-
1 odziać
глаг.• надеть• одевать• одеть* * *odzia|ć\odziaćny сов. уст. одеть, нарядить;nędznie \odziaćny бедно одетый
+ ubrać, przyodziać, okryć* * *odziany сов. уст.оде́ть, наряди́тьnędznie odziany — бе́дно оде́тый
Syn: -
2 odziać się
-
3 odziać\ się
сов. уст. одеться, нарядиться+ubrać się, przyodziać się, okryć się
-
4 oblec
obl|ec\oblec w szaty нарядить%1, \oblecekę/\oblecokę, \oblececze, \oblecekł/\oblecókł, \oblecekła/ \oblecokła, \oblececzony сов. книжн. облечь, одеть;
+ odziać\oblec miasto осадить город;
2. kogo-co обступить кого-что, столпиться вокруг кого-чего;dzieci \oblecegły nauczyciela дети обступили учителя; kupujący \oblecegli stoisko z książkami покупатели столпились у стенда с книгами
+ obiegnąć* * *I oblekę / oblokę, oblecze, oblekł / oblókł, oblekła / oblokła, obleczony сов. книжн.обле́чь, оде́тьoblec w szaty — наряди́ть
Syn:II oblegnę, oblegnie, oblężony сов.1) осади́тьoblec miasto — осади́ть го́род
dzieci obległy nauczyciela — де́ти обступи́ли учи́теля
kupujący oblegli stoisko z książkami — покупа́тели столпи́лись у сте́нда с кни́гами
Syn: -
5 ogarnąć
глаг.• обнять• обуять* * *ogarn|ąć\ogarnąćięty сов. 1. охватить;\ogarnąć ramionami обнять, заключить в объятия; \ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem охватить взглядом, взором; pożar \ogarnąćął budynek огонь охватил здание;
2. понять, уяснить себе;\ogarnąć myślą постичь умом; \ogarnąć całą grozę sytuacji понять весь ужас положения;
3. kogo охватить, обуять кого, овладеть кем;\ogarnąćął go lęk его охватил страх; \ogarnąćęła go radość его охватила (обуяла) радость;
4. охватить, окружить;\ogarnąćęły ich ciemności их охватила темнота;
5. разг. прибрать, привести в порядок, навести порядок;\ogarnąć pokój прибрать комнату (в комнате);
6. разг. одеть, приодеть+1. objąć 2. zrozumieć, pojąć 3. owładnąć kim 4. otoczyć 5. uprzątnąć 6. odziać, ubrać
* * *ogarnięty сов.1) охвати́тьogarnąć ramionami — обня́ть, заключи́ть в объя́тия
ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem — охвати́ть взгля́дом, взо́ром
pożar ogarnął budynek — ого́нь охвати́л зда́ние
2) поня́ть, уясни́ть себе́ogarnąć myślą — пости́чь умо́м
ogarnąć całą grozę sytuacji — поня́ть весь у́жас положе́ния
ogarnął go lęk — его́ охвати́л страх
ogarnęła go radość — его́ охвати́ла (обуя́ла) ра́дость
4) охвати́ть, окружи́тьogarnęły ich ciemności — их охвати́ла темнота́
5) разг. прибра́ть, привести́ в поря́док, навести́ поря́докogarnąć pokój — прибра́ть ко́мнату (в ко́мнате)
6) разг. оде́ть, приоде́тьSyn:
См. также в других словарях:
odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… … Słownik języka polskiego
odziać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odziewać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odziewać się – odziać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odziewać samego siebie; ubierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odział się niedbale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odziewać — → odziać … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
odziewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odziewaćam, odziewaća, odziewaćają, odziewaćany {{/stl 8}}– odziać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, odzieję, odzieje, odział, odziali || reg. odzieli, odziany, rzad.{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co ubierać: Odział go … Langenscheidt Polski wyjaśnień
