-
1 ubiec
* * *pf.1. (= uprzedzić) forestall; chciałabym go w tym ubiec I'd like to beat him to it.2. lit. ( o czasie) (= minąć) go by.3. tylko pf. (= przebiec jakiś dystans) run, cover.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubiec
-
2 ubiec
ubie|c\ubiecgnie, \ubiecgł, \ubiecgnięty сов. 1. пробежать;2. опередить, предупредить;\ubiec konkurenta опередить соперника;
+* * *ubiegnie, ubiegł, ubiegnięty сов.1) пробежа́ть2) опереди́ть, предупреди́тьubiec konkurenta — опереди́ть сопе́рника
Syn: -
3 ubiec
ubiec [ubjɛʦ̑], <-gnie; imp -gnij; pret -gł> ubiegać [ubjɛgaʨ̑], ubiegnąć [ubjɛgnɔɲʨ̑] <-gnie; imp -gnij; pret -gł>\ubiec kogoś jdm zuvorkommen1) ( starać się)ubiegać się o coś sich +akk um etw bewerben [ lub bemühen]ubiegać się o czyjeś względy sich +akk um jds Wohlwollen bemühen2) ( kandydować)ubiegać się o prezydenturę sich +akk um das Amt des Präsidenten bewerben -
4 ubiec
1. випередити;2. минути;3. відбігти, утекти;4. пробігти -
5 ubiegać
глаг.• выпрашивать• запрашивать• просить• спрашивать• требовать• упрашивать• ходатайствовать* * *1) (o czasie) проходить, истекать2) ubiegać (wyprzedzać) опережать3) pot. ubiegać (przebiec) пробегатьuciekać убегать* * *несов. 1. пробегать;2. опережать, предупреждать; 3. проходить, истекать (о времени); ср. ubiec* * *несов.1) пробега́ть2) опережа́ть, предупрежда́ть -
6 uprzedzić
глаг.• предвосхитить• предупредить• упредить* * *uprzedz|ić\uprzedzićę, \uprzedzićony сов. 1. предупредить;\uprzedzić kogoś о czymś предупредить кого-л. о чём-л.; \uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) предупредить чью-л. просьбу (чьё-л. желание); 2. kogo do kogo-czego восстановить, (враждебно) настроить кого против кого-чего; 3. опередить+2. zniechęcić, zrazić 3. ubiec
* * *uprzedzę, uprzedzony сов.1) предупреди́тьuprzedzić kogoś o czymś — предупреди́ть кого́-л. о чём-л.
uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) — предупреди́ть чью́-л. про́сьбу (чьё-л. жела́ние)
3) опереди́тьSyn: -
7 ubiegnąć
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubiegnąć
-
8 uprzedzać
impf ⇒ uprzedzić* * *(prośbę, zamiar) to anticipate; ( ostrzegać) to warnuprzedzać kogoś o czymś — to warn sb of lub about sth
uprzedzać kogoś do kogoś/czegoś — to prejudice sb against sb/sth
uprzedzić kogoś — ( ubiec) to beat sb to it
* * *ipf.1. (= wyprzedzać) anticipate; uprzedzać wypadki anticipate events; nie uprzedzajmy faktów let's not speculate about it before it happens; let's wait and see what happens.2. (= informować wcześniej) warn ( kogoś o czymś sb about l. of sth); advise ( kogoś o czymś sb of sth); z góry uprzedzam, że nie mogę pomóc I am telling you in advance that I won't be able to help.3. (= usposabiać nieprzychylnie) prejudice ( kogoś do czegoś sb against sth).ipf.get prejudiced (do kogoś l. czegoś against sb l. sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprzedzać
-
9 пробежать
przebiec, ubiec, zbiec -
10 forestall
[fɔː'stɔːl]vt -
11 ubiegać
impf ⇒ ubiec2* * *1. (-am, -asz); perf; ubiec lub ubiegnąć; vt 2. vi(mijać: o czasie, latach) to go by, to elapseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubiegać
-
12 uprze|dzić
pf — uprze|dzać impf Ⅰ vt 1. (ubiec, wyprzedzić) to forestall [działanie, atak, krytykę]- uprzedzić cios przeciwnika to block one’s opponent’s blow- uprzedzać czyjeś prośby/zamiary/kaprysy to anticipate sb’s requests/intentions/whims- uprzedzać fakty to get ahead of one’s story a. of oneself2. (zapowiadać z góry) to (fore)warn- radio uprzedziło słuchaczy o zbliżaniu się huraganu there were warnings on the radio about the approaching hurricane- jak będziesz wyjeżdżał, to mnie uprzedź let me know before you go away3. (zniechęcić) to prejudice (do kogoś/czegoś against sth)- to mnie do niego uprzedziło this put me off himⅡ uprzedzić się — uprzedzać się książk. to become prejudiced (do kogoś/czegoś against sb/sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprze|dzić
-
13 ubiegać
ubiegł dwadzieścia metrów i zatrzymał sie er ist (kaum) zwanzig Meter gelaufen und blieb stehen -
14 uprzedzać
uprzedzać (-am) < uprzedzić> (-dzę) (o L) (vor)warnen (vor D), im Voraus informieren (über A); (A) vorgreifen (D);uprzedzać k-o (ubiec) jemandem zuvorkommen;uprzedzać pytanie eine Frage vorwegnehmen;uprzedzać wypadki den Ereignissen vorgreifen;uprzedzać czyjąś dezyzję jemandem bei seiner Entscheidung vorgreifen;uprzedzał wszystkie jej życzenia er hat ihr jeden Wunsch von den Augen abgelesen;uprzedzać się (do G) voreingenommen sein, Vorurteile haben (gegen A) -
15 uprzedzić
uprzedzać (-am) < uprzedzić> (-dzę) (o L) (vor)warnen (vor D), im Voraus informieren (über A); (A) vorgreifen (D);uprzedzać k-o (ubiec) jemandem zuvorkommen;uprzedzać pytanie eine Frage vorwegnehmen;uprzedzać wypadki den Ereignissen vorgreifen;uprzedzać czyjąś dezyzję jemandem bei seiner Entscheidung vorgreifen;uprzedzał wszystkie jej życzenia er hat ihr jeden Wunsch von den Augen abgelesen;uprzedzać się (do G) voreingenommen sein, Vorurteile haben (gegen A)
См. также в других словарях:
ubiec — a. ubiegnąć dk Vc, ubiegnę, ubiegniesz, ubiegnij, ubiegł, ubiegłszy ubiegać ndk I, ubiecam, ubiecasz, ubiecają, ubiecaj, ubiecał 1. tylko dk «biegiem przebyć jakąś drogę; przebiec» Ubiegł trzysta kroków. 2. częściej dk «przybiec, przyjść, zrobić… … Słownik języka polskiego
ubiegnąć — → ubiec … Słownik języka polskiego
Czarnów, Warsaw West County — For other places with the same name, see Czarnów (disambiguation). Czarnów Village … Wikipedia
Czarnów-Towarzystwo — Village Country Poland Voivodeship Masovian … Wikipedia
Marianów, Warsaw West County — For other places with the same name, see Marianów (disambiguation). Marianów Village Country Poland … Wikipedia
wyścig — Robić coś na wyścigi «robić coś bardzo szybko, jeden przez drugiego, starając się ubiec, wyprzedzić innych»: Nastały takie czasy, że dzieci nie potrafią jeszcze chodzić, a już rozpoczynają treningi. Tatuś lub mamusia biegną na wyścigi do sklepu… … Słownik frazeologiczny
podkupić — dk VIa, podkupićpię, podkupićpisz, podkupićkup, podkupićpił, podkupićpiony podkupywać ndk VIIIa, podkupićpuję, podkupićpujesz, podkupićpuj, podkupićywał, podkupićywany 1. pot. «kupić to, co chciał kupić ktoś inny; ubiec kogoś w kupnie czegoś,… … Słownik języka polskiego
upłynąć — dk Vb, upłynąćnie, upłynąćnął, upłynąćnęła upływać ndk I, upłynąćwa, upłynąćają, upłynąćał 1. «o czasie: minąć, przeminąć, zejść, ubiec» Godziny, lata upływają. Termin upłynął. Czas upływa. Wakacje upłynęły szybko. 2. daw. «wypłynąć, wyciec» dziś … Słownik języka polskiego
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
wyścig — m III, D. u, N. wyściggiem; lm M. i 1. «zawody w różnych dziedzinach sportu, podczas których każdy z zawodników stara się prześcignąć, wyprzedzić innych i przebyć określoną trasę w jak najkrótszym czasie» Wyścig kolarski, samochodowy, motocyklowy … Słownik języka polskiego
zdmuchnąć — dk Va, zdmuchnąćnę, zdmuchnąćniesz, zdmuchnąćnij, zdmuchnąćnął, zdmuchnąćnęła, zdmuchnąćnęli, zdmuchnąćnięty, zdmuchnąćnąwszy zdmuchiwać ndk VIIIb, zdmuchuję, zdmuchujesz, zdmuchuj, zdmuchnąćiwał, zdmuchnąćiwany 1. «dmuchnąwszy usunąć coś skądś;… … Słownik języka polskiego
