Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

véna

  • 1 vena

    vena

    Vocabulari Català-Castellà > vena

  • 2 vena

    vēna

    English-Latvian dictionary > vena

  • 3 vena

    vena

    Vocabulario Castellano-Catalán > vena

  • 4 vena

    véna f 1) вена; жила (разг) vena cava -- полая вена aprire una vena -- пустить кровь tagliarsi le vene -- вскрыть себе вены finché il sangue scorre nelle mie vene -- пока кровь течет у меня в жилах, пока я жив non avere sangue nelle vene -- быть апатичным si sentì bollire il sangue nelle vene -- кровь закипела в нем 2) жилка( листа); прожилки (в дереве, в камне, мраморе) 3) geol жила; пласт vena di piombo -- свинцовая жила vena aurifera -- золотоносная <золоторудная> жила; золотая жила (перен) acqua di vena -- родниковая вода 4) fig жилка vena poetica -- поэтическая жилка 5) fig настроение, расположение духа; вдохновение essere in vena -- быть в ударе fare qc di buona vena -- делать что-л с большой охотой la commedia Х scritta in vena satirica -- комедия написана в сатирическом духе

    Большой итальяно-русский словарь > vena

  • 5 vena

    véna f 1) вена; жила ( разг) vena cava — полая вена aprire una vena пустить кровь tagliarsi le vene вскрыть себе вены finché il sangue scorre nelle mie vene пока кровь течёт у меня в жилах, пока я жив non avere sangue nelle vene быть апатичным si sentì bollire il sangue nelle vene — кровь закипела в нём 2) жилка ( листа); прожилки (в дереве, в камне, мраморе) 3) geol жила; пласт vena di piombo — свинцовая жила vena aurifera — золотоносная <золоторудная> жила; золотая жила ( перен) acqua di vena — родниковая вода 4) fig жилка vena poetica — поэтическая жилка 5) fig настроение, расположение духа; вдохновение essere in vena — быть в ударе fare qc di buona vena делать что-л с большой охотой la commedia è scritta in vena satirica комедия написана в сатирическом духе

