-
81 неурочный
inopportune, unseasonableв неуро́чное вре́мя — at an inopportune time; untimely, unseasonably
-
82 nepravovremeno
adv untimely, out of season, at the wrong time/moment, inopportunely, unseasonably -
83 neuobičajeno
adv unusually I neuobičajeno hladno (za ovo doba godine) unseasonably cold -
84 importunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
85 in temporalis
in-tempŏrālis, e, adj.I.Without time, eternal, App. Dogm. Plat. 2, p. 23, 1; Prud. steph. 10, 316. —II.Untimely, unseasonable:cibus,
Cael. Aur. Acut. 2, 10.— Adv.: intempŏrālĭter, unseasonably:uti cataplasmatibus,
Cael. Aur. Acut. 1, 9, 50. -
86 incommodus
I.Adj.A.Of things (class. and freq.):B.iter,
Ter. Hec. 3, 4, 1:res,
id. ib. 4, 2, 27: valetudo, Cic. Brut. 34, 130:colloquium pro re nata non incommodum,
id. Att. 14, 6, 1:ne voce quidem incommodā,
Liv. 3, 14, 6:severitas morum,
id. 27, 31, 7:conflictatio turbae,
Quint. 3, 8, 29; 1, 7, 16:eorum controversiam non incommodum videtur cum utrorumque ratione exponere,
Cic. Inv. 1, 34, 57:naves propugnatoribus incommodae,
Liv. 30, 10, 15.— Comp.:ut actori incommodior esset exhibitio,
Dig. 10, 4, 11: incommodioris condicionis homines, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 1. — Sup.:in rebus ejus incommodissimis,
Cic. Clu. 59, 161. —Of persons, troublesome (rare but class.):II.aliquid huic responde, commode, ne incommodus nobis sit,
Plaut. Poen. 1, 2, 189 (but not in Bacch. 3, 2, 17;v. Ritschl ad h. l.): idem facilem et liberalem patrem incommodum esse amanti filio disputat,
Cic. N. D. 3, 29, 73.—Subst.: incommŏdum, i, n., inconvenience, trouble, disadvantage, detriment, injury, misfortune (freq. and class.):III.quom ejus incommodum tam aegre feras,
Plaut. Capt. 1, 2, 43:nostro incommodo detrimentoque, si est ita necesse, doleamus,
Cic. Brut. 1, 4:qui locus est talis, ut plus habeat adjumenti quam incommodi,
id. de Or. 2, 24, 102:non modo incommodi nihil ceperunt, sed etiam... in quaestu sunt versati,
id. Verr. 2, 3, 46, § 109:timet, ne ipse aliquo afficiatur incommodo,
id. Off. 1, 7, 24:accidit repentinum incommodum: tanta enim tempestas cooritur, ut, etc.,
Caes. B. C. 1, 48, 1:ab officio abduci incommodo,
Cic. Lael. 2, 8; cf.ellipt.: nec id incommodo tuo (sc. feceris),
id. Att. 12, 47, 1:quae res magnum nostris attulit incommodum,
Caes. B. C. 3, 63, 5:quid iniquitas loci habeat incommodi,
id. B. G. 7, 45, 9:si quid importetur nobis incommodi,
Cic. Off. 2, 5, 18:ex eo concursu navium magnum esse incommodum acceptum,
Caes. B. G. 5, 10 fin.; cf.:ut acceptum incommodum virtute sarciretur (shortly before: detrimentum acceptum),
id. B. C. 3, 73, 4:reiciendi, deminuendi, devitandive incommodi causa,
Cic. Inv. 2, 5, 18: incommodum inter eos (socios) commune est, loss (opp. lucrum), Gai. Inst. 3, 150.—Rarely with gen. rei:commoveri incommodo valetudinis,
Cic. Att. 7, 7, 3; cf.morbi,
id. Mur. 23, 47.—In plur.:multis incommodis difficultatibusque affectus,
id. Div. in Caecil. 3, 8; id. N. D. 1, 9 fin.; id. Lael. 13, 48:tot incommodis conflictati,
Caes. B. G. 5, 35, 5; id. B. C. 3, 10, 6.— With gen.:corporum,
i. e. diseases, Plin. 24, 17, 102, § 162:pulmonum,
id. 28, 7, 21, § 75:vesicae,
id. 27, 12, 101, § 126:ferre incommoda vitae,
Juv. 13, 21. —Adv.: incommŏdē, inconveniently, incommodiously, unfortunately, unseasonably:fores Hae sonitu suo moram mihi obiciunt incommode,
Plaut. Trin. 5, 1, 8; Ter. Eun. 2, 3, 37:posse pro re nata te non incommode ad me in Albanum venire,
Cic. Att. 7, 8, 2:accidit,
Caes. B. G. 5, 33, 4:adversari,
Liv. 4, 8, 6.— Comp.:cum illo quidem actum optime est: mecum incommodius,
Cic. Lael. 4, 15.— Sup.:incommodissime navigare,
Cic. Att. 5, 9, 1. -
87 inportunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
88 intemporalis
in-tempŏrālis, e, adj.I.Without time, eternal, App. Dogm. Plat. 2, p. 23, 1; Prud. steph. 10, 316. —II.Untimely, unseasonable:cibus,
Cael. Aur. Acut. 2, 10.— Adv.: intempŏrālĭter, unseasonably:uti cataplasmatibus,
Cael. Aur. Acut. 1, 9, 50. -
89 intemporaliter
in-tempŏrālis, e, adj.I.Without time, eternal, App. Dogm. Plat. 2, p. 23, 1; Prud. steph. 10, 316. —II.Untimely, unseasonable:cibus,
Cael. Aur. Acut. 2, 10.— Adv.: intempŏrālĭter, unseasonably:uti cataplasmatibus,
Cael. Aur. Acut. 1, 9, 50. -
90 improperly
1. adv не так, как следует; неуместно2. adv неправильно, ошибочно3. adv неприличноСинонимический ряд:1. inadmissibly (other) inadmissibly; inappropriately; inaptly; ineptly; unbecomingly; unseasonably; unsuitably2. indecorously (other) indecently; indecorously; indelicately; malodorously; ridiculously; roughly; untowardly -
91 inappropriately
adv неуместно; нецелесообразно; несоответственноСинонимический ряд:1. extravagantly (other) disproportionately; excessively; extravagantly; extremely; immoderately; inordinately; overly; prodigally; profligately; to a fault; too; unduly; wastefully2. improperly (other) improperly; inadmissibly; inaptly; ineptly; unbecomingly; unfitly; unseasonably; unsuitably3. imprudently (other) imprudently; indiscreetly; injudiciously; unwisely -
92 inaptly
1. adv неумело2. adv неуместно, некстатиСинонимический ряд:1. improperly (other) improperly; inadmissibly; inappropriately; unbecomingly; unfitly; unseasonably; unsuitably2. unskillfully (other) ineptly; inexpertly; unskillfully -
93 unbecomingly
Синонимический ряд:1. improperly (other) improperly; inadmissibly; inappropriately; inaptly; ineptly; unseasonably; unsuitably2. indecorously (other) indecently; indecorously; indelicately; malodorously; ridiculously; roughly; untowardly -
94 unsuitably
Синонимический ряд:improperly (other) improperly; inadmissibly; inappropriately; inaptly; ineptly; unbecomingly; unfitly; unseasonably -
95 ἀκαιρεύομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκαιρεύομαι
-
96 ἀκαίριος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκαίριος
-
97 ἀκαιρόγελως
A given to unseemly laughter, Archig. (or Posidon.) ap.Aët.6.8 [suff] ἀκαιρο-λογέω, prate unseasonably, Sch.Pl. Grg. 469a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκαιρόγελως
-
98 ἀπροσκαίρως
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπροσκαίρως
-
99 importune
inportune (imp-), unseasonably, 2 T. 4:2.* -
100 inportune
inportune (imp-), unseasonably, 2 T. 4:2.*
См. также в других словарях:
unseasonably — [[t]ʌ̱nsi͟ːzənəbli[/t]] ADV: ADV adj Unseasonably warm, cold, or mild weather is warmer, colder, or milder than it usually is at the time of year. ...a spell of unseasonably warm weather... It was unseasonably mild for late January … English dictionary
unseasonably — adv. Unseasonably is used with these adjectives: ↑cool, ↑mild, ↑warm … Collocations dictionary
unseasonably — un|sea|son|a|bly [ʌnˈsi:zənəbli] adv unseasonably warm/cold/hot etc used for saying that the weather is warmer, colder etc than usual at a particular time of year >unseasonable adj … Dictionary of contemporary English
unseasonably — un|sea|son|a|bly [ ʌn siznəbli ] adverb FORMAL used for talking about weather that is not normal in a particular season: an unseasonably cold day … Usage of the words and phrases in modern English
unseasonably — UK [ʌnˈsiːz(ə)nəblɪ] / US [ʌnˈsɪz(ə)nəblɪ] adverb formal used for talking about weather that is not normal in a particular season an unseasonably cold day … English dictionary
unseasonably — unseasonable ► ADJECTIVE ▪ (of weather) unusual for the time of year. DERIVATIVES unseasonably adverb … English terms dictionary
unseasonably — adverb not in accordance with the season it was unseasonably cold • Ant: ↑seasonably • Derived from adjective: ↑unseasonable … Useful english dictionary
Unseasonably — Unseasonable Un*sea son*a*ble, a. Not seasonable; being, done, or occurring out of the proper season; ill timed; untimely; too early or too late; as, he called at an unseasonable hour; unseasonable advice; unseasonable frosts; unseasonable food.… … The Collaborative International Dictionary of English
unseasonably — adverb see unseasonable … New Collegiate Dictionary
unseasonably — See unseasonableness. * * * … Universalium
unseasonably — adverb Not in accordance with the season … Wiktionary