-
1 uwiecznić
глаг.• обессмертить• увековечить* * *uwieczni|ć\uwiecznićj, \uwiecznićony сов. 1. увековечить;\uwiecznić imię bohatera увековечить (обессмертить) имя героя;
2. разг. снять, сфотографировать+1. unieśmiertelnić
* * *uwiecznij, uwieczniony сов.1) увекове́читьuwiecznić imię bohatera — увекове́чить (обессме́ртить) и́мя геро́я
2) разг. сня́ть, сфотографи́роватьSyn: -
2 uwiecznić
uwieczniać się sich verewigen, sich unsterblich machen -
3 uwiecznić
(-nię, -nisz); imp - nij; vb; od uwieczniaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwiecznić
-
4 uwiecznić
1. perpétuer2. pérenniser3. éterniser -
5 uwiecznić
увічнити, увіковічити -
6 uwiecznić się
-
7 uwiecznić\ się
сов. 1. увековечиться;2. разг. сняться, сфотографироваться+1. unieśmiertelnić się
-
8 uwiecznić pamięć
увековечить памятьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uwiecznić pamięć
-
9 uwiecznić się
увічнитися, увіковічитися -
10 uwieczniać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwieczniać
-
11 uwieczniać
глаг.• обессмертить• увековечивать• увековечить* * *uwiecznia|ć\uwieczniaćny несов. увековечивать; ср. uwiecznić l* * *uwieczniany несов.увекове́чивать; ср. uwiecznić 1)Syn: -
12 verewigen
-
13 unieśmiertelnić
глаг.• обессмертить* * *unieśmiertelnij, unieśmiertelniony сов.обессме́ртить, покры́ть бессме́ртной сла́войSyn: -
14 unieśmiertelniło
\unieśmiertelniłoj, \unieśmiertelniłoony сов. обессмертить, покрыть бессмертной славой -
15 uwieczni|ć
pf — uwieczni|ać impf Ⅰ vt 1. (utrwalić) to immortalize- ta barwna postać została przez niego uwieczniona na kartach książki pod tytułem… he immortalized that colourful character in the book called…2. żart. to immortalize żart.; to photograph [rodzinę, ślub, chrzciny] Ⅱ uwiecznić się — uwieczniać się 1. książk. to be immortalized 2. żart. to be immortalized żart.; to be photographedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwieczni|ć
-
16 uwieczniać
uwieczniać się sich verewigen, sich unsterblich machen -
17 uwieczniać
-
18 festhalten
fest|haltenI. vtjdn [an etw ( dat) ] \festhalten trzymać kogoś [za coś]2) ( speichern, aufzeichnen) in Schrift und Bild zapisać; in Stein uwiecznić; in Gedächtnis zachowaćII. vian jdm \festhalten nie odstępować od kogośIII. vrsich [an jdm/etw] \festhalten trzymać się [kogoś/czegoś]
См. также в других словарях:
uwiecznić — coś złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
uwiecznić — dk VIa, uwiecznićnię, uwiecznićnisz, uwiecznićnij, uwiecznićnił, uwiecznićniony uwieczniać ndk I, uwiecznićam, uwiecznićasz, uwiecznićają, uwiecznićaj, uwiecznićał, uwiecznićany 1. «uczynić trwałym, nieprzemijającym, wiekopomnym; utrwalić,… … Słownik języka polskiego
uwiecznić się — złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 2 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać się – uwiecznić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać w pamięci innych; upamiętnić się, unieśmiertelnić się, stać się wiekopomnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwieczniać się na kartach własnych książek. Uwiecznić się w dziejach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwieczniać — Uwiecznić coś złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać się — Uwiecznić się złotymi głoskami, zgłoskami zob. złoty 2 … Słownik frazeologiczny
uwieczniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwieczniaćam, uwieczniaća, uwieczniaćają, uwieczniaćany {{/stl 8}}– uwiecznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uwieczniaćnię, uwieczniaćni, uwieczniaćnij, uwieczniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głoska — Zapisać się, uwiecznić się, wyryć się złotymi głoskami zob. złoty 2. Zapisać, uwiecznić, wyryć coś złotymi głoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
zgłoska — Zapisać się, uwiecznić się, wyryć się złotymi zgłoskami zob. złoty 2. Zapisać, uwiecznić, wyryć coś złotymi zgłoskami zob. złoty 3 … Słownik frazeologiczny
złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… … Słownik frazeologiczny
głoska — ż III, CMs. głoskasce; lm D. głoskasek 1. jęz. «najmniejsza jednostka fonetyczna języka wymawiana przy określonym stałym układzie narządów mowy; dźwięk mowy» Głoska dźwięczna, bezdźwięczna. Głoska nosowa, ustna. Głoski miękkie, twarde. Wymawiać… … Słownik języka polskiego