uiścić

См. также в других словарях:

• uiścić — dk VIa, uiszczę, uiścićcisz, uiść, uiścićcił, uiszczony uiszczać ndk I, uiścićam, uiścićasz, uiścićają, uiścićaj, uiścićał, uiścićany, książk. «uregulować, zapłacić należność za coś» Uiścić obowiązującą opłatę. Uiścić czynsz, rachunek za coś.… …   Słownik języka polskiego

• uiszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uiszczaćam, uiszczaća, uiszczaćają, uiszczaćany {{/stl 8}}– uiścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uiszczę, uiszczaćci, uiść, uiszczony {{/stl 8}}{{stl 7}} płacić należność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uiścić dług.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… …   Słownik języka polskiego

• należność — ż V, DCMs. należnośćści; lm MD. należnośćści «kwota, suma, którą należy komuś wypłacić» Należność za pracę, za usługę. Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność. Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie. Należność wynosi 200 zł …   Słownik języka polskiego

• ofrankować — dk IV, ofrankowaćkuję, ofrankowaćkujesz, ofrankowaćkuj, ofrankowaćował, ofrankowaćowany ofrankowywać ndk VIIIa, ofrankowaćowuję, ofrankowaćowujesz, ofrankowaćowuj, ofrankowaćywał, ofrankowaćywany, przestarz. «uiścić opłatę za przesyłkę listową… …   Słownik języka polskiego

• opłacić — dk VIa, opłacićcę, opłacićcisz, opłać, opłacićcił, opłacićcony opłacać ndk I, opłacićam, opłacićasz, opłacićają, opłacićaj, opłacićał, opłacićany «zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi» Opłacić abonament radiowy, czynsz,… …   Słownik języka polskiego

• uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany …   Słownik języka polskiego

• wnieść — dk XI, wniosę, wniesiesz, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony, wniósłszy wnosić ndk VIa, wnoszę, wnieśćsisz, wnoś, wnieśćsił, wnoszony 1. «niosąc umieścić kogoś lub coś we wnętrzu, w środku lub na wierzchu czegoś» Wnieść chorego do karetki …   Słownik języka polskiego

• wpisowy — przym. od wpis a) w zn. 1: Opłaty wpisowe. b) w zn. 2: Księga wpisowa. wpisowe w użyciu rzecz. «opłata wnoszona przy zapisywaniu się do jakiegoś stowarzyszenia, do jakiejś organizacji, na kursy itp., dawniej też do szkoły; wpis» Wnieść, uiścić… …   Słownik języka polskiego

• wpłacić — dk VIa, wpłacićcę, wpłacićcisz, wpłać, wpłacićcił, wpłacićcony wpłacać ndk I, wpłacićam, wpłacićasz, wpłacićają, wpłacićaj, wpłacićał, wpłacićany «uiścić jakąś należność, wnieść wpłatę» Wpłacać należność do kasy. Wpłacić pieniądze na książeczkę… …   Słownik języka polskiego

• wyrównać — dk I, wyrównaćam, wyrównaćasz, wyrównaćają, wyrównaćaj, wyrównaćał, wyrównaćany wyrównywać ndk VIIIa, wyrównaćnuję, wyrównaćnujesz, wyrównaćnuj, wyrównaćywał, wyrównaćywany 1. «usunąć nierówności, uczynić równym, gładkim, prostym; wygładzić,… …   Słownik języka polskiego