-
1 trunco
trunco, āre, āvi, ātum [truncus] - tr. - [st2]1 [-] tronquer, couper par le bout, mutiler, amputer, abattre (un arbre). [st2]2 [-] tuer (à la chasse), massacrer. [st2]3 [-] Stat. raccourcir, écourter. - simulacra truncare, Liv.: mutiler des statues. - caput truncare, Luc.: trancher la tête. - heroos tenores truncare, Stat. S. 2, 3, 98: écourter les vers héroïques (changer des hexamètres en pentamètres). - aquas truncare, Claud.: arrêter les eaux. - cervos truncare, Val. Fl. 6, 567: tuer des cerfs.* * *trunco, āre, āvi, ātum [truncus] - tr. - [st2]1 [-] tronquer, couper par le bout, mutiler, amputer, abattre (un arbre). [st2]2 [-] tuer (à la chasse), massacrer. [st2]3 [-] Stat. raccourcir, écourter. - simulacra truncare, Liv.: mutiler des statues. - caput truncare, Luc.: trancher la tête. - heroos tenores truncare, Stat. S. 2, 3, 98: écourter les vers héroïques (changer des hexamètres en pentamètres). - aquas truncare, Claud.: arrêter les eaux. - cervos truncare, Val. Fl. 6, 567: tuer des cerfs.* * *Trunco, truncas, truncare. Valerius Flaccus. Tronquer et couper, Tronssonner, Trencher.\Truncatus aliqua sui parte. Plin. iunior. Mutilé. -
2 trunco
trunco, āvī, ātum, āre (truncus), I) stutzen, beschneiden, verstümmeln, abschneiden, olus foliis, Ov.: corpus, Tac.: simulacra, statuas, Liv.: partem corporis, Iustin.: caput, Lucan.: capite truncari, Hieron.: aquas, hemmen, Claud.: heroos gressu tenores, Pentameter aus Hexametern machen, Stat. – truncatus habitu, in seinem zerstückelten Gewande, Sulp. Sev. – II) insbes., niedermetzeln, cervos, Val. Flacc. 6. 568.
-
3 trunco
trunco, āvī, ātum, āre (truncus), I) stutzen, beschneiden, verstümmeln, abschneiden, olus foliis, Ov.: corpus, Tac.: simulacra, statuas, Liv.: partem corporis, Iustin.: caput, Lucan.: capite truncari, Hieron.: aquas, hemmen, Claud.: heroos gressu tenores, Pentameter aus Hexametern machen, Stat. – truncatus habitu, in seinem zerstückelten Gewande, Sulp. Sev. – II) insbes., niedermetzeln, cervos, Val. Flacc. 6. 568. -
4 truncō
truncō āvī, ātus, āre [2 truncus], to maim, mutilate, shorten, cut off: truncata simulacra deum, L.: Truncat olus foliis, i. e. strips off the leaves, O.* * *truncare, truncavi, truncatus Vmaim, mutilate; strip of branches, foliage; cut off -
5 trunco
trunco, āvi, ātum, 1, v. a. [2. truncus], to maim, mutilate, mangle, or shorten by cutting off, to cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose;II.syn.: mutilo, amputo): truncata simulacra deum,
Liv. 31, 30, 7:statuis regis truncatis,
id. 31, 23, 10:truncat olus foliis,
strips, cuts off the leaves, Ov. M. 8, 647:truncato ex vulneribus corpore,
Tac. A. 1, 17; cf. id. H. 3, 33:truncatā corporis parte, partem corporis,
Just. 11, 14, 11; 15, 3, 4:cadavera,
Luc. 6, 584:caput,
id. 6, 566: lacertos, Claud. ap. Ruf. 2, 411:frontem,
i. e. to deprive of an eye, Sil. 4, 541:manibusque truncatus et armis,
deprived of his hands and weapons, Claud. B. Get. 88:quia antiquum illud (signum) vetustate truncatum est,
Plin. Ep. 9, 39, 4:truncatis arboribus,
Suet. Calig. 45 init. — Poet., transf.:aquas,
to cut apart, rend asunder, separate, Claud. Gigant. 70:heroos tenores gressu,
i. e. to shorten hexameters into pentameters, Stat. S. 2, 3, 98.—Pregn.:cervos,
i. e. to kill, Val. Fl. 6, 567; Amm. 15, 4, 11. —Trop.:tunc omnibus fere membris erat truncata respublica,
Eum. Pan. Const. Caes. 10. -
6 trunco
ADJ (=reducido) truncated, shortened; (=incompleto) incomplete* * *- ca adjetivo truncated, incomplete* * *- ca adjetivo truncated, incomplete* * *trunco -catruncated, incomplete* * *
Del verbo truncar: ( conjugate truncar)
trunco es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
truncó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
truncar
trunco
truncar ( conjugate truncar) verbo transitivo
‹ planes› to frustrate, thwart;
‹ ilusiones› to shatter
truncar verbo transitivo
1 (una pirámide, un cono) to truncate
2 (una ilusión, esperanza) to shatter
(una vida, carrera profesional, etc) to cut short
trunco,-a adj LAm truncated, mutilated, incomplete
' trunco' also found in these entries:
Spanish:
trunca
* * *trunco, -a adjAm incomplete* * *adj L.Am.* * *trunco, -ca adj1) : truncated2) : unfinished, incomplete -
7 trunco
Del verbo truncar: ( conjugate truncar) \ \
trunco es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
truncó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: truncar trunco
truncar ( conjugate truncar) verbo transitivo ‹ planes› to frustrate, thwart; ‹ ilusiones› to shatter
truncar verbo transitivo
1 (una pirámide, un cono) to truncate
2 (una ilusión, esperanza) to shatter (una vida, carrera profesional, etc) to cut short
trunco,-a adj LAm truncated, mutilated, incomplete ' trunco' also found in these entries: Spanish: trunca -
8 trunco
adj1) искалеченный; изуродованный2) Ам. неполный -
9 trunco
āvī, ātum, āre [ truncus I \]1) обрубать, обрезывать ( olus foliis O); отсекать, отрубать ( caput Lcn)t. herōos tenōres St — укорачивать ход героических стихов, т. е. чередовать гексаметры с пентаметрами2) увечить, разбивать ( statuas L)4) рассекать, разделять ( socias aquas Cld) -
10 trunco
сущ.1) общ. изуродованный, неудавшийся, обломанный, искалеченный, несбывшийся, обрубленный2) амер. неполный3) перен. выхолощенный4) геом. усечённый -
11 trunco
adj; Ам.непо́лный -
12 trunco
• Am nedokončený• Am neúplný• zkomolený• zmrzačený -
13 trunco
adj1) искалеченный; изуродованный2) Ам. неполный -
14 trunco
maim, mutilate, mangle / imperfect, not whole, missing a part. -
15 dē-truncō
dē-truncō āvī, ātus, āre, to lop, cut off: arbores, L.: caput, O.—To mutilate, maim, behead: gladio detruncata corpora, L. -
16 ob-truncō
ob-truncō —, ātus, āre, to cut down, cut to pieces, kill, slay, slaughter: puerum: regem, L.: illum ad aras, V.: cervos ferro, V.: obtruncati circa altaria, L. -
17 ствол дерева
trunco. -
18 truncus
1.truncus, a, um, adj [root tark-, truc-, to break, tear; cf. torqueo], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured, deprived of some of its parts (mostly poet. and perh. not ante-Aug.; syn.: mutilus, mancus).I.Lit.:(β).trunca manu pinus regit (Polyphemum),
i. e. the trunk of a pinetree, Verg. A. 3, 659:trunca illa et retorrida manus Mucii,
Sen. Ep. 66, 51:nemora,
i. e. trees stripped of their branches, Stat. Th. 4, 455:truncas mhonesto vulnere nares,
Verg. A. 6, 497:vultus naribus auribusque,
Mart. 2, 83, 3:frons,
deprived of its horn, Ov. M. 9, 1; 9, 86; Sil. 3, 42:frontem lumina truncam,
deprived of its eyes, id. 9, 400:bracchia non habuit, truncoque repandus in undas Corpore desiluit,
deprived of its limbs, Ov. M. 3, 680; cf. Just. 2, 9, 19:puerum trunci corporis in agro Romano natum,
Liv. 41, 9, 5:varie ex integris truncos gigni, ex truncis integros,
Plin. 7, 11, 10, § 50:tela,
i.e. broken in pieces, Verg. A. 11, 9; cf.:trunci enses et fractae hastae,
Stat. Th. 2, 711:truncum lignum, i. e. hasta fracta,
Val. Fl. 6, 251: membra carmae, Ov M. 11, 560; cf.alnus,
without oars, Val. Fl. 2, 300:truncae atque mutilae litterae,
Gell. 17, 9, 12:exta,
Val. Max. 1, 6, 9.—Poet., with gen.:B.animalia trunca pedum,
without feet, Verg. G. 4, 310: truncus capitis, Sil 10, 311.—Transf.1.Of things, not developed, imperfect, or wanting in their parts:2. II.quaedam imperfecta (animalia) suisque Trunca vident numeris,
Ov. M. 1, 428:ranae pedibus,
id. ib. 15, 376:ipse (nanus) jactabat truncas manus,
Prop. 4 (5), 8, 42—Trop., maimed, mutilated:2. I.(Capua) urbs trunca, sine senatu, sine plebe, sine magistratibus,
Liv. 31, 29, 11:pecus,
without a leader, Stat. Th. 5, 333:manus vero, sine quibus trunca esset actio ac debilis, vix dici potest, quot motus habeant,
Quint. 11, 3, 85:trunca et debilis medicina (sine rerum naturae cognitione), Cels. praef.: sermo (volucrum),
Stat. Th. 12, 478:trunca quaedam ex Menandro,
fragments, Gell. 2, 23, 21.—Hence, subst.:Lit.:B.cibus... Per truncos ac per ramos diffunditur omnes,
Lucr. 1, 353:quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,
Cic. de Or. 3, 46, 179; cf. id. Sen. 15, 52; id. N. D. 2, 47, 120; id. Lael. 13, 48; Caes. B. G. 4, 17; 7, 73, Verg. G. 2, 78; 3, 233; Hor S. 1, 8, 1; id. C. 2, 17, 27; 3, 4, 55; Ov. M. 2, 358; 8, 346; id. H. 9, 93; Col. Arb. 17, 1; Sen. Ep. 86, 17.—Transf.1.Of the human body, the trunk, the body, apart from the limbs:2.status erectus et celsus, nullā mollitiā cervicum: trunco magis toto se ipse moderans,
Cic. Or. 18, 59:nemo illum ex trunco corporis spectabat,
id. Rosc. Com. 10, 28:recto pugnat se attollere trunco,
Ov. M. 2, 822; cf. id. ib. 7, 640:et caput abscisum calido viventeque trunco,
Lucr. 3, 654: jacet litore truncus. Verg. A. 2, 557.—Of a column.(α).The shaft, Vitr. 4, 1 med. —(β). 3.A piece cut off, as a branch of a tree for an our:4. * II.frondentes,
Val. Fl. 8, 287;a piece of flesh for smoking (cf. trunculus),
Verg. M. 57.— -
19 truncus
truncus ī, m [1 truncus].—Of a tree, the stem, stock, bole, trunk: arborum trunci, Cs.: quid interest inter hominem et truncum? etc.: enodes trunci, V.: inlapsus cerebro, H.: acernus, O.— The trunk, body: corporis: recto se attollere trunco, O.: iacet ingens litore truncus, V.—Fig., a stock, blockhead, dunce, dolt: qui potest esse in eius modi trunco sapientia?— A trunk, stem: quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes elegendae sunt.* * * -
20 truncus
[st1]1 [-] truncus, a, um: - [abcl][b]a - tronqué, mutilé, rogné, dont il ne reste qu'un tronc, privé d'une de ses parties; écourté, défectueux, incomplet, imparfait. - [abcl]b - détaché, retranché, coupé, dépouillé.[/b] - trunca nemora, Stat. Th. 4, 455: bois dépouillés de leurs feilles. - vultus naribus auribusque, Mart. 2, 83, 3: tête amputée des oreilles. - cornu trunca a fronte revellit, Ov. M. 9: il arracha la corne de mon front désormais mutilé. - trunca quaedam ex Menandro, Gell.: quelques fragments de Ménandre. [st1]2 [-] truncus, i, m.: - [abcl][b]a - tronc (d'arbre ébranché). - [abcl]b - buste, tronc (d'un homme); corps mutilé. - [abcl]c - fût (d'une colonne). - [abcl]d - dé (d'un piédestal). - [abcl]e - morceau, fragment. - [abcl]f - homme stupide, bûche.[/b] - trunci arborum, Liv.: troncs d'arbres. - quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia? Cic. Nat. 1, 30, 84: comment pourrait-il y avoir de la sagesse dans un lourdaud de ce genre?* * *[st1]1 [-] truncus, a, um: - [abcl][b]a - tronqué, mutilé, rogné, dont il ne reste qu'un tronc, privé d'une de ses parties; écourté, défectueux, incomplet, imparfait. - [abcl]b - détaché, retranché, coupé, dépouillé.[/b] - trunca nemora, Stat. Th. 4, 455: bois dépouillés de leurs feilles. - vultus naribus auribusque, Mart. 2, 83, 3: tête amputée des oreilles. - cornu trunca a fronte revellit, Ov. M. 9: il arracha la corne de mon front désormais mutilé. - trunca quaedam ex Menandro, Gell.: quelques fragments de Ménandre. [st1]2 [-] truncus, i, m.: - [abcl][b]a - tronc (d'arbre ébranché). - [abcl]b - buste, tronc (d'un homme); corps mutilé. - [abcl]c - fût (d'une colonne). - [abcl]d - dé (d'un piédestal). - [abcl]e - morceau, fragment. - [abcl]f - homme stupide, bûche.[/b] - trunci arborum, Liv.: troncs d'arbres. - quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia? Cic. Nat. 1, 30, 84: comment pourrait-il y avoir de la sagesse dans un lourdaud de ce genre?* * *I.Truncus, trunci, m. g. Columel. Le tronc ou la fleche ou la tige d'un arbre, ou autre chose, Une tronche.\Syncerus truncus. Ouid. Entier.II.Truncus, Adiectiuum. Colu. Qui est tronqué et coupé, Trenché.\Animalia trunca pedum. Virgil. Qui n'ont point de pieds.\Corpus truncum. Seneca. A qui on a arraché ou crevé les yeuls.\Nares truncae inhonesto vulnere. Virgil. Quand quelqu'un est enasé.\Sermo truncus. Stat. Imparfaict.\Tempora trunca. Ouid. Teste à qui on a arraché les cornes.\Vultus truncus. Stat. Une teste d'homme coupee.
См. также в других словарях:
trunco — trunco, ca (Del lat. truncus). adj. Truncado, mutilado, incompleto … Diccionario de la lengua española
trunco — (Del lat. truncus .) ► adjetivo Que está truncado, incompleto o mutilado: ■ la baraja está trunca, faltan dos cartas. * * * trunco, a (del lat. «truncus») adj. Truncado. * * * trunco, ca. (Del lat. truncus). adj. Truncado, mutilado, incompleto. * … Enciclopedia Universal
Trunco — , Cremona, 1660 … Violins and Violin Makers. Biographical Dictionary
trunco — trùn·co s.m. OB var. → 1tronco … Dizionario italiano
trunco — adj 1 Que no está terminado, que está incompleto porque ha perdido alguna parte o que no tiene punta: textos truncos una pirámide trunca, una educación escolar deficiente y trunca 2 En Oaxaca, tratándose de personas, que le falta un brazo o una… … Español en México
Este es el romance del Aniceto y la Francisca, de cómo quedó trunco, comenzó la tristeza y unas pocas cosas más... — Este es el romance del Aniceto y la Francisca, de cómo quedó trunco, comenzó la tristeza y unas pocas cosas más... Federico Luppi (el Aniceto). Título Este es el romance del Aniceto y la Francisca, de c … Wikipedia Español
Este es el romance del Aniceto y la Francisca — Este es el romance del Aniceto y la Francisca, de cómo quedó trunco, comenzó la tristeza y unas pocas cosas más... Saltar a navegación, búsqueda Este es el romance del Aniceto y la Francisca, de cómo quedó trunco, comenzó la tristeza y unas pocas … Wikipedia Español
truncar — (Del lat. truncare.) ► verbo transitivo 1 Cortar el extremo u otra parte de una cosa: ■ truncó las ramas altas del árbol. TAMBIÉN troncar SE CONJUGA COMO sacar 2 Dejar incompleto el sentido de un texto al omitir algunas palabras o pasajes: ■ la… … Enciclopedia Universal
Musa balbisiana — Plátano macho Ejemp … Wikipedia Español
Leonardo Favio — Infobox actor bgcolour = silver name = Leonardo Favio imagesize = 260px caption = birthdate = May 28 1938 location = Luján de Cuyo, Argentina height = deathdate = deathplace = yearsactive = occupation = singer, actor, film director and… … Wikipedia
Musa × paradisiaca — «Banana» redirige aquí. Para el grupo musical, véase Banana (banda) … Wikipedia Español