Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

turbŭlentē

  • 1 turbulente

    turbŭlentē, adv. [turba] d'une façon désordonnée, avec confusion.    - non turbulente, Cic.: sans perdre la tête.
    * * *
    turbŭlentē, adv. [turba] d'une façon désordonnée, avec confusion.    - non turbulente, Cic.: sans perdre la tête.
    * * *
        Turbulente, Aduerbium. Cic. Avec trouble.
    \
        Non turbulente humana pati. Cic. Sans s'esmouvoir, Porter patiemment.

    Dictionarium latinogallicum > turbulente

  • 2 turbulente

    turbulentē u. turbulenter, Adv. m. Compar. u. Superl. (turbulentus), mit Unruhe, mit Verwirrung, stürmisch, Cic. u.a.: non turbulente, ohne in Störung versetzt zu werden ohne den Kopf zu verlieren, Cic. Tusc. 4, 60: seditiose et turbulente (friedenstörerisch) se gerere, Callistr. dig. 48, 19, 28. § 3. – nos nihil turbulenter, nihil temere faciamus, wir wollen uns nicht überstürzen, Cic. ep. 2, 16, 7. – egit de Caepione turbulentius, Cic. part. or. 105. – turbulentissime regere, Sidon. epist. 2, 13, 5.

    lateinisch-deutsches > turbulente

  • 3 turbulente

    turbulentē u. turbulenter, Adv. m. Compar. u. Superl. (turbulentus), mit Unruhe, mit Verwirrung, stürmisch, Cic. u.a.: non turbulente, ohne in Störung versetzt zu werden ohne den Kopf zu verlieren, Cic. Tusc. 4, 60: seditiose et turbulente (friedenstörerisch) se gerere, Callistr. dig. 48, 19, 28. § 3. – nos nihil turbulenter, nihil temere faciamus, wir wollen uns nicht überstürzen, Cic. ep. 2, 16, 7. – egit de Caepione turbulentius, Cic. part. or. 105. – turbulentissime regere, Sidon. epist. 2, 13, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbulente

  • 4 turbulente

    turbulentē и turbulenter [ turbulentus ]
    беспорядочно, сломя голову ( aliquid lacere C)

    Латинско-русский словарь > turbulente

  • 5 turbulentē

        turbulentē adv. with comp.    [turbulentus], confusedly, tumultuously, boisterously: humana pati, composedly: egit de Caepione turbulentius.

    Latin-English dictionary > turbulentē

  • 6 turbulente

    turbŭlentē, adv., v. turbulentus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > turbulente

  • 7 turbulentus

    turbŭlentus, a, um, adj. [turba], full of trouble or commotion.
    I.
    Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.;

    syn. tumultuosus): tempestas,

    stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143;

    Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii,

    Plaut. Mil. 2, 5, 3:

    aqua,

    turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5:

    atomorum turbulenta concursio,

    confused, Cic. Fin. 1, 6, 20:

    est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis,

    id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6):

    res publica,

    id. Fam. 12, 10, 3:

    heu edepol res turbulentas!

    Plaut. Ep. 1, 1, 68:

    praeda,

    id. Rud. 4, 4, 142:

    ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,

    Cic. Caecin. 12, 34:

    errores,

    id. N. D. 2, 28, 70:

    animi,

    stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.— Comp.:

    turbulentior inde annus excepit,

    Liv. 2, 61, 1.— Sup.:

    turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum),

    Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—
    II.
    Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3:

    P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus,

    Cic. Brut. 28, 108:

    seditiosus civis et turbulentus,

    id. de Or. 2, 11, 48:

    turbulenti et mali cives,

    id. ib. 2, 31, 135:

    tribuni,

    Tac. H. 2, 38:

    contiones,

    Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39:

    consilia Antonii,

    Cic. Att. 15, 4, 1:

    minae populi,

    Quint. 2, 20, 8.— Sup.:

    tribuni plebis,

    Caes. B. C. 1, 5:

    leges,

    Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).
    (α).
    Form turbulente:

    qui non turbulente humana patiantur,

    without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60:

    se gerere,

    Dig. 48, 19, 28, § 3.—
    (β).
    Form turbulenter:

    nihil turbulenter, nihil temere facere,

    Cic. Fam. 2, 16, 7.— Comp.:

    egit de Caepione turbulentius,

    Cic. Part. Or. 30, 105.— Sup.:

    regere,

    Sid. Ep. 2, 13 med.

    Lewis & Short latin dictionary > turbulentus

  • 8 contionor

    cōntiōnor, ātus sum, ārī (contio), in der Volksversammlung auftreten, a) von den Teilnehmern der Versammlung = eine Volksversammlung bilden, nunc illi vos singuli universos contionantes timent, Liv. 39, 16, 4. – b) v. Sprecher in der Versammlung = einen öffentlichen Vortrag-, eine öffentliche Ansprache an das Volk od. an die Soldaten halten, sich öffentlich hören oder vernehmen lassen, absol., cum Lepidus contionaretur, Asin. Poll. in Cic. ep.: contionatus signa constituit, Caes. – m. Ang. wie? contionatur autem Cato infeste, Gracchus turbulente, Tullius copiose, Fronto. – m. Ang. von wo aus? od. wo? ex turri alta, Cic.: velut loco e superiore, Cic.: pro tribunali, Tac. – m. Ang. bei od. vor wem? od. an wen? apud milites, Caes.: ad populum, Suet. – m. Ang. gegen wen? adversus alqm Athenis libere, Liv.: de summa cruce veluti de tribunali in scelera Poenorum, Iustin. – m. Ang. worüber? de religionibus sacris et caerimoniis, Cic.: de te c., nec impune, Cic.: de Caesare, Sall. – selten m. Ang. was? = in der Volksversammlung od. übh. vor dem versammelten Volke äußern, -erklären, -verkünden, bald durch allg. Acc. pronom. neutr., haec velut contionanti Minucio circumfundebatur tribunorum multitudo, Liv. 22, 14, 15. – bald durch Acc. u. Infin., C. Cato contionatus est se comitia haberi non siturum, si etc., Cic. ad Q. fr. 2, 4. § 6. (2, 6. § 6). – bald durch direkte Rede, caterva tota clarissima concentione... contionata est: ›Huic vitae tuae‹, Cic. Sest. 118.

    lateinisch-deutsches > contionor

  • 9 contionor

    cōntiōnor, ātus sum, ārī (contio), in der Volksversammlung auftreten, a) von den Teilnehmern der Versammlung = eine Volksversammlung bilden, nunc illi vos singuli universos contionantes timent, Liv. 39, 16, 4. – b) v. Sprecher in der Versammlung = einen öffentlichen Vortrag-, eine öffentliche Ansprache an das Volk od. an die Soldaten halten, sich öffentlich hören oder vernehmen lassen, absol., cum Lepidus contionaretur, Asin. Poll. in Cic. ep.: contionatus signa constituit, Caes. – m. Ang. wie? contionatur autem Cato infeste, Gracchus turbulente, Tullius copiose, Fronto. – m. Ang. von wo aus? od. wo? ex turri alta, Cic.: velut loco e superiore, Cic.: pro tribunali, Tac. – m. Ang. bei od. vor wem? od. an wen? apud milites, Caes.: ad populum, Suet. – m. Ang. gegen wen? adversus alqm Athenis libere, Liv.: de summa cruce veluti de tribunali in scelera Poenorum, Iustin. – m. Ang. worüber? de religionibus sacris et caerimoniis, Cic.: de te c., nec impune, Cic.: de Caesare, Sall. – selten m. Ang. was? = in der Volksversammlung od. übh. vor dem versammelten Volke äußern, -erklären, -verkünden, bald durch allg. Acc. pronom. neutr., haec velut contionanti Minucio circumfundebatur tribunorum multitudo, Liv. 22, 14, 15. – bald durch Acc. u. Infin., C. Cato contionatus est se comitia haberi non siturum, si etc.,
    ————
    Cic. ad Q. fr. 2, 4. § 6. (2, 6. § 6). – bald durch direkte Rede, caterva tota clarissima concentione... contionata est: ›Huic vitae tuae‹, Cic. Sest. 118.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contionor

См. также в других словарях:

  • turbulente — ● turbulent, turbulente adjectif (latin turbulentus) Qui s agite, ne reste pas en place, cause du trouble, du désordre : Des élèves turbulents. Se dit d un écoulement dans lequel les filets fluides, au lieu de conserver leur individualité comme… …   Encyclopédie Universelle

  • Turbulente Strömung — Beispiel einer turbulenten Strömung Die turbulente Strömung (lat.: turbare = drehen, beunruhigen, verwirren) ist die Bewegung von Flüssigkeiten und Gasen, bei der Verwirbelungen auf allen Größenskalen auftreten. Diese Strömungsform ist… …   Deutsch Wikipedia

  • turbulente Geschwindigkeit — turbulentinis greitis statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Skysčių, dujų ar plazmos turbulentinio tekėjimo greitis. atitikmenys: angl. turbulent velocity vok. turbulente Geschwindigkeit, f rus. скорость турбулентного… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • turbulente Diffusion — turbulentinė difuzija statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. eddy diffusion; turbulent diffusion vok. turbulente Diffusion, f; Turbulenzdiffusion, f; Wirbeldiffusion, f rus. вихревая диффузия, f; турбулентная диффузия, f pranc. diffusion des …   Fizikos terminų žodynas

  • turbulente Konvektion — sūkurinė konvekcija statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. turbulent convection vok. turbulente Konvektion, f rus. турбулентная конвекция, f pranc. convection turbulente, f …   Fizikos terminų žodynas

  • turbulente Grenzschicht — ribinis turbulentinis sluoksnis statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. turbulent boundary layer vok. turbulente Grenzschicht, f rus. турбулентный пограничный слой, m pranc. couche limite turbulente, f …   Fizikos terminų žodynas

  • turbulente Schicht — turbulentinis sluoksnis statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. turbulent layer vok. turbulente Schicht, f rus. турбулентный слой, m pranc. couche turbulente, f …   Fizikos terminų žodynas

  • turbulente Viskosität — turbulentinė klampa statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. turbulent viscosity vok. turbulente Viskosität, f rus. турбулентная вязкость, f pranc. viscosité turbulente, f …   Fizikos terminų žodynas

  • Turbulente Grenzschicht — Die hydrodynamische Grenzschicht, oft auch einfach als „Grenzschicht“ bezeichnet, ist der Bereich eines strömenden Fluids an einer Wand, in der die Reibung einen Einfluss auf das Geschwindigkeitsprofil senkrecht zur Wand ausübt.… …   Deutsch Wikipedia

  • turbulente Strömung — turbulentinis tekėjimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Tekėjimas, kai inercijos jėgos vyrauja klampos jėgų atžvilgiu. atitikmenys: angl. turbulent flow vok. Flechtströmung, f; turbulente Strömung, f; wirbelige… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • turbulente Strömung — turbulentinis tekėjimas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. eddy flow; turbulent flow; turbulent stream vok. Flechtströmung, f; turbulente Strömung, f; wirbelige Strömung, f rus. турбулентное течение, n pranc. écoulement turbulent, m;… …   Fizikos terminų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»