-
21 criminosus
crīmĭnōsus, a, um, adj. [crimen, I.], full of reproaches, reproachful, accusalory, calumniating, slanderous (class.):ne cum me nimium gratum illi esse dicant, id mihi criminosum esse possit,
Cic. Planc. 2, 4; id. Verr. 2, 2, 67, § 162; cf.:in hunc,
id. Sull. 13, 36:nomen,
id. Planc. 19, 46:orationes,
Liv. 8, 12, 14:iambi,
Hor. C. 1, 16, 2:criminosissimus liber,
Suet. Caes. 75; cf. Quint. 9, 2, 23:ille acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus,
Cic. Clu. 34, 94.—Hence, subst.: crīmĭnōsus, i, m., a guilty man, Cassiod. Var. 3, 57.— Comp., Auct. Her. 4, 40, 52.— Adv.: crī-mĭnōsē, reproach fully, slanderously, Cic. Rosc. Am. 20, 55; Sall. J. 64, 5; Liv. 38, 43, 7; 40, 9, 13; Tac. A. 16, 20.— Comp., Cic. Brut. 34, 131; Tac. H. 3, 38.— Sup., Suet. Tib. 53. -
22 factiosus
factĭōsus, a, um, adj. [factio, II.], that has or seeks to form a party, powerful or eager for power, factious, seditious (class.;syn.: perduellis, seditiosus, tumultuosus, turbulentus, potens, praepotens): homo dives, factiosus,
a demagogue, Plaut. Aul. 2, 2, 50:potens et factiosus,
Auct. Her. 2, 26, 40:homo (with potens),
Nep. Ages. 1:exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur, et sint vi potius superiores quam justitia pares,
Cic. Off. 1, 19, 64:non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, certabat,
Sall. C. 54, 5; id. J. 31, 15 Dietsch:vel optimatium vel factiosa tyrannis illa vel regia, etc.,
i. e. oligarchical, Cic. Rep. 1, 29, 45: linguă factiosi, busy with the tongue, i. e. promising a great deal, Plaut. Bacch. 3, 6, 13.— Comp.:mulier,
Aur. Vict. Caes. 21.— Sup.:quisque,
Plin. Ep. 4, 9, 5. — -
23 immoderatus
I.Lit. (only poet.): vides sublime, fusum, immoderatum aethera, unbounded (= immensum), Cic. poët. N. D. 2, 25, 65; Lucr. 1, 1013.—II.Trop., unrestrained, unbridled, excessive, immoderate (freq. and class.):1.ipsum illum Aristotelis discipulum, superbum, crudelem, immoderatum fuisse,
Cic. Att. 13, 28, 3:homo et turbulentus,
id. Phil. 10, 11, 23:mulier,
id. Cael. 21, 53:immensae cupiditates, infinitae et immoderatae sunt,
Auct. Her. 2, 22, 34:intemperantia,
Cic. Ac. 1, 10, 39:quippe duos pro uno dominos acceptos, inmoderata, infinita potestate,
Liv. 3, 9, 4:res immoderata cupido est,
Ov. P. 4, 15, 31:motus animi, cum immoderatiores sunt, vitia fiunt,
Gell. 19, 12, 4:immoderatissimae luxuriae esse,
Suet. Ner. 51:immoderato potu et pastu pars animi obstupefacta,
Cic. Div. 1, 29, 60:ne immoderata aut angusta sit oratio,
id. Or. 58, 198: vox immoderatior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51: tam immoderatae linguae fuit, unbridled, Suet. Vit. Luc.:tempestates,
Cic. Rosc. Am. 45, 131.—Hence, adv.: immŏdĕrātē.Lit.: without measure or rule:2.moveri immoderate et fortuitu,
Cic. Univ. 13:vox immoderate profusa,
id. N. D. 2, 59, 149:effunditur spiritus,
Quint. 11, 3, 63.—Trop., immoderately, extravagantly:vivere,
Cic. Univ. 12:jactari,
id. Div. 1, 29, 60:abuti nostra facilitate,
id. Fam. 12, 1, 2.— Comp.:ferre casum incommodorum tuorum,
Cic. Fam. 5, 16, 5.— Sup.:laetari,
Spart. Sev. 20. -
24 inmoderatus
I.Lit. (only poet.): vides sublime, fusum, immoderatum aethera, unbounded (= immensum), Cic. poët. N. D. 2, 25, 65; Lucr. 1, 1013.—II.Trop., unrestrained, unbridled, excessive, immoderate (freq. and class.):1.ipsum illum Aristotelis discipulum, superbum, crudelem, immoderatum fuisse,
Cic. Att. 13, 28, 3:homo et turbulentus,
id. Phil. 10, 11, 23:mulier,
id. Cael. 21, 53:immensae cupiditates, infinitae et immoderatae sunt,
Auct. Her. 2, 22, 34:intemperantia,
Cic. Ac. 1, 10, 39:quippe duos pro uno dominos acceptos, inmoderata, infinita potestate,
Liv. 3, 9, 4:res immoderata cupido est,
Ov. P. 4, 15, 31:motus animi, cum immoderatiores sunt, vitia fiunt,
Gell. 19, 12, 4:immoderatissimae luxuriae esse,
Suet. Ner. 51:immoderato potu et pastu pars animi obstupefacta,
Cic. Div. 1, 29, 60:ne immoderata aut angusta sit oratio,
id. Or. 58, 198: vox immoderatior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51: tam immoderatae linguae fuit, unbridled, Suet. Vit. Luc.:tempestates,
Cic. Rosc. Am. 45, 131.—Hence, adv.: immŏdĕrātē.Lit.: without measure or rule:2.moveri immoderate et fortuitu,
Cic. Univ. 13:vox immoderate profusa,
id. N. D. 2, 59, 149:effunditur spiritus,
Quint. 11, 3, 63.—Trop., immoderately, extravagantly:vivere,
Cic. Univ. 12:jactari,
id. Div. 1, 29, 60:abuti nostra facilitate,
id. Fam. 12, 1, 2.— Comp.:ferre casum incommodorum tuorum,
Cic. Fam. 5, 16, 5.— Sup.:laetari,
Spart. Sev. 20. -
25 turbulente
turbŭlentē, adv., v. turbulentus fin. -
26 turbulenter
turbŭlenter, adv. [turbulentus], in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, etc.:nihil turbulenter, nihil temere facere,
Cic. Fam. 2, 16, 7.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
turbulent — turbulent, ente [ tyrbylɑ̃, ɑ̃t ] adj. • fin XIIe, repris 1532; lat. turbulentus, rad. turbare « troubler » 1 ♦ Vx Agité et violent. « ces gens turbulents Dont l imprudent chagrin, qui tempête et qui gronde » (Molière). 2 ♦ Mod. Qui est porté à s … Encyclopédie Universelle
turbulent — unruhig; stürmisch; ungestüm; furios * * * tur|bu|lent [tʊrbu lɛnt] <Adj.>: durch allgemeine Aufregung, Erregung, wildes Durcheinander gekennzeichnet: eine turbulente Versammlung; turbulente Szenen spielten sich ab; es ging sehr turbulent… … Universal-Lexikon
turbulent — TURBULÉNT, Ă, turbulenţi, te, adj. 1. (livr.) Care face gălăgie; care produce dezordine. 2. (fiz.; despre fluide) Care prezintă în masa lui vârtejuri, agitaţie. – Din fr. turbulent, lat. turbulentus. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX… … Dicționar Român
турбулентный — (лат. turbulentus беспорядочный) вихревой; т ое течение течение жидкости (или газа), при котором происходит сильное перемешивание движущейся жидкости (в отличие от ламинарного течения). Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009.… … Словарь иностранных слов русского языка
turbulento — (Del lat. turbulentus.) ► adjetivo 1 Que no tiene su transparencia natural por estar sucio o mezclado con una cosa: ■ no sé qué es ese líquido turbulento . SINÓNIMO turbio ANTÓNIMO claro 2 Que está alborotado o confuso: ■ tiene las ideas… … Enciclopedia Universal
trouble — 1. trouble [ trubl ] adj. • 1160; lat. pop. °turbulus, crois. de turbidus « agité » et turbulentus (→ turbulent) 1 ♦ Se dit d un liquide qui n est pas limpide, qui contient des particules en suspension (⇒ 1. boueux, vaseux). Eau trouble. « ce… … Encyclopédie Universelle
troublé — 1. trouble [ trubl ] adj. • 1160; lat. pop. °turbulus, crois. de turbidus « agité » et turbulentus (→ turbulent) 1 ♦ Se dit d un liquide qui n est pas limpide, qui contient des particules en suspension (⇒ 1. boueux, vaseux). Eau trouble. « ce… … Encyclopédie Universelle
Friedrich III. (Braunschweig-Calenberg-Göttingen) — Friedrich von Braunschweig Lüneburg (* 1424; † 5. März 1495 in Hannoversch Münden) genannt der Unruhige oder Turbulentus, war ein Sohn von Herzog Wilhelm von Braunschweig Lüneburg und Cäcilie von Brandenburg. Zusammen mit seinem Bruder Wilhelm… … Deutsch Wikipedia
Friedrich der Unruhige (Braunschweig-Lüneburg) — Friedrich von Braunschweig Lüneburg (* 1424; † 1495) genannt „der Unruhige“ oder „Turbulentus“, war ein Sohn von Herzog Wilhelm von Braunschweig Lüneburg und Cäcilie von Brandenburg. Zusammen mit seinem Bruder Wilhelm wurde er 1482 Herzog von… … Deutsch Wikipedia
турбулентное течение — (от лат. turbulentus бурный, беспорядочный), течение жидкости или газа, при котором их частицы совершают неупорядоченные, хаотические движения по сложным траекториям, что приводит к перемешиванию слоёв. Скорость, температура, давление и… … Энциклопедический словарь
TURBULENCE — Le mot turbulence fait songer à agitation, désordre, chaos. L’évolution spatiale ou temporelle de nombreux phénomènes est caractérisée par l’absence apparente d’ordre, la coexistence d’échelles très différentes, l’impossibilité d’une reproduction … Encyclopédie Universelle