā me,
id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes:huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:ille Cyprius miser... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,
id. Sest. 27, 59; cf.:et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,
Ter. Eun. 1, 1, 28.— Subst.: vīvus, i, m., a living man:cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
Cic. Rosc. Am. 39, 113. —Of things concr. and abstr.:B. 1.saepes,
Col. 11, 3, 3:caespes,
Ov. M. 4, 301:harundo,
id. ib. 13, 891:virga,
id. ib. 4, 744:radix,
id. ib. 14, 713:aqua,
running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so,flumen,
Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719:lacus,
id. G. 2, 469:ros,
fresh, Ov. F. 4, 778:lucernae,
burning, Hor. C. 3, 21, 23:lapis,
flint, Plin. 36, 19, 30, § 138:sulphur,
native, id. 35, 15, 50, § 175:linum,
asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13:calx,
unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51:saxum,
living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167:pumex,
Ov. F. 2, 315:argentum,
quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images:vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,
Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:animus,
lively, Plin. Ep. 8, 6, 17:pectus,
Arn. 3, 6.—Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep:2.extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,
Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.:vulnera circumcidere ad vivas usque partes,
Plin. 28, 10, 43, § 156):calor ad vivum adveniens,
Liv. 22, 17, 2.— Trop.:hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,
i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital:II.dat de lucro: nihil detraxit de vivo,
Cic. Fl. 37, 91:de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc.,
id. Verr. 2, 3, 50, § 118.—Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare):vivus et ingenuus animus,
Plin. Ep. 8, 6, 17:vivi pectoris homo,
Arn. 3, 103.— Adv.: vīvē, in a lively manner, very:vive sapis,
Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.). -
5 animo
ănĭmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [anima and animus].I.Act.A.To fill with breath or air (cf. anima, I. and II.):B.duas tibias uno spiritu,
to blow upon, App. Flor. 3, p. 341, 25:bucinas,
Arn. 6, p. 196.—More freq.,To quicken, animate (cf. anima, II. C.): quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, creat, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57; Lucr. 2, 717:C.vitaliter esse animata,
id. 5, 145:formare, figurare, colorare, animare,
Cic. N. D. 1, 39, 110. stellae divinis animatae mentibus, id. Rep. 6, 15; Plin. 7, 15, 13, § 66. —To endow with, to give, a particular temperament or disposition of mind (cf. animus, II. B. 1. b.):D.utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, ex eoque ingenia, mores, animum fingi,
Cic. Div. 2, 42, 89: Mattiaci ipso terrae suae solo ac caelo acrius animantur, i. e. ferociores redduntur, are rendered more spirited, * Tac. G. 29.—In Ovid in a pregnant signif.: aliquid in aliquid animare, to transform a lifeless object to a living being, to change into by giving life (cf. anima, II. C. 3.):E.guttas animavit in angues,
Ov. M. 4, 619:in Nymphas animatā classe marinas,
id. ib. 14, 566.—Trop., of colors, to enliven:a.si quid Apellei gaudent animāsse colores,
Stat. S. 2, 2, 64.—Of torches, to light or kindle:animare ad crimina taxos,
Claud. Rapt. 3, 386.—Sometimes = recreare, to refresh, revive:cibo potuque animavit,
Hyg. Fab. 126:florem,
Plin. 11, 23, 27, § 77; so Pall. 4, 10; or in gen., to encourage, help:ope animari, Cod. Th. 6, 4, 21, § 3: copiis,
ib. 14, 4, 10, § 5.—And with inf. = incitare, to move, incite to:Ut hortatu vestro Eustathius, quae de scommate paulo ante dixerit, animetur aperire,
Macr. S. 7, 3.—Hence, ănĭmātus, a, um, P. a.Animated (cf. anima, II. C.): virum virtute verā vivere animatum addecet, Enn. ap. Gell. 7, 17.—b.(Acc. to C.) Brought or put into a particular frame of mind, disposed, inclined, minded, in some way (freq. and class.):c.hoc animo decet animatos esse amatores probos,
Plaut. Men. 1, 3, 20: avi et atavi nostri, quom allium ac caepe eorum verba olerent, tamen optime animati erant, Varr. ap. Non. p. 201, 7 (where the play upon olere and animati is to be noticed):animatus melius quam paratus,
better disposed than prepared, Cic. Fam. 6, 6:socii infirme animati,
id. ib. 15, 1:sic animati esse debetis, ut si ille adesset,
id. Phil. 9, 5:ut quem ad modum in se quisque, sic in amicum sit animatus,
id. Am. 16, 57:insulas non nullas bene animatas confirmavit,
well affected, Nep. Cim. 2, 4; Liv. 29, 17:male animatus erga principem exercitus,
Suet. Vit. 7:circa aliquem,
Just. 14, 1:hostili animo adversus rem publicam animatus,
Dig. 48, 4, 1: animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11.—In Plaut. with inf.: si quid animatus es facere, Truc. 5, 74.—Endowed with courage, courageous, stouthearted (cf. animus, II. 2. a. and animosus;only in ante-class. poetry): milites armati atque animati probe,
Plaut. Bacch. 4, 9, 18: cum animatus iero, satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18:hostis animatus,
id. ib. p. 233, 18.—* Sup. Auct. Itin. Alex. 13.— Adv. not used.—II.Neutr., to be animate, living (cf. anima, II. C.); so only ănĭ-mans, antis (abl. com. animante, but animanti in Cic. Tim. 6; gen. plur. animantium in Cic., animantum in Lucr., Manil. 4, 374, and App. Mag. 64, p. 536),a.P. a., animate, living:b.quos (deos) Vitellius ne animantes quidem esse concedat,
Cic. N. D. 3, 4, 11:mundum ipsum animantem sapientemque esse,
id. ib. 1, 10, 23:animans composque rationis mundus est,
id. ib. 2, 8, 22. —Hence,Subst., any living, animate being; an animal (orig. in a wider sense than animal, since it included men, animals, and plants; but usu., like that word, for animals in opp. to men. The gender varies in the best class. writers between masc., fem., and neutr. When it designates man, it is masc.; brutes, com. fem.; in its widest sense, it is neutr.):sunt quaedam, quae animam habent, nec sunt animalia, etc.,
Sen. Ep. 58, 10 sq.; Lucr. 2, 669; 2, 943:genus omne animantum,
id. 1, 4; so id. 1, 194; 1, 350; 1, 1033; 1, 1038; 2, 78; 2, 880; 2, 921; 2, 943; 2, 1063; 2, 1071; 3, 266; 3, 417; 3, 720; 5, 431; 5, 855;5, 917: animantium genera quattuor,
Cic. Tim. 10; 11 fin.:animantium aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, etc.,
id. N. D. 2, 47, 121:cum ceteras animantes abjecisset ad pastum, solum hominem erexit,
id. Leg. 1, 9, 26:animantia, quae sunt nobis nota,
id. Tim. 4.—Of animals, living beings, as opp. to plants:Jam vero vites sic claviculis adminicula tamquam manibus adprehendunt atque ita se erigunt, ut animantes,
Cic. N. D. 2, 47, 120.— Of man: hic stilus haud petet ultro Quemquam animantem, * Hor. S. 2, 1, 40.— Comp., sup., and adv. not used. -
6 animālis
animālis e, adj. [anima], of air, aerial: natura. — Of life, vital: cibus. — Animate, living: intellegentia: exemplum.* * *Ianimal, living creatureIIanimalis, animale ADJmade of air; animal, of living creatures, living, live, animate; vital -
7 animāns
-
8 vīvus (-vos)
vīvus (-vos) adj. [VIV-], alive, living, having life: illum vix vivum relinquo: Iugurtham vivom aut necatum sibi tradere, S.: duxit uxorem patre vivo, in his father's lifetime: duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratūs creari vetare, Cs.: Catc adfirmat, se vivo illum non triumphaturum, while he lived: huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur, i. e. before his eyes: Vivos vidensque pereo, i. e. with my eyes open, T.—As subst m., a living man: aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis.—As subst n., that which is alive, the quick, living flesh: calor ad vivum adveniens, i. e. reaching the flesh, L.—Fig.: neque id ad vivum reseco, i. e. press the assertion too literally: dat de lucro: nihil detraxit de vivo, from the capital: de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc., i. e. the capital must be impaired.—Of things, alive, living, green, fresh, active: Caespes, O.: radix, O.: flumen, running, L.: ros, fresh, O.: lucernae, burning, H.: saxum, unwrought, V.: voltus, i. e. speaking, V. -
9 vīctus
vīctus ūs, m [VIV-], that which sustains life, means of living, sustenance, nourishment, provisions, victuals: tenuis: necessarius: maior pars eorum victūs in lacte... constitit, Cs.: penuria victūs, H.: aliae (apes) victu invigilant (dat.), V.: victui herba (est), Ta.: persequi animantium omnium ortūs, victūs: victūs feri, Tb.: Victibus invidit priorum, i. e. despised the diet, O.—A way of life, mode of living: in victu considerare, quo more sit educatus: hanc consuetudinem victūs cum illā comparandam, i. e. stage of civilization, Cs.: quali igitur victu sapiens utetur? H.* * *living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet -
10 animābilis
animābilis e, adj. [anima], enlivening, animating: natura (of the air; al. animalis).* * *animabilis, animabile ADJmade of air; animal, of living creatures, living, live, animate; vital -
11 animal
animal ālis, abl. animālī, n [anima], a living being, animal: omne: providum: perfidiosum: sanctius his animal, O.: Cum prorepserunt primis animalia terris, H.* * *animal, living thing/offspring; creature, beast, brute; insect -
12 convīctus
convīctus ūs, m [com-+VIV-], a living together, intimacy, social intercourse: humanus: longi convictibus aevi, O.—A banquet, feast: convictibus indulgere, Ta.: sobrii, Ta.: omnis Convictus... De Rutilo, the talk of every dinner, Iu.* * *intimacy; association; living together; close friends; banquet, dinner party -
13 diaeta
diaeta ae, f, δίαιτα, a regular mode of living, diet: diaetā curari.* * *way of living prescribed by a physician, regimen, diet; cabin (in a boat); compartment (in a train) -
14 mātrīmus
-
15 patrīmus
-
16 sōlitārius
sōlitārius adj. [solus], alone, isolated, separate, lonely, solitary: homo: natura solitarium nihil amat: ne solitarium aliquod adferratur, an isolated instance.* * *Isolitaria, solitarium ADJsolitary, living/acting on one's own; single (combat); without companion; soleIIhermit; anchorite; person living alone -
17 urbānitās
urbānitās ātis, f [urbanus], a living in the city, city life, life in Rome: desideria urbis et urbanitatis.— City fashion, city manners, refinement, elegance, politeness, courtesy, affability, urbanity: addo urbanitatem, quae est virtus: urbanitate quādam quasi colorata oratio.— Wit, humor, pleasantry, raillery: in hominum facetorum urbanitatem incurrere.— Trickery, knavery, Ta.* * *city living, city life/manners, life in Rome; sophistication, polish, wit -
18 animal
ănĭmăl, ālis (abl. animali; but Rhem. Palaem. p. 1372 P. gives animale), n. [as if for animale, which is found in Cic. Fin. 2, 10, 31 MS.; Lucr. 3, 635; cf. animalis], a living being, an animal.I.In the widest sense, zôon (cf. zôos = living):II.inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo, quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo,
Cic. Tusc. 1, 23, 54, where it is opp. to the adj. inanimum, and therefore is equivalent to animale; cf. id. Ac. 2, 12:uti possint sentire animalia quaeque,
Lucr. 2, 973:cum omne animal patibilem naturam habeat, etc.,
Cic. N. D. 3, 12, 29; 2, 47, 122:formicae, animal minumum,
Plin. 7, 15, 13, § 65; 28, 4, 6, § 33 et saep.—Of men:animal providum et sagax homo,
Cic. Leg. 1, 7, 22; so id. Fin. 2, 13:sanctius his animal,
Ov. M. 1, 76:bicipites hominum aliorumve animalium,
Tac. A. 15, 47:(Vitellius) umbraculis hortorum abditus, ut ignava animalia, quibus cibum suggeras, jacent torpentque,
id. H. 3, 36; 4, 17:etiam fera animalia, si clausa teneas, virtutis obliviscuntur,
id. ib. 4, 64; id. Agr. 34:animalia maris,
id. A. 15, 37; Plin. 10, 63, 83, § 171.—Also of the universe, considered as an animated existence:hunc mundum animal esse, idque intellegens et divinā providentiā constitutum,
Cic. Tim. 3; 4.—Sometimes in a more restricted sense, as antith. to man, a beast (as in Heb., animal, from, to live):multa ab animalium vocibus tralata in homines,
Varr. L. L. 7, 5, 100:alia animalia gradiendo, alia serpendo, etc.,
Cic. N. D. 2, 47, 122:animalia inusitata ceteris gentibus, nisi invecta,
Curt. 8, 9, 16; Sen. Ep 76, 6:si quod animal in mustum inciderit,
Col. 12, 31:si quod animal aurem intraverit,
Plin. 28, 4, 7, § 37:similitudo non ab hominibus modo petitur, verum etiam ab animalibus,
Quint. 6, 3, 57.—Hence, with contempt, of a man:funestum illud animal, ex nefariis stupris concretum,
that pernicious brute, Cic. Pis. 9. -
19 animalis
ănĭmālis, e, adj. [anima].I.Consisting of air, aërial (cf. anima, I. and II. A.):II. A.simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida,
Cic. N. D. 3, 14, 34:naturam esse quattuor omnia gignentium corporum... terrena et humida... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis,
id. Tusc. 1, 17, 40: animalis spirabilisque natura, cui nomen est aër (B. and K.;others read animabilis),
id. N. D. 2, 36, 91:spirabilis, id est animalis,
id. Tusc. 1, 18, 42.—In gen.:B.corpora,
Lucr. 2, 727:pulli,
id. 2, 927:colligata corpora vinculis animalibus,
Cic. Tim. 9:intellegentia,
id. Ac. 2, 37:ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,
from the living original, id. Inv. 2, 1.—In the lang. of sacrifice:hostia animalis,
an offering of which only the life is consecrated to the gods, but the flesh is destined for the priests and others, Macr. S. 3, 5; Serv. ad Verg. A. 3, 231; 4, 56.—Dii animales, gods who were formerly men, Serv. ad Verg. A. 3, 168.— -
20 animaliter
ănĭmālis, e, adj. [anima].I.Consisting of air, aërial (cf. anima, I. and II. A.):II. A.simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida,
Cic. N. D. 3, 14, 34:naturam esse quattuor omnia gignentium corporum... terrena et humida... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis,
id. Tusc. 1, 17, 40: animalis spirabilisque natura, cui nomen est aër (B. and K.;others read animabilis),
id. N. D. 2, 36, 91:spirabilis, id est animalis,
id. Tusc. 1, 18, 42.—In gen.:B.corpora,
Lucr. 2, 727:pulli,
id. 2, 927:colligata corpora vinculis animalibus,
Cic. Tim. 9:intellegentia,
id. Ac. 2, 37:ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,
from the living original, id. Inv. 2, 1.—In the lang. of sacrifice:hostia animalis,
an offering of which only the life is consecrated to the gods, but the flesh is destined for the priests and others, Macr. S. 3, 5; Serv. ad Verg. A. 3, 231; 4, 56.—Dii animales, gods who were formerly men, Serv. ad Verg. A. 3, 168.—
См. также в других словарях:
living — adj Living, alive, animate, animated, vital mean endowed with or manifesting life. In their primary senses where life means that character or quality which is peculiar to things that are capable of growth, reproduction, and, often, motion and… … New Dictionary of Synonyms
living — liv‧ing [ˈlɪvɪŋ] noun [singular] the way in which you earn money in order to live, or the money that you earn: • It is becoming more and more difficult just to earn a living. • He was able to make a living as an actor. • I don t know what he does … Financial and business terms
living — room [ liviŋrum ] n. m. • 1920; mot angl. « pièce pour vivre » ♦ Anglic. Pièce de séjour, servant à la fois de salle à manger et de salon. ⇒ salle (de séjour), séjour. Des living rooms. Cette grande pièce « à laquelle les Anglo Saxons donnent le… … Encyclopédie Universelle
living — [liv′iŋ] adj. 1. alive; having life; not dead 2. full of vigor; in active operation or use [a living institution] 3. of persons alive [within living memory] 4. in its natural state or place, or having its natural force, motion, etc. [hewn from… … English World dictionary
Living — Liv ing (l[i^]v [i^]ng), a. [From {Live}, v. i.] 1. Being alive; having life; as, a living creature. Opposed to {dead}. [1913 Webster] 2. Active; lively; vigorous; said esp. of states of the mind, and sometimes of abstract things; as, a living… … The Collaborative International Dictionary of English
Living — Liv ing, n. 1. The state of one who, or that which, lives; lives; life; existence. Health and living. Shak. [1913 Webster] 2. Manner of life; as, riotous living; penurious living; earnest living. A vicious living. Chaucer. [1913 Webster] 3. Means … The Collaborative International Dictionary of English
Living — may refer to:*Life, a condition that distinguishes organisms from inorganic objects and dead organisms *Personal life, the course of an individual human s life *Living wage, refers to the minimum hourly wage necessary for a person to achieve some … Wikipedia
living — ► NOUN 1) the action of leading one s life; being alive. 2) an income sufficient to live on, or the means of earning it. ► ADJECTIVE 1) alive. 2) (of a language) still spoken and used. 3) for or related to daily life: living quarters … English terms dictionary
living — /ˈlivin(g), ingl. ˈlɪvɪŋ/ [riduzione it. dall inglese living room, da living «per vivere» e room «stanza»] s. m. inv. soggiorno, sala, salone … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
living — s. m. Sala de estar. • Plural: livings. ‣ Etimologia: palavra inglesa, redução de living room, sala de estar … Dicionário da Língua Portuguesa
living — [adj] existing, active alert, alive, animated, around, awake, breathing, brisk, contemporary, continuing, current, developing, dynamic, existent, extant, in use, live, lively, ongoing, operative, persisting, strong, subsisting, ticking, vigorous … New thesaurus