Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vĕgĕo

  • 1 vegeo

    vĕgĕo, ēre [st2]1 - tr. - pousser, exciter, animer. [st2]2 - intr. - Varr. être vif, être plein d'entrain, être ardent.
    * * *
    vĕgĕo, ēre [st2]1 - tr. - pousser, exciter, animer. [st2]2 - intr. - Varr. être vif, être plein d'entrain, être ardent.
    * * *
        Vegeo, veges, vegui, vegere. Nonius. Estre bien sain, Rendre alaigre et deliberé. Vsitatius est nunc Vigere.

    Dictionarium latinogallicum > vegeo

  • 2 vegeo

    vegeo, ēre (verw. mit vigeo), I) intr. lebhaft-, munter sein, viget veget utpote plurimum, Varro sat. Men. 268. – II) tr. erregen, in Bewegung setzen, aequora, Enn. fr. scen. 367: Volcanum, Enn. ann. 487*: lyram, Varro sat. Men. 351: tu quidem edepol omnis moris (= omnes mores) ad venustatem veges, du lenkst dein ganzes Tun u. Wesen nach der Liebenswürdigkeit hin, läßt dein g.T.u.W. in L. aufgehen, Plaut. mil. 657 Brix: animos Venus veget voluptatibus, Pompon. com. 78.

    lateinisch-deutsches > vegeo

  • 3 vegeo

    vegeo, ēre (verw. mit vigeo), I) intr. lebhaft-, munter sein, viget veget utpote plurimum, Varro sat. Men. 268. – II) tr. erregen, in Bewegung setzen, aequora, Enn. fr. scen. 367: Volcanum, Enn. ann. 487*: lyram, Varro sat. Men. 351: tu quidem edepol omnis moris (= omnes mores) ad venustatem veges, du lenkst dein ganzes Tun u. Wesen nach der Liebenswürdigkeit hin, läßt dein g.T.u.W. in L. aufgehen, Plaut. mil. 657 Brix: animos Venus veget voluptatibus, Pompon. com. 78.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vegeo

  • 4 vegeo

    vĕgĕo, ēre, v. a. and n. [Sanscr. ugras, strong; Gr. hugiês, healthful; cf. vigeo, vigor; augeo, vigil].
    I.
    Act., to move, excite, quicken, arouse (ante-class.): aequora salsa veges ingentibu' ventis, Enn. ap. Non. 183, 3 (Com. v. 2, p. 153 Vahl.): cum magno strepitu Volcanum ventu' vegebat, id. ap. Fest. s. v. metonymia, p. 153 Müll. (Ann. v. 477 Vahl.): animos Venus veget voluptatibus, Pompon. ap. Non. 183, 2.—
    II.
    Neutr., to be lively, active: viget, veget utpote plurimum, Varr. ap. Non. 183, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > vegeo

  • 5 vegeo

    —, —, ēre [одного корня с vigeo ]
    1) возбуждать, волновать ( aequora Enn); приводить в действие ( lyram Vr)
    2) быть деятельным, бодрым (viget, veget Vr)

    Латинско-русский словарь > vegeo

  • 6 vegeo

    vegere, -, - V
    stir up, excite

    Latin-English dictionary > vegeo

  • 7 vegetus

    vĕgĕtus, a, um [vegeo] [st2]1 [-] bien vivant, plein de vie, vif, vigoureux. [st2]2 [-] vivifiant, fécondant.    - te vegetum nobis in Graecia siste, Cic. Att. 10, 16, 6: une fois bien rétabli, viens nous trouver en Grèce.    - fessi cum recentibus ac vegetis pugnabant, Liv. 22, 47, 10: épuisés, ils luttaient contre des adversaires dispos et pleins d'ardeur.    - vegetior aspectus, Col. 6, 20: apparence vigoureuse.    - vegetissimus color, Plin. 21, 8, 22, 46: couleur éclatante.    - tam vegeta mens, Cic. Tusc. 1: l'esprit qui est si actif.    - quasi ex asse vegetus exerces, Sid. Ep. 9, 14: comme si tu étais complètement rétabli.    - emprunt à la 3ème décl. - tres quidam vegetes (= vegeti) et vastulis corporibus, Apul. M. 2, 32, 2: trois gaillards vigoureux et assez gros.
    * * *
    vĕgĕtus, a, um [vegeo] [st2]1 [-] bien vivant, plein de vie, vif, vigoureux. [st2]2 [-] vivifiant, fécondant.    - te vegetum nobis in Graecia siste, Cic. Att. 10, 16, 6: une fois bien rétabli, viens nous trouver en Grèce.    - fessi cum recentibus ac vegetis pugnabant, Liv. 22, 47, 10: épuisés, ils luttaient contre des adversaires dispos et pleins d'ardeur.    - vegetior aspectus, Col. 6, 20: apparence vigoureuse.    - vegetissimus color, Plin. 21, 8, 22, 46: couleur éclatante.    - tam vegeta mens, Cic. Tusc. 1: l'esprit qui est si actif.    - quasi ex asse vegetus exerces, Sid. Ep. 9, 14: comme si tu étais complètement rétabli.    - emprunt à la 3ème décl. - tres quidam vegetes (= vegeti) et vastulis corporibus, Apul. M. 2, 32, 2: trois gaillards vigoureux et assez gros.
    * * *
        Vegetus, vegeta, vegetum, penul. corr. Cicero. Sain et alaigre, Vif, Gay.
    \
        Praebere se vegetum et acrem ad aliquid faciendum. Cic. Se rendre prest et deliberé.
    \
        Vegetior aspectus. Columel. Un regard plus agu et ardant.
    \
        Interuallum temporis vegetissimum agricolis. Plin. Fort deliberé et esveillé.

    Dictionarium latinogallicum > vegetus

  • 8 vegetus

    a, um [ vegeo ]
    1) крепкий, полный сил, бодрый, деятельный (mens C; libertas SenT; ingenium L)
    vegetis oculis Su — с живым взором, с бодрым взглядом
    2) яркий, свежий, ясный ( color PM); острый, пряный ( gustus Aus)
    3) оживлённый, страдный f.(intervallum temporis PM)

    Латинско-русский словарь > vegetus

  • 9 vegetus

    vegetus, a, um (vegeo), körperlich u. geistig belebt, lebhaft, munter, rüstig, I) eig.: homo, Cic.: oculi, Suet.: aspectus vegetior, Colum.: pulsus venarum (Ggstz. languidior), Val. Max.: intervallum temporis vegetissimum, der belebteste, regsamste, Plin. – mens, Cic.: ingenium, Liv.: consilium, Val. Max.: vegetioris esse ingenii, Val. Max. – II) übtr., lebhaft, von der Farbe, color vegetissimus, Plin. 21, 46: v. Geschmack, gustus, pikant, Auson. ephem. 6. loc. ord. coqu. 3. p. 8, 3 Schenkl: libertas, munter, belebt, Sen. Hipp. (Phaedr.) 460 (468).

    lateinisch-deutsches > vegetus

  • 10 vegetus

    vegetus, a, um (vegeo), körperlich u. geistig belebt, lebhaft, munter, rüstig, I) eig.: homo, Cic.: oculi, Suet.: aspectus vegetior, Colum.: pulsus venarum (Ggstz. languidior), Val. Max.: intervallum temporis vegetissimum, der belebteste, regsamste, Plin. – mens, Cic.: ingenium, Liv.: consilium, Val. Max.: vegetioris esse ingenii, Val. Max. – II) übtr., lebhaft, von der Farbe, color vegetissimus, Plin. 21, 46: v. Geschmack, gustus, pikant, Auson. ephem. 6. loc. ord. coqu. 3. p. 8, 3 Schenkl: libertas, munter, belebt, Sen. Hipp. (Phaedr.) 460 (468).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vegetus

  • 11 feur

    feur, fiar
    grass, Irish feur, Old Irish fér, Welsh gwair, Cornish gwyr, *vegro-, Indo-European root ve$$g, increase, be strong; Latin vegeo, quicken, vigor, vigour, English vegetation; Anglo-Saxon wacan, nasci, English waken. Strachan and Stokes refer it to the root ve$$g, u$$g, be wet, moist, Latin uvidus, moist, English humour, Greek $$Gu$$`grós, wet, Norse vökr, moist; but judged by the Latin, the Celtic should be vebro-, which would not give Welsh gwair.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > feur

  • 12 fiar

    I.
    feur, fiar
    grass, Irish feur, Old Irish fér, Welsh gwair, Cornish gwyr, *vegro-, Indo-European root ve$$g, increase, be strong; Latin vegeo, quicken, vigor, vigour, English vegetation; Anglo-Saxon wacan, nasci, English waken. Strachan and Stokes refer it to the root ve$$g, u$$g, be wet, moist, Latin uvidus, moist, English humour, Greek $$Gu$$`grós, wet, Norse vökr, moist; but judged by the Latin, the Celtic should be vebro-, which would not give Welsh gwair.
    II.
    crooked, Irish fiar, Early Irish fíar, Welsh gwyr, Greek goar, gwar, *veiro-; root vei, wind as in féith; English wire, Anglo-Saxon wîr, wire.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > fiar

  • 13 augeo

    augĕo, auxi, auctum, 2, v. a. and n. ( perf subj. auxitis = auxeritis, Liv. 29, 27: auceta: saepe aucta, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.; v. Müll. ad h. l.) [Gr. auxô auxanô; Lith. augu, and augmu = growth; Sanscr. vaksh; Goth. vahsjan, and auka = growth; Germ. wachsen; Engl. wax; also allied to vegeo vegetus, vigeo vigor, vigil [p. 204] v. Curt. pp. 67, 186 sq., and Bopp, Gloss. p. 304 b].
    I.
    Act., to increase, to nourish (orig., to produce, bring forth that not already in existence; in which signification only the derivative auctor is now found).
    A.
    1.. To increase, enlarge, augment, strengthen, advance that which is already in existence (class. in prose and poetry; syn.: adaugeo, amplio, amplifico): Quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57, 131:

    cibus auget corpus alitque,

    Lucr. 1, 859:

    redductum (animale genus) daedala tellus alit atque auget generatim pabula praebens,

    id. 1, 229; 5, 220; 5, 322;

    6, 946: virīs,

    id. 6, 342:

    in augendā re,

    Cic. Rab. Post. 2; 14; so,

    in augendā obruitur re,

    Hor. Ep. 1, 16, 68:

    rem strenuus auge,

    increase your gains, id. ib. 1, 7, 71:

    opes,

    Nep. Thras. 2, 4:

    possessiones,

    id. Att. 12, 2:

    divitias,

    Vulg. Prov 22, 16:

    dotem et munera,

    ib. Gen. 34, 12:

    rem publicam agris,

    Cic. Rosc. Am. 18; so Tac. H 1, 79:

    aerarium,

    id. A. 3, 25:

    vallum et turres,

    id. H. 4, 35:

    classem,

    Suet. Ner. 3:

    tributa,

    id. Vesp. 16:

    pretium,

    Vulg. Ezech. 16, 31:

    numerum,

    Suet. Aug. 37, and Vulg. Deut. 20, 19 al.:

    morbum,

    Ter. Hec. 3, 1, 54:

    suspitionem,

    id. Eun. 3, 1, 46; Suet. Tit. 5:

    industriam,

    Ter. Ad. prol. 25:

    molestiam,

    Cic. Fl. 12:

    dolorem alicui,

    id. Att. 11, 22 vitium ventris, id. Cael. 19:

    peccatum,

    Vulg. Exod. 9, 34:

    furorem,

    ib. Num. 32, 14:

    benevolentiam,

    Cic. Lael. 9, 30: animum alicujus, to increase one ' s courage, id. Att. 10, 14; so,

    animos,

    Stat. Th. 10, 23:

    vocem,

    to strengthen, raise, Suet. Claud. 33; id. Ner. 20' hostias, to increase, multiply, id. Aug. 96:

    ego te augebo et multiplicabo,

    Vulg. Gen. 48, 4 al. — Poet.:

    nuper et istae Auxerunt volucrum victae certamine turbam,

    i. e. have been changed into birds, Ov. M. 5, 301.—
    2.
    Trop., to magnify, to exalt, to extol, embellish, to praise (syn.:

    laudo, laude afficere, verbis extollere, orno): homo tenuis non verbis auget suum munus, sed etiam extenuat,

    Cic. Off. 2, 20, 70:

    aliquid augere atque ornare,

    id. de Or. 1, 21, 94; so,

    rem laudando,

    id. Brut. 12, 47:

    munus principis,

    Plin. Pan. 38 al. —
    B.
    Aliquem (aliquid) aliquā re, to furaish abundantly with something, to heap upon, give to, to enrich, endow, bless, load with: lunae pars ignibus aucta, the part that is entirely filled with fire, Lucr 5, 722: 3. 630: Tantā laetitiā auctus sum, ut nil constet, poët, ap. Cic. Fin. 2, 4, 14 oaque vos omnia bene juvetis, bonis auctibus auxitis, old form of prayer in Liv. 29, 27:

    alter te scientia augere potest, altera exemplis,

    the one can enrich you with learning, the other furnish you with examples, Cic. Off. 1, 1, 1:

    aliquid divitiis,

    id. Agr. 2, 26, 69:

    commodis,

    id. Phil. 11, 14 fin.:

    senectus augeri solet consilio, auctoritate, sententiā,

    id. Sen. 6, 17:

    gratulatione,

    id. Phil. 14, 6:

    honore,

    id. ib. 9, 6:

    honoribus,

    Hor. S. 1, 6, 11; so Tac. A. 6, 8:

    honoribus praemiisque,

    Suet. Caes. 52; id. Vit. 5: augeri damno, to be enriched with a loss (said comically), Ter. Heaut. 4, 1, 15:

    liberalitate,

    Tac. A. 3, 8:

    largitione,

    id. ib. 13, 18:

    nomine imperatorio,

    id. ib. 1, 3:

    cognomento Augustae,

    id. ib. 12, 26 et saep.—Also without abl.:

    Di me equidem omnes adjuvant, augent, amant,

    Plaut. Men. 3, 3, 27, and id. Ep. 2, 2, 8:

    aliquem augere atque ornare,

    to advance, Cic. Fam. 7, 17:

    aut augendi alterius aut minuendi sui causā aliquid dicere,

    id. Part. Or. 6, 22 solum te commendat augetque temporis spatium, honors, Plin. Pan. 24; so id. ib. 26; Suet. Claud. 12.—
    C.
    In the lang. of religion, t. t. (like mactare, adolere, etc.), to honor, reverence, worship by offerings:

    Aliquid cedo, Qui vicini hanc nostram augeam aram [Apoliinis],

    Plaut. Merc. 4, 1, 10:

    si quā ipse meis venatibus auxi, etc.,

    Verg. A. 9, 407.—
    II.
    Neutr., to grow, increase, become greater (rare; syn.: augesco, cresco, incresco; on this use of vbs. com. act., v. Ellis ad Cat. 22, 11): eo res eorum auxit, Cato ap. Gell. 18, 12, 7:

    usque adeo parcunt fetus augentque labore,

    Lucr. 2, 1163:

    ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse,

    Sall. H. 1 (Fragm. Orat. Philipp. contra Lepid. §

    6): O decus eximium magnis virtutibus augens,

    Cat. 64, 323:

    balnea Romae ad infinitum auxere numerum,

    Plin. 36, 15, 24, § 122; 2, 16, 13, § 71:

    veram potentiam augere,

    Tac. A. 4, 41 (Halm, augeri).—Hence, auctus, a, um, P. a., enlarged, increased, great, abundant; in posit. only as subst.:

    auctum vocabatur spatium, quod super definitum modum victoriae adjungitur,

    Paul. Ex Fest. p. 14 Müll. — Comp.:

    tanto mi aegritudo auctior est in animo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 2:

    auctior est animi vis,

    Lucr. 3, 450:

    auctior et amplior majestas,

    Liv. 4, 2; 3, 68; 25, 16:

    auctius atque Di melius fecere,

    Hor. S. 2, 6, 3.—
    * Sup.: auctissima basis, Treb. Gall. 18.— Adv. probably not in use, for in App. Met. 4, p. 290 Oud., altius is the correct reading.

    Lewis & Short latin dictionary > augeo

  • 14 provegeo

    prō-vĕgĕo, ēre, a false read. for probito.

    Lewis & Short latin dictionary > provegeo

  • 15 vegetus

    vĕgĕtus, a, um, adj. [vegeo], enlivened, lively, animated, vigorous, active, brisk, sprightly (class.; cf.: acer, alacer, valens).
    I.
    Lit.:

    te vegetum nobis in Graeciā siste,

    Cic. Att. 10, 16, 6:

    fessi cum recentibus ac vegetis pugnabant,

    Liv. 22, 47, 10:

    vegetus praescripta ad munia surgit,

    Hor. S. 2, 2, 81:

    nigris vegetisque oculis, valetudine prosperā,

    Suet. Caes. 45:

    vegetior ab inferis recurrit,

    App. M. 6, p. 181, 32.— Comp.:

    vegetior aspectus (tauri),

    Col. 6, 20.— Sup.:

    vegetissimus color conchyliorum,

    Plin. 21, 8, 22, § 46.—
    II.
    Trop.:

    mens,

    Cic. Tusc. 1, 17, 41:

    sed vegetum ingenium in vivido pectore vigebat,

    Liv. 6, 22, 7:

    tertia pars rationis et mentis,

    Cic. Div. 1, 29, 61:

    libertas,

    Sen. Hippol. 459:

    gustus,

    keen, Aus. Eph. Ord. Cog. 3.— Sup.:

    hoc intervallum temporis vegetissimum agricolis maximeque operosum est,

    the liveliest, busiest, Plin. 18, 26, 65, § 238.

    Lewis & Short latin dictionary > vegetus

  • 16 vigeo

    vĭgĕo, ēre, v. n. [Sanscr. ugras, mighty; Gr. hugiês, sound; cf. Lat. vegeo, vigil, augeo], to be lively or vigorous; to thrive, flourish, bloom; to be in honor, esteem, repute, etc. (class.; mostly of things, concrete and abstract; cf. valeo).
    I.
    In gen.:

    quae a terrā stirpibus continentur, arte naturae vivunt et vigent,

    Cic. N. D. 2, 33, 83:

    quod sentit, quod sapit, quod vivit, quod viget,

    id. Tusc. 1, 27, 66:

    sive occiderit animus sive vigeat,

    id. ib. 1, 43, 104:

    vegetum ingenium in vivido pectore vigebat,

    Liv. 6, 22, 7:

    Volsci fessi... Romani vigentes corporibus,

    id. 2, 30, 14:

    animus Laetitiā viget,

    Lucr. 3, 150:

    nos animo duntaxat vigemus, etiam magis quam cum florebamus,

    Cic. Att. 4, 3, 6:

    memoriā vigere,

    id. de Or. 2, 87, 355:

    viget aetas, animus valet,

    Sall. C. 20, 10:

    fama Mobilitate viget,

    Verg. A. 4, 175:

    nec viget quicquam simile aut secundum,

    Hor. C. 1, 12, 18: cujus facta viva nunc vigent, Naev. ap Gell. 6, 8, 5:

    vigebant studia rei militaris,

    Cic. Cael. 5, 12:

    audacia, largitio, avaritia vigebant,

    Sall. C. 3, 3: tui politici libri omnes vigent, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: quem (Philonem) in Academiā maxime vigere audio, i. e. is in the highest repute or esteem, Cic. de Or. 3, 28, 110; so id. ib. 1, 11, 45; id. Fam. 7, 33, 1:

    Harmodius in ore et Aristogito... viget,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    regum conciliis,

    Verg. A. 2, 88.—
    II.
    Of persons, to live, be alive: Persarum vigui rege beatior. Hor. C. 3, 9, 4; 3, 9, 8:

    ab tergo Alpes urgent, vix integris vobis ac vigentibus transitae,

    Liv. 21, 43, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > vigeo

  • 17 AROUSE

    [V]
    EXPERGEFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)
    VEGEO (-ERE)
    EXCITO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCITO (-ARE -AVI -ATUM)
    SUSCITO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXPERGO (-ERE -PERGI -PERGITUM)
    CIEO (-ERE CIVI CITUM)
    CIO (-ERE CIVI CITUM)
    MOVEO (-ERE MOVI MOTUM)
    COMMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    CONMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    CONFLO (-ARE -AVI -ATUM)
    ERIGO (-ERE -REXI -RECTUM)
    SOLLICITO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXPERGISCOR (-PERGISCI -PERRECTUS SUM)

    English-Latin dictionary > AROUSE

  • 18 MOVE

    [N]
    MOTUS (-US) (M)
    ARTIFICIUM (-I) (N)
    [V]
    CEDO (-ERE CESSI CESSUM)
    PROMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    DIGREDIOR (-GREDI -GRESSUS SUM)
    DIMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    DISMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    ADMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    COMMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    CONMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    MOVEO (-ERE MOVI MOTUM)
    PERMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    SEMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)
    FERO (FERRE TULI LATUM)
    CIEO (-ERE CIVI CITUM)
    CIO (-ERE CIVI CITUM)
    VEGEO (-ERE)
    AGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCIEO (-ERE -CIVI -CITUM)
    CONCIO (-IRE -CIVI -CITUM)
    PELLO (-ERE PEPULI PULSUM)
    PAELLO (-ERE PAEPULI PULSUM)
    TRANSMIGRO (-ARE -AVI -ATUM)
    TRANSVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    PROVEHO (-ERE -VEXI -VECTUM)
    TRANSFERO (TRANSFERRE TRANSTULI TRANSLATUM)
    TRANSPLANTO (-ARE -AVI -ATUM)
    TRANSPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)
    TRANSVECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    TRANSVEHO (-ERE -VEXI -VECTUM)
    TRAVEHO (-ERE -VEXI -VECTUM)
    EXIGO (-ERE -EGI -ACTUM)
    PERFLUO (-ERE -FLUXI -FLUXUM)
    CURVO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCURVO (-ARE -AVI -ATUM)
    OBVERSOR (-ARI -ATUS SUM)
    PUNGO (-ERE PUPUGI PUNCTUM)
    APPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)
    ADFLECTO (-ARE -AVI -ATUS)
    TRANSPORTO (-ARE -AVI -ATUM)
    AFFLECTO (-ARE -AVI -ATUS)
    CILLO (-ERE)
    - KEEP MOVING
    - KEEP MOVING TO THE END
    - KEEP ON THE MOVE
    - KEEP THINGS MOVING IN THE MIND
    - SET MOVING
    - TAKE BACK A MOVE

