-
1 trzepotać
глаг.• лопотать• порхать• трепать• трепаться• трепетать* * *trzepo|tać\trzepotaćcze/\trzepotaćce, \trzepotaćcz несов. трепетать; хлопать, трепыхать(ся)* * *trzepocze / trzepoce, trzepocz несов.трепета́ть; хло́пать, трепыха́ть(ся) -
2 trzepotać\ się
trzepo|tać sięнесов. 1. трепетать, биться, трепыхаться;2. (na wietrze) трепетать, плескаться, полоскаться;● serce \trzepotać\ sięcze się w piersi разг. сердце трепещет в груди
-
3 trzepotać się
несов.1) трепета́ть, би́ться, трепыха́ться2) ( na wietrze) трепета́ть, плеска́ться, полоска́ться• -
4 flattern
flattern v/i (-re; a sn) fruwać ( durch die Luft w powietrzu); ( mit den Flügeln schlagen) <za>trzepotać skrzydłami; Fahne trzepotać (się), łopotać ( im Wind na wietrze); Haar rozwiewać się; fig Herz trzepotać się;das Kleid flattert im Wind wiatr trzepocze sukienką;fam. … ist mir auf den Tisch geflattert dostałem niespodzianie … -
5 furczeć
глаг.• шуметь* * *несов. 1. шуметь, гудеть;2. (trzepotać) трепетать, трепыхаться, хлопать; 3. (wzlatywać) взлетать с шумом+1, 2. furkotać
* * *несов.1) шуме́ть, гуде́ть2) ( trzepotać) трепета́ть, трепыха́ться, хло́пать3) ( wzlatywać) взлета́ть с шу́момSyn:furkotać 1), furkotać 2) -
6 zatrzepotać
глаг.• затрепетать* * *zatrzepo|tać\zatrzepotaćcze/\zatrzepotaćce сов. 1. затрепетать; захлопать (крыльями);2. (zacząć trzepotać się) забиться, затрепыхаться* * *zatrzepocze / zatrzepoce сов.1) затрепета́ть; захло́пать ( крыльями)2) ( zacząć trzepotać się) заби́ться, затрепыха́ться -
7 zappeln
fam. fig jemanden zappeln lassen pozostawi(a)ć k-o w niepewności
См. также в других словарях:
trzepotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepotaćoczę || trzepotaćoce, trzepotaćocze || trzepotaćoce {{/stl 8}}– zatrzepotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś szybko, rytmicznie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepotać — ndk IX, trzepotaćoczę (trzepotaćocę), trzepotaćoczesz (trzepotaćocesz), trzepotaćocz, trzepotaćał «poruszać się szybko albo wykonywać czymś szybkie ruchy, często powodujące szelest, szum» Trzepotać powiekami, rzęsami. Ptak trzepocze skrzydłami.… … Słownik języka polskiego
trzepotać się – zatrzepotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szamotać się, rzucać się, wykonując szybkie, gwałtowne ruchy; miotać się, trzepać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby trzepotały się na piasku. Ptak zatrzepotał się w gałęziach drzewa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
trzepotanie — n I rzecz. od trzepotać Trzepotanie skrzydeł, chorągwi. ∆ med. Trzepotanie przedsionków «zaburzenie rytmu pracy serca objawiające się bardzo częstymi skurczami przedsionków» … Słownik języka polskiego
wachlować — ndk IV, wachlowaćluję, wachlowaćlujesz, wachlowaćluj, wachlowaćował, wachlowaćowany «ochładzać kogoś, coś, powiewając, poruszając czymś jak wachlarzem» Wachlować twarz chusteczką. przen. «poruszać czymś ruchem wahadłowym; machać, trzepotać» Wiatr … Słownik języka polskiego
zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… … Słownik języka polskiego
zatrzepotać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepotać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień