-
1 trudzić
(-dzę, -dzisz); imp; -dź; vtto bother, to trouble* * *ipf.form. trouble.ipf.form. take pains, bother.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trudzić
-
2 trudzić
trudzić (-dzę) (fatygować) bemühen;trudzić się sich abmühen, sich plagen;niepotrzebnie się trudzisz die Mühe kannst du dir sparen -
3 trudzić
trudzić [truʥ̑iʨ̑]\trudzić kogoś czymś jdn mit etw bemühen ( geh)II. vr1) ( męczyć się)\trudzić się nad czymś sich +akk mit etw abmühen -
4 trudzić
глаг.• беспокоить• докучать• надоедать• надоесть• утруждать* * *trudz|ić\trudzićę, \trudzićony несов. 1. утомлять;2. (fatygować) утруждать, беспокоить (кого-л. чём-л.)* * *trudzę, trudzony несов.1) утомля́ть2) ( fatygować) утружда́ть, беспоко́ить (кого-л. чем-л.) -
5 trudzić
1. décarcasser2. déranger3. fatiguer4. importuner5. incommoder6. ramer -
6 trudzić
1 allas 2 bac 3 cráigh 4 saothar -
7 trudzić
shqetësoj -
8 trudzić
1. стомлювати, мучити;2. турбувати -
9 trudzić
1 mang-abala2 mangligalig3 mangyamot -
10 trudzić
Problemas -
11 trudzić
ενοχλώ -
12 trudzić\ się
trudz|ić sięнесов. трудиться; корпеть;● niech się pan (pani) nie \trudzić\ sięi не беспокойтесь, пожалуйста
-
13 trudzić się
-
14 trudzić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trudzić się
-
15 trudzić się
працювати -
16 fatygować
глаг.• утомлять* * *fatyg|ować\fatygowaćowany несов. kogo беспокоить кого, причинять неудобство (хлопоты) кому, przepraszam, że \fatygowaćuje извините за беспокойство+* * *fatygowany несов. kogoбеспоко́ить кого, причиня́ть неудо́бство (хло́поты) комуprzepraszam, że fatyguję — извини́те за беспоко́йство
Syn: -
17 toil
-
18 tru|dzić
impf Ⅰ vt 1. (fatygować) to trouble- no i po co pan ją trudził, przecież to stara kobieta you shouldn’t have bothered her, she’s an old woman- niepotrzebnie trudzono go tą sprawą it was not necessary to trouble him with this problem2. książk. (męczyć) to tire, to weary- nie masz pojęcia, jak ta podróż mnie trudzi you’ve got no idea how much this journey tires me- trudzić oczy to strain one’s eyesⅡ trudzić się to toil, to labour GB, to labor US- dziecko trudziło się z rozwiązywaniem butów the child struggled to untie his/her shoelaces- trudził się nad rozwiązaniem zadania he toiled away at solving the problem- niepotrzebnie się pan trudził you needn’t have botheredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tru|dzić
-
19 bezowocnie
adv. książk. fruitlessly- trudzić się bezowocnie to toil in vain- bezowocnie szukał odpowiedzi na to pytanie he sought in vain for an answer to the question* * *adv.fruitlessly, to no effect, to no avail, without avail, in vain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezowocnie
-
20 męczyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.1. (= poddawać torturom) torture.2. (= gnębić, dręczyć) nag, torment.3. (= pozbawiać sił) tire (out), exhaust, fatigue.4. (= denerwować, nużyć) weary, annoy.ipf.1. ( cierpieć) suffer.2. (= tracić siły) lose one's strength, become exhausted, tire.3. (= trudzić się) drudge, work hard ( nad czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męczyć
См. также в других словарях:
trudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trudzićdzę, trudzićdzi, trudź, trudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wymagać od kogoś trudu, zmuszać kogoś do wysiłku, zajmować kogoś swoimi sprawami; narażać na trud, męczyć, nużyć, fatygować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… … Słownik języka polskiego
trudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś z trudem, z dużym nakładem pracy, pracować nad czymś wymagającym sporego wysiłku; mozolić się, męczyć się, biedzić się nad czymś, ślęczeć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudzić się nad przygotowaniem czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
bezowocnie — przysłów. od bezowocny Trudzić się bezowocnie … Słownik języka polskiego
dulczeć — ndk VIIb, dulczećczę, dulczećczysz, dulcz, dulczećczał, dulczećczeli pot. «trudzić się, ślęczeć nad czymś; przebywać gdzieś z konieczności» Dulczeć nad książką. Dulczeć w pustym mieszkaniu … Słownik języka polskiego
fatygować — ndk IV, fatygowaćguję, fatygowaćgujesz, fatygowaćguj, fatygowaćował, fatygowaćowany «narażać kogoś na fatygę, zmęczenie; trudzić» Fatygować kogoś czymś. ◊ Fatygować kogoś do siebie «zwrot grzecznościowy: prosić, aby ktoś przyszedł» fatygować się… … Słownik języka polskiego
mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… … Słownik języka polskiego
mozolić się — ndk VIa, mozolić sięlę się, mozolić sięlisz się, mozolić sięzól się (mozolić sięol się), mozolić sięlił się «robić coś z wielkim trudem, wysiłkiem; trudzić się, wysilać się, męczyć się» Długo się mozolił, zanim otworzył zamek. Mozolić się nad… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
nienadaremnie — «nie na próżno, nie na darmo» Trudzić się nienadaremnie. Zabiegać o coś nienadaremnie. Zginąć nienadaremnie … Słownik języka polskiego