uzależniony

См. также в других словарях:

• uzależniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym Ia, uzależnionynie, uzależnionynieni, {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która popadła w uzależnienie, nałóg; nałogowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczenie uzależnionych w szpitalu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uzależniony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. uzależnić (p. uzależniać) uzależniony w użyciu rzecz. «osoba, która popadła w nałóg (np. alkoholizm, narkomanię)» Niepokojąco wzrasta liczba uzależnionych. Leczyć uzależnionych …   Słownik języka polskiego

• głód — 1. pot. (Być) na głodzie «być w stanie głodu narkotycznego»: Dealerzy upodobali sobie Dworzec Centralny, bo przebywa tam wielu narkomanów. Wiedzą, że na głodzie uzależniony jest gotowy zrobić wszystko, by zdobyć pieniądze na jedną działkę. ŻW… …   Słownik frazeologiczny

• łut — szczęścia «odrobina szczęścia, np. drobne zdarzenie, od którego uzależniony jest czyjś sukces»: Na każdych igrzyskach niezależnie od osiągniętej formy jest potrzebny wielki hart i łut szczęścia. Polityka 33/2000. Zamiast liczyć na łut szczęścia i …   Słownik frazeologiczny

• hazardowy — hazardowywi 1. «połączony z hazardem, ryzykiem, ryzykowny, niebezpieczny; uzależniony od przypadku» Hazardowe spekulacje, przedsięwzięcia. ∆ Gra hazardowa «gra, w której o wygranej decyduje głównie przypadek, najczęściej gra o pieniądze, zwykle o …   Słownik języka polskiego

• intensywność — ż V, DCMs. intensywnośćści, blm rzecz. od intensywny Intensywność koloru, zapachu. Intensywność uczucia. Stopień, skala intensywności. ∆ Intensywność pracy «stopień natężenia wysiłku w procesie produkcji uzależniony od organizacji pracy,… …   Słownik języka polskiego

• kolon — I m IV; D. u, Ms. kolonnie; lm M. y lit. «człon składniowo intonacyjny okresu zdaniowego, zwłaszcza w prozie poetyckiej, stanowiący pewną całość treściową» ‹gr.› II m IV, DB. a, Ms. kolonnie; lm M. i a. owie, DB. ów 1. «w krajach Ameryki… …   Słownik języka polskiego

• kolorystyka — ż III, CMs. kolorystykayce, blm 1. «zestawienie, dobór barw, charakterystyczny zwłaszcza dla danej kompozycji malarskiej, twórczości jakiegoś artysty lub kierunku w malarstwie» Kolorystyka obrazów Matejki. Kolorystyka impresjonistów. Kolorystyka… …   Słownik języka polskiego

• mszar — m IV, D. u, Ms. mszarze; lm M. y «obszar niski, bezodpływowy, uzależniony tylko od wód opadowych, pokryty ubogą roślinnością, wytwarzający złoża torfu; torfowisko wysokie; potocznie: miejsce podmokłe, bagniste, zarośnięte mchami, roślinnością… …   Słownik języka polskiego

• relatywny — książk. «względny, warunkowy, uzależniony od czegoś» Relatywna ocena. Pojęcia relatywne. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• reszka — ż III, CMs. reszkaszce; lm D. reszkaszek «prawa strona monety, mająca zwykle napis określający jej wartość; awers» ∆ Orzeł czy reszka «losowanie za pomocą rzuconej monety, którego wynik uzależniony jest od tego, czy moneta upadnie orłem czy… …   Słownik języka polskiego