-
1 ubrać
глаг.• носить• одевать• одеть• покрывать* * *одетьposprzątać убрать (навести порядок)zabrać убрать (забрать)* * *ubra|ćubiorę, ubierze, \ubraćny сов. 1. одеть;2. (przystroić) убрать, украсить; ● \ubrać kogoś w coś ирон. удружить кому-л. чём-л.* * *ubiorę, ubierze, ubrany сов.1) оде́ть2) ( przystroić) убра́ть, укра́сить• -
2 ubrać się
одетьсяposprzątać разг. убраться (навести порядок)pot. zabrać się, wynieść się разг. убраться (уйти)* * *сов.1) оде́тьсяnie mam w co się ubrać się — мне не́чего наде́ть
2) разг., ирон. наде́лать себе́ хлопо́т -
3 ubrać\ się
сов. 1. одеться;nie mam w co się \ubrać\ się мне нечего надеть;
2. разг. ирон. наделать себе хлопот -
4 ubrać kogoś w coś
ирон. удружи́ть кому́-л. че́м-л. -
5 ubrać się na niebiesko
оде́ться в си́нее (голубо́е) -
6 убрать
-
7 убраться
-
8 balowy
прил.• бальный* * *balow|y\balowyi бальный;ubrać się po \balowyemu одеться как на бал
* * *ба́льныйubrać się po balowemu — оде́ться как на бал
-
9 ciepło
сущ.• азарт• горячность• жар• жара• зной• пыл• течка* * *ciepł|o%1 ☼ 1. тепло;pięć stopni \ciepłoа пять градусов тепла;
2. физ. теплота ž;\ciepło właściwe удельная теплота
\ciepło przyjąć тепло встретить (принять); ● trzymaj się \ciepło! разг. держись!; ни пуха ни пера!\ciepło się ubrać тепло одеться;
* * *I с1) тепло́pięć stopni ciepła — пять гра́дусов тепла́
2) физ. теплота́ żII cieplejciepło właściwe — уде́льная теплота́
тепло́ciepło się ubrać — тепло́ оде́ться
ciepło przyjąć — тепло́ встре́тить (приня́ть)
-
10 ciężko
нареч.• сильно* * *cięż|ko\ciężkoej тяжело;\ciężko chory тяжелобольной; \ciężko strawny неудобоваримый; \ciężko ubrać (слишком) тепло одеть;
\ciężko idzie тяжело даётся (что-л. кому-л.);\ciężko myślący тугодум
* * *тяжело́ciężko chory — тяжелобольно́й
ciężko strawny — неудобовари́мый
ciężko ubrać — (сли́шком) тепло́ оде́ть
ciężko idzie — тяжело́ даётся (что-л. кому-л.)
ciężko myślący — тугоду́м
-
11 odziać
глаг.• надеть• одевать• одеть* * *odzia|ć\odziaćny сов. уст. одеть, нарядить;nędznie \odziaćny бедно одетый
+ ubrać, przyodziać, okryć* * *odziany сов. уст.оде́ть, наряди́тьnędznie odziany — бе́дно оде́тый
Syn: -
12 ogarnąć
глаг.• обнять• обуять* * *ogarn|ąć\ogarnąćięty сов. 1. охватить;\ogarnąć ramionami обнять, заключить в объятия; \ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem охватить взглядом, взором; pożar \ogarnąćął budynek огонь охватил здание;
2. понять, уяснить себе;\ogarnąć myślą постичь умом; \ogarnąć całą grozę sytuacji понять весь ужас положения;
3. kogo охватить, обуять кого, овладеть кем;\ogarnąćął go lęk его охватил страх; \ogarnąćęła go radość его охватила (обуяла) радость;
4. охватить, окружить;\ogarnąćęły ich ciemności их охватила темнота;
5. разг. прибрать, привести в порядок, навести порядок;\ogarnąć pokój прибрать комнату (в комнате);
6. разг. одеть, приодеть+1. objąć 2. zrozumieć, pojąć 3. owładnąć kim 4. otoczyć 5. uprzątnąć 6. odziać, ubrać
* * *ogarnięty сов.1) охвати́тьogarnąć ramionami — обня́ть, заключи́ть в объя́тия
ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem — охвати́ть взгля́дом, взо́ром
pożar ogarnął budynek — ого́нь охвати́л зда́ние
2) поня́ть, уясни́ть себе́ogarnąć myślą — пости́чь умо́м
ogarnąć całą grozę sytuacji — поня́ть весь у́жас положе́ния
ogarnął go lęk — его́ охвати́л страх
ogarnęła go radość — его́ охвати́ла (обуя́ла) ра́дость
4) охвати́ть, окружи́тьogarnęły ich ciemności — их охвати́ла темнота́
5) разг. прибра́ть, привести́ в поря́док, навести́ поря́докogarnąć pokój — прибра́ть ко́мнату (в ко́мнате)
6) разг. оде́ть, приоде́тьSyn: -
13 ubierać
-
14 niebiesko
-
15 odziać się
-
16 wystroić
глаг.• нарядить• наряжать• принарядить• прихорашивать• разодеть* * *1) (ubrać) нарядить, разодеть2) wystroić (ozdobić) украсить, разукраситьustawić, sformować (np. szereg) выстроить (поставить в строй)wybudować выстроить (соорудить)* * *wystr|oić\wystroićoję, \wystroićój, \wystroićojony сов. нарядить, разодеть* * *wystroję, wystrój, wystrojony сов.наряди́ть, разоде́ть -
17 niebiesko:
w pokoju było \niebiesko: od dymu в комнате стоял синий дым; ubrać się na \niebiesko: одеться в синее (голубое)pomalować (ufarbować) na \niebiesko: окрасить в голубой цвет;
-
18 odziać\ się
сов. уст. одеться, нарядиться+ubrać się, przyodziać się, okryć się
-
19 vorteilhaft
vorteilhaft korzystny;sich vorteilhaft kleiden umieć się ubrać
См. также в других словарях:
ubrać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubraćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zlecić komuś do zrobienia coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny
ubrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podjąć się wykonania czegoś, co po rozpoczęciu realizacji okazało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubrać — oszukać … Słownik gwary warszawskiej
ubierać – ubrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w słowa {{/stl 13}}{{stl 7}} formułować, tworzyć wypowiedź na podstawie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać w słowa swoje myśli. Zgrabnie ubrać coś w słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać się – ubrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać swe ciało; wkładać coś na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umył i ubrał się. Ubierać się powoli. Ubierał się ciepło. Ubrał się w piżamę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać — → ubrać … Słownik języka polskiego
ubierać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
