ubliżać

См. также в других словарях:

• ubliżać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubliżaćam ubliżaća, ubliżaćają {{/stl 8}}– ubliżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ubliżaćżę, ubliżaćży {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowywać się, wypowiadać w sposób dla kogoś obraźliwy; obrażać kogoś : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ubliżać — ndk I, ubliżaćam, ubliżaćasz, ubliżaćają, ubliżaćaj, ubliżaćał ubliżyć dk VIb, ubliżaćżę, ubliżaćżysz, ubliż, ubliżaćżył 1. «odzywać się do kogoś, wypowiadać się o kimś albo zachowywać się w sposób obrażający kogoś; obrażać, znieważać, wymyślać,… …   Słownik języka polskiego

• ubliżyć — → ubliżać …   Słownik języka polskiego

• błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś …   Słownik frazeologiczny

• ciskać — Ciskać, miotać (na kogoś) bluźnierstwa, klątwy, przekleństwa, obelgi itp.; ciskać, miotać bluźnierstwami, przekleństwami, obelgami itp. «przeklinać, wyklinać, wyzywać kogoś, ubliżać, złorzeczyć komuś»: Lokalni urzędnicy zgrzytają zębami i miotają …   Słownik frazeologiczny

• liczyć się — 1. Liczyć się, przestarz. rachować się z (każdym) groszem, pieniędzmi «żyć oszczędnie, nie wydawać pieniędzy niepotrzebnie»: Z drugiej strony jednak pracodawcy, nawet państwowi, liczą się już z każdym groszem. Likwidują zakładowe służby bhp i… …   Słownik frazeologiczny

• ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… …   Słownik języka polskiego

• czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; …   Słownik języka polskiego

• przezywać — ndk I, przezywaćam, przezywaćasz, przezywaćają, przezywaćaj, przezywaćał, przezywaćany 1. forma ndk czas. przezwać (p.) 2. pot. «ubliżać, wymyślać komuś nadając złośliwe, ośmieszające przezwiska; obrzucać dosadnymi epitetami» Przezywać kogoś… …   Słownik języka polskiego