-
1 trudzić
(-dzę, -dzisz); imp; -dź; vtto bother, to trouble* * *ipf.form. trouble.ipf.form. take pains, bother.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trudzić
-
2 trudzić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trudzić się
-
3 tru|dzić
impf Ⅰ vt 1. (fatygować) to trouble- no i po co pan ją trudził, przecież to stara kobieta you shouldn’t have bothered her, she’s an old woman- niepotrzebnie trudzono go tą sprawą it was not necessary to trouble him with this problem2. książk. (męczyć) to tire, to weary- nie masz pojęcia, jak ta podróż mnie trudzi you’ve got no idea how much this journey tires me- trudzić oczy to strain one’s eyesⅡ trudzić się to toil, to labour GB, to labor US- dziecko trudziło się z rozwiązywaniem butów the child struggled to untie his/her shoelaces- trudził się nad rozwiązaniem zadania he toiled away at solving the problem- niepotrzebnie się pan trudził you needn’t have botheredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tru|dzić
-
4 bezowocnie
adv. książk. fruitlessly- trudzić się bezowocnie to toil in vain- bezowocnie szukał odpowiedzi na to pytanie he sought in vain for an answer to the question* * *adv.fruitlessly, to no effect, to no avail, without avail, in vain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezowocnie
-
5 męczyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.1. (= poddawać torturom) torture.2. (= gnębić, dręczyć) nag, torment.3. (= pozbawiać sił) tire (out), exhaust, fatigue.4. (= denerwować, nużyć) weary, annoy.ipf.1. ( cierpieć) suffer.2. (= tracić siły) lose one's strength, become exhausted, tire.3. (= trudzić się) drudge, work hard ( nad czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męczyć
-
6 mocować
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.fasten, fix, mount, clamp.ipf.1. (= walczyć) wrestle, grapple ( z kimś with sb).2. (= zmagać się) struggle, fight.3. (= trudzić się) exert o.s., make every effort, fall all over o.s., fall l. bend over backwards.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mocować
-
7 próżno
adv. książk. (it’s) no use- na próżno in vain, to no avail- próżno by teraz się zastanawiać no use wondering now- próbowali go przekonać, ale na próżno they attempted to reason with him, but in vain a. to no avail- na próżno szukał tu jakiegoś sensu he tried in vain to find some sense in it- długo czekał, ale na próżno he waited a long time in vain- wszystko było na próżno it was all in vain- nasza praca nie będzie na próżno our work won’t be in vain* * *advna próżno — in vain, to no avail
* * *adv.vainly, in vain; futilely; na próżno in vain, to no avail; strzępić sobie język na próżno waste one's breath, whistle down the wind; trudzić się na próżno try in vain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > próżno
-
8 męcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać ból) to torture, to torment ⇒ zamęczyć 2. (wyczerpywać) to tire out- męczyć sobie wzrok to strain one’s eyes ⇒ zmęczyć3. (denerwować) to torment, to pester (kogoś czymś sb with sth)- nie męcz mnie swoim gadaniem stop pestering me with your chatter ⇒ zamęczyć4. (usilnie prosić) to pester (kogoś o coś sb with sth)- dziecko męczyło matkę o zabawkę the child pestered his mother to buy him a toy5. pot. (robić niechętnie) to toil (coś over sth)- męczyć gamy i pasaże na fortepianie to toil over the scales and arpeggios on the piano ⇒ zmęczyćⅡ męczyć się 1. (cierpieć) to suffer, to feel pain 2. (szybko tracić siły) to tire (out)- ojciec męczy się szybkim marszem the father tires when walking quickly ⇒ zmęczyć się3. (robić z trudem) to toil (nad a. z czymś over sth); to sweat- męczył się nad zadaniami z matematyki he sweated over the maths problems■ męczyć się jak potępieniec (cierpieć) to suffer like a condemned soul; (trudzić się) to sweat bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męcz|yć
См. также в других словарях:
trudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trudzićdzę, trudzićdzi, trudź, trudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wymagać od kogoś trudu, zmuszać kogoś do wysiłku, zajmować kogoś swoimi sprawami; narażać na trud, męczyć, nużyć, fatygować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… … Słownik języka polskiego
trudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś z trudem, z dużym nakładem pracy, pracować nad czymś wymagającym sporego wysiłku; mozolić się, męczyć się, biedzić się nad czymś, ślęczeć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudzić się nad przygotowaniem czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
bezowocnie — przysłów. od bezowocny Trudzić się bezowocnie … Słownik języka polskiego
dulczeć — ndk VIIb, dulczećczę, dulczećczysz, dulcz, dulczećczał, dulczećczeli pot. «trudzić się, ślęczeć nad czymś; przebywać gdzieś z konieczności» Dulczeć nad książką. Dulczeć w pustym mieszkaniu … Słownik języka polskiego
fatygować — ndk IV, fatygowaćguję, fatygowaćgujesz, fatygowaćguj, fatygowaćował, fatygowaćowany «narażać kogoś na fatygę, zmęczenie; trudzić» Fatygować kogoś czymś. ◊ Fatygować kogoś do siebie «zwrot grzecznościowy: prosić, aby ktoś przyszedł» fatygować się… … Słownik języka polskiego
mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… … Słownik języka polskiego
mozolić się — ndk VIa, mozolić sięlę się, mozolić sięlisz się, mozolić sięzól się (mozolić sięol się), mozolić sięlił się «robić coś z wielkim trudem, wysiłkiem; trudzić się, wysilać się, męczyć się» Długo się mozolił, zanim otworzył zamek. Mozolić się nad… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
nienadaremnie — «nie na próżno, nie na darmo» Trudzić się nienadaremnie. Zabiegać o coś nienadaremnie. Zginąć nienadaremnie … Słownik języka polskiego