Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

hărundo

  • 1 harundo

    hărundo (better than ărundo, Bramb. s. v.; Wagn. Orthog. Verg. p. 441; Rib. Prol. Verg. p. 422, though the latter is freq. in MSS. and edd.; v. infra), ĭnis, f. [etym. dub.; perh. from root ar-, to set in motion; Sanscr. aras, swift; aranjas, a wood, as that which grows; cf.: ulmus, ulva, alnus, Corss. Ausspr. 1, 530 sq.].
    I.
    Prop., the reed, cane (taller than canna; cf.

    also: culmus, calamus, stipula),

    Cato, R. R. 6, 3; Plin. 16, 36, 64, § 156 sqq.:

    intus medullam sabuci (habent)... inanitatem harundines,

    id. 13, 22, 42, § 122:

    longa parvae sub arundine cannae,

    Ov. M. 8, 337:

    fluvialis,

    Verg. G. 2, 414;

    used for covering or thatching huts and houses,

    Plin. 16, 36, 64, § 156; Vitr. 2, 1, 3;

    esp. in encampments: casae ex harundinibus textae,

    Liv. 35, 27, 3 Weissenb.:

    teneris harundinum radicibus contusis equos alere,

    Caes. B. C. 3, 58, 3.—Prov.:

    arundo vento agitata,

    Vulg. Matt. 11, 7; Luc. 7, 24:

    arundinem quassatam non confringet,

    ib. Matt. 12, 20. —
    II.
    Meton. of any thing made of reed or cane.
    A.
    A fishing-rod:

    hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu,

    Plaut. Rud. 2, 1, 5:

    haec laqueo volucres, hacc captat arundine pisces,

    Tib. 2, 6, 23 Müll.:

    hos aliquis tremula, dum captat arundine pisces, vidit,

    Ov. M. 8, 217 Merk.; 13, 293; 14, 651.—
    B.
    Limed twigs for catching birds:

    parati aucupes cum harundinibus fuerunt,

    Petr. 40, 6:

    volucres, quas textis harundinibus peritus artifex tetigit,

    id. 109, 7:

    cantu fallitur ales, callida dum tacita crescit harundo manu,

    Mart. 14, 218, 2 Schneidewin:

    aut (si) crescente levis traheretur arundine praeda,

    id. 9, 54, 3 id.:

    ut qui viscatos populatur arundine lucos,

    Sil. 7, 674:

    harundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio,

    Prop. 4 (5), 2, 33.—
    C.
    A wreath or crown made of reeds;

    as the head of Priapus: ast inportunas volucres in vertice harundo terret fixa,

    Hor. S. 1, 8, 6 B. and K.;

    v. Orell. ad loc.—Esp. worn by river deities: (Tiberini) crines umbrosa tegebat harundo,

    Verg. A. 8, 34 Rib.;

    of the river Calydonius: inornatos redimitus arundine crines,

    Ov. M. 9, 3:

    subita cur pulcher arundine crines velat Hylas,

    Val. Fl. 1, 218:

    (Glaucus) caputque redimitus arundine,

    Vell. Pat. 2, 83;

    and of the Tiber: et arundinis altae concolor in viridi fluitabat silva capillo,

    Sid. Paneg. Anthem. 333:

    velatus harundine glauca Mincius,

    Verg. A. 10, 205 Rib.—
    D.
    The shaft of an arrow:

    quod fugat obtusum est, et habet sub arundine plumbum,

    Ov. M. 1, 471:

    pennaque citatior ibat quae redit in pugnas fugientis arundine Parthi,

    Sil. 10, 12; Cels. 7, 5, 2.—Hence (pars pro toto), an arrow:

    inque cor hamata percussit arundine Ditem,

    Ov. M. 5, 384; 8, 382; 10, 526;

    11, 325: haeret lateri letalis harundo,

    Verg. A. 4, 73 Rib. (Forbig. and Conington, arundo); id. ib. 7, 499.—
    E.
    A pen:

    neve notet lusus tristis harundo tuos,

    Mart. 1, 3, 10:

    inque manus chartae, nodosaque venit harundo,

    Pers. 3, 11. The best came from Cnidus:

