Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

twigs

  • 21 cinnamus

    cinnamon; cinnamon (shrub/twigs); (applied to another aromatic oil)

    Latin-English dictionary > cinnamus

  • 22 craticius

    craticia, craticium ADJ
    made of wattle; (interlaced twigs/wickerwork, may be plastered with mud/clay)

    Latin-English dictionary > craticius

  • 23 cratitius

    cratitia, cratitium ADJ
    made of wattle; (interlaced twigs/wickerwork, may be plastered with mud/clay)

    Latin-English dictionary > cratitius

  • 24 gerra

    I
    war; retaliation, feud
    II
    wicker-work screen/hurdle; wattled twigs (pl.)

    gerrae -- trifles, nonsense!

    Latin-English dictionary > gerra

  • 25 harundo

    reed, cane, fishing rod, limed twigs for catching birds; arrow shaft; pipe

    Latin-English dictionary > harundo

  • 26 ramale

    brushwood (usu. pl.), twigs, sticks, shoots

    Latin-English dictionary > ramale

  • 27 arundinarius

    hărundĭnārĭus ( ar-), ii, m. [id. II. B.], a dealer in limed twigs, Inscr. Orell. 4199.

    Lewis & Short latin dictionary > arundinarius

  • 28 cinnamomum

    cinnămōmum, cinnămum, or cinnămon, i, n. (post-class. access. form cinnămus, i, m., Sol. 33, in the signif. of ll.), = kinnamômon or kinnamon [ ], cinnamon: Laurus cinnamomum, Linn.
    (α).
    Cinnamomum, Plin. 12, 19, 42, §§

    85 and 86. —As a term of endearment: tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 2, 8.—
    (β).
    Cinnamum, Plin. 12, 19, 42, § 86 sq.; Ov. M. 10, 308; Mart. 4, 13, 3; Stat. S. 4, 5, 32.—
    (γ).
    Cinnamon, Prop. 3 (4), 13, 8; Luc. 10, 166.—
    II.
    Meton. for twigs of cinnamon; plur.:

    cinnama,

    Ov. M. 15, 399; 10, 308; id. F. 3, 731; Stat. S. 2, 6, 88; Claud. Laud. Stil. 2, 420.

    Lewis & Short latin dictionary > cinnamomum

  • 29 cinnamon

    cinnămōmum, cinnămum, or cinnămon, i, n. (post-class. access. form cinnămus, i, m., Sol. 33, in the signif. of ll.), = kinnamômon or kinnamon [ ], cinnamon: Laurus cinnamomum, Linn.
    (α).
    Cinnamomum, Plin. 12, 19, 42, §§

    85 and 86. —As a term of endearment: tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 2, 8.—
    (β).
    Cinnamum, Plin. 12, 19, 42, § 86 sq.; Ov. M. 10, 308; Mart. 4, 13, 3; Stat. S. 4, 5, 32.—
    (γ).
    Cinnamon, Prop. 3 (4), 13, 8; Luc. 10, 166.—
    II.
    Meton. for twigs of cinnamon; plur.:

    cinnama,

    Ov. M. 15, 399; 10, 308; id. F. 3, 731; Stat. S. 2, 6, 88; Claud. Laud. Stil. 2, 420.

    Lewis & Short latin dictionary > cinnamon

  • 30 cinnamum

    cinnămōmum, cinnămum, or cinnămon, i, n. (post-class. access. form cinnămus, i, m., Sol. 33, in the signif. of ll.), = kinnamômon or kinnamon [ ], cinnamon: Laurus cinnamomum, Linn.
    (α).
    Cinnamomum, Plin. 12, 19, 42, §§

    85 and 86. —As a term of endearment: tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 2, 8.—
    (β).
    Cinnamum, Plin. 12, 19, 42, § 86 sq.; Ov. M. 10, 308; Mart. 4, 13, 3; Stat. S. 4, 5, 32.—
    (γ).
    Cinnamon, Prop. 3 (4), 13, 8; Luc. 10, 166.—
    II.
    Meton. for twigs of cinnamon; plur.:

    cinnama,

    Ov. M. 15, 399; 10, 308; id. F. 3, 731; Stat. S. 2, 6, 88; Claud. Laud. Stil. 2, 420.

    Lewis & Short latin dictionary > cinnamum

  • 31 cinnamus

    cinnămōmum, cinnămum, or cinnămon, i, n. (post-class. access. form cinnămus, i, m., Sol. 33, in the signif. of ll.), = kinnamômon or kinnamon [ ], cinnamon: Laurus cinnamomum, Linn.
    (α).
    Cinnamomum, Plin. 12, 19, 42, §§

    85 and 86. —As a term of endearment: tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 2, 8.—
    (β).
    Cinnamum, Plin. 12, 19, 42, § 86 sq.; Ov. M. 10, 308; Mart. 4, 13, 3; Stat. S. 4, 5, 32.—
    (γ).
    Cinnamon, Prop. 3 (4), 13, 8; Luc. 10, 166.—
    II.
    Meton. for twigs of cinnamon; plur.:

    cinnama,

    Ov. M. 15, 399; 10, 308; id. F. 3, 731; Stat. S. 2, 6, 88; Claud. Laud. Stil. 2, 420.

    Lewis & Short latin dictionary > cinnamus

  • 32 cista

    I.
    In gen., Plin. 15, 17, 18, § 60; 16, 40, 77, § 209; Cic. Verr. 2, 3, 85, § 197; * Hor. Ep. 1, 17, 54; Ov. M. 2, 554; Col. 12, 54, 2; Poët. ap. Quint. 8, 3, 19; Juv. 3, 206; 6, 44; Dig. 16, 3, 1.—
    II.
    Esp.
    1.
    In mystical religious festivals, a box for holding the sacred utensils, Cat. 64, 259; Ov. A. A. 2, 609; Tib. 1, 7, 48; Val. Fl. 2, 267; App. M. 6, p. 174; 11, p. 262.—
    2.
    A box for depositing the votes in assemblies of the people, Plin. 33, 2, 7, § 31; Sisenn. ap. Non. p. 91, 24; Auct. Her. 1, 12, 21; Ascon. ap. Cic. Div. in Caecil. 7, 24; cf. Dict. of Antiq.

    Lewis & Short latin dictionary > cista

  • 33 fascis

    fascis, is, m. [cf. phakelos, fascia, but v fido], a bundle of wood, twigs, straw, reeds, etc.
    I.
    A fagot, fascine; a packet, parcel.
    A.
    In gen. (rare):

    fasces stramentorum ac virgultorum,

    Hirt. B. G. 8, 15, 6:

    lignorum,

    Tac. A. 13, 35:

    magno comites in fasce libelli,

    Juv. 7, 107:

    tot crimina, tot reos uno velut fasce complecti,

    Plin. Ep. 3, 9, 9.— Trop., of a crowd of people, Vulg. Isa. 24, 22.—
    B.
    A burden, load:

    Romanus in armis Injusto sub fasce viam cum carpit,

    i. e. soldiers' baggage, Verg. G. 3, 347; cf. Quint. 11, 3, 26 Spald.:

    (apes) saepe ultro animam sub fasce dedēre,

    under the burden, Verg. G. 4, 204:

    ego hoc te fasce levabo,

    id. E. 9, 65:

    venales humero fasces portare,

    id. M. 80.—
    II.
    In partic., in plur. fasces, a bundle carried before the highest magistrates, and consisting of rods and an axe, with which [p. 727] criminals were scourged and beheaded.
    A.
    Prop.:

    lictores duo, duo viminei fasces virgarum,

    Plaut. Ep. 1, 1, 26:

    ut sibi (Tullo Hostilio) duodecim lictores cum fascibus anteire liceret, etc.,

    Cic. Rep. 2, 17:

    anteibant lictores cum fascibus duobus,

    id. Agr. 2, 34, 93:

    fasces praetoribus praeferuntur,

    id. Verr. 2, 5, 9, § 22:

    Publicola statim secures de fascibus demi jussit,

    id. Rep. 2, 31: tum demissi populo fasces, lowered (as a mark of respect) before the people, id. ib. 1, 40, 62; cf.:

    P. Valerius fasces primus demitti jussit,

    id. ib. 2, 31;

    for which: (P. Valerius) summissis fascibus in contionem escendit,

    Liv. 2, 7, 7; cf.

    under B.: paulo ante dimissi fasces,

    surrendered, Plin. Pan. 61, 7:

    praecedebant incompta signa, versi fasces, at the funeral of Germanicus,

    Tac. A. 3, 2 init.:

    neque in litteris, neque in fascibus insignia laureae praetulit,

    Caes. B. C. 3, 71, 3; cf.:

    visus C. Marius cum fascibus laureatis,

    Cic. Div. 1, 28, 59; so,

    laureati,

    id. Att. 8, 3, 5:

    imperatorii,

    Tac. A. 13, 9.—
    2.
    Meton., a high office, esp. the consulship ( poet.):

    qui petere a populo fasces saevasque secures Imbibit,

    Lucr. 3, 1009:

    illum non populi fasces, non purpura regum Flexit,

    Verg. G. 2, 495:

    ut si Detulerit fasces indigno, detrahet idem,

    Hor. Ep. 1, 16, 34; id. S. 1, 6, 97:

    et titulis et fascibus olim Major habebatur donandi gloria,

    Juv. 5, 110; Sil. 11, 152.—Of royalty:

    diadema Quirini Et fasces meruit,

    Juv. 8, 260.—
    * B.
    Trop., to give place, to acknowledge one's inferiority:

    cum tibi aetas nostra jam cederet fascesque summitteret,

    Cic. Brut. 6, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > fascis

  • 34 fiscella

    fiscella, ae, f. (also fiscellus, i, m., Col. 12, 38, 6, v. fiscellus), dim. [fiscina], a small basket for fruit, cheese-forms, etc., woven of slender twigs, rushes, etc. (syn.:

    fscina, qualus, canistrum, calathus, sporta, corbis),

    Tib. 2, 3, 15; Verg. E. 10, 71; Ov. F. 4, 743; Col. 12, 18, 2; Varr. R. R. 2, 2, 14.— As a muzzle for cattle, Cato, R. R. 54, 5; [p. 754] Plin. 18, 19, 49, § 177.—As a form for cheese: fiscella = forma, ubi casei exprimuntur, Gloss. Isid.

    Lewis & Short latin dictionary > fiscella

  • 35 fiscina

    fiscĭna, ae, f. [fiscus], a small basket for fruit, wine, etc., made of slender twigs, rushes, broom, etc. (for syn. v. fiscella), Plaut. Merc. 5, 4, 29:

    ficorum,

    Cic. Fl. 17, 41; Naev. ap. Serv. Verg. G. 1, 266; Verg. l. l.; Col. 12, 39, 3; 50, 10; Plin. 34, 8, 19, § 66 Sillig N. cr.; for leaves, browse, Ov. F. 4, 754; Plin. 18, 31, 74, § 233; a muzzle, id. 34, 8, 19, § 66 (in Mart. 1, 44, 7 read Sassina).

