-
21 zachow|ać
pf — zachow|ywać impf Ⅰ vt 1. (przetrzymać) to keep, to retain [list, kwit, akcje, zdjęcie]- proszę zachować bilet do kontroli please retain tickets for inspection2. (utrzymać) to keep, to retain [młodość, pamięć, urodę]- zachować niezależność to remain independent- zachować przytomność umysłu to keep a level head- właściwie przechowywane warzywa długo zachowują świeżość vegetables stored in the right conditions retain their freshness for a long time- cytuję list z zachowaniem oryginalnej pisowni I quote, retaining the original spelling3. (przechować) to preserve [zwyczaj, tradycję, wiarę]- zachować wspomnienie kogoś/czegoś to retain a memory of sb/sth4. (przyjąć określoną postawę) zachować ostrożność to exercise caution- zachować powagę to keep one’s countenence- zachować umiar w jedzeniu/piciu/zabawie to eat/drink/play in moderation- darczyńca pragnie zachować anonimowość the donor wants to remain anonymous- proszę o zachowanie ciszy please remain quiet5. (nie wyjawić) to keep [tajemnicę]- zachować dyskrecję to maintain secrecy- zachować milczenie w jakiejś sprawie to remain silent about sth- tę wiadomość lepiej zachowaj dla siebie you’d better keep this piece of information to yourself6. (podporządkować się) to observe [post, dietę]- zachować dyscyplinę to maintain a. keep discipline7. Komput. (zapamiętać) to save [dane, dokument] Ⅱ zachować się — zachowywać się 1. (przetrwać w niezmienionej postaci) [dzieło, pamiątka] to be preserved, to survive- niewiele historycznych budynków zachowało się w naszym mieście not many historical buildings have survived in our town2. (przetrwać w pamięci) [legenda, obyczaj] to survive 3. (postąpić) to behave- zachowywać się spokojnie/swobodnie/skandalicznie to behave calmly/without restraint/scandalously- zachowywać się jak dziecko/idiota/cham to behave a. act like a child/an idiot/a boor- zachowywać się po dziecinnemu/chamsku to behave a. act childishly/boorishly- zachowywać się z godnością to behave with dignity- zachować się bez zarzutu to behave irreproachably- zachować się jak przystało na bohatera/mężczyznę to behave as befits a hero/man- zachować się jak trzeba to rise to the occasion- on nie umie zachować się w towarzystwie he doesn’t know how to behave in companyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachow|ać
-
22 miara mia·ra
-
23 powściągliwość
powściągliwość [pɔfɕʨ̑ɔŋglivɔɕʨ̑] f\powściągliwość w czymś Zurückhaltung in etw +dat -
24 Maß
Maß [ma:s] <-es, -e> nt1.1) (\Maßeinheit) miara f2) (Band\Maß) miara f [krawiecka], centymetr mnach \Maß na miaręein hohes \Maß an Vertrauen duże zaufanie ntin zunehmendem \Maße w coraz większym stopniuin dem \Maß[e], wie... w miarę jak...5) \Maß halten zachowywać [ perf zachować] umiarin \Maßen z umiaremein \Maß Bier kufel piwa ( 1 litr) -
25 mäßigen
-
26 Mäßigung
umiar m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
umiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. umiararze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie miary w czymś; powściągliwość, umiarkowanie, wstrzemięźliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiar w jedzeniu i piciu. Używać przyjemności bez umiaru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umiar — m IV, D. u, Ms. umiararze, blm «brak przesady; powściągliwość, umiarkowanie» Nie mieć umiaru w dowcipach, żartach. Pić bez umiaru. Bawić się z umiarem … Słownik języka polskiego
opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… … Słownik frazeologiczny
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś … Słownik języka polskiego
pomiarkowanie — n I 1. rzecz. od pomiarkować. 2. przestarz. «umiejętność utrzymania czegoś we właściwych granicach, nienadużywanie czegoś; powściągliwość, umiar» Pomiarkowanie w jedzeniu i piciu. 3. daw. «rozeznanie, ocena, zdanie» Sprawa, na moje pomiarkowanie … Słownik języka polskiego
powściągliwość — ż V, DCMs. powściągliwośćści, blm «bycie powściągliwym, panowanie nad sobą; umiar, opanowanie» Powściągliwość w zachowaniu, w wypowiadaniu swoich sądów, zdań. Zachowywać się względem kogoś z powściągliwością … Słownik języka polskiego
skromność — ż V, DCMs. skromnośćści, blm 1. «powściągliwość, nieśmiałość w stosunku do osób odmiennej płci wyrażające się w zachowaniu, stroju itp.; brak zalotności, kokieterii» Skromność w zachowaniu. 2. «niewygórowane mniemanie o sobie, brak… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
umiarkowanie — I n I, blm → umiar Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu. II «w sposób umiarkowany, w miarę, nie za dużo; z umiarem, powściągliwie, miernie» Gleba umiarkowanie wilgotna. Opalać się umiarkowanie … Słownik języka polskiego