-
1 eilends
eilends, festinanter (hastig, eilfertig). – propere. properanter. properantius (schleunig). – maturate (beschleunigt, geschwind). – quam ocissime (so schnell als möglich). – ventis remis. remis velisque (mit vielem Winde und vollen Segeln = eilends u. jagends, in großer Eile, sprichw., bei den Komik., auch bei Cicero im Briefstil, wenn von einem Kommen oder Gehen, Reisen die Rede ist). – cursu effuso (in gestrecktem Lauf, eilends und jagends, in großer Eile, z.B. ad castra ferri [rennen]: periculo auferri). – raptim (reißend [662] schnell). – subito (unvorbereitet). – Ost stehen auch mit Bezug auf die Person die Adjektt. festinans, properans, maturans od. (= über Hals u. Kopf) praeceps, z.B. ei. schreiben, festinantem od. properantemod. raptim od. subito scribere: ei. kommen, maturantem venire: ei. u. jagends sich auf die Flucht begeben, fliehen, praecipitem fugae se mandare. – od. es steht maturare od. properare m. Infin., z.B. ei. aus der Stadt abreisen, maturare ab urbe proficisci: ei. in das Vaterland zurückkehren, in patriam redire properare. – Auch liegt bei dem Lateiner der Begriff »eilends« häufig schon im verbo in tensivo, z.B. ei. kommen, anrücken, adventare: ei. verfolgen, insectari. – ei. aufgeschlagen, geliefert, tumultuarius (z.B. castra, pugna): ei. aufgebotene Soldaten, exercitus raptim conscriptus; exercitus tumultuarius od. repentinus; milites subitarii. – ei. u. jagends zu jmd. kommen, currere ad alqm et volare.
-
2 aufraffen
aufraffen, arripere (schnell an sich nehmen). – colligere (zusammenlesen, -nehmen). – aufgerafft, collecticius. subitarius. tumultuarius (schnell zusammengebracht, wie: ein Heer, Soldaten, Legionen). – sich aufraffen, vom Lager, corripere corpus e lecto od. e strato; proripere se e lecto od. e strato (fortstürzend): vom Falle, corpus colligere (z. B. citius); prolapsum assurgere: von einerlangen Krankheit, a longa valetudine se recolligere: geistig sich au. (Mut fassen), se od. animum colligere.
-
3 Heer
Heer, I) eig.: exercitus (die Armee = das Heer als ein aus eingeübten Soldaten bestehendes Ganze). – miles. milites (der Soldat [kollektiv], die Soldaten = das Heer als Komplex menschlicher Individuen, die Truppen). – copiae (die Streitmacht = das Heer als totes Werkzeug in der Hand des Heerführers; bei genauern Angaben mit dem Zus. armatorum od. peditum equitumque od. peditatus equitatusque, pedestres oder equestres, pedestres equestresque, pedestres navalesque). – vires (Streitkräfte = das Heer als militärische Kräfte, mit denen man etwas auszurichten imstande ist). – agmen (der Heereszug, die Heerkolonne = das in geordnetem Zuge oder auf dem Marsche begriffene Heer). – acies (die Schlachtreihe = das in Schlachtordnung aufgestellte Heer). – ohne H., inermis (Ggstz. armatus). – ein Heer von jungen Soldaten, exercitus tiro; tirones milites: ein H. von alten Soldaten, veterani milites; auch bl. veterani: ein in der Eile aufgebotenes H., exercitus tumultuarius; milites tumultuarii. – das H. in Schlachtordnung aufstellen, aciem instruere oder instituere. – II) Menge übh., s. Haufe.
-
4 Notbrücke
Notbrücke, pons tumultuarius; pons ad tempus instructus.
-
5 Schnelligkeit
Schnelligkeit, celeritas. – velocitas (Flüchtigkeit). – pernicitas (Flinkheit). – agilitas (Beweglichkeit, Behendigkeit). – incitatio (heftige Bewegung). – zu große Sch. (Eile), festinatio. – reißende Sch. eines Flusses, rapiditas fluminis: mit unbeschreiblicher Sch., dicto citius: mit der Sch. eines Cäsar reisen, Caesarianā uti celeritate: die Sonne bewegt sich mit solcher Sch., daß etc., sol tantā incitatione fertur, ut etc. – in der Sch., celeriter: raptim (unser »auf den Raub = in hastiger Eile«, z.B. conscribere exercitum): in der Sch. zusammengebracht, repentinus. subitarius. tumultuarius (im allg.; tum. mit dem Nbbgr. des Ungeregelten); raptim conscriptus (in hastiger Eile ausgehoben, von Soldaten).
-
6 unregelmäßig
unregelmäßig, enormis (unregelmäßig angelegt etc., z.B. vicus: u. versus). – incompositus (nicht regelrecht gebaut etc., z.B. aedificium). – inusitatus (ungewöhnlich, z.B. species alcis rei). – ein unr. Leben, vita dissoluta: unr. (in [2413] der Eile aufgebotene) Soldaten, Truppen, milites tumultuarii: exercitus tumultuarius.
-
7 Беспорядочный
inordinatus, a, um; irregularis, e; incompositus, a, um; inconditus, a, um; confusus, a, um; perturbatus, a, um; turbulentus, a, um (concursio atomorum); tumultuarius, a, um; -
8 баррикада
saepimentum [i, n] tumultuarium; obex [icis, m] tumultuarius -
9 EXTEMPORISED
[A]TUMULTUARIUS (-A -UM) -
10 HURRIED
[A]TREPIDUS (-A -UM)CELER (-ERIS -ERE)RAPIDUS (-A -UM)CONCITUS (-A -UM)TUMULTUARIUS (-A -UM)ELATUS (-A -UM) -
11 HURRY: IN A HURRY
[A]PRAEPROPERUS (-A -UM)TUMULTUARIUS (-A -UM)[ADV]FESTINANTERFESTINATOPRAEPROPEREPRAEPROPERANTERTUMULTUATIMTUMULTUARIE -
12 IRREGULAR
[A]ENORMIS (-E)INAEQUABILIS (-E)INCOMPOSITUS (-A -UM)PRAEPOSTERUS (-A -UM)PRAVUS (-A -UM)TUMULTUARIUS (-A -UM)INFREQUENS (-ENTIS)ABNORMIS (-IS -E)ALOGUS (-A -UM)ANOMALUS (-A -UM)CONFRACTUS (-A -UM)- MAKE IRREGULAR
См. также в других словарях:
tumultuaire — ⇒TUMULTUAIRE, adj. A. Vieilli. Qui a le caractère d un soulèvement populaire; qui est fait contre les formes de la loi. Assemblée, guerres, masses, milice tumultuaire(s); contestation(s), délibération, élection, résolution tumultuaire(s). La… … Encyclopédie Universelle
tumultuarisch — widersetzlich; aufständisch; aufrührerisch; rebellisch; sperrig; eigensinnig; meuterisch * * * tu|mul|tu|a|risch [tumʊl tu̯a:rɪʃ] <Adj.>: mit Lärm und großer Aufregung verbunden; einen Tumult darstellend: tumultuarische Ereignisse. Syn.: ↑ … Universal-Lexikon
Tumultuary — Tu*mul tu*a*ry, a. [L. tumultuarius: cf. F. tumultuaire.] 1. Attended by, or producing, a tumult; disorderly; promiscuous; confused; tumultuous. A tumultuary conflict. Eikon Basilike. [1913 Webster] A tumultuary attack of the Celtic peasantry.… … The Collaborative International Dictionary of English
Древний Рим — Рим и территории, находившиеся под его контролем … Википедия
Terra sigillata — Эта статья была избрана в качестве совместной работы порталом «Древний Рим» для всех желающих. Предложения по улучшению статьи можно найти здесь, а выставить другую статью на голосование для выбора её объектом совместной работы здесь. Рим и… … Википедия
Древний рим — Эта статья была избрана в качестве совместной работы порталом «Древний Рим» для всех желающих. Предложения по улучшению статьи можно найти здесь, а выставить другую статью на голосование для выбора её объектом совместной работы здесь. Рим и… … Википедия
Рим Древний — Эта статья была избрана в качестве совместной работы порталом «Древний Рим» для всех желающих. Предложения по улучшению статьи можно найти здесь, а выставить другую статью на голосование для выбора её объектом совместной работы здесь. Рим и… … Википедия
tumultuary — /tooh mul chooh er ee, tyooh /, adj. 1. tumultuous; turbulent. 2. confused; disorderly; haphazard: tumultuary habits of studying. [1580 90; < L tumultuarius pertaining to bustle or hurry, equiv. to tumultu(s) TUMULT + arius ARY1] * * * … Universalium
tumultuario — ► adjetivo 1 Que produce o promueve tumulto: ■ algunos manifestantes lanzaron consignas tumultuarias. SINÓNIMO [tumultuoso] 2 Que se desarrolla con desorden y violencia: ■ la policía disolvió la tumultuaria manifestación. SINÓNIMO desordenado… … Enciclopedia Universal
tumultuaire — (tu mul tu ê r ) adj. 1° Qui a le caractère du tumulte. • J oppose un petit nombre choisi à une multitude tumultuaire, BALZ. liv. VI, lett. 7. • Pour le temps, il m a fallu réduire en soulèvement tumultuaire une guerre qui n a pu durer… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
tumultuarisch — tu|mul|tu|a|risch <nach lat. tumultuarius »in größter Eile gemacht«> lärmend, unruhig, erregt, wild, ungestüm, aufrührerisch … Das große Fremdwörterbuch