    Cnidia,

    Aus. Ep. 7, 49; and:

    Acidalia,

    Mart. 9, 14, 3.—
    F.
    A reed pipe, shepherd's pipe, Pan-pipes, = surinx (an instrument made of several reeds, fastened together with wax, each successive reed somewhat shorter than the preceding):

    junctisque canendo vincere arundinibus servantia lumina temptat,

    Ov. M. 1, 684; cf. id. ib. 1, 707 sq.;

    11, 154: agrestem tenui meditabor harundine Musam,

    Verg. E. 6, 8; cf.:

    compacta solitum modulatur harundine carmen,

    id. Cul. 100:

    nec crepuit fissa me propter harundine custos,

    Prop. 4 (5), 7, 25.—
    G.
    A flute (made of the kalamos aulêtikos, Theophr. 4, 12):

    Satyri reminiscitur alter, quem Tritoniaca Latoüs arundine victum affecit poena,

    Ov. M. 6, 384.—
    H. K.
    A reed for brushing down cobwebs:

    ecferte huc scopas semulque harundinem,

    Plaut. Stich. 2, 2, 23.—
    L.
    A kind of transverse bar along which vines were trained:

    jugorum genera fere quatuor,... harundo, ut in Arpino,

    Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    M.
    A rod (for beating, punishing):

    ac me iterum in cellam perduxit, et harundinem ab ostio rapuit iterumque mulcavit,

    Petr. 134.—
    N.
    Splints for holding together injured parts of the body, Suet. Aug. 80.—
    O.
    A measuring-rod, Prud. Psych. 826.—
    P.
    A hobbyhorse, cane-horse, as a child's plaything:

    equitare in harundine longa,

    Hor. S. 2, 3, 248; cf.:

    non erubuit (Socrates) cum, interposita arundine cruribus suis, cum parvulis filiolis ludens, ab Alcibiade risus est,

    Val. Max. 8, 8 ext. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > harundo

  • 2 hărundo

    ărundo (hărundo), ĭnis, f. [st2]1 [-] roseau; jonc, canne (plante). [st2]2 [-] arc fait de canne, en usage des Orientaux. [st2]3 [-] flèche. [st2]4 [-] ligne de pêcheur. [st2]5 [-] baguette d'oiseleur, gluau. [st2]6 [-] roseau pour écrire. [st2]7 [-] flûte de Pan, chalumeau. [st2]8 [-] traverse employée dans le tissage. [st2]9 [-] balai, plumeau. [st2]10 [-] perche d'arpenteur. [st2]11 [-] canne, bâton. [st2]12 [-] échalas (pour la vigne). [st2]13 [-] bâton pour châtier. [st2]14 [-] éclisse pour maintenir la jambe. - voir hors site arundo.

    Dictionarium latinogallicum > hărundo

  • 3 harundo

    reed, cane, fishing rod, limed twigs for catching birds; arrow shaft; pipe

    Latin-English dictionary > harundo

  • 4 harundō (arun-)

        harundō (arun-) inis, f    a reed, cane: longa O.: fluvialis, V.: casae ex harundine textae, L.: harundinum radices, Cs.—A fishing-rod: captat harundine piscīs, O.: moderator harundinis, O.— Collect., limed twigs for catching birds, Pr.—A wreath of reeds: crinīs umbrosa tegebat harundo, V.: redimitus harundine crines, O.: in vertice (Priapi) fixa (to frighten birds), H.—An arrowshaft, arrow: habet sub harundine plumbum, O.: letalis, V.—A reed pipe, shepherd's pipe, Pan-pipes (of reeds, joined with wax): iunctisque canendo Vincere harundinibus, O.: tenuis, V.: fissa, Pr.— A flute: harundine victus, O.—A comb of reed (for setting threads of a web): stamen secernit harundo, O.—A hobby-horse, cane-horse: equitare in harundine, H.

    Latin-English dictionary > harundō (arun-)

  • 5 arundo

    (harundo), inis f.
    1) тростник, камыш ( fluvialis V)
    a. Indĭca PMбамбук
    a. piscatoria PM — тростник, идущий на поделку удилищ
    2) удилище, уда ( captare arundine pisces Tib)
    3) (тж. a. aucupatoria PM) смазанный клеем птицеловный прут
    4) писчая трость, перо (chartae nodosaque a. Pers)
    5) литературный слог, стиль ( tristis M)
    6) древко стрелы (aut a. aut ferrum ipsum CC)
    8) пастушья дудка, свирель или флейта ( arundine canēre Su и modulari carmen O)
    9) бердо ( в ткацком станке) (stamen secernit a. O)
    10) рукоятка щётки или метлы (для удаления паутины) Pl
    11) тростниковое пугало, (a. terret volucres H)
    15) детский конёк, лошадка-палочка ( equitare in arundine H)
    16) (тж. calamus mensurae) измерительная трость Vlg

    Латинско-русский словарь > arundo

  • 6 arundo

    arundo (harundo), dinis, f., das Rohr im allg. (während canna = das kleine Rohr, das Schilf, ulva = das Kolbenschilf), I) eig.: arundinis Italiae usus ad vineas maxime, Plin.: radiculae degeneris arundinis, quam cannam vulgo vocant, Col.: insulae herbidae arundine et iunco, Plin. ep.: aper Laurens ulvis et arundine pinguis, Hor.: gracilis et cannae similis arundo, Col. – arundo Indica, Bambusrohr, Plin. – arundo piscatoria, zu Angelruten (s. unten), aucupatoria, zu Leimruten (s. unten), Plin. – das Rohr gebraucht zum Bedecken u. Bekleiden von Hütten u. Häusern, s. Vitr. 2, 1, 3. Plin. 16, 156: bes. als Flechtwerk zu Lagerhütten (s. Drak. Liv. 35, 27, 3), casae ex arundine textae, Liv.: erant tecta arundine texta, Liv. – als Attribut in den Haaren der Flußgötter, crines (dei Tiberini) umbrosa tegebat arundo, Verg. Aen. 8, 34 (u. dazu die Auslgg.). – II) meton. für das aus Rohr Gemachte: a) die Angelrute, moderator arundinis, ein Fischer, Ov.: captare arundine pisces, Tibull.: hice hami atque hae arundines sunt nobis quaestu et cultu, Plaut. – b) die Leimrute zum Vogelfang, parati aucupes cum arundinibus fuerunt, Petr.: alas arundo verberat, Plaut.: arundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio, Prop. – c) die Schreibfeder, Pers. 3, 11. Mart. 9, 13, 3. Auson. ep. 15, 50. p. 252 Peiper: tristis, finsterer, ernster Stil, Mart. 1, 3, 10. – d) der Schaft des Pfeiles (Ggstz. mucro, ferrum), Cels. 7, 5. no. 2. Ov. met. 1, 471: poet. auch der Pfeil selbst, Verg. Aen. 4, 73; 5, 544. Ov. met. 5, 384. Sil. 5, 447: u. der Bogen, Sil. 10, 12. – e) die Rohr-, Hirtenpfeife, Schalmei, griech. σῦριγξ (bestehend aus mehreren durch Wachs verbundenen, stufenweise abnehmenden Röhren), Verg. ecl. 6, 8. Ov. met. 11, 154. Sil. 14, 471: arundine canens, Suet. Caes. 32. – f) die Flöte, Ov. met. 6, 384. – g) der Rohrstab, der den Aufzug am Webstuhl in zwei Teile scheidet, so daß die Fäden (stamina) abwechselnd vor u. hinter ihm herabhängen, stamen secernit ar., Ov. met. 6, 55. – h) ein Rohrstock mit Borstbesen zum Abkehren der Spinnengewebe, die Kehreule, Plaut. Stich. 347. – i) ein Rohrbündel als Vogelscheuche, Hor. sat. 1, 8, 6. – k) ein Stock zum Prügeln, Prop. 4, 7, 25. Petr. 134, 3. – l) als Weinpfahl, Varr. r. r. 1, 8, 2. – m) als Steckenpferd, Hor. sat. 2, 3, 248. Val. Max. 8, 8. ext. 1. – n) als Schiene (der Chirurgen), Suet. Aug. 80. – o) ein Meßstab, Vulg. apoc. 21, 16. Prud. psych. 826. – / Die Schreibung harundo ist durch sehr gute Hdschrn. u. Inschr. beglaubigt; vgl. Fritsche Hor. sat. 1, 8, 6.

    lateinisch-deutsches > arundo

  • 7 arundo

    ărundo (hărundo), ĭnis, f. [st2]1 [-] roseau; jonc, canne (plante). [st2]2 [-] arc fait de canne, en usage des Orientaux. [st2]3 [-] flèche. [st2]4 [-] ligne de pêcheur. [st2]5 [-] baguette d'oiseleur, gluau. [st2]6 [-] roseau pour écrire. [st2]7 [-] flûte de Pan, chalumeau. [st2]8 [-] traverse employée dans le tissage. [st2]9 [-] balai, plumeau. [st2]10 [-] perche d'arpenteur. [st2]11 [-] canne, bâton. [st2]12 [-] échalas (pour la vigne). [st2]13 [-] bâton pour châtier. [st2]14 [-] éclisse pour maintenir la jambe. - voir hors site arundo.
    * * *
    ărundo (hărundo), ĭnis, f. [st2]1 [-] roseau; jonc, canne (plante). [st2]2 [-] arc fait de canne, en usage des Orientaux. [st2]3 [-] flèche. [st2]4 [-] ligne de pêcheur. [st2]5 [-] baguette d'oiseleur, gluau. [st2]6 [-] roseau pour écrire. [st2]7 [-] flûte de Pan, chalumeau. [st2]8 [-] traverse employée dans le tissage. [st2]9 [-] balai, plumeau. [st2]10 [-] perche d'arpenteur. [st2]11 [-] canne, bâton. [st2]12 [-] échalas (pour la vigne). [st2]13 [-] bâton pour châtier. [st2]14 [-] éclisse pour maintenir la jambe. - voir hors site arundo.
    * * *
        Arundo, arundinis, f. g. Liu. Canne, Roseau.
    \
        Fluuialis arundo. Virgil. De riviere.
    \
        Surgit arundo. Ouid. Croist.
    \
        Arundo, pro Sagitta. Virg. Fleiche.
    \
        Arundo. Horat. Un baston sur quoy les enfans vont à cheval, qui estoit anciennement de canne.
    \
        Arundine captare pisces. Tibul. Pescher à la ligne.

    Dictionarium latinogallicum > arundo

  • 8 arundo

    arundo (harundo), dinis, f., das Rohr im allg. (während canna = das kleine Rohr, das Schilf, ulva = das Kolbenschilf), I) eig.: arundinis Italiae usus ad vineas maxime, Plin.: radiculae degeneris arundinis, quam cannam vulgo vocant, Col.: insulae herbidae arundine et iunco, Plin. ep.: aper Laurens ulvis et arundine pinguis, Hor.: gracilis et cannae similis arundo, Col. – arundo Indica, Bambusrohr, Plin. – arundo piscatoria, zu Angelruten (s. unten), aucupatoria, zu Leimruten (s. unten), Plin. – das Rohr gebraucht zum Bedecken u. Bekleiden von Hütten u. Häusern, s. Vitr. 2, 1, 3. Plin. 16, 156: bes. als Flechtwerk zu Lagerhütten (s. Drak. Liv. 35, 27, 3), casae ex arundine textae, Liv.: erant tecta arundine texta, Liv. – als Attribut in den Haaren der Flußgötter, crines (dei Tiberini) umbrosa tegebat arundo, Verg. Aen. 8, 34 (u. dazu die Auslgg.). – II) meton. für das aus Rohr Gemachte: a) die Angelrute, moderator arundinis, ein Fischer, Ov.: captare arundine pisces, Tibull.: hice hami atque hae arundines sunt nobis quaestu et cultu, Plaut. – b) die Leimrute zum Vogelfang, parati aucupes cum arundinibus fuerunt, Petr.: alas arundo verberat, Plaut.: arundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio, Prop. – c) die Schreibfeder, Pers. 3, 11. Mart. 9, 13, 3. Auson. ep. 15, 50. p. 252 Peiper: tristis, finsterer, ernster Stil, Mart. 1, 3, 10. – d) der
    ————
    Schaft des Pfeiles (Ggstz. mucro, ferrum), Cels. 7, 5. no. 2. Ov. met. 1, 471: poet. auch der Pfeil selbst, Verg. Aen. 4, 73; 5, 544. Ov. met. 5, 384. Sil. 5, 447: u. der Bogen, Sil. 10, 12. – e) die Rohr-, Hirtenpfeife, Schalmei, griech. σῦριγξ (bestehend aus mehreren durch Wachs verbundenen, stufenweise abnehmenden Röhren), Verg. ecl. 6, 8. Ov. met. 11, 154. Sil. 14, 471: arundine canens, Suet. Caes. 32. – f) die Flöte, Ov. met. 6, 384. – g) der Rohrstab, der den Aufzug am Webstuhl in zwei Teile scheidet, so daß die Fäden (stamina) abwechselnd vor u. hinter ihm herabhängen, stamen secernit ar., Ov. met. 6, 55. – h) ein Rohrstock mit Borstbesen zum Abkehren der Spinnengewebe, die Kehreule, Plaut. Stich. 347. – i) ein Rohrbündel als Vogelscheuche, Hor. sat. 1, 8, 6. – k) ein Stock zum Prügeln, Prop. 4, 7, 25. Petr. 134, 3. – l) als Weinpfahl, Varr. r. r. 1, 8, 2. – m) als Steckenpferd, Hor. sat. 2, 3, 248. Val. Max. 8, 8. ext. 1. – n) als Schiene (der Chirurgen), Suet. Aug. 80. – o) ein Meßstab, Vulg. apoc. 21, 16. Prud. psych. 826. – Die Schreibung harundo ist durch sehr gute Hdschrn. u. Inschr. beglaubigt; vgl. Fritsche Hor. sat. 1, 8, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arundo

  • 9 calamus

    călămus, i, m., = kalamos.
    I.
    Lit., a reed, cane (pure Lat. harundo; cf.

    canna),

    Plin. 16, 36, 65, § 159 sq.; 16, 21, 33, § 80; Col. 3, 15, 1; 4, 4, 1; Pall. Nov. 22, 3 al.:

    aromaticus (found in Syria and Arabia),

    sweet calamus, Col. 12, 52, 2:

    odoratus,

    Plin. 12, 22, 48, § 104; Veg. 6, 13, 3.—Also absol.:

    calamus,

    Cato, R. R. 105, 2; Plin. 13, 1, 2, § 8 sq.:

    Syriacus,

    Veg. 4, 13, 4.—
    II.
    Meton.
    A.
    For objects made of reeds (cf. harundo, and Liddell and Scott, under kalamos).
    1.
    A reed-pen (cf. Dict. of Antiq.;

    class.): quicumque calamus in manus meas inciderit, eo utar tamquam bono,

    Cic. Q. Fr. 2, 14 (15 b), 1:

    sumere,

    id. Att. 6, 8, 1: calamo et atramento militare, Cato ap. Ruf. p. 199:

    quoad intinguntur calami,

    Quint. 10, 3, 31:

    transversus,

    Hor. A. P. 447:

    scriptorius,

    Cels. 7, 11; 7, 27; Scrib. 10, 47.—
    2.
    A reed-pipe, reed (cf. Lucr. 5, 1380 sq.; the form is described in Tib. 2, 5, 32; Ov. M. 1, 711):

    unco saepe labro calamos percurrit hiantes,

    with curved lip runs over the open reeds, Lucr. 4, 590; 5, 1382; 5, 1407; Verg. E. 2, 34; 5, 48; 1, 10; 2, 32; 5, 2; Cat. 63, 22; Prop. 3 (4), 17, 34; 4 (5), 1, 24; Ov. M. 11, 161 al.—
    3.
    An arrow:

    hastas et calami spicula Gnosii,

    Hor. C. 1, 15, 17; Verg. E. 3, 13; Prop. 2 (3), 19, 24; Ov. M. 7, 778; 8, 30; Juv. 13, 80; cf. Plin. 16, 36, 65, § 159 sq.—
    4.
    An angling-rod, fishing-rod:

    calamo salientes ducere pisces,

    Ov. M. 3, 587.—
    5.
    A lime-twig for snaring birds, Prop. 3 (4), 13, 46; Mart. 13, 68; 14, 218; Sen. Oct. 411.—
    6.
    A signal-pole or rod, Col. 3, 15, 1 sq.—
    7.
    A measuring-rod, Vulg. Ezech. 40, 5 al.—
    B.
    Transf. to things of a similar form.
    1.
    In gen., any straw of grain, a stalk, stem, blade:

    lupini calamus,

    Verg. G. 1, 76:

    calamus altior frumento quam hordeo,

    Plin. 18, 7, 10, § 61.—
    2.
    A graft, a scion, Plin. 17, 14, 24, § 102 sq.; 17, 18. 30, § 129; 24, 14, 75, § 123; Col. 4, 29, 9.—
    3. 4.
    The hollow arm of a candelabra, Vulg. Exod. 25, 31 sq. [p. 267]

    Lewis & Short latin dictionary > calamus

  • 10 letalis

    lētālis, e[ letum ]
    смертельный (vulnus Su; venenum PM); смертоносный (harundo V; ferrum J; morbus Aug); убийственный, мертвящий ( hiems O); предвещающий смерть (carmen, sonus O)

    Латинско-русский словарь > letalis

  • 11 Tritoniacus

    Trītōniacus и Trītōnius, a, um (f. тж. Trītōnis, idis) [ Triton 3. \]
    Tritoniăca harundo O — свирель, изобретённая Минервой
    Tritonis и Tritoniaca palus Sil, OTriton 4.

    Латинско-русский словарь > Tritoniacus

  • 12 H

    H, h, achter Buchstabe des latein. Alphabets, die schwächste Gutturalis, dem Spiritus asper (urspr. H, dann geteilt u. die linke Hälfte F für den Spiritus asper, die rechte Hfür den Spiritus lenis gebraucht, das ganze Zeichen aber für den Vokal η beibehalten) in Zeichen u. Laut gleich, daher von den Grammatikern zuw. für eine bloße Bezeichnung des Hauchlautes (aspiratio) gehalten; vgl. Quint. 1, 5, 19. Gell. 2, 3, 1.

    Als An- u. Inlaut verbindet sich h mit jedem Vokale, doch war seine Schreibung durch alle Zeiten der lebenden Sprache ziemlich unsicher, dah. honus für onus, harundo für arundo; dagegen aruspex für haruspex, erus für herus u. dgl. – als Auslaut findet sich h nur in den Interjektionen ah u. vah.

    h ging in der Wortbildung in c über vor t, zB. traho, tractum, veho, vecto, u. schmolz mit s in x zusammen, zB. traxi, vexi.

    Als Abkürzung ist H = hic u. dessen Kasus; ferner = habet, hastata (cohors), heres, honos u.a. – HAR. = haruspex. – H. C. = Hispania citerior. – H. S. = hic situs (est): H. S. S. = hic siti sunt. – HH. = heredes: H. E. T. = heres ex testamento: H. N. S. = heredem non sequitur. – / Nur uneig. gehört hierher HS (= sestertium), da H hier die durchstrichene Zahl II bezeichnet.

    lateinisch-deutsches > H

  • 13 H

    H, h, achter Buchstabe des latein. Alphabets, die schwächste Gutturalis, dem Spiritus asper (urspr. H, dann geteilt u. die linke Hälfte F für den Spiritus asper, die rechte für den Spiritus lenis gebraucht, das ganze Zeichen aber für den Vokal η beibehalten) in Zeichen u. Laut gleich, daher von den Grammatikern zuw. für eine bloße Bezeichnung des Hauchlautes (aspiratio) gehalten; vgl. Quint. 1, 5, 19. Gell. 2, 3, 1.
    Als An- u. Inlaut verbindet sich h mit jedem Vokale, doch war seine Schreibung durch alle Zeiten der lebenden Sprache ziemlich unsicher, dah. honus für onus, harundo für arundo; dagegen aruspex für haruspex, erus für herus u. dgl. – als Auslaut findet sich h nur in den Interjektionen ah u. vah.
    h ging in der Wortbildung in c über vor t, zB. traho, tractum, veho, vecto, u. schmolz mit s in x zusammen, zB. traxi, vexi.
    Als Abkürzung ist H = hic u. dessen Kasus; ferner = habet, hastata (cohors), heres, honos u.a. – HAR. = haruspex. – H. C. = Hispania citerior. – H. S. = hic situs (est): H. S. S. = hic siti sunt. – HH. = heredes: H. E. T. = heres ex testamento: H. N. S. = heredem non sequitur. – Nur uneig. gehört hier-
    ————
    her HS (= sestertium), da H hier die durchstrichene Zahl II bezeichnet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > H

  • 14 cōn-sūmō

        cōn-sūmō sūmpsī    (-sūmpstī, Pr.), sūmptus, ere, to use up, eat, devour: pabulum, Cs.: multa: fruges, H.: mensas accisis dapibus, V.—Fig., to consume, devour, waste, squander, annihilate, destroy: nihil est quod non consumat vetustas: omnem materiam, O.: harundo Consumpta in ventos, wasted away, V.: omnibus fortunis sociorum consumptis, Cs.: aedīs incendio, L.: viscera fero morsu, O.—Of time, to spend, pass, consume: aetas in bellis consumpta: nox in exinaniundā nave consumitur: partem diei, Cs.: tempus, L.: dies per dubitationem, S.: precando Tempora cum blandis verbis, to waste, O.—To use, employ, spend, exhaust: materiam ficti, O.: Consumptis precibus transit in iram, O.: pecuniam in agrorum emptionibus, to lay out: in armis plurimum studii, N.: in re unā curam, H.: si quid consili Habet, ut consumat nunc, use it all, T.: multā oratione consumptā, S. —To use up, exhaust, impair: (actio) consumpta superiore motu: consumptis viribus, Cs.: consumpta membra senectā, O.: cum terras consumpserit, aëra tentet, scoured, O.—To destroy, kill: si me vis morbi consumpsisset: fame, Cs.: morbo, N.: hic tecum consumerer aevo, V.

    Latin-English dictionary > cōn-sūmō

  • 15 dē-fōrmis

        dē-fōrmis e, adj. with comp.    [de + forma], misshapen, deformed: deformem esse natum. — Formless, without shape: animae, O.— Unsightly, ugly, hideous, loathsome: qui senes ac deformes erant: iumenta, Cs.: agmen, L.: harundo, V.: campus Leontinus, desolate: aegrimonia, H.: de formior species civitatis.— Unbecoming, humiliating: oratio sibi, L.: obsequium, Ta.— Plur n. as subst, disgraceful conduct: deformia meditari, Ta.

    Latin-English dictionary > dē-fōrmis

  • 16 fluviālis

        fluviālis e, adj.    [fluvius], of a river, river-, fluvial: undae, V.: anas, O.: harundo, V.
    * * *
    fluvialis, fluviale ADJ

    Latin-English dictionary > fluviālis

  • 17 hāmātus

        hāmātus adj.    [hamus], furnished with a hook, hooked: ungues, O.: harundo, O.— Shaped like a hook, hooked, crooked: corpora: ensis, O.
    * * *
    hamata, hamatum ADJ

    Latin-English dictionary > hāmātus

  • 18 harundifer (ar-)

        harundifer (ar-) fera, ferum, adj.    [harundo+ 1 FER-], reed-bearing, crowned with reeds: caput, O.

    Latin-English dictionary > harundifer (ar-)

  • 19 harundineus (ar-)

       harundineus (ar-) adj.    [harundo], of reeds, reedy: silva, V.: carmen, a shepherd's song, O.

    Latin-English dictionary > harundineus (ar-)

  • 20 sē-cernō

        sē-cernō crēvī, crētus, ere,    to put apart, sunder, sever, part, divide, separate: stamen secernit harundo, O.: sparsos flores calathis, separate in baskets, O.: nihil (praedae) in publicum, setting apart for the public treasury, L.: Iuppiter illa piae secrevit litora genti, hath set apart, H.: patres centum denos in orbīs, divided, O.: se a bonis: Europen ab Afro, H.: inermīs ab armatis, L.: ex intestinis secretus a reliquo cibo sucus: me Nympharum chori Secernunt populo, H.: e grege alqm imperatorum, single out as pre-eminent, L.—Fig., to separate, disjoin, part, dissociate: hosce homines, set apart: ut pulchritudo corporis secerni non potest a valetudine, sic, etc.: sua a publicis consilia, L.: Publica privatis, sacra profanis, H.—To distinguish, discern: blandum amicum a vero: non satis acute, quae sunt secernenda, distinguit: iusto iniquum, H.—To set aside, exclude, reject: in iudicibus legendis amicos meos: frugalissimum quemque.

    Latin-English dictionary > sē-cernō

См. также в других словарях:

  • HARUNDO — coronamentum apud poetas fluviorum: Hos enim ii iacentes, nudos, canâ barbâ, multumqueve promissâ, μυρίκην ἢ καλάμην ἐςτεφανωμεν´ους, myricâ aut harundine coronatos, fingebant, reste Dione Chrysostomo. Quâ ipsâ proin coronâ Tybrim donat Virg. Aen …   Hofmann J. Lexicon universale

  • arondinacé — ⇒ARONDINACÉ, ÉE, ÉES, adj. et subst. fém. BOTANIQUE A. Emploi adj. Plante arondinacée. Qui a la forme d un roseau : • 1. ... un seul arbre, sorte de phylique, haut de vingt pieds, et le « tusseh », plante arondinacée gigantesque, à tige ligneuse …   Encyclopédie Universelle

  • CALAMUS — I. CALAMUS Aromaticus, cuius mentio Ierem. c. 6. v. 20. Salmasio non nisi Indicus est, quem ideo Arabicum ac Syriacum nonnullis dici vult, quia ex India in Arabiam et Syriam advehebatur. Sed solum in India crevisle falsum, cum Mosis aevô Iudaeis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • aro-m (*ĝher-) —     aro m (*ĝher )     English meaning: reed     Deutsche Übersetzung: ‘schilfrohr”?     Material: Gk. ἄρον n. “ bistort, kind of reed “, ἀρί σαρον “ therefrom a small kind “; Lat. harundō “a reed; meton., for an object made of reed, a fishing… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • Southern Reedbuck — Conservation status Least Concern  …   Wikipedia

  • arundinaceous — /euh run deuh nay sheuhs/, adj. Bot. pertaining to or like a reed or cane; reedlike; reedy. [1650 60; < NL, equiv. to L (h)arundin (s. of harundo reed) + aceus ACEOUS] * * * …   Universalium

  • aronde — [ arɔ̃d ] n. f. • 1180; lat. hirundo « hirondelle » 1 ♦ Vx Hirondelle. 2 ♦ Loc. Techn. (1458) À, en queue d aronde, se dit d un assemblage de charpente ou de menuiserie dans lequel le tenon et la mortaise vont s élargissant en forme de queue d… …   Encyclopédie Universelle

  • ARUNDO — I. ARUNDO Crescens, aucupii genus Veteribus in usu, vide infra Calamus Aucupatorius. II. ARUNDO in Bucolicis adhibita, quam vocem vide, an Indicis cesserit, quae sacchari dulcissimum fundunt liquorem, in dubio relinquitur. Has certe et Veteres… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALAMUS Indicus — seu Arundo Indica, in versibus Varronis, qui apud Isidorum citantur, Indica non magnâ nimis arbore crescit harundo: Illius e lentu premitur radicibus humor, Dulcia cui nequeant succo contendere mella. Dionysio Afro dicitur κάλαμος Ε᾿ρυθραῖος, in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALAMUS Structus — apud Propert. l. 2. Eleg. 19. v. 23. Haec igitur mihi sit lepores audacia molles Excipere, et structô figere avem calamô. in veter. Epigramm. σύνθεσις κκλάμων, structura calamorum, aliter crescens harundo, idem est cum Calamo ἰξευτικῷ, viscato… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALAMUS Tibialis — seu Auleticus, dictus est, qui tibiis idoneus. Et quidem inter varii generis harundineta, quibus abundabat Orchomenius lacus, harundinem tibialis calami etiam gignebat, cuius duo genera Zeugita, et Bombycias; ille, quod ex uno eius internodio… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»