-
1 vago
-
2 vago
-
3 vago
văgo, āre, 1, v. n., act. collat. form of vagor (ante-class.), to wander:te adloquor... quae circum vicinos vagas,
Plaut. Mil. 2, 5, 14 Brix: exsul incerta vagat, Pac. ap. Non. 467, 25 (Trag. Rel. v. 225 Rib.): vagant matronae percitatae insaniā, Att. ap. Non. ib. (Trag. Rel. v. 236 ib.); cf. Varr., Turp., and Pompon. ib. -
4 vago
-
5 vagus
văgus, a, um, adj. [root vagh-; Sanscr. vāhas; Gr. ochos, wagon; cf. veho], strolling about, rambling, roving, roaming, wandering, [p. 1953] unfixed, unsettled, vagrant (freq. and class.; syn. errabundus).I.Lit.:II.cum vagus et exsul erraret,
Cic. Clu. 62, 175:itaque vagus esse cogitabam,
id. Att. 7, 11, 5:dum existimabam vagos nos fore,
id. ib. 7, 26, 3:Gaetuli vagi, palantes,
Sall. J. 18, 2; cf. id. ib. 19, 5:multitudo dispersa atque vaga,
Cic. Rep. 1, 25, 40 (from Aug. Ep. 138, 10):quae circum vicinos vaga es,
Plaut. Mil. 2, 5, 14:navita,
Tib. 1, 3, 39:mercator,
Hor. A. P. 117:Hercules,
id. C. 3, 3, 9:scurra,
id. Ep. 1, 15, 28:tibicen,
id. A. P. 215:pecus,
id. C. 3, 13, 12:aves,
id. ib. 4, 4, 2:cornix,
id. ib. 3, 27, 16:pisces,
id. S. 2, 4, 77:vagi per silvas ritu ferarum,
Quint. 8, 3, 81; cf.also: saepe vagos extra limina ferte pedes,
Ov. A. A. 3, 418:refringit virgulta pede vago,
Cat. 63, 84:ne bestiae quidem... facile patiuntur sese contineri motusque solutos et vagos a naturā sibi tributos requirunt,
unrestrained, Cic. Fin. 5, 20, 56:peregrinationes,
Sen. Tranq. 2, 13:errores,
Ov. M. 4, 502:gressus,
Mart. 2, 57, 1.—Of inanim. things:quae (sidera) autem vaga et mutabili erratione labuntur,
Cic. Univ. 10; cf.:quae (stellae) errantes et quasi vagae nominarentur,
id. Rep. 1, 14, 22:Aurorā exoriente vagi sub limina Solis,
Cat. 64, 271:luna,
Hor. S. 1, 8, 21:aequora,
Tib. 2, 6, 3:flumina,
Hor. C. 1, 34, 9:Tiberis,
id. ib. 1, 2, 18:venti,
id. ib. 3, 29, 24:fulmina,
Ov. M. 1, 596:flamma,
Hor. S. 1, 5, 73:crines,
Ov. M. 2, 673:harena,
flying, light, Hor. C. 1, 28, 23:domus (Scytharum),
id. ib. 3, 24, 10:lumina noctis,
Stat. Th. 3, 63:febres,
sporadic, Cels. 3, 5:fel toto corpore,
diffusing itself, Plin. 11, 37, 75, § 193.—Trop., wandering, wavering, unsteady, inconstant, doubtful, uncertain, vague:(in oratione) solutum quiddam sit nec vagum tamen,
capricious, Cic. Or. 23, 77:genus orationum,
id. Brut. 31, 119; cf.:pars quaestionum vaga et libera et late patens,
indefinite, vague, id. de Or. 2, 16, 67:nomen Ambrosiae et circa alias herbas fluctuatum,
Plin. 27, 4, 11, § 28:de dis immortalibus habere non errantem et vagam, sed stabilem certamque sententiam,
Cic. N. D. 2, 1, 2:vaga volubilisque fortuna,
id. Mil. 26, 69: vaga popularisque supplicatio, irregular, i. e. celebrated as men chanced to meet, without legal appointment, Liv. 3, 63, 5:incertum diu et quasi vagum imperium,
Suet. Vesp. 1:vagus adhuc Domitius,
i. e. vacillating between the parties, Vell. 2, 76, 2:puellae,
inconstant in love, Prop. 1, 5, 7:vagae moderator juventae,
flighty, giddy, Mart. 2, 90, 1; Stat. S. 4, 6, 2:concubitu prohibere vago,
i. e. promiscuous, Hor. A. P. 398; so Col. 12, 1, 2; Mart. 6, 21, 6.— Poet., with gen.:vagus animi,
wandering in mind, Cat. 63, 4.—adv.: văgē, here and there, far and wide, dispersedly:vage effusi per agros palatique, etc.,
Liv. 26, 39, 22:res sparsae et vage disjectae,
Auct. Her. 4, 2, 3:dispergere,
id. ib. 4, 31, 42:dicere,
Sen. Q. N. 2, 48, 2. -
6 lustro
I lūstro, āvī, ātum, āre [ lustrum II ]1) святить, освящать, очищать, искупать жертвоприношением (Capitolium L; populum C; agros V; aliquem purā undā, flammis O)3) (тж. l. oculis Pt) обозревать, осматривать (aliquid lumine Lcr, V; totam urbem Pt)4) рассматривать,, обдумывать ( aliquid ratione animoque C)5) обходить, объезжать, проходить, посещать (Pythagoras Aegyptum lustravit C; l. aequor navibus V)l. aliquem choreis V — танцевать вокруг кого-л.vestigia alicujus l. V — идти по чьим-л. следамcursūs l. perennes Lcr — пробегать по неизменным путямl. pericula V — проходить через опасности6) освещать, озарять (sol cunctă suā luce lustrat C; l. lampade terras V; igne vago tellurem Lcn)II lustro, ōnis m. [ lustrum I ] -
7 evago
ē-vago, s. ē-vagorno. I, B, a.
-
8 evago
ē-vago, s. evagor no. I, B, a. -
9 evago
ē-văgo, 1, v. n. [collat. form of depon. evagor, q. v.]: Famae nam nobilitas late ex stirpe praeclara evagat, Att. ap. Non. 467, 28 (Rib. Fragm. Trag. p. 219). -
10 miluago
milŭāgo ( - vago), ĭnis, f. [id.], a kind of fish, = milvus, II. A., Isid. 12, 6, 36 (but a false read for lolligo, Plin. 32, 2, 6, § 15). -
11 milvago
milŭāgo ( - vago), ĭnis, f. [id.], a kind of fish, = milvus, II. A., Isid. 12, 6, 36 (but a false read for lolligo, Plin. 32, 2, 6, § 15). -
12 refringo
rē̆-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [frango], to break up, break open (class.; syn.: perfringo, dissicio).I.Lit.:B.cellas,
Plaut. Capt. 4, 4, 10: postes portasque, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 7, 622, and ap. Hor. S. 1, 4, 61 (Ann. v. 271 Vahl.); Caes. B. G. 2, 33; Liv. 10, 43; 24, 30; 25, 9 et saep. al.:januam,
Tac. A. 14, 8:palatii fores,
id. H. 1, 35:claustra,
Cic. Mur. 8, 17; Val. Fl. 1, 595:carcerem,
Liv. 34, 44 fin.:glaebam et revolvere in pulverem,
Col. 11, 2, 60:totas refringere vestes,
to tear open, Ov. M. 9, 208:radium solis refringi,
is refracted, Plin. 2, 59, 60, § 150.—In gen., to break, break in pieces, break off ( poet. and in post-Aug. prose):II.quae demersa liquore obeunt, refracta videntur Omnia convorti sursumque supina revorti,
Lucr. 4, 440:refringit virgulta pede vago,
Cat. 63, 86: ramum, to break off, * Verg. A. 6, 210; so,mucronem,
Plin. 8, 15, 17, § 41; cf.aculeos,
Plin. Ep. 3, 15, 3:silvas (Hyleus),
Stat. Th. 4, 139. —Trop., to break, break in pieces, check, weaken, destroy, etc.:vim fluminis,
Caes. B. G. 7, 56; cf. Liv. 5, 37:impotentem dominationem,
Nep. Lys. 1, 4; cf.:Teutonicas opes, Frop. 3, 3 (4, 2), 44: nec Priami domus Achivos refringit,
Hor. C. 3, 3, 28:ingeniorum impetus,
Plin. Ep. 9, 26, 7:claustra pudoris et reverentiae,
id. ib. 2, 14, 4: verba, to mutilate or mangle speech, like children, Stat. S. 2, 1, 123. -
13 vado
1.vādo (vāsi, Tert. Pall. 3), 3, v. n. [cf. Sanscr. root gā-, go; Gr. BA, ainô], to go, walk; esp. to go hastily or rapidly, to rush (syn. incedo).I.Lit. (rare but class.): vadunt solidā vi, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 277 Vahl.): ingenti cursu, id. ap. Fest. p. 363 Müll. (Ann. v. 470 Vahl.):B.cum feras bestias videamus alacres et erectas vadere, ut alteri bestiae noceant,
Auct. Her. 2, 19, 29:vadit fremit refringit virgulta pede vago,
Cat. 63, 86:vadimus inmixti Danais,
Verg. A. 2 396:ad eum (Pompeium) postridie mane vadebam,
Cic. Att. 4, 10, 2:ad amnem,
Ov. M. 11, 137:inde in primum aditum pontis, Liv 2, 10, 5: in hostem,
to stride on, advance, id. 7, 24, 6:haud dubi am in mortem,
Verg. A. 2, 359:per hostes,
Tac. H. 3, 41:cras mane vadit,
Cic. Att. 14, 11, 2:vadite, et haec memores regi mandata referte,
Verg. A. 11, 176; 4, 223; Hor. Ep. 1, 13, 19.—Of inanimate things:II.Euphrates in Mesopotamiam vadit per ipsam Seleuciam,
Plin. 5, 26, 21, § 90:circulus per medios Parthos,
id. 6, 34, 39, § 213. —Trop.:2.ardua per praeceps gloria vadit iter,
Ov. Tr. 4, 3, 74:vadit animus in praeceps sciens, etc.,
Sen. Hippol. 180:eruditi et rude vulgus in eam (sententiam) cursu vadit,
Plin. 2, 7, 5, § 23; App. M. 2, p. 117, 27.vădo, āre, v. a. [vadum], to wade through, ford:flumina, quae sine pontibus vadari nequeunt,
Veg. Mil. 2, 25:quia neque navium copia pro tempore erat, neque vadari fluvius poterat,
Sulp. Sev. Chron. 1, 22, 3.
См. также в других словарях:
vago — vago, más vago que la chaqueta de un guardia expr. muy vago, gandul, perezoso. ❙ «Pero al buen hombre también le venía bien el mote porque es más vago (vago vaguete) que la chaqueta de un guardia.» B. Pérez Aranda et al., La ex siempre llama dos… … Diccionario del Argot "El Sohez"
Vago — may refer to:* István Vágó, Hungarian television presenter * Pierre Vago, French architect * Joseph Vago, Hungarian architect … Wikipedia
vago — elem. nervul vag . (< fr. vago , cf. lat. vagus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
vago — adj. 1. Não ocupado, vacante. 2. Disponível. 3. Que não tem moradores ou inquilinos. 4. Que não tem herdeiro a quem pertença. 5. Inculto. 6. Em que não há edificações. 7. Indeterminado, indefinido. 8. Que deixa muito a supor. 9. Incerto, não fixo … Dicionário da Língua Portuguesa
vago- — ❖ ♦ Élément de mots savants, tiré de 3. vague (nerf vague ou pneumogastrique, dixième paire des nerfs crâniens). ⇒ Vagolytique, vagomimétique, vagotomie, vagotonie, vagotonique … Encyclopédie Universelle
vago — vago, ga adjetivo y sustantivo 1) gandul, holgazán, ocioso, desocupado, vagabundo. Gandul y holgazán se aplican a personas poco trabajadoras o que no les gusta trabajar. Ocioso y desocupado se aplica a la persona que está inactiva. 2) impreciso … Diccionario de sinónimos y antónimos
vago- — [vā′gō, vā′gə] [< VAGUS] combining form vagus nerve [vagotomy] … English World dictionary
vago — I (Derivado del ant. vagamundo < lat. vagabundus, vagabundo.) ► adjetivo 1 Que tiene poca afición al trabajo: ■ suspende porque es muy vago. SINÓNIMO holgazán ► adjetivo/ sustantivo 2 Se refiere a la persona que no tiene ocupación ni la busca … Enciclopedia Universal
vago — 1và·go agg., s.m. AU 1a. agg. incerto, non molto chiaro: un informazione vaga, un vago indizio, sospetto, rispondere in modo vago, avere una vaga speranza, notare una vaga somiglianza Sinonimi: approssimativo, confuso, evasivo, generico,… … Dizionario italiano
vago — {{hw}}{{vago}}{{/hw}}A agg. (pl. m. ghi ) 1 (lett.) Che vaga: animale vago e randagio. 2 (est.) Che è privo di certezza, determinatezza, chiarezza e sim.: sensazioni vaghe; fare un vago accenno a qlco. 3 (lett.) Voglioso, desideroso: esser vago… … Enciclopedia di italiano
vago — vago1, ga (Del lat. vacŭus). 1. adj. Vacío, desocupado. 2. Dicho de una persona: Sin oficio y mal entretenida. U. t. c. s.) 3. Holgazán, perezoso, poco trabajador. U. t. c. s.) 4. ant. Vacante, vaco. 5. m. Ar. Solar vacío … Diccionario de la lengua española