-
1 wybudować
глаг.• выстроить• отстроить• построить• соорудить• сооружать• строить* * *wybudowa|ć\wybudowaćny сов. выстроить, построить+* * *wybudowany сов.вы́строить, постро́итьSyn: -
2 wybudować system
построить системуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wybudować system
-
3 wybudować szpital
построить больницуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wybudować szpital
-
4 nabudować
глаг.• настроить* * *nabudowa|ć\nabudowaćny сов. настроить (домов etc.)+wybudować, pobudować
* * *nabudowany сов.настро́ить (домов и т. п.)Syn: -
5 pobudować
глаг.• настроить* * *pobudowa|ć\pobudowaćny сов. построить, настроить+wybudować, nabudować, zbudować
* * *pobudowany сов.постро́ить, настро́итьSyn: -
6 wymurować
глаг.• выстроить* * *wymurowa|ć\wymurowaćny сов. 1. выложить камнем (кирпичом); произвести футеровку;2. (wybudować) построить (выстроить) из камня (кирпича)* * *wymurowany сов.1) вы́ложить ка́мнем (кирпичо́м); произвести́ футеро́вку2) ( wybudować) постро́ить (вы́строить) из ка́мня (кирпича́) -
7 zbudować
глаг.• возводить• воздвигать• выстроить• конструировать• отстроить• построить• поучать• сконструировать• соорудить• сооружать• строить* * *zbudowa|ć\zbudowaćny сов. 1. построить;2. kogo-co книжн. благотворно повлиять на кого-что, облагородить кого-что; \zbudować kogoś swym przykładem послужить кому-л. поучительным (хорошим) примером+1. wybudować
* * *zbudowany сов.1) постро́итьzbudować kogoś swym przykładem — послужи́ть кому́-л. поучи́тельным (хоро́шим) приме́ром
Syn:wybudować 1) -
8 wystroić
глаг.• нарядить• наряжать• принарядить• прихорашивать• разодеть* * *1) (ubrać) нарядить, разодеть2) wystroić (ozdobić) украсить, разукраситьustawić, sformować (np. szereg) выстроить (поставить в строй)wybudować выстроить (соорудить)* * *wystr|oić\wystroićoję, \wystroićój, \wystroićojony сов. нарядить, разодеть* * *wystroję, wystrój, wystrojony сов.наряди́ть, разоде́ть -
9 Boden
Boden m ( Bodens; Böden) ( Erde) ziemia; AGR a gleba, grunt; ( Meeres-, Gefäßboden) dno; ( Dachboden) strych; ( Fußboden) podłoga; fig grunt;jemanden zu Boden schlagen powalić pf na ziemię;zu Boden gehen Boxer zostać pf znokautowanym;fig den Boden unter den Füßen verlieren <s>tracić grunt pod nogami;an Boden gewinnen zyskiwać na znaczeniu;an Boden verlieren tracić na znaczeniu;aus dem Boden stampfen ( bauen) wybudować pf w zawrotnym tępie;aus dem Boden schießen rosnąć jak grzyby po deszczu -
10 erbauen
nicht erbaut sein (von) nie być zbudowanym (I);
См. также в других словарях:
wybudować — dk IV, wybudowaćduję, wybudowaćdujesz, wybudowaćduj, wybudowaćował, wybudowaćowany «wznieść jakiś obiekt, budowlę; zbudować, pobudować» Wybudować dom, garaż, szkołę. Wybudować miasto, port. Wybudować nowe osiedla, dzielnice … Słownik języka polskiego
wybudować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. budować (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
budować się I– wybudować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} budować dla siebie dom mieszkalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budować się przez kilka lat. Budować się bez zezwolenia. Wybudować się na działce pod lasem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
domek — m III, D. domekmku, N. domekmkiem; lm M. domekmki zdr. od dom (zwykle w zn. 1) Domek drewniany, murowany, parterowy, jednopiętrowy. Domek jednorodzinny. Domek z ogródkiem, z garażem. Wybudować, postawić domek. ∆ Fiński domek «drewniany parterowy… … Słownik języka polskiego
grobla — ż I, DCMs. groblali, lm D. groblali a. groblabel 1. «wał ziemny usypany w celu spiętrzenia wody w rzece, rozdzielenia wód stojących (np. stawów) lub zabezpieczenia przed wylaniem» Długa, wąska, wysoka grobla. Usypać wybudować groblę. Rzeka… … Słownik języka polskiego
nabudować — dk IV, nabudowaćduję, nabudowaćdujesz, nabudowaćduj, nabudowaćował, nabudowaćowany «wybudować dużo czegoś» Nabudowano w okolicy wiele szklarni. nabudować się «zbudować wiele czegoś; zmęczyć się budowaniem» Nabudował się tych fabryk, zasłużył na… … Słownik języka polskiego
nadbudować — dk IV, nadbudowaćduję, nadbudowaćdujesz, nadbudowaćduj, nadbudowaćował, nadbudowaćowany nadbudowywać ndk VIIIa, nadbudowaćowuję, nadbudowaćowujesz, nadbudowaćowuj, nadbudowaćywał, nadbudowaćywany «wybudować nową część nad jakąś wykończoną budowlą … Słownik języka polskiego
operetka — ż III, CMs. operetkatce; lm D. operetkatek 1. «sceniczny utwór muzyczny o charakterze rozrywkowym, w którym fragmenty śpiewane i instrumentalne przeplatane są scenami mówionymi i układami tanecznymi» Lekka, wesoła operetka. Grać, wystawiać… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
prowizorka — ż III, CMs. prowizorkarce; lm D. prowizorkarek pot. «budynek, urządzenie itp. wykonane prowizorycznie, postawione na krótki okres; stan tymczasowości, prowizoryczność» Zlikwidować prowizorkę i wybudować coś solidnego … Słownik języka polskiego
upust — m IV, D. u, Ms. upustuście; lm M. y 1. «odprowadzenie nadmiaru cieczy, pary lub gazu ze zbiornika albo z jakiegoś urządzenia» Dzięki szybkiemu upustowi ciśnienie pary spadło. Upust wody ze zbiornika retencyjnego. ∆ med. Upust krwi «zabieg… … Słownik języka polskiego