utwierdzić

См. также в других словарях:

• utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… …   Słownik języka polskiego

• utwierdzać się – utwierdzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} potwierdzać słuszność swojej opinii, swojego działania, upewniać się co do czegoś, nabierać pewności, umacniać się, ugruntowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utwierdził sięwswoich sądach, w swojej nienawiści. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …   Słownik języka polskiego

• mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… …   Słownik języka polskiego

• podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… …   Słownik języka polskiego

• przekonanie — n I 1. rzecz. od przekonać. 2. lm D. przekonanieań «sąd, zdanie oparte na przeświadczeniu o prawdziwości lub fałszywości czegoś, wyrobiony pogląd na coś; przeświadczenie, opinia» Chwiejne, głębokie, niezachwiane, ustalone, wyrobione przekonanie.… …   Słownik języka polskiego

• ugruntować — dk IV, ugruntowaćtuję, ugruntowaćtujesz, ugruntowaćtuj, ugruntowaćował, ugruntowaćowany ugruntowywać ndk VIIIa, ugruntowaćowuję, ugruntowaćowujesz, ugruntowaćowuj, ugruntowaćywał, ugruntowaćywany «oprzeć na trwałych podstawach; umocnić,… …   Słownik języka polskiego

• wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… …   Słownik języka polskiego

• ustalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ustalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ustalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ustalićlę, ustalićli, ustalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić trwałym, stałym; ugruntować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utwierdzaćam, utwierdzaća, utwierdzaćają, utwierdzaćany {{/stl 8}}– utwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utwierdzaćdzę, utwierdzaćdzi, utwierdź, utwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień