-
1 uroda
сущ.• краса• красавица• красота* * *1) (cecha, charakter) нрав, природа, характер2) uroda (piękno) красота3) uroda (walory zewnętrzne) внешний видdziwoląg, pokraka, potwór урод* * *uro|da♀ красота;rzadkiej \urodady, o rzadkiej \urodadzie редкой красоты; nie grzeszyć \urodadą не отличаться красотой; \uroda życia красота жизни
+ piękność, piękno* * *жкрасота́rzadkiej urody, o rzadkiej urodzie — ре́дкой красоты́
nie grzeszyć urodą — не отлича́ться красото́й
uroda życia — красота́ жи́зни
Syn: -
2 uroda
(ед.) см. ureda -
3 uroda
кір. уродаприрода, натура, характерБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > uroda
-
4 úroda
-
5 úroda
урожай -
6 bohatá úroda
-
7 špatná úroda
-
8 урод
-
9 dorównywać
глаг.• равнять• равняться• сравнивать• сравниваться* * *несов. komu-czemu равняться с кем-чем;\dorównywać komuś urodą, wdziękiem быть таким же красивым, милым, как кто-л.* * *несов. komu-czemuравня́ться с кемчемdorównywać komuś urodą, wdziękiem — быть таки́м же краси́вым, ми́лым, как кто́-л.
-
10 efektowny
прил.• блестящий• блистательный• великолепный• гениальный• светлый• эффектный* * *efektown|y\efektownyi эффектный;\efektownyа uroda броская красота
* * *эффе́ктныйefektowna uroda — бро́ская красота́
-
11 krasa
сущ.• краса* * *kras|a♀ поэт, краса;w pełnej (całej) \krasaie во всей красе
+ piękno, uroda* * *ж поэт.краса́Syn: -
12 zakasować
глаг.• затмить* * *zakasowa|ć\zakasowaćny сов. затмить, превзойти;\zakasować urodą затмить красотой; \zakasować w nauce превзойти в учёбе
+ zaćmić* * *zakasowany сов.затми́ть, превзойти́zakasować urodą — затми́ть красото́й
zakasować w nauce — превзойти́ в учёбе
Syn: -
13 урода
lat. uroda; prirodaприрода, натура, характер* * *природа, натура, характер* * *урода ж. —1) порода;2) урожай
См. также в других словарях:
uroda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. urodaodzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całokształt zewnętrznych, fizycznych cech człowieka (zwłaszcza rysy twarzy) uznawanych za piękne, ładne; piękność : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uroda — ż IV, CMs. urodaodzie, blm 1. «zewnętrzne walory postaci, zwłaszcza harmonijne, regularne rysy twarzy; zespół cech składających się na piękny wygląd, piękną powierzchowność; piękność» Chłopięca, dziewczęca, młodzieńcza, męska uroda. Egzotyczna,… … Słownik języka polskiego
uroda — Taka już jego, jej itp. uroda «o czyichś określonych cechach charakteru»: Każda, nawet najbardziej banalna czynność domowa urastała w jej wykonaniu do rangi klęski żywiołowej. Lecz mimo to światopogląd Heleny daleki był od katastrofizmu. (...) –… … Słownik frazeologiczny
Краса жизни (фильм, 1930) — Краса жизни Uroda życia … Википедия
grzeszyć — 1. Grzeszyć brakiem czegoś «odznaczać się brakiem jakiejś cechy, zwykle dodatniej»: Kto nie szanuje swoich czytelników, nie szanuje ani samego siebie, ani własnego dzieła. I grzeszy brakiem wyobraźni (...). J. Parandowski, Alchemia. 2. iron. Nie… … Słownik frazeologiczny
EDICOM — Edipresse Logo de Edipresse Création 1988 Forme juridique société anonyme … Wikipédia en Français
Edicom — Edipresse Logo de Edipresse Création 1988 Forme juridique société anonyme … Wikipédia en Français
Edipresse — Création 1988 Forme juridique société anonyme … Wikipédia en Français
grzeszyć — ndk VIb, grzeszyćszę, grzeszyćszysz, grzesz, grzeszyćszył «popełniać grzech, grzechy, łamać zakazy religijne» Ciężko grzeszyć. Grzeszyć myślą. ◊ Nie grzeszyć talentem, odwagą, rozumem, uprzejmością, urodą itp. «zupełnie nie mieć talentu, odwagi,… … Słownik języka polskiego
jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp … Słownik języka polskiego
zachwycić — dk VIa, zachwycićcę, zachwycićcisz, zachwycićchwyć, zachwycićcił, zachwycićcony zachwycać ndk I, zachwycićam, zachwycićasz, zachwycićają, zachwycićaj, zachwycićał, zachwycićany «wprawić kogoś w zachwyt, wzbudzić zachwyt; olśnić, oczarować, urzec» … Słownik języka polskiego