-
21 minstrel
'minstrəl(a musician who went about the country in medieval times, reciting or singing poems.) trovador, juglartr['mɪnstrəl]1 trovador nombre masculino, juglar nombre masculinominstrel ['mɪntstrəl] n: juglar m, trovador m (en el medioevo)n.• cantor s.m.• juglar s.m.• ministril s.m.• trovador s.m.'mɪnstrəlnoun trovador m, juglar m['mɪnstrǝl]N juglar m* * *['mɪnstrəl]noun trovador m, juglar m -
22 troubadour
tr['trʊːbədɔːSMALLr/SMALL]1 trovador nombre masculinon.• trovador s.m.['truːbǝdɔː(r)]N trovador m -
23 трубадур
м. ист.Trovador m (тж. перен.)* * *n1) gener. trovador, trovero (провансальский)2) hist. Trovador (тж. перен.), juglar -
24 Minnesänger
-
25 minstrel
['minstrəl](a musician who went about the country in medieval times, reciting or singing poems.) trovador* * *min.strel[m'instrəl] n 1 menestrel: trovador da Idade Média. 2 Amer intérprete (em geral de cor branca) de música ou peça de negros. -
26 менестрель
-
27 миннезингер
-
28 trovista
com.см. trovador -
29 менестрель
м. ист.ministril m, trovador m -
30 миннезингер
-
31 трубадур
м. ист.Trovador m (тж. перен.) -
32 minstrelsy
n.• arte del trovador s.m.• canto s.m.• juglaría s.f.['mɪnstrǝlsɪ]N (=music) música f ; (=song) canto m ; (=art of epic minstrel) juglaría f ; (=art of lyric minstrel) gaya ciencia f -
33 менестрель
м ист литmenestrel m, trovador m -
34 трубадур
м ист литtrovador m -
35 troubadour
troubadour tʀubaduʀ]nome masculinotrovadoradjectivotrovadorescogenre troubadourgénero trovadoresco -
36 bardo
bar.do[b‘ardu] sm barde.* * *nome masculino -
37 errante
adj.1 wandering.2 errant, wandering, strolling, vagabond.f. & m.wanderer, rambler, rover, gallivanter.* * *► adjetivo1 wandering, vagrant, errant* * *ADJ1) (=ambulante) [trovador] wandering; [reportero] roving; [vida] nomadic; [animal] stray, lost2) (=infiel) errant* * *b) < mirada> faraway, distant* * *= wandering, errant.Ex. I've tolerated his remarks and his wandering hands because, frankly, I need the job.Ex. She was the type of kid who was always coming home with a new pet and we're not talking about your standard kitten in a shoebox or errant neighborhood mutt.----* mente errante = meandering mind.* pensamiento errante = meandering thought.* * *b) < mirada> faraway, distant* * *= wandering, errant.Ex: I've tolerated his remarks and his wandering hands because, frankly, I need the job.
Ex: She was the type of kid who was always coming home with a new pet and we're not talking about your standard kitten in a shoebox or errant neighborhood mutt.* mente errante = meandering mind.* pensamiento errante = meandering thought.* * *‹persona› wandering ( before n), roaming ( before n), roving ( before n) ( liter); ‹pueblo› wandering ( before n); ‹mirada› faraway, distantllevó una vida errante she led a nomadic existence* * *
errante adjetivo
‹ pueblo› wandering ( before n)
errante adjetivo wandering
' errante' also found in these entries:
Spanish:
vagabunda
- vagabundo
English:
roaming
- roving
- traveler
* * *errante adjwandering;una estrella errante a wandering star* * *adj wandering* * *errante adjerrabundo, vagabundo: errant, wandering -
38 Minnesinger
Min.ne.sing.er[m'inəsiŋə] n trovador germânico dos séculos XII a XIV. -
39 bard
bard1[ba:d] n bardo, poeta, trovador.————————bard2[ba:d] n 1 barda: armadura para cavalos. 2 fatia de toicinho para cobrir carne. • vt 1 equipar com barda, ajaezar. 2 cobrir carne com tocinho. -
40 jongleur
jon.gleur[dʒɔŋgl'ə:] n Fr Hist menestrel, trovador: artista ambulante da Idade Média.
См. также в других словарях:
trovador — |ô| s. m. 1. Poeta provençal da Idade Média. 2. Poeta português que, nessa época, imitou os da Provença. 3. Poeta lírico … Dicionário da Língua Portuguesa
trovador — trovador, ra 1. adj. Que trova. U. t. c. s.) 2. m. y f. ant. Persona que halla o encuentra algo. 3. m. Poeta provenzal de la Edad Media, que escribía y trovaba en lengua de oc. 4. trovero (ǁ persona que improvisa o canta trovos). 5. poeta. 6. f … Diccionario de la lengua española
Trovador — Para el artículo sobre el álbum de K naan, véase Troubadour. Owain Phyfe, un moderno trovador, actuando en una feria renacentista en 2003. Un trovador es un poeta cantautor de la Edad Media. Los trovadores normalmente cantaban en occitano, en… … Wikipedia Español
Trovador — ► adjetivo/ sustantivo 1 Que trova. ► sustantivo masculino 2 POESÍA Poeta lírico medieval que escribía o componía versos en lengua de oc. ► sustantivo 3 Persona que improvisa o canta trovos. SINÓNIMO trovero 4 OFICIOS Y PROFESIONES, POESÍA… … Enciclopedia Universal
trovador — {{#}}{{LM SynT39860}}{{〓}} {{CLAVE T38892}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}trovador{{]}} {{《}}▍ s.m.{{》}} = {{SynP31589}}{{↑}}poeta{{↓}} {{#}}{{LM T38892}}{{〓}} {{SynT39860}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Trovador Codina — Joaquín o José Codina ( 2 de julio de 1907, Manzanillo, