Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

unchastely

  • 1 unkeusch

    unchaste
    * * *
    ụn|keusch
    adj
    unchaste
    * * *
    1.
    (geh.) Adjektiv unchaste
    2.
    adverbial unchastely
    * * *
    1.
    (geh.) Adjektiv unchaste
    2.
    adverbial unchastely
    * * *
    adj.
    unchaste adj.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > unkeusch

  • 2 בצורה לא צנועה

    immodestly, unchastely

    Hebrew-English dictionary > בצורה לא צנועה

  • 3 بد چلنی سے

    adv.
    unchastely

    Urdu-English dictionary > بد چلنی سے

  • 4 غیر شائستگی سے

    adv.
    unchastely

    Urdu-English dictionary > غیر شائستگی سے

  • 5 incontinentemente

    adv.
    incontinently, unchastely.

    Spanish-English dictionary > incontinentemente

  • 6 impudicus

    impŭdīcus ( inp-), a, um, adj. [2. inpudicus].
    I.
    Shameless, impudent ( = impudens;

    very rare): o facinus impudicum!

    Plaut. Rud. 2, 3, 62; cf.

    1, 2, 27: crura defringentur, ni istum inpudicum percies,

    id. As. 2, 4, 69.—
    II.
    Unchaste, immodest, lewd (the predom. signif. of the word): Pa. Quod id est facinus? Sc. Inpudicum, Plaut. Mil. 2, 3, 11:

    quam tu inpudicam esse arbitrere,

    id. Am. 3, 2, 24:

    me inpudicam facere,

    i. e. to rob of chastity, id. ib. 2, 2, 202:

    omnes adulteri, omnes impuri impudicique,

    Cic. Cat. 2, 10, 23:

    intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,

    id. Phil. 3, 5, 12:

    et consul et impudicissimus,

    id. ib. 2, 28, 70:

    mulieres,

    id. Cat. 2, 5, 10; cf.:

    osculando impudicior,

    Plaut. Curc. 1, 1, 51.—
    B.
    Transf.:

    digitus,

    i. e. the middle finger, Mart. 6, 70, 5:

    si fur veneris, impudicus ibis,

    violated, Auct. Priap. 60:

    odor impudicus urcei,

    disgusting, filthy, Mart. 12, 32, 16. — Adv.: impŭdīcē, unchastely, Tert. Idol. 2:

    impudicissime et obscenissime vixit,

    Eutr. 8, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > impudicus

  • 7 incesta

    1.
    incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    In gen.:

    cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,

    Cic. Phil. 11, 2, 5:

    saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,

    punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:

    catervae Incestarum avium,

    that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:

    profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,

    Tac. H. 5, 4:

    an triste bidental Moverit incestus,

    impious, Hor. A. P. 472. —
    II.
    In partic., unchaste, lewd, incestuous.
    A.
    Adj.:

    Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,

    i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;

    called also: praedo,

    Stat. Ach. 1, 45:

    princeps,

    Plin. Pan. 52, 3:

    amores,

    Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:

    nuptiae,

    id. ib. 11, 25 fin.; cf.

    conjugia,

    Suet. Claud. 26:

    noctes,

    Plin. Pan. 63, 7:

    voces,

    Ov. Tr. 2, 503:

    pellicere aliquem incesto sermone,

    Liv. 8, 28, 3:

    incestus manus intra terminos sacratos inferre,

    id. 45, 5, 7:

    corruptor et idem incestus,

    Juv. 4, 9. — Hence,
    B.
    Substt.
    1.
    incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):

    incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,

    Cic. Leg. 2, 9, 22:

    concubuit cum viro... fecit igitur incestum,

    id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:

    ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,

    Suet. Calig. 23; cf.:

    incesti cum sorore reus,

    id. Ner. 5:

    cum filia commissum,

    Quint. 5, 10, 19:

    incesto liberatus,

    Cic. Pis. 39, 95:

    incesti damnata,

    Quint. 7, 8, 3:

    ab incesto id ei loco nomen factum,

    Liv. 8, 15, 8:

    incesti poena... in viro in insulam deportatio est,

    Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:

    stupra... et adulteria, incesta denique,

    Cic. Tusc. 4, 35, 75:

    super sororum incesta,

    Suet. Calig. 36:

    Vestalium virginum,

    id. Dom. 8.—
    2.
    incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:

    hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,

    Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).
    A.
    In gen., impurely, sinfully, Lucr. 1, 98:

    facere sacrificium Dianae,

    Liv. 1, 45, 6.—
    B.
    In partic., unchastely:

    ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?

    Cic. Cael. 14, 34:

    libidinatum,

    Suet. Ner. 28:

    agit incestius res suas,

    Arn. 5, 170.
    2.
    incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):

    quaestio de incestu,

    Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > incesta

  • 8 incestus

    1.
    incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    In gen.:

    cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,

    Cic. Phil. 11, 2, 5:

    saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,

    punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:

    catervae Incestarum avium,

    that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:

    profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,

    Tac. H. 5, 4:

    an triste bidental Moverit incestus,

    impious, Hor. A. P. 472. —
    II.
    In partic., unchaste, lewd, incestuous.
    A.
    Adj.:

    Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,

    i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;

    called also: praedo,

    Stat. Ach. 1, 45:

    princeps,

    Plin. Pan. 52, 3:

    amores,

    Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:

    nuptiae,

    id. ib. 11, 25 fin.; cf.

    conjugia,

    Suet. Claud. 26:

    noctes,

    Plin. Pan. 63, 7:

    voces,

    Ov. Tr. 2, 503:

    pellicere aliquem incesto sermone,

    Liv. 8, 28, 3:

    incestus manus intra terminos sacratos inferre,

    id. 45, 5, 7:

    corruptor et idem incestus,

    Juv. 4, 9. — Hence,
    B.
    Substt.
    1.
    incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):

    incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,

    Cic. Leg. 2, 9, 22:

    concubuit cum viro... fecit igitur incestum,

    id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:

    ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,

    Suet. Calig. 23; cf.:

    incesti cum sorore reus,

    id. Ner. 5:

    cum filia commissum,

    Quint. 5, 10, 19:

    incesto liberatus,

    Cic. Pis. 39, 95:

    incesti damnata,

    Quint. 7, 8, 3:

    ab incesto id ei loco nomen factum,

    Liv. 8, 15, 8:

    incesti poena... in viro in insulam deportatio est,

    Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:

    stupra... et adulteria, incesta denique,

    Cic. Tusc. 4, 35, 75:

    super sororum incesta,

    Suet. Calig. 36:

    Vestalium virginum,

    id. Dom. 8.—
    2.
    incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:

    hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,

    Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).
    A.
    In gen., impurely, sinfully, Lucr. 1, 98:

    facere sacrificium Dianae,

    Liv. 1, 45, 6.—
    B.
    In partic., unchastely:

    ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?

    Cic. Cael. 14, 34:

    libidinatum,

    Suet. Ner. 28:

    agit incestius res suas,

    Arn. 5, 170.
    2.
    incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):

    quaestio de incestu,

    Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > incestus

  • 9 inpudicus

    impŭdīcus ( inp-), a, um, adj. [2. inpudicus].
    I.
    Shameless, impudent ( = impudens;

    very rare): o facinus impudicum!

    Plaut. Rud. 2, 3, 62; cf.

    1, 2, 27: crura defringentur, ni istum inpudicum percies,

    id. As. 2, 4, 69.—
    II.
    Unchaste, immodest, lewd (the predom. signif. of the word): Pa. Quod id est facinus? Sc. Inpudicum, Plaut. Mil. 2, 3, 11:

    quam tu inpudicam esse arbitrere,

    id. Am. 3, 2, 24:

    me inpudicam facere,

    i. e. to rob of chastity, id. ib. 2, 2, 202:

    omnes adulteri, omnes impuri impudicique,

    Cic. Cat. 2, 10, 23:

    intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,

    id. Phil. 3, 5, 12:

    et consul et impudicissimus,

    id. ib. 2, 28, 70:

    mulieres,

    id. Cat. 2, 5, 10; cf.:

    osculando impudicior,

    Plaut. Curc. 1, 1, 51.—
    B.
    Transf.:

    digitus,

    i. e. the middle finger, Mart. 6, 70, 5:

    si fur veneris, impudicus ibis,

    violated, Auct. Priap. 60:

    odor impudicus urcei,

    disgusting, filthy, Mart. 12, 32, 16. — Adv.: impŭdīcē, unchastely, Tert. Idol. 2:

    impudicissime et obscenissime vixit,

    Eutr. 8, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > inpudicus

См. также в других словарях:

  • Unchastely — Unchaste Un*chaste , a. Not chaste; not continent; lewd. {Un*chaste ly}, adv. {Un*chaste ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unchastely — adverb see unchaste …   New Collegiate Dictionary

  • unchastely — See unchaste. * * * …   Universalium

  • unchastely — adverb In an unchaste manner …   Wiktionary

  • unchastely — adv. in an unchaste manner, impurely, immodestly …   English contemporary dictionary

  • unchastely — un·chaste·ly …   English syllables

  • unchastely — adverb see unchaste …   Useful english dictionary

  • unchaste — unchastely, adv. unchasteness, unchastity /un chas ti tee/, n. /un chayst /, adj. 1. not chaste; not virtuous; not pure: an unchaste woman. 2. characterized by sexual suggestiveness, transgression, or excess; lascivious; bawdy: an unchaste… …   Universalium

  • unchaste — adjective Date: 14th century not chaste ; lacking in chastity • unchastely adverb • unchasteness noun …   New Collegiate Dictionary

  • unchastity — See unchastely. * * * …   Universalium

  • Asceticism — • The word asceticism comes from the Greek askesis which means practice, bodily exercise, and more especially, atheletic training Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Asceticism     Asceticism …   Catholic encyclopedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»