    English-Latin dictionary > MOVE

  • 19 QUICKEN

    [V]
    ACCELERO (-ARE -AVI -ATUM)
    CURRO (-ERE CUCURRI CURSUM)
    VEGEO (-ERE)
    CELERO (-ARE -AVI -ATUM)
    PROPERO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXCITO (-ARE -AVI -ATUM)
    INSTIGO (-ARE -AVI -ATUM)
    INSTIMULO (-ARE)
    ADCELERO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > QUICKEN

  • 20 αὔξω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `inrease, strengthen' (Il.); cf. Gonda, Ancient Indian ojas 77f.
    Other forms: ἀέξω (Il.), αὐξάνω (Ion.-Att.), aor. αὐξῆσαι. [Unhappily, αὔξω and αὐξάνω are not treated separately in LSJ.]
    Derivatives: αὔξησις (ion. att.). - αὐξίς, - ίδος f. `young of the tunny' (Phryn. Com.; Strömberg Fischnamen 127).
    Origin: IE [Indo-European] [84] h₂eug-, * h₂ueg-
    Etymology: PIE root * h₂eug-, h₂ueg- with -s- (prob. in origin only pres.). Without -s- we have Lat. augeo, Goth. aukan, Lith. áugti `wachsen' (acute through the -g-, Winter's Law). s-stem in Lat. augus-tus, Skt. ójas- n. `strength'. Toch. B auks-, A oks- `grow', perhaps in Lat. auxilia n. pl. `reinforcements', Lith. áukštas `high'. * h₂weg- in Germ., e. g. Goth. wahsjan, Skt. vakṣáyati `make grow', Av. vaxš- `id'. Perhaps Lat. vegeo is the s-less form (with long vowel Skt. vā́ja- m. `strength', Goth. wokrs m. `gain, interest'), for which Iranian, e.g. OP vazraka- `big', shows palatal (depalat. after u ?). Zero grade * ug-s- in Skt. pres. ptc. úkṣant-, ukṣámāṇa- and Av. pres. uxšyeiti `grows'; without -s Skt. and Av. ugrá- `big, stong'. - On the ablaut cf. ἀλκ-ή: ἀλέξ-ω.
    Page in Frisk: 1,187-188

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αὔξω

См. также в других словарях:

  • вещь — ж., заимств. из цслав., ср. ст. слав. вѣшть πρᾶγμα (Клоц., Супр.), болг. вещ, чеш. věc, слвц. vec, польск. wiec, в. луж. wjec, н. луж. wjec. Из праслав. *vektь (или из *věktь, ср. чеш.). Исконнорусск. было бы *вечь. Родственно гот. waihts ж.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • выжлец — охотничья собака , с. в. р. (Рыбников), выжлик, выжлок – то же, укр. вижел, блр. выжел, сербохорв. ви̏жел, словен. vižel, чеш. vyžel, vyžle, слвц. vyžla, польск. wyżeɫ. Возм., заимств. из нем. *Wîsel (собака) поводырь , ср. в. н. wîsel… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное …   Википедия

  • свежий — Латинское – vigeo (являюсь свежим, жизненным). Общеславянское – svezь (свежий). Древнерусское – св(ять)жий. Прилагательное «свежий» известно с XV в. в форме с «ять» «св(ять)жий». Производные слова («свежесть», «свежеть») отмечаются в русских… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

  • vif — vif, vive [ vif, viv ] adj. et n. m. • 980; lat. vivus I ♦ 1 ♦ Vivant, en vie (dans quelques expr.). « Les prendre morts ou vifs » (Vigny). Plus mort que vif. Écorchée, brûlée vive. Fig. Un écorché vif. « La vestale impure est enterrée vive »… …   Encyclopédie Universelle

  • u̯eĝ- —     u̯eĝ     English meaning: fresh, strong     Deutsche Übersetzung: “frisch, stark sein”     Grammatical information: stative verb u̯eĝē     Material: O.Ind. vüja m. “ power, quickness, contest, Kampfpreis”, vüja yati “regt an, treibt an,… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»