    Lewis & Short latin dictionary > fiscina

  • 36 fiscus

    fiscus, i, m., a basket or frail woven of slender twigs, rushes, etc. (like fiscina, fiscella, q. v.); used,
    I.
    For olives in the oilpress, Col. 12, 52, 22; 54, 2.—Far more freq.,
    II.
    For keeping money in, a money-basket, or, as we say, a money-bag, purse (cf. aerarium):

    fiscos complures cum pecunia Siciliensi a quodam senatore ad equitem Romanum esse translatos,

    Cic. Verr. 1, 8, 22:

    mulus ferebat fiscos cum pecunia,

    Phaedr. 2, 7, 2; Suet. Claud. 18.— Poet.:

    aerata multus in arca Fiscus,

    i. e. much money, Juv. 14, 259.—
    B.
    In partic.
    1.
    The public chest, state treasury, public revenues:

    quaternos HS, quos mihi senatus decrevit et ex aerario dedit, ego habebo et in cistam transferam de fisco,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 197:

    qui fiscum sustulit,

    id. ib. 79, §

    183: de fisco quid egerit Scipio, quaeram,

    id. Q. Fr. 3, 4, 5 Manut.; Eutr. 2, 16; Vulg. 1 Esdr. 7, 20. —
    2.
    In the times of the emperors, the imperial treasury, imperial revenues, emperor's privy purse (opp. aerarium, the public chest or treasury):

    quantum pecuniae in aerario et fiscis et vectigalibus residuis,

    Suet. Aug. 101; 40; id. Claud. 28; id. Ner. 32; Sen. Ben. 7, 6:

    fisci de imperatore rapti,

    Tac. A. 1, 37:

    bona in fiscum cogere,

    id. ib. 6, 2; Dig. 39, 4, 9 fin.:

    fortasse non eadem severitate fiscum quam aerarium cohibes,

    Plin. Pan. 36 et saep.:

    Judaicus,

    the tax paid by the Jews into the imperial treasury, Suet. Dom. 12:

    quidquid conspicuum pulchrumque est aequore toto res fisci est,

    Juv. 4, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > fiscus

  • 37 gerrae

    gerrae, ārum, f., = gerra, orig. wattled twigs; hence, transf., trifles, stuff, nonsense: gerrae crates vimineae. Athenienses cum Syracusas obsiderent et crebro gerras poscerent, irridentes Siculi gerras clamitabant. Unde factum est, ut gerrae pro nugis et contemptu dicantur, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 94; cf. id. s. v. cerrones, p. 40 Müll. N. cr.:

    tuae blanditiae mihi sunt, quod dici solet, Gerrae germanae atque edepol liroe liroe,

    Plaut. Poen. 1, 1, 9:

    maximae,

    id. Ep. 2, 2, 49; cf. Aus. ldyll. 11 praef.—As an interject.:

    gerrae! nae tu illud verbum actutum inveneris,

    Plaut. Trin. 3, 3, 31; id. As. 3, 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > gerrae

  • 38 harundinarius

    hărundĭnārĭus ( ar-), ii, m. [id. II. B.], a dealer in limed twigs, Inscr. Orell. 4199.

    Lewis & Short latin dictionary > harundinarius

  • 39 harundo

    hărundo (better than ărundo, Bramb. s. v.; Wagn. Orthog. Verg. p. 441; Rib. Prol. Verg. p. 422, though the latter is freq. in MSS. and edd.; v. infra), ĭnis, f. [etym. dub.; perh. from root ar-, to set in motion; Sanscr. aras, swift; aranjas, a wood, as that which grows; cf.: ulmus, ulva, alnus, Corss. Ausspr. 1, 530 sq.].
    I.
    Prop., the reed, cane (taller than canna; cf.

    also: culmus, calamus, stipula),

    Cato, R. R. 6, 3; Plin. 16, 36, 64, § 156 sqq.:

    intus medullam sabuci (habent)... inanitatem harundines,

    id. 13, 22, 42, § 122:

    longa parvae sub arundine cannae,

    Ov. M. 8, 337:

    fluvialis,

    Verg. G. 2, 414;

    used for covering or thatching huts and houses,

    Plin. 16, 36, 64, § 156; Vitr. 2, 1, 3;

    esp. in encampments: casae ex harundinibus textae,

    Liv. 35, 27, 3 Weissenb.:

    teneris harundinum radicibus contusis equos alere,

    Caes. B. C. 3, 58, 3.—Prov.:

    arundo vento agitata,

    Vulg. Matt. 11, 7; Luc. 7, 24:

    arundinem quassatam non confringet,

    ib. Matt. 12, 20. —
    II.
    Meton. of any thing made of reed or cane.
    A.
    A fishing-rod:

    hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu,

    Plaut. Rud. 2, 1, 5:

    haec laqueo volucres, hacc captat arundine pisces,

    Tib. 2, 6, 23 Müll.:

    hos aliquis tremula, dum captat arundine pisces, vidit,

    Ov. M. 8, 217 Merk.; 13, 293; 14, 651.—
    B.
    Limed twigs for catching birds:

    parati aucupes cum harundinibus fuerunt,

    Petr. 40, 6:

    volucres, quas textis harundinibus peritus artifex tetigit,

    id. 109, 7:

    cantu fallitur ales, callida dum tacita crescit harundo manu,

    Mart. 14, 218, 2 Schneidewin:

    aut (si) crescente levis traheretur arundine praeda,

    id. 9, 54, 3 id.:

    ut qui viscatos populatur arundine lucos,

    Sil. 7, 674:

    harundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio,

    Prop. 4 (5), 2, 33.—
    C.
    A wreath or crown made of reeds;

    as the head of Priapus: ast inportunas volucres in vertice harundo terret fixa,

    Hor. S. 1, 8, 6 B. and K.;

    v. Orell. ad loc.—Esp. worn by river deities: (Tiberini) crines umbrosa tegebat harundo,

    Verg. A. 8, 34 Rib.;

    of the river Calydonius: inornatos redimitus arundine crines,

    Ov. M. 9, 3:

    subita cur pulcher arundine crines velat Hylas,

    Val. Fl. 1, 218:

    (Glaucus) caputque redimitus arundine,

    Vell. Pat. 2, 83;

    and of the Tiber: et arundinis altae concolor in viridi fluitabat silva capillo,

    Sid. Paneg. Anthem. 333:

    velatus harundine glauca Mincius,

    Verg. A. 10, 205 Rib.—
    D.
    The shaft of an arrow:

    quod fugat obtusum est, et habet sub arundine plumbum,

    Ov. M. 1, 471:

    pennaque citatior ibat quae redit in pugnas fugientis arundine Parthi,

    Sil. 10, 12; Cels. 7, 5, 2.—Hence (pars pro toto), an arrow:

    inque cor hamata percussit arundine Ditem,

    Ov. M. 5, 384; 8, 382; 10, 526;

    11, 325: haeret lateri letalis harundo,

    Verg. A. 4, 73 Rib. (Forbig. and Conington, arundo); id. ib. 7, 499.—
    E.
    A pen:

    neve notet lusus tristis harundo tuos,

    Mart. 1, 3, 10:

    inque manus chartae, nodosaque venit harundo,

    Pers. 3, 11. The best came from Cnidus:

    Cnidia,

    Aus. Ep. 7, 49; and:

    Acidalia,

    Mart. 9, 14, 3.—
    F.
    A reed pipe, shepherd's pipe, Pan-pipes, = surinx (an instrument made of several reeds, fastened together with wax, each successive reed somewhat shorter than the preceding):

    junctisque canendo vincere arundinibus servantia lumina temptat,

    Ov. M. 1, 684; cf. id. ib. 1, 707 sq.;

    11, 154: agrestem tenui meditabor harundine Musam,

    Verg. E. 6, 8; cf.:

    compacta solitum modulatur harundine carmen,

    id. Cul. 100:

    nec crepuit fissa me propter harundine custos,

    Prop. 4 (5), 7, 25.—
    G.
    A flute (made of the kalamos aulêtikos, Theophr. 4, 12):

    Satyri reminiscitur alter, quem Tritoniaca Latoüs arundine victum affecit poena,

    Ov. M. 6, 384.—
    H. K.
    A reed for brushing down cobwebs:

    ecferte huc scopas semulque harundinem,

    Plaut. Stich. 2, 2, 23.—
    L.
    A kind of transverse bar along which vines were trained:

    jugorum genera fere quatuor,... harundo, ut in Arpino,

    Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    M.
    A rod (for beating, punishing):

    ac me iterum in cellam perduxit, et harundinem ab ostio rapuit iterumque mulcavit,

    Petr. 134.—
    N.
    Splints for holding together injured parts of the body, Suet. Aug. 80.—
    O.
    A measuring-rod, Prud. Psych. 826.—
    P.
    A hobbyhorse, cane-horse, as a child's plaything:

    equitare in harundine longa,

    Hor. S. 2, 3, 248; cf.:

    non erubuit (Socrates) cum, interposita arundine cruribus suis, cum parvulis filiolis ludens, ab Alcibiade risus est,

    Val. Max. 8, 8 ext. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > harundo

  • 40 palma

    1.
    palma, ae [palamê; Sanscr. phal, to open], f., the palm of the hand.
    I.
    Lit., Cic. Or. 32, 113; Cels. 8, 18:

    cavis undam de flumine palmis Sustulit,

    Verg. A. 8, 69:

    aliquem palmā concutere,

    Plin. Ep. 3, 14, 7:

    faciem contundere palmā,

    Juv. 13, 128: os hominis liberi manus suae palmā verberare, Laber. ap. Gell. 20, 1, 13. —
    II.
    Transf.
    A.
    (Pars pro toto.) The hand:

    compressan' palma an porrecta ferio?

    Plaut. Cas. 2, 6, 53:

    palmarum intentus,

    Cic. Sest. 55, 117:

    passis palmis salutem petere,

    Caes. B. C. 3, 98:

    teneras arcebant vincula palmas,

    Verg. A. 2, 406:

    duplices tendens ad sidera palmas,

    id. ib. 1, 93:

    amplexus tremulis altaria palmis,

    Ov. M. 5, 103; Val. Fl. 8, 44.—
    B.
    The sole of a goose's foot:

    palmas pedum anseris torrere,

    Plin. 10, 22, 27, § 52.—
    C.
    The broad end or blade of an oar: palmarum pulsus, Laber. ap. Non. 151, 27:

    caerula verrentes abiegnis aequora palmis,

    Cat. 64, 7; Vitr. 10, 8.—
    D.
    A palm-tree, a palm, phoinix:

    ab ejus summo, sicut palmae, rami quam late diffunduntur,

    Caes. B. G. 6, 26; Plin. 13, 4, 9, § 39:

    in palmarum foliis primo scriptitatum,

    id. 13, 11, 21, § 69; 16, 42, 81, § 223; Gell. 3, 6, 2:

    arbor palmae,

    Suet. Aug. 94:

    ardua,

    Verg. G. 2, 67:

    viridis,

    Ov. A. A. 2, 3:

    arbusto palmarum dives Idume,

    Luc. 3, 216.— Sing. collect.:

    umbrosa,

    Juv. 15, 76.—Hence,
    2.
    Transf.
    a.
    The fruit of the palm-tree, a date ( poet.):

    quid vult palma sibi rugosaque carica,

    Ov. F. 1, 185; Pers. 6, 39.—
    b.
    A palm-branch, e. g. which was suspended in wine to make it sweeter, Cato, R. R. 113; Col. 12, 20, 5.—
    c.
    Hence, also, a broom made of palm-twigs:

    ten' lapides varios lutulentā radere palmā,

    Hor. S. 2, 4, 83 (pro scopis ex palmā confectis, Schol.); Mart. 14, 82.—
    d.
    A palm-branch or palm-wreath, as a token of victory:

    eodem anno (461 A.U.C.)... palmae primum, translato e Graeciā more, victoribus datae,

    Liv. 10, 47; cf.:

    more victorum cum palmā discucurrit,

    Suet. Calig. 32: IMP. CAES. EX SICILIA EID. NOV. TRIVMPHAVIT, PALMAM DEDIT, dedicated to Jupiter, Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 607; so very frequently: palmam dare, Tabulae Fastorum Triumph., v. Bullet. Instit. Archaeol. 1861, p. 91; cf. Isid. Orig. 18, 2, 4; hence,
    e.
    Transf., a token or badge of victory, the palm or prize; and still more gen., victory, honor, glory, pre-eminence:

    antehac est habitus parcus... is nunc in aliam partem palmam possidet,

    Plaut. Most. 1, 1, 32:

    plurimarum palmarum gladiator,

    Cic. Rosc. Am. 6, 17:

    cum palmam jam primus acceperit,

    id. Brut. 47, 173:

    quos Elea domum reducit Palma caelestes,

    Hor. C. 4, 2, 17:

    quam palmam utinam di immortales tibi reservent,

    Cic. Sen. 6, 19:

    docto oratori palma danda est,

    id. de Or. 3, 35, 143; id. Att. 4, 15, 6; id. Phil. 11, 5, 11:

    alicujus rei palmam alicui deferre,

    id. de Or. 2, 56, 227; cf. Varr. R. R. 2, 1:

    palmā donare aliquem,

    Ov. A. A. 2, 3:

    arbiter pugnae posuisse nudo Sub pede palmam Fertur,

    Hor. C. 3, 20, 11. —Of things:

    Siculum mel fert palmam,

    bears away the palm, has the preference, Varr. R. R. 3, 16, 14.—
    f.
    Hence, in gen., the topmost twig or branch of any tree:

    quae cujusque stipitis palma sit,

    Liv. 33, 5, 10; cf. Curt. 4, 3, 10 (Mütz.)—
    g.
    Poet., of the victor himself:

    post Helymus subit et jam tertia palma Diores,

    Verg. A. 5, 339; Sil. 16, 504, 574.—
    h.
    Of horses:

    Eliadum palmae equarum,

    Verg. G. 1, 59.—
    k.
    Also, of one about to be conquered, and who is to become the prize of the victor:

    ultima restabat fusis jam palma duobus Virbius,

    Sil. 4, 392.—
    E.
    A branch on a tree, esp. on a vine, = palmes, Plin. 17, 23, 35, § 202; Varr. R. R. 1, 31, 3; Col. 3, 17, 4; 4, 15, 3; 4, 24, 12 sq.—
    F.
    The fruit of an Egyptian tree, Plin. 12, 22, 47, § 103.—
    G.
    An aromatic plant growing in Africa and Syria, Plin. 12, 28, 62, § 134 (= elate).—
    H.
    A marine plant, Plin. 13, 25, 49, § 138.—
    K.
    A town in the Balearic islands, Plin. 3, 5, 11, § 77.
    2.
    palma, ae, a collat. form for parma, v. parma init.

    Lewis & Short latin dictionary > palma

См. также в других словарях:

  • twigs — twɪg n. small branch, shoot, offshoot, sprig; small branch of a nerve or blood vessel (Anatomy) v. understand; notice, observe …   English contemporary dictionary

  • TWIGS — …   Useful english dictionary

  • Twigs (play) — It is comprised of four vignettes involving three sisters and their mother, each focusing on one of the women as she confronts various issues with the man in her life. Emily is a recent widow, relocating to a new apartment, who finds herself… …   Wikipedia

  • interosseous branches of lateral terminal branch of deep peroneal nerve — twigs of the lateral terminal branch that innervate the metatarsophalangeal joints of the second, third, and fourth toes …   Medical dictionary

  • KLC — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Klippenland — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Klippenland-Chronik — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Klippenlandchronik — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Klippenlandchroniken — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Quint und der Kampf der Himmelsgaleonen — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

  • Quint und die Eisritter — Die Klippenland Chroniken (englischer Originaltitel: The Edge Chronicles) ist eine Fantasy Jugendromanreihe des britischen Autors Paul Stewart. Sie wurde von Chris Riddell illustriert und besteht gegenwärtig aus zehn Bänden. Der erste Band der… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»