    Большой итальяно-русский словарь > vena

  • 6 vena

    vēna, ae, f. (zu veho) die Vene, die Ader, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) die Blutader, venae et arteriae a corde tractae, Cic.: venam incīdere, öffnen, Cels.: venam aperire, Tac.: venas abscindere, interscindere, abrumpere, interrumpere, alle Tac.: ferire venam pedis, Verg., venam sub cauda, Colum.: venas extrahere, das Blut aus den A., Sen.: ut in digitis nervos videretur habuisse, non venas, Treb. Poll. – 2) = arteria, die Pulsader, Plur. venae = der Puls, pulsus venae od. venarum, der Pulsschlag, Plin. u. Cels.: venarum exigui imbecillique pulsus, Cels.: venae non aequis intervallis moventur, der Puls ist ungleich, Cels.: si cui venae sic moventur, is habet febrem, Cic.: si protinus venae concĭderunt, wenn gleich am Anfang (der Krankheit) der Puls sinkt, Cels.: venas tentare, den Puls fühlen, Suet. u.a.: ebenso tangere, Pers. – Die Adern waren nach der Meinung der Alten Kanäle für Speise u. Trank, s. Ruhnken Rutil. Lup. p. 103 sq. – Die Adern als Sitz der Lebenskraft, vino fulcire od. reficere venas cadentes, die sinkenden Adern (sinkende Lebenskraft), Sen. ep. 95, 22; de ben. 3, 9, 2: u. so Hor. sat. 2, 3, 153. Ov. ex Pont. 1, 3, 10 (wo Sing.). – B) übtr., die Ader, a) von der Wasserader, die Quellader, cuniculis venae fontis intercisae sunt atque aversae, Hirt. b.G.: venas et flumina fontis elicuere sui, Ov.: Naīdas his (lacrimis) venam, quae numquam arescere posset, subposuisse ferunt, Ov.: in Lucrina tota Salmacis vena, Mart.: fecundae vena aquae, Ov. trist. 3, 7, 16 (im Bilde): poet., oculos lacrumarum vena refugit, den Augen entwich (erlosch) die Tränenquelle, Lucan. 9, 746. – b) v. der Erzader, aeris, argenti, auri, Cic.: auri venae et argenti, Solin.: latentes auri et argenti venae, Firm.: metalla, quorum in alto latet vena, Sen.: venae silicis, Verg.: semen veteris venae, die Körner der alten Goldader (v. Goldsand), Ov.: meton. = Metall, venae peioris aevum, Ov. met. 1, 128. – c) v. Uringang, Cels. 4, 1. p. 122, 18 D. – d) v. den Poren, Schweißlöchern, Vitr. 5, 3, 1. – e) v. den Adern, Streifen des Holzes, Plin., und des Gesteines, Plin., Ov. u. Stat. – f) v. den Saftgefäßen im Balsambaume, Gefäße, Röhren, Tac. hist. 5, 6. Claud. in Prob. et Olybr. cons. 252. – g) v. den Baumreihen in Gärten, venae arearum, Plin. 17, 76. – h) v. männl. Gliede, Pers. 6, 72. Mart. 6, 49, 2 u. 11, 17, 5: tenta dei vena, Priap. 33, 2. – II) bildl.: 1) im allg.: periculum (der gefährliche Krankheitsstoff) autem residebit et erit inclusum penitus in venis atque in visceribus rei publicae, wird im Leibe u. Blute (im Fleische u. Blute) des St. stecken, Cic. Cat. 1, 31: teneat oportet venas cuiusque generis, aetatis, ordinis, er muß sich auf den Puls verstehen, d.i. er muß nach der augenblicklichen Stimmung (Ruhe od. Wallung) sich zu richten verstehen, Cic. de or. 1, 223: u. so tenebit venas animorum, Tac. dial. 31. – 2) die geistige Anlage, bes. die poetische Ader, tenuis et angusta ingenii vena, Quint.: benigna ingenii vena, Hor.: vena publica (vatis), Iuven. – 3) = ein kleiner Teil, haec, si ulla vena paternae disciplinae viveret, fierent, eine Ader, ein Fünkchen, Sever. b. Spart. Pesc. 3, 11.

