-
1 ostrzegać
impf ⇒ ostrzec* * *(-am, -asz)ostrzegać kogoś przed kimś/czymś — to warn lub caution sb against sb/sth
* * *ipf.warn, caution (kogoś przed czymś l. zrobieniem czegoś sb against (doing) sth); ( przed niebezpieczeństwem) alarm, alert, caution; ( z góry) forewarn ( przed czymś of l. about l. against sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostrzegać
-
2 ostrzegać
-
3 ostrzegać
глаг.• остерегать• предостерегать• предупредить• предупреждать• упредить* * *ostrzega|ć\ostrzegaćny несов. остерегать, предостерегать* * *ostrzegany несов.остерега́ть, предостерега́тьSyn: -
4 ostrzegać
1. admonester2. avertir3. précautionner4. prévenir -
5 ostrzegać
1 airdeallach 2 faichill -
6 ostrzegać
uyarmak -
7 ostrzegać
[остшегачь]v.ndkостерігати, перестерігати -
8 ostrzegać
остерігати, перестерігати, застерігати -
9 ostrzegać
1 babala'2 bahalà3 bait4 pagsabihan5 pangunahan6 pangusapan7 paunawà -
10 ostrzegać
atiyaç; ätiýaç; duydurmak; howsala; huşgar; hüşgär; synçy; trewoga -
11 ostrzegać
alerta -
12 ostrzegać
προειδοποιώ -
13 ostrzegać
احتياط ; ضامن ; هوشياري ; وثيقهواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > ostrzegać
-
14 ostrzegać ostrzeg·ać
-
15 précautionner
ostrzegać -
16 atiyaç
ostrzegać -
17 uyarmak
ostrzegać; przestrzec; upominać; uprzedzać -
18 averti
ostrzegać, przestrzegać -
19 ätiýaç
ostrzegać; uwaga -
20 duydurmak
ostrzegać; upominać; uprzedzać
См. также в других словарях:
ostrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ostrzegaćam, ostrzegaća, ostrzegaćają, ostrzegaćany {{/stl 8}}– ostrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, ostrzegę, ostrzeże, ostrzeż, ostrzegł, ostrzegli, ostrzeżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwracać komuś uwagę na grożące… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzegać — → ostrzec … Słownik języka polskiego
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
trwoga — podn. Bić (w dzwony, w bębny); dzwonić, uderzać, strzelać itp. na trwogę «ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności»: Uderza (...) na trwogę, gromi rządy, nie oszczędzając zresztą… … Słownik frazeologiczny
wielki — 1. Krzyczeć, wołać, mówić itp. wielkim głosem a) «krzyczeć, mówić bardzo głośno»: – Niech żyje król! – wołał wielkim głosem Bradley. – Hej, napełnijcie puchary! W. Żukrowski, Tablice. b) «usilnie domagać się czegoś, ostrzegać przed czymś»: Po… … Słownik frazeologiczny
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
ostrzec — dk XI, ostrzegę, ostrzeżesz, ostrzeż, ostrzegł, ostrzeżony, ostrzegłszy ostrzegać ndk I, ostrzecam, ostrzecasz, ostrzecają, ostrzecaj, ostrzecał, ostrzecany «zwrócić komuś uwagę na niebezpieczeństwo, zalecić komuś ostrożność, przestrzec przed… … Słownik języka polskiego
pilotować — ndk IV, pilotowaćtuję, pilotowaćtujesz, pilotowaćtuj, pilotowaćował, pilotowaćowany 1. «kierować statkiem powietrznym (samolotem, balonem, szybowcem itp.)» Pilotować helikopter, odrzutowiec, samolot myśliwski. Balony, sterowce pilotowane przez… … Słownik języka polskiego
trwoga — ż III, CMs. trwogaodze; lm D. trwóg «stan, uczucie niepokoju o to, co nastąpi, co grozi; lęk, obawa, przerażenie, strach» Śmiertelna, zabobonna trwoga. Okrzyk trwogi. Trwoga przed czymś nieznanym. Nie okazywać trwogi. Drżeć z trwogi. Coś budzi,… … Słownik języka polskiego
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego