-
1 īgnārus
īgnārus adj. [2 in+gnarus], ignorant, not knowing, unacquainted with, unskilled in, inexperienced, unaware. tu me ignaro, nec opinante, inscio notes, etc.: ubi imperium ad ignaros pervenit, etc., S.: obpressit necopinantes ignarosque omnes, L.: quisnam ignarum nostris deus appulit oris? V.: cum per ignaros errent animalia montīs, which knew them not, V.: Fors, blind, O.: harum rerum, T.: artis, T.: poliendae orationis: belli, S.: ante malorum, V.: flumina belli? H.: quid gravitas valeret: quanta invidiae immineret tempestas, L.: multos studiose contra esse dicturos: ignari venisse dictatorem, L.—Not known, strange, unknown: lingua, S.: montes, V.: proles ignara parenti, O.* * *ignara, ignarum ADJignorant; unaware, having no experience of; senseless; strange -
2 nēscius
nēscius adj. [ne+2 SAC-], unknowing, ignorant, unaware: Plus quam quod... Nescius adfectas, in your ignorance, O.: Nescia mens hominum fati, V.: aurae fallacis, H.: Nullā de facie terra, O.: quanto periculo vivam: neque eram nescius, quantis oneribus premerere, yet I well knew: flumina Nescia gratentur consolenturne parentem, hesitating, O.: iratum te regi fuisse non erant nescii.— Not knowing how, not understanding, unable, incapable: cedere nescius, i. e. indomitable, H.: fallere vita, V.: vinci nescius, O.: Virtus repulsae, H.: furtivas reddere preces, Pr.— Unknown: gentibus tributa, Ta.: neque nescium habebat alqm invisum esse, etc., Ta.* * *nescia, nescium ADJunaware, not knowing, ignorant -
3 īgnōrāns
īgnōrāns antis, adj. [P. of ignoro], not knowing, ignorant: Fovit volnus lymphā Ignorans, without knowing its power, V.: eventūs belli, Cs.* * *(gen.), ignorantis ADJignorant (of), unaware, not knowing; ignorant of Christian truth (Souter) -
4 imprūdēns (in-pr-)
imprūdēns (in-pr-) entis, adj., not foreseeing, not expecting, without knowing, unaware, unsuspecting, ignorant, inconsiderate, heedless, inadvertent: dico omnia, T.: imprudentīs hostīs adgredi, Cs.: milites, off their guard, Cs.: libellus, qui me imprudente et invito excidit: adulescens, inexperienced, T.: numquid ego illi Imprudens faciam? inadvertently, H.: numquam imprudentibus imber Obfuit, unwarned, V.: harum rerum, T.: legis, ignorant: impendentium malorum, without apprehension: frons laborum, not experienced in, V. -
5 īn-sciēns
īn-sciēns entis, adj., unknowing, without knowledge, unaware: Insciens feci, T.: inscientibus ipsis, Cs.: utrum inscientem... fecisse, an scientem?: abi sis, insciens, simpleton, T. -
6 nec-opīnāns or nec opīnāns
nec-opīnāns or nec opīnāns antis, adj., not expecting, unaware: Ariobarzanem insidiis necopinantem liberavi. -
7 nēsciēns (nē sciēns)
nēsciēns (nē sciēns) entis, adj. [P. of nescio], ignorant, unaware, T. -
8 imprudens
(gen.), imprudentis ADJignorant; unaware; unintentional, unsuspecting; foolish/incautious/unthinking -
9 inopinans
(gen.), inopinantis ADJunaware, off guard; unexpected, not expecting -
10 inprudens
(gen.), inprudentis ADJignorant; unaware; unintentional, unsuspecting; foolish/incautious/unthinking -
11 insciens
(gen.), inscientis ADJunknowing, unaware -
12 nescio
nescire, nescivi, nescitus Vnot know (how); be ignorant/unfamiliar/unaware/unacquinted; be unable/unwilling -
13 insciens
unknowing, unaware, ignorant. -
14 nescio
to be ignorant, be unaware, not know, be unkowing. -
15 ignarus
ignārus, a, um (also, ‡ ignarures agnoountes, Gloss. Philox.; v. gnarus init.), adj. [in-gnarus, like ignavus, ignotus, from the negative in and gnavus, gnotus], ignorant of a thing, not knowing, unacquainted with, inexperienced, unaware (syn.: inscius, nescius, insciens).I.Lit. (freq. and class.); constr. usu. with the gen.; less frequently with a rel.-clause, with acc. and inf., with inf. alone, or absol.(α).With gen.:(β).ait se peregrinum esse, hujus ignarum oppidi,
Plaut. Poen. 3, 3, 43:imprudens harum rerum ignarusque omnium,
Ter. Eun. 1, 2, 56:audi, ne te ignarum fuisse dicas meorum morum,
id. Ad. 2, 1, 6; id. Hec. 4, 4, 53:ignara artis meretriciae,
id. Heaut. 2, 1, 14:oratorem ne physicorum quidem esse ignarum volo,
Cic. Or. 34, 119; cf.:physicae rationis ignari,
id. N. D. 2, 21, 54:ignarus si sit facundiae ac poliendae orationis,
id. de Or. 1, 14, 63:alicujus rei ignarus atque insolens,
id. ib. 1, 48, 207:magna pars Pisonis ignari,
i. e. not knowing him, Tac. H. 4, 50; cf.:alter alterius ignarus,
Plin. 11, 30, 36, § 109:ignara puella mariti,
Hor. Ep. 2, 1, 132:formica haud ignara ac non incauta futuri,
id. S. 1, 1, 35.—Of inanim. and abstr. things:qui gurges aut quae flumina lugubris Ignara belli,
Hor. C. 2, 1, 34; Stat. S. 2, 2, 149:non ignara philosophiae grammatice,
Quint. 1, 4, 4:ignara hujusce doctrinae loquacitas,
id. 12, 2, 20.—With rel. clause:(γ).ignari, quid gravitas, quid integritas... quid denique virtus valeret,
Cic. Sest. 28, 60; id. Top. 20, 75:cum quid ageretur in locis reliquis, essent ignari,
Hirt. B. G. 8, 43, 2:haud ignari quanta invidiae immineret, tempestas,
Liv. 3, 38, 6:quo essent in loco ignari,
Quint. 8, 3, 4.—With acc. and inf.:(δ).quamquam non sumus ignari multos studiose contra esse dicturos,
Cic. Tusc. 2, 1, 3:ignari venisse dictatorem,
Liv. 8, 36, 2; 21, 22, 1:ignarus, non omnes esse rogandos,
Ov. M. 6, 263:non quidem sibi ignarum, posse argui quod, etc.,
i. e. he well knew, Tac. A. 4, 8.—With inf. alone:(ε).placito ignara moveri Atropos,
Stat. Th. 3, 67.—Absol.:II.tu me ignaro nec opinante, inscio notes et tuos et tuorum amicorum necessarios, etc.,
Cic. Planc. 16, 40:ubi imperium ad ignaros pervenit, etc.,
Sall. C. 51, 27; id. J. 91, 1; cf. id. Quint. 20, 64: obpressit igitur necopinantes ignarosque omnes Perseus. Liv. 40, 57, 1:si quis laudat Arelli Sollicitas ignarus opes,
Hor. S. 2, 6, 79:quisnam ignarum nostris deus appulit oris?
Verg. A. 3, 338.— Sup.: Ba. An nescis quae sit haec res? Si. Juxta cum ignarissimis, Plaut. Ps. 4, 7, 62.—Transf.* A.Unmindful, regardless of any thing:B.o socii (neque enim ignari sumus ante malorum), O passi graviora, etc.,
Verg. A. 1, 198.—Pass. (like gnarus), not known, unknown, = ignotus (mostly poet.;(β).not in Cic.): ignarus aeque (ac nescius) utroqueversum dicitur, non tantum qui ignorat, sed et qui ignoratur. Sallustius: more humanae cupidinis ignara visundi. Vergilius (A. 10, 706),
Gell. 9, 12, 20 sq.; cf. Non. 129, 18 sq.:mare magnum et ignara lingua commercia prohibebant,
Sall. J. 18, 6:quibus agrestis vita est, circumscriptio ignara est et fraus, Sen. de Ira, 3, 2: quem (amorem) non Fors ignara dedit, sed saeva Cupidinis ira,
unknown, obscure, Ov. M. 1, 453. —With dat.: pauci interiere: plerosque velocitas et regio hostibus ignara tutata [p. 880] sunt, Sall. J. 52, 4; cf. Tac. A. 2, 13:jamque aderat Theseus, proles ignara parenti,
Ov. M. 7, 404:non quidem sibi ignara, quae de Silano vulgabantur,
Tac. A. 3, 69.— Sup.:quaedam (sidera) sunt aliis omnino ignarissima,
Gell. 14, 1, 13. -
16 ignoro
ignōro, āvi, ātum, 1 (old form of inf. pres. pass. ignorarier, Ter. Phorm. 5, 7, 38), v. a. and n. [ignarus], not to know (a person or thing), to have no knowledge of, to be unacquainted with, to be ignorant of, to mistake, misunderstand (a person or thing—class.; cf. nescio).—Constr. with acc., with acc. and inf., or rel. clause, with de, quin, or absol.(α).With acc.:(β).siquidem istius regis (Anci) matrem habemus, ignoramus patrem,
Cic. Rep. 2, 18:erras si id credis et me ignoras, Clinia,
do not know me, mistake me, Ter. Heaut. 1, 1, 52:isti te ignorabant,
id. Eun. 5, 8, 59; cf.:qui illum ignorabant,
Cic. Ac. 2, 2, 4:et illum et me vehementer ignoras,
id. Rab. Post. 12, 33; Just. 13, 2, 11; Liv. 26, 12:cum exercitu tirone, ignoto adhuc duci suo ignorantique ducem,
id. 21, 43, 14; cf.§ 18: illi iniqui jus ignorant,
Plaut. Am. prol. 37:si haec ignoremus, multa nobis et magna ignoranda sint,
Cic. Rep. 1, 13:istam voluptatem Epicurus ignorat?
id. Fin. 2, 3, 7:quod tu quidem minime omnium ignoras,
id. Or. 68, 227:ignoro causam (belli), detestor exitum,
id. Phil. 8, 2, 7 fin.:Juppiter, ignoro pristina furta tua,
Prop. 2, 2, 4:motus astrorum,
Juv. 3, 43.—In pass., not to be [p. 882] known or recognized:ignoratur parens,
Ter. Phorm. 2, 3, 10:fugitive, etiam nunc credis, te ignorarier?
id. ib. 5, 7, 38:sciscitantes quisnam esset, nam ignorabatur,
Suet. Vit. 17:ignoratus Romanos palantes repente aggreditur,
unknown, undiscovered, Sall. J. 54, 9; cf.:servili habitu per tenebras ignoratus evasit,
Tac. H. 4, 36; 3, 23; 74:haec omnia ignorari possunt,
Quint. 3, 5, 6; Ov. Tr. 1, 5, 18:Archimedis ignoratum a Syracusanis indagavi sepulcrum,
Cic. Tusc. 5, 23, 64:Cn. Octavii eloquentia, quae fuerat ante consulatum ignorata,
id. Brut. 47, 176:aut ignoratae premit artis crimine turpi,
Hor. A. P. 262.— Hence, to be changed, disguised: pallam illam ad phrygionem ut referas, ut reconcinnetur.... Men. Hercle;eādem ea ignorabitur, ne uxor cognoscat te habere,
Plaut. Men. 2, 3, 74:non esse eam dices faxo: ita ignorabitur,
id. ib. 3, 2, 3.—With acc. and inf.:(γ).quis ignorabat, Q. Pompeium fecisse foedus, eādem in causā esse Mancinum?
Cic. Rep. 3, 18;Quint. prooem. § 1: neque ignoro, toto illo tempore vix tantum effici, quantum, etc.,
id. 1, 1, 17; 2, 4, 38; 3, 6, 78; cf.:neque illud ignoro, in iisdem fere esse et ornatum,
id. 8, 6, 3.—With rel. or interrog.-clause:* (δ).cum id quam vere fiat ignores,
Cic. Lael. 26, 97:ignorante rege, uter eorum esset Orestes,
id. ib. 7, 24:ipsa vero sapientia, si se ignorabit, sapientia sit necne, etc.,
id. Ac. 2, 8, 24:non ignoro, quanti ejus nomen putetis,
id. N. D. 3, 31, 78:non ignorans, quanta ex dissensionibus incommoda oriri consuessent,
Caes. B. G. 7, 33, 1:quid optandum foret ignorasse,
Juv. 10, 103.—With de:(ε).ignorat etiam de filio,
Cic. Att. 8, 14, 3.—With quin:(ζ).quis ignorat quin, etc.,
Cic. Fl. 27, 64; Quint. 12, 7, 8; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 8. —Absol.:(η).an vero vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini,
Cic. Mil. 12, 33; Quint. 9, 4, 119:cur ego, si nequeo ignoroque, poëta salutor?
Hor. A. P. 87:ita nunc ignorans suo sibi servit patri,
Plaut. Capt. prol. 50.—With inf. (very rare):II.laetitiae causas ignorat dicere miles, Laetaturque tamen,
Claud. Nupt. Hon. 186. —To take no notice of, pay no attention to, ignore, disregard (rare):mille modis amor ignorandust,
Plaut. Trin. 2, 1, 30:quorum ego nec benevolentiam erga me ignorare, nec auctoritatem aspernare debeam,
Cic. Rosc. Am. 1, 4:haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni,
Juv. 6, 569.—Hence, ignōrans, antis, P. a., not knowing, unaware, ignorant of a thing (very rare):ille, eventus belli non ignorans,
Caes. B. G. 6, 42, 1.— Adv.: ignō-ranter, ignorantly:ignoranter vel simpliciter non faciunt, quod, etc.,
Cypr. Ep. 63. -
17 imprudens
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
18 imprudenter
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
19 inconscius
in-conscĭus, a, um, adj., unaware, unconscious (late Lat.), Cassiod. Var. 10, 4 (but in Liv. 21, 12, 4, the correct reading is insciis). -
20 inopinans
ĭn-ŏpīnans, antis, adj., not expecting, unaware (freq. in the historians;not in Cic.): inscios inopinantesque Menapios oppresserunt,
Caes. B. G. 4, 4:impeditos et inopinantes aggressus,
id. ib. 1, 12:imprudente atque inopinante Curione,
id. B. C. 2, 3:rex in potestatem inopinanti (ei) venerat,
Nep. Dat. 3, 4:suis inopinantibus,
Liv. 27, 48, 14.— Hence, adv.: ĭnŏpīnanter, unexpectedly, Suet. Tib. 60.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
unaware — unaware, unawares 1. The adjective unaware is used predicatively (i.e. after a verb) and is followed either by of or by a that clause: • She still seemed unaware of the peril that she was in M. Lide, 1991 • Quite unaware that he had a month s… … Modern English usage
unaware — [un΄ə wer′] adj. 1. not aware or conscious [unaware of danger] 2. Rare unwary adv. UNAWARES unawareness n … English World dictionary
Unaware — Un a*ware , a. Not aware; not noticing; giving no heed; thoughtless; inattentive. Swift. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Unaware — Un a*ware , adv. Unawares. [Poetic] Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
unaware — I adjective blinded, heedless, ignarus, ignorant, inattentive, incognizant, inexpectant, inscius, insensible, mindless, nescient, nescius, oblivious, off guard, surprised, unacquainted, unadvised, unapprised, unconscious, undiscerning,… … Law dictionary
unaware — see UNAWARES (Cf. unawares) … Etymology dictionary
unaware — [adj] ignorant blind, careless, caught napping*, daydreaming, deaf, deaf to*, doped*, forgetful, heedless, in a daze*, inattentive, incognizant, inconversant,insensible, mooning, negligent, nescient, not all there*, not cognizant, oblivious, out… … New thesaurus
unaware — ► ADJECTIVE ▪ having no knowledge of a situation or fact. DERIVATIVES unawareness noun … English terms dictionary
unaware */ — UK [ˌʌnəˈweə(r)] / US [ˌʌnəˈwer] adjective not realizing that something exists or is happening unaware of: Tom carried on reading, seemingly unaware of my presence. unaware that: Jo seemed unaware that there was anyone else in the room.… … English dictionary
unaware — adj. (cannot stand alone) 1) unaware of 2) unaware that + clause (they were unaware that the road had been closed) * * * [ˌʌnə weə] (cannot stand alone) unaware of unaware that + clause (they were unaware that the road had been closed) … Combinatory dictionary
unaware — un|a|ware [ ,ʌnə wer ] adjective * not realizing that something exists or is happening: unaware of: Tom carried on reading, seemingly unaware of my presence. unaware that: Jo seemed unaware that there was anyone else in the room. blissfully… … Usage of the words and phrases in modern English