    lateinisch-deutsches > vena

  • 7 vena

    vēna, ae, f. (zu veho) die Vene, die Ader, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) die Blutader, venae et arteriae a corde tractae, Cic.: venam incīdere, öffnen, Cels.: venam aperire, Tac.: venas abscindere, interscindere, abrumpere, interrumpere, alle Tac.: ferire venam pedis, Verg., venam sub cauda, Colum.: venas extrahere, das Blut aus den A., Sen.: ut in digitis nervos videretur habuisse, non venas, Treb. Poll. – 2) = arteria, die Pulsader, Plur. venae = der Puls, pulsus venae od. venarum, der Pulsschlag, Plin. u. Cels.: venarum exigui imbecillique pulsus, Cels.: venae non aequis intervallis moventur, der Puls ist ungleich, Cels.: si cui venae sic moventur, is habet febrem, Cic.: si protinus venae concĭderunt, wenn gleich am Anfang (der Krankheit) der Puls sinkt, Cels.: venas tentare, den Puls fühlen, Suet. u.a.: ebenso tangere, Pers. – Die Adern waren nach der Meinung der Alten Kanäle für Speise u. Trank, s. Ruhnken Rutil. Lup. p. 103 sq. – Die Adern als Sitz der Lebenskraft, vino fulcire od. reficere venas cadentes, die sinkenden Adern (sinkende Lebenskraft), Sen. ep. 95, 22; de ben. 3, 9, 2: u. so Hor. sat. 2, 3, 153. Ov. ex Pont. 1, 3, 10 (wo Sing.). – B) übtr., die Ader, a) von der Wasserader, die Quellader, cuniculis venae fontis intercisae sunt atque aversae, Hirt. b.G.: venas et flumina fontis elicuere sui, Ov.: Naīdas his (lacrimis)
    ————
    venam, quae numquam arescere posset, subposuisse ferunt, Ov.: in Lucrina tota Salmacis vena, Mart.: fecundae vena aquae, Ov. trist. 3, 7, 16 (im Bilde): poet., oculos lacrumarum vena refugit, den Augen entwich (erlosch) die Tränenquelle, Lucan. 9, 746. – b) v. der Erzader, aeris, argenti, auri, Cic.: auri venae et argenti, Solin.: latentes auri et argenti venae, Firm.: metalla, quorum in alto latet vena, Sen.: venae silicis, Verg.: semen veteris venae, die Körner der alten Goldader (v. Goldsand), Ov.: meton. = Metall, venae peioris aevum, Ov. met. 1, 128. – c) v. Uringang, Cels. 4, 1. p. 122, 18 D. – d) v. den Poren, Schweißlöchern, Vitr. 5, 3, 1. – e) v. den Adern, Streifen des Holzes, Plin., und des Gesteines, Plin., Ov. u. Stat. – f) v. den Saftgefäßen im Balsambaume, Gefäße, Röhren, Tac. hist. 5, 6. Claud. in Prob. et Olybr. cons. 252. – g) v. den Baumreihen in Gärten, venae arearum, Plin. 17, 76. – h) v. männl. Gliede, Pers. 6, 72. Mart. 6, 49, 2 u. 11, 17, 5: tenta dei vena, Priap. 33, 2. – II) bildl.: 1) im allg.: periculum (der gefährliche Krankheitsstoff) autem residebit et erit inclusum penitus in venis atque in visceribus rei publicae, wird im Leibe u. Blute (im Fleische u. Blute) des St. stecken, Cic. Cat. 1, 31: teneat oportet venas cuiusque generis, aetatis, ordinis, er muß sich auf den Puls verstehen, d.i. er muß nach der augenblicklichen Stimmung (Ruhe od. Wallung) sich zu
    ————
    richten verstehen, Cic. de or. 1, 223: u. so tenebit venas animorum, Tac. dial. 31. – 2) die geistige Anlage, bes. die poetische Ader, tenuis et angusta ingenii vena, Quint.: benigna ingenii vena, Hor.: vena publica (vatis), Iuven. – 3) = ein kleiner Teil, haec, si ulla vena paternae disciplinae viveret, fierent, eine Ader, ein Fünkchen, Sever. b. Spart. Pesc. 3, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vena

  • 8 vena

    vena
    vena ['ve:na]
      sostantivo Feminin
     1  anatomia Vene Feminin, Ader Feminin; vena cava Hohlvene Feminin; vena porta Pfortader Feminin; tagliarsi le vena-e sich dativo die Pulsadern aufschneiden
     2 geografia, mineralogia Ader Feminin
     3 (di legno, marmo) Maserung Feminin, Ader Feminin
     4 figurato Stimmung Feminin, Laune Feminin; (poetica, musicale) Ader Feminin; la sua vena poetica seine dichterische Ader; essere in vena di fare qualcosa zu etwas aufgelegt sein, in der Stimmung sein etwas zu tun; oggi sono in vena heute bin ich in Stimmung

    Dizionario italiano-tedesco > vena

  • 9 vena

    vena sustantivo femenino 1 (Anat) vein;
    cortarse las venas to slash o cut one's wrists
    2 (Geol, Min) vein, seam 3 ( de madera) grain; ( de piedra) vein, stripe
    vena sustantivo femenino
    1 Anat vein
    2 (disposición, talento) vein: toda la familia tiene vena musical, the whole family has a gift for music Locuciones: dar la vena, to act on an impulse o to be in the mood: le dio la vena y se marchó a Cuba, he suddenly decided to go to Cuba ' vena' also found in these entries: Spanish: venal - estrangular - latir - palpitar English: pulmonary - streak - vein - jugular

    English-spanish dictionary > vena

  • 10 vena sf

    ['vena]
    1) Anat vein, (aurifera, di piombo) vein, lode, (di carbone) seam, (d'acqua) spring, (venatura: di marmo) vein, streak, (di legno) grain
    2) (estro) inspiration, (disposizione) mood

    essere/sentirsi in vena di fare qc — to be/feel in the mood to do sth

    non sono in vena di scherzi — I'm not in the mood for jokes, I'm not in a joking mood

    Dizionario Italiano-Inglese > vena sf

  • 11 vena

    vena s.f. 1. ( Anat) veine: le vene e le arterie les veines et les artères; recidersi le vene dei polsi s'ouvrir les veines. 2. ( venatura) veine: vena del marmo veine du marbre. 3. ( del legno) veine. 4. ( Geol) ( di acqua) veine; ( sorgente) source. 5. ( fig) ( estro) prédispositions pl., aptitudes pl.: avere una vena musicale avoir des prédispositions pour la musique, avoir des aptitudes pour la musique. 6. ( fig) ( traccia) trace: una vena di malinconia une trace de mélancolie. 7. ( ispirazione) veine, inspiration: la sua vena poetica si è esaurita sa veine poétique s'est tarie. 8. ( Minier) veine; ( del carbone) veine, filon m. 9. ( Bot) veine.

    Dizionario Italiano-Francese > vena

  • 12 vena

    vēna, ae, f. [st1]1 [-] veine (t. d'anat.).    - Cic. Nat. 2, 139.    - alicujus venas incidere, Cic. Pis. 83: ouvrir les veines de qqn.    - venas interscindere, Tac. An. 15, 35 ; abrumpere Tac. An. 15, 59: s'ouvrir ou se faire ouvrir les veines [par ordre de l'empereur].    - venas abscindere Tac. An. 15, 69 ; exsolvere Tac. An. 16, 17, etc.: s'ouvrir ou se faire ouvrir les veines [par ordre de l'empereur]. [st1]2 [-] au plur. pouls.    - venas tentare (tangere): tâter le pouls.    - si venae conciderunt, Cels. 3, 5: si le pouls baisse (devient faible). [st1]3 [-] veine, filon de métal, mine.    - Cic. Nat. 2, 151; Juv. 9, 31. [st1]4 [-] canal d'eau naturel, veine d'eau.    - Hirt. G. 8, 43 ; Ov. Tr. 3,7, 16 ; Mart. 10, 30, 10. [st1]5 [-] uretère.    - Cels. 4, 1. [st1]6 [-] membre viril.    - Mart. 4, 66, 12 ; 6, 49, 2 ; 11, 16, 5 ; Pers. 6, 72. [st1]7 [-] veine du bois.    - Plin. 16, 184, etc.    - [de la pierre] Plin. 37, 91. [st1]8 [-] veine poétique, inspiration.    - Hor. P. 409 ; O. 2, 18, 10 ; Juv. 7, 53 ; Quint. 6, 2, 3. [st1]9 [-] le coeur, le fond d'une chose; la partie intime, l'essentiel: Cic. de Or. 1, 223 ;    - periculum autem residebit et erit inclusum penitus in venis atque in visceribus rei publicae, Cic. Cat. 1, 31: mais le péril subsistera, enfermé au fond des veines et des entrailles de la république (enfermé au cœur même de la république). [st1]10 [-] veines [siège de la vie pour les anciens], nerf, force, énergie.    - vino fulcire venas cadentes, Sen. Ep. 95, 22: soutenir par le vin les forces défaillantes.    - cf. Sen. Ben. 3, 9, 2; Hor. S. 2, 3, 153 ; 2, 4, 25 ; Ep. 1, 15, 18 ; Virg. B. 6, 15; Liv. 26, 14, 5; Plin. 23, 29; 23 35. [st1]11 [-] rangée d'arbres.    - Plin. 17, 76. [st1]12 [-] pores.    - Vitr. 5, 3, 1.
    * * *
    vēna, ae, f. [st1]1 [-] veine (t. d'anat.).    - Cic. Nat. 2, 139.    - alicujus venas incidere, Cic. Pis. 83: ouvrir les veines de qqn.    - venas interscindere, Tac. An. 15, 35 ; abrumpere Tac. An. 15, 59: s'ouvrir ou se faire ouvrir les veines [par ordre de l'empereur].    - venas abscindere Tac. An. 15, 69 ; exsolvere Tac. An. 16, 17, etc.: s'ouvrir ou se faire ouvrir les veines [par ordre de l'empereur]. [st1]2 [-] au plur. pouls.    - venas tentare (tangere): tâter le pouls.    - si venae conciderunt, Cels. 3, 5: si le pouls baisse (devient faible). [st1]3 [-] veine, filon de métal, mine.    - Cic. Nat. 2, 151; Juv. 9, 31. [st1]4 [-] canal d'eau naturel, veine d'eau.    - Hirt. G. 8, 43 ; Ov. Tr. 3,7, 16 ; Mart. 10, 30, 10. [st1]5 [-] uretère.    - Cels. 4, 1. [st1]6 [-] membre viril.    - Mart. 4, 66, 12 ; 6, 49, 2 ; 11, 16, 5 ; Pers. 6, 72. [st1]7 [-] veine du bois.    - Plin. 16, 184, etc.    - [de la pierre] Plin. 37, 91. [st1]8 [-] veine poétique, inspiration.    - Hor. P. 409 ; O. 2, 18, 10 ; Juv. 7, 53 ; Quint. 6, 2, 3. [st1]9 [-] le coeur, le fond d'une chose; la partie intime, l'essentiel: Cic. de Or. 1, 223 ;    - periculum autem residebit et erit inclusum penitus in venis atque in visceribus rei publicae, Cic. Cat. 1, 31: mais le péril subsistera, enfermé au fond des veines et des entrailles de la république (enfermé au cœur même de la république). [st1]10 [-] veines [siège de la vie pour les anciens], nerf, force, énergie.    - vino fulcire venas cadentes, Sen. Ep. 95, 22: soutenir par le vin les forces défaillantes.    - cf. Sen. Ben. 3, 9, 2; Hor. S. 2, 3, 153 ; 2, 4, 25 ; Ep. 1, 15, 18 ; Virg. B. 6, 15; Liv. 26, 14, 5; Plin. 23, 29; 23 35. [st1]11 [-] rangée d'arbres.    - Plin. 17, 76. [st1]12 [-] pores.    - Vitr. 5, 3, 1.
    * * *
        Vena, venae. Plin. Veine.
    \
        Pulsus venarum. Plin. Le batement du pouls.
    \
        Trepidae venae. Ouid. Qui tressaillent et saultellent.
    \
        Concidere venae dicuntur. Celsus. Quand la force default à quelcun.
    \
        Exoluere venas. Tacit. Ouvrir les veines, Saigner.
    \
        Incidere venam, quod medici phlebotomare dicunt. Cicero. Saigner.
    \
        Venae naturaliter ordinatae. Celsus. Qui ne sont point plus esmues que de raison.
    \
        Pertundere venam. Iuuenal. Percer.
    \
        Reficere venas cadentes vino. Seneca. Refociller, Renforcir.
    \
        Cui non sit publica vena. Iuuenalis. Qui n'ha pas un style vulgaire.
    \
        Venas cuiusque generis hominum tenere. Cic. Congnoistre la nature.

    Dictionarium latinogallicum > vena

  • 13 véna

    [\véna`t, \véna`ja, \véna`k] 1. orv. вена;

    \vénaba beadott — внутривенный;

    \vénaba fecskendez — делать внутривенное вливание;

    2. bány., rég. ld. telér;
    3. átv., vál. жилка;

    költői \véna — поэтическая жилка

    Magyar-orosz szótár > véna

  • 14 vena

    vēna, ae, f. [perh. root veh-, to carry, etc.; prop. a pipe, channel; Gr. ochetos], a blood-vessel, vein.
    I.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    venae et arteriae a corde tractae et profectae in corpus omne ducuntur,

    Cic. N. D. 2, 55, 139:

    venam incidere,

    id. Pis. 34, 83; Cels. 2, 10:

    bracchiorum venas interscindere,

    Tac. A. 15, 35:

    abrumpere,

    id. ib. 15, 59:

    abscindere,

    id. ib. 15, 69:

    exsolvere,

    id. ib. 16, 17;

    16, 19: pertundere,

    Juv. 6, 46:

    secare, Suet. Vit. Luc.: ferire,

    Verg. G. 3, 460:

    solvere,

    Col. 6, 14, 3.—
    2.
    In partic., an artery:

    si cui venae sic moventur, is habet febrem,

    Cic. Fat. 8, 15; Cels. 3, 6:

    tentare,

    to feel the pulse, Suet. Tib. 72 fin.;

    for which, tangere,

    Pers. 3, 107; Sid. Ep. 22: si protinus venae conciderunt, i. e. the pulse has sunk or fallen, Cels. 3, 5; cf.:

    venis fugientibus,

    Ov. P. 3, 1, 69.—
    B.
    Transf., of things that resemble veins.
    1.
    A water-course, Hirt. B. G. 8, 43;

    Auct. B. Alex. 8, 1: fecundae vena aquae,

    Ov. Tr. 3, 7, 16; Mart. 10, 30, 10.—
    2.
    A vein of metals, Cic. N. D. 2, 60, 151; Juv. 9, 31.—
    3.
    The urinary passage, Cels. 4, 1.—
    4.
    A vein or streak of wood, Plin. 16, 38, 73, § 184; 13, 15, 30, § 97. —Of stone, Plin. 37, 6, 24, § 91; Stat. S. 1, 3, 36.—
    5.
    A row of trees in a garden, Plin. 17, 11, 15, § 76.—
    6.
    = membrum virile, Mart. 4, 66, 12; 6, 49, 2; 11, 16, 5; Pers. 6, 72.—
    II.
    Trop.
    A.
    The strength:

    vino fulcire venas cadentes,

    Sen. Ep. 95, 22; id. Ben. 3, 9, 22; cf. Hor. S. 2, 3, 153.—
    B.
    The interior, the innate or natural quality or nature of a thing:

    periculum residebit et erit inclusum penitus in venis et visceribus rei publicae,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    (orator) teneat oportet venas cujusque generis, aetatis, ordinis,

    the innermost feelings, the spring, pulse, id. de Or. 1, 52, 223: si ulla vena paternae disciplinae in nobis viveret, Sev. ap. Spart. Pesc. 3.—
    C.
    For a person's natural bent, genius, disposition, vein (the fig. taken from veins of metal):

    ego nec studium sine divite venā, Nec rude quid possit video ingenium,

    Hor. A. P. 409:

    tenuis et angusta ingenii,

    Quint. 6, 2, 3:

    benigna ingenii,

    Hor. C. 2, 18, 10:

    publica (vatis),

    Juv. 7, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > vena

  • 15 vena

    vēna, ae f.
    1) вена ( venae et arteriae a corde tractae C); кровеносный сосуд, жила (артерия или вена)
    venas incīdĕre C (ferire V; aperire, interscindĕre, abrumpĕre T) — вскрывать жилы
    2) pl. пульс H, O
    venas tentare Su (tangĕre Pers) — щупать пульс
    3) жилка (древесины, листа, мрамора) PM, V, O, St; водяная жила, подземная струя (v. aquae O); канал ( venae fontis intercisae Hirt); пора ( corpora habent venas Vtr); мочеиспускательный канал CC; источник (lacrimarum O, Lcn); кишка (impletae cibi vinoque venae L; venae vacuae H); рудная жила (auri, argenti C)
    4) металл, горная порода
    v. pejor Oferrum
    5) щель, расселина ( hians V)
    6) ряд деревьев (venae, sc. ulmorum PM)
    7) Pers, M, Priap = membrum virile
    8) pl. недра, нутро, глубина души
    9) природное качество, характер, свойство ( generis C)
    10) природная склонность, предрасположение, «жилка»
    benigna v. ingenii Hврождённый талант

    Латинско-русский словарь > vena

  • 16 vena

    vena vena, ae f вена

    Латинско-русский словарь > vena

  • 17 vena

    vena [ˊvi:nə] n (pl venae)
    анат. ве́на

    Англо-русский словарь Мюллера > vena

  • 18 vēna

        vēna ae, f    a blood-vessel, vein: venae et arteriae: pertundere, Iu.: ferire, V.—An artery: si cui venae sic moventur, is habet febrim: temptatae pollice venae, i. e. the pulses, O.—A watercourse: fecundae aquae, O.—A metallic vein, mine: auri venas invenire: argentum venae secundae, Iu.: venae peioris aevom, i. e. of baser metal, O.—Fig., strength: Deficient inopem venae te, ni, etc., H.: venis fugientibus aeger, O.— Plur, the veins, heart, inmost nature: periculum erit inclusum in venis rei p.—A vein, natural bent, genius, disposition: ingeni benigna, H.: publica (vatis), Iu.
    * * *
    blood-vessel, vein; artery; pulse; fissure, pore, cavity; vein of ore/talent

    Latin-English dictionary > vēna

  • 19 vena

    (s.) åder; (s.) blodåder; (s.) ven

    Dizionario italiano-svedese > vena

  • 20 véna

    véna f Vene f

    Čeština-německý slovník > véna

См. также в других словарях:

  • vena — (Del lat. vena). 1. f. Cada uno de los vasos o conductos por donde retorna la sangre al corazón. 2. Filón metálico. 3. Cada uno de los hacecillos de fibras que sobresalen en el envés de las hojas de las plantas. 4. Fibra de la vaina de ciertas… …   Diccionario de la lengua española

  • venă — VÉNĂ, vene, s.f. 1. Vână (I 1). 2. fig. (livr.) Conjunctură favorabilă; şansă, noroc (la un joc de noroc). – Din fr. veine, lat. vena. Trimis de cornel, 04.03.2004. Sursa: DEX 98  VÉNĂ s. 1. (anat.) vână, (prin Mold.) sfârc. 2. ( …   Dicționar Român

  • Vena — Vena …   Deutsch Wikipedia

  • vena — f. anat. Vaso sanguíneo que transporta la sangre venosa desde los distintos órganos hacia el corazón; generalmente sigue el mismo trayecto que las arterias. A excepción de las venas pulmonares, por el resto de venas circula sangre no oxigenada.… …   Diccionario médico

  • VENA — Scaligero a Graeco ἶς, ἶνος, Becmanno a Latino venio: proprie ὄχημα et canalis est, quô sanguis venit et devenit in omnes corporis pattes. Quomodo et Arab. Gap desc: Hebrew nominatur a Gap desc: Hebrew venire, quod ab Hebr. Gap desc: Hebrew… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • vena — vena, darle a uno la vena expr. sentir deseos de algo, empecinarse. ❙ «...cuando te da la vena, no he visto tío más cerril en todos los días de mi vida...» Ramón Ayerra, Los ratones colorados. 2. vena azul s. pene. ❙ «Se me había inflamado la… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Vena — statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Vena ryšiai: platesnis terminas – venos siauresnis terminas – išorinis dangalas siauresnis terminas – kaverninė vena siauresnis terminas –… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • vena — statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Vena ryšiai: platesnis terminas – venos siauresnis terminas – išorinis dangalas siauresnis terminas – kaverninė vena siauresnis terminas –… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Vena — statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Vena ryšiai: platesnis terminas – venos siauresnis terminas – išorinis dangalas siauresnis terminas – kaverninė vena siauresnis terminas – raumeninė vena siauresnis terminas – skaidulinė vena… …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • vena — statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Vena ryšiai: platesnis terminas – venos siauresnis terminas – išorinis dangalas siauresnis terminas – kaverninė vena siauresnis terminas – raumeninė vena siauresnis terminas – skaidulinė vena… …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • Vena — Ve na, n.; pl. {Ven[ae]}. [L. See {Vein}.] A vein. [1913 Webster] {Vena cava}; pl. {Ven[ae] cav[ae]}. [L., literally, hollow vein.] (Anat.) Any one of the great systemic veins connected directly with the heart. {Vena contracta}. [L., literally,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»