-
1 turbulentus
turbŭlentus, a, um [turba] [st2]1 [-] plein de trouble, troublé, remué, agité, orageux, violent. [st2]2 [-] trouble, qui n'est pas clair. [st2]3 [-] troublé (en parl. de l'esprit), agité par les passions; inquiet. [st2]4 [-] qui se fait au hasard, fortuit. [st2]5 [-] troublé par les séditions. [st2]6 [-] qui trouble, qui cause de l'agitation, turbulent, factieux, séditieux. - in turbulenta contione, Cic.: dans une assemblée tumultueuse. - turbulentissimum tempus meae profectionis, Cic. Pis.: la période très agitée de mon départ. - turbulentam aquam facere, Phaedr.: troubler l'eau. - turbulenta concursio (atomorum), Cic.: la rencontre fortuite (des atomes). - turbulentior annus excepit L. Valerio T. Aemilio consulibus, Liv. 2: une année plus orageuse fut réservée aux consuls Lucius Valérius et Titus Aemilius. - turbulenti tribuni, Tac.: tribuns séditieux.* * *turbŭlentus, a, um [turba] [st2]1 [-] plein de trouble, troublé, remué, agité, orageux, violent. [st2]2 [-] trouble, qui n'est pas clair. [st2]3 [-] troublé (en parl. de l'esprit), agité par les passions; inquiet. [st2]4 [-] qui se fait au hasard, fortuit. [st2]5 [-] troublé par les séditions. [st2]6 [-] qui trouble, qui cause de l'agitation, turbulent, factieux, séditieux. - in turbulenta contione, Cic.: dans une assemblée tumultueuse. - turbulentissimum tempus meae profectionis, Cic. Pis.: la période très agitée de mon départ. - turbulentam aquam facere, Phaedr.: troubler l'eau. - turbulenta concursio (atomorum), Cic.: la rencontre fortuite (des atomes). - turbulentior annus excepit L. Valerio T. Aemilio consulibus, Liv. 2: une année plus orageuse fut réservée aux consuls Lucius Valérius et Titus Aemilius. - turbulenti tribuni, Tac.: tribuns séditieux.* * *Turbulentus, Adiectiuum. Plaut. Troublé, Esmeu et courroucé, Plein de troubles.\Turbulentior inde annus. Liu. Annee pleine de troubles, seditions, et mutineries.\Seditiosus ciuis et turbulentus. Cic. Mutin.\Conciones turbulentae. Cic. Propos et harangues seditieuses, pour inciter le peuple à tumulte et mutinerie.\Negotum turbulentum. Cic. Meslé et brouillé.\Tempus turbulentum. Cic. Auquel adviennent grands troubles et dissensions.\Tribunatus turbulentissimus. Cic. Où il y a beaucoup de troubles, Seditieux. -
2 turbulentus
I.Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.;II.syn. tumultuosus): tempestas,
stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143;Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii,
Plaut. Mil. 2, 5, 3:aqua,
turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5:atomorum turbulenta concursio,
confused, Cic. Fin. 1, 6, 20:est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis,
id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6):res publica,
id. Fam. 12, 10, 3:heu edepol res turbulentas!
Plaut. Ep. 1, 1, 68:praeda,
id. Rud. 4, 4, 142:ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,
Cic. Caecin. 12, 34:errores,
id. N. D. 2, 28, 70:animi,
stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.— Comp.:turbulentior inde annus excepit,
Liv. 2, 61, 1.— Sup.:turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum),
Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3:(α).P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus,
Cic. Brut. 28, 108:seditiosus civis et turbulentus,
id. de Or. 2, 11, 48:turbulenti et mali cives,
id. ib. 2, 31, 135:tribuni,
Tac. H. 2, 38:contiones,
Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39:consilia Antonii,
Cic. Att. 15, 4, 1:minae populi,
Quint. 2, 20, 8.— Sup.:tribuni plebis,
Caes. B. C. 1, 5:leges,
Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).Form turbulente:(β).qui non turbulente humana patiantur,
without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60:se gerere,
Dig. 48, 19, 28, § 3.—Form turbulenter:nihil turbulenter, nihil temere facere,
Cic. Fam. 2, 16, 7.— Comp.:egit de Caepione turbulentius,
Cic. Part. Or. 30, 105.— Sup.:regere,
Sid. Ep. 2, 13 med. -
3 turbulentus
turbulentus, a, um (turba), unruhig, bewegt, beunruhigt, stürmisch, I) eig.: tempestas, stürmisch, Cic.: aqua, getrübt, Phaedr.: corcursio atomorum, verwirrt, ungeordnet, Cic.: quartum genus (Menschenklasse) est varium et muixtum et turbulentum, ist ein buntscheckiges u. verworrenes Gemisch, Cic. – II) übtr.: A) passiv = unruhevoll, voll Wirren, stürmisch, sturmerregt, res (Ggstz. placatae), Cic.: res publica, Cic.: tribunatus, Cic.: animus, beunruhigt, Cic.: annus turbulentior, Liv.: turbulentissimum tempus meum, Cic. – B) aktiv = a) Unruhe erregend, unruhig, stürmisch, cives, Cic.: homines, Liv.: tribuni, Tac.: contio, Cic.: lex, Suet.: erat naturā turbulentus et inquietus, Gran. Lic. – b) verwirrend, errores, Cic. de nat. deor. 2, 70: error, Firm. de err. 17, 4.
-
4 turbulentus
turbulentus, a, um (turba), unruhig, bewegt, beunruhigt, stürmisch, I) eig.: tempestas, stürmisch, Cic.: aqua, getrübt, Phaedr.: corcursio atomorum, verwirrt, ungeordnet, Cic.: quartum genus (Menschenklasse) est varium et muixtum et turbulentum, ist ein buntscheckiges u. verworrenes Gemisch, Cic. – II) übtr.: A) passiv = unruhevoll, voll Wirren, stürmisch, sturmerregt, res (Ggstz. placatae), Cic.: res publica, Cic.: tribunatus, Cic.: animus, beunruhigt, Cic.: annus turbulentior, Liv.: turbulentissimum tempus meum, Cic. – B) aktiv = a) Unruhe erregend, unruhig, stürmisch, cives, Cic.: homines, Liv.: tribuni, Tac.: contio, Cic.: lex, Suet.: erat naturā turbulentus et inquietus, Gran. Lic. – b) verwirrend, errores, Cic. de nat. deor. 2, 70: error, Firm. de err. 17, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbulentus
-
5 turbulentus
turbulentus adj. with comp. and sup. [turba], full of commotion, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous: tempestas, stormy: Aqua, turbid, Ph.: atomorum concursio, at random.—Fig., restless, troubled, confused, disordered: est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis: animi, excited: turbulentior inde annus excepit, L.: turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum).— Making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: ut vitā sic oratione: cives: turbulentissimi tribuni plebis, Cs.* * *turbulenta -um, turbulentior -or -us, turbulentissimus -a -um ADJviolently disturbed, stormy, turbulent; unruly, riotous; w/violent unrest -
6 turbulentus
a, um [ turba ]1) бурный, взволнованный (loci Neptunii, sc. mare Pl)2) бурлящий, мутный3) беспорядочный, спутанный ( concursio atomorum C)4) неспокойный, тревожный (annus L; somnium Pt)5) волнующийся, возбуждённый ( contiones C); обуреваемый страстями, смятенный ( animus C); мятежный, беспокойный ( civis C)6) вносящий путаницу ( error C)7) сеющий смуту ( tribuni T) -
7 turbulentus
(тк. turbulens), бурный, нарушающий спокойствие (1, 28 § 3 D. 48, 19. 1. un. C. 11, 71).Латинско-русский словарь к источникам римского права > turbulentus
-
8 turbulentus
, turbulenta, turbulentum (m,f,n)бурный, мутный -
9 seditiosus
sēdĭtĭōsus, a, um, adj. [seditio].I.Full of civil discord, factious, turbulent, mutinous, seditious (freq. and class.;II.syn.: tumnltuosus, turbulentus): adhortari adulescentes, ut turbulenti, ut seditiosi, ut perniciosi cives velint esse,
Cic. Phil. 1, 9, 22; so,seditiosus et turbulentus civis,
id. de Or. 2, 11, 48; cf. id. ib. 2, 31, 135:qui pro republicā seditiosum civem toties compescuisset,
Quint. 11, 1, 40:seditiosi tribuni plebis,
Cic. Leg. 3, 19, 44; cf.:triumviri seditiosissimi,
id. Rep. 1, 19, 31:seditiosissimus quisque,
Tac. A. 1, 44; id. H. 2, 66; 4, 34; Suet. Caes. 70.—Esp. of language:in summam invidiain contionibus cum cottidianis seditiosis et turbulentis adduxerat,
Cic. Clu. 37, 103:seditiosa atque improba oratio,
Caes. B. G. 1, 17:seditiosissima oratio, Auct. B. Afr. 28, 2: seditiosae voces,
Liv. 6, 20; Tac. H. 3, 50:seditiosis vocibus regem increpare,
Curt. 9, 4, 16; 10, 2, 12:seditiosior contio (Q. Pompeii),
Ascon. Cic. Mil. 17, 45, p. 49 Orell.:tribunatus L. Saturnini,
Suet. Caes. 12.—Transf.a.In gen., quarrelsome:b.ego illam (Clodiam) odi. Ea est enim seditiosa: ea cum viro bellum gerit, etc.,
Cic. Att. 2, 1, 5.—Exposed to discord, troubled:seditiosa ac tumultuosa vita,
Cic. Inv. 1, 3, 4.— Adv.: sēdĭtĭōsē, seditiously (acc. to I.), Cic. Clu. 1, 2; id. Mil. 3, 8; Liv. 4, 6; Tac. A. 3, 12.— Comp., Tac. H. 5, 12.— Sup., Cic. Att. 2, 21, 5. -
10 turbulente
turbulentē и turbulenter [ turbulentus ]беспорядочно, сломя голову ( aliquid lacere C) -
11 criminosus
crīminōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (crimen), I) Anschuldigungen vorbringend od. enthaltend od. begründend, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, a) v. Pers.: Cn. Pomponius (orator) acer, acerbus, criminosus, Cic.: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, Liv. – oft alqd criminosum est od. fit od. habetur, zB. quod si est criminosum, necessitatis crimen est, non voluntatis, Cic.: capram nominare criminosum et exitiale habebatur, Suet.: ille hoc putabat Verri (für Verres) criminosum fore, si statuae essent deiectae, Cic.: si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere, Cic. – II) passiv (vgl. Prob. App. 201, 1) = mit Verbrechen befleckt, verbrecherisch, v. Pers., Vulc. Gallic. Cass. 4, 5. Lampr. Commod. 3, 8. Tert. de idol. 14: v. Lebl., consensio cr., Cypr. de hab. virg. 17: nihil enim, quod salutis ferendae gratiā fit, criminosum est, Apul. apol. 40. – subst., crīminōsus, ī, m., der Verbrecher, Cassiod. var. 3, 57.
-
12 turbulente
turbulentē u. turbulenter, Adv. m. Compar. u. Superl. (turbulentus), mit Unruhe, mit Verwirrung, stürmisch, Cic. u.a.: non turbulente, ohne in Störung versetzt zu werden ohne den Kopf zu verlieren, Cic. Tusc. 4, 60: seditiose et turbulente (friedenstörerisch) se gerere, Callistr. dig. 48, 19, 28. § 3. – nos nihil turbulenter, nihil temere faciamus, wir wollen uns nicht überstürzen, Cic. ep. 2, 16, 7. – egit de Caepione turbulentius, Cic. part. or. 105. – turbulentissime regere, Sidon. epist. 2, 13, 5.
-
13 turbulentia
turbulentia, ae, f. (turbulentus), die Unruhe, Verwirrung, Tert. adv. Herm. 41.
-
14 turbulento
turbulento, āre (turbulentus), beunruhigen, verwirren, Apul. met. 5, 12 u. 9, 11.
-
15 criminosus
crīminōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (crimen), I) Anschuldigungen vorbringend od. enthaltend od. begründend, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, a) v. Pers.: Cn. Pomponius (orator) acer, acerbus, criminosus, Cic.: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, Liv. – oft alqd criminosum est od. fit od. habetur, zB. quod si est criminosum, necessitatis crimen est, non voluntatis, Cic.: capram nominare criminosum et exitiale habebatur, Suet.: ille hoc putabat Verri (für Verres) criminosum fore, si statuae essent deiectae, Cic.: si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere, Cic. – II) passiv (vgl. Prob. App. 201, 1) = mit Verbrechen befleckt, verbrecherisch, v. Pers., Vulc. Gallic. Cass. 4, 5. Lampr. Commod. 3, 8. Tert. de idol. 14: v. Lebl., consensio cr., Cypr. de hab. virg. 17: nihil enim, quod salutis ferendae gratiā fit, criminosum est, Apul. apol. 40. – subst., crīminōsus, ī, m., der Verbrecher, Cassiod. var. 3, 57.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > criminosus
-
16 turbulente
turbulentē u. turbulenter, Adv. m. Compar. u. Superl. (turbulentus), mit Unruhe, mit Verwirrung, stürmisch, Cic. u.a.: non turbulente, ohne in Störung versetzt zu werden ohne den Kopf zu verlieren, Cic. Tusc. 4, 60: seditiose et turbulente (friedenstörerisch) se gerere, Callistr. dig. 48, 19, 28. § 3. – nos nihil turbulenter, nihil temere faciamus, wir wollen uns nicht überstürzen, Cic. ep. 2, 16, 7. – egit de Caepione turbulentius, Cic. part. or. 105. – turbulentissime regere, Sidon. epist. 2, 13, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbulente
-
17 turbulentia
turbulentia, ae, f. (turbulentus), die Unruhe, Verwirrung, Tert. adv. Herm. 41.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbulentia
-
18 turbulento
turbulento, āre (turbulentus), beunruhigen, verwirren, Apul. met. 5, 12 u. 9, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbulento
-
19 turbulentē
turbulentē adv. with comp. [turbulentus], confusedly, tumultuously, boisterously: humana pati, composedly: egit de Caepione turbulentius. -
20 turbulenter
turbulenter adv. [turbulentus], confusedly, tumultuously: nihil facere.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
turbulent — turbulent, ente [ tyrbylɑ̃, ɑ̃t ] adj. • fin XIIe, repris 1532; lat. turbulentus, rad. turbare « troubler » 1 ♦ Vx Agité et violent. « ces gens turbulents Dont l imprudent chagrin, qui tempête et qui gronde » (Molière). 2 ♦ Mod. Qui est porté à s … Encyclopédie Universelle
turbulent — unruhig; stürmisch; ungestüm; furios * * * tur|bu|lent [tʊrbu lɛnt] <Adj.>: durch allgemeine Aufregung, Erregung, wildes Durcheinander gekennzeichnet: eine turbulente Versammlung; turbulente Szenen spielten sich ab; es ging sehr turbulent… … Universal-Lexikon
turbulent — TURBULÉNT, Ă, turbulenţi, te, adj. 1. (livr.) Care face gălăgie; care produce dezordine. 2. (fiz.; despre fluide) Care prezintă în masa lui vârtejuri, agitaţie. – Din fr. turbulent, lat. turbulentus. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX… … Dicționar Român
турбулентный — (лат. turbulentus беспорядочный) вихревой; т ое течение течение жидкости (или газа), при котором происходит сильное перемешивание движущейся жидкости (в отличие от ламинарного течения). Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009.… … Словарь иностранных слов русского языка
turbulento — (Del lat. turbulentus.) ► adjetivo 1 Que no tiene su transparencia natural por estar sucio o mezclado con una cosa: ■ no sé qué es ese líquido turbulento . SINÓNIMO turbio ANTÓNIMO claro 2 Que está alborotado o confuso: ■ tiene las ideas… … Enciclopedia Universal
trouble — 1. trouble [ trubl ] adj. • 1160; lat. pop. °turbulus, crois. de turbidus « agité » et turbulentus (→ turbulent) 1 ♦ Se dit d un liquide qui n est pas limpide, qui contient des particules en suspension (⇒ 1. boueux, vaseux). Eau trouble. « ce… … Encyclopédie Universelle
troublé — 1. trouble [ trubl ] adj. • 1160; lat. pop. °turbulus, crois. de turbidus « agité » et turbulentus (→ turbulent) 1 ♦ Se dit d un liquide qui n est pas limpide, qui contient des particules en suspension (⇒ 1. boueux, vaseux). Eau trouble. « ce… … Encyclopédie Universelle
Friedrich III. (Braunschweig-Calenberg-Göttingen) — Friedrich von Braunschweig Lüneburg (* 1424; † 5. März 1495 in Hannoversch Münden) genannt der Unruhige oder Turbulentus, war ein Sohn von Herzog Wilhelm von Braunschweig Lüneburg und Cäcilie von Brandenburg. Zusammen mit seinem Bruder Wilhelm… … Deutsch Wikipedia
Friedrich der Unruhige (Braunschweig-Lüneburg) — Friedrich von Braunschweig Lüneburg (* 1424; † 1495) genannt „der Unruhige“ oder „Turbulentus“, war ein Sohn von Herzog Wilhelm von Braunschweig Lüneburg und Cäcilie von Brandenburg. Zusammen mit seinem Bruder Wilhelm wurde er 1482 Herzog von… … Deutsch Wikipedia
турбулентное течение — (от лат. turbulentus бурный, беспорядочный), течение жидкости или газа, при котором их частицы совершают неупорядоченные, хаотические движения по сложным траекториям, что приводит к перемешиванию слоёв. Скорость, температура, давление и… … Энциклопедический словарь
TURBULENCE — Le mot turbulence fait songer à agitation, désordre, chaos. L’évolution spatiale ou temporelle de nombreux phénomènes est caractérisée par l’absence apparente d’ordre, la coexistence d’échelles très différentes, l’impossibilité d’une reproduction … Encyclopédie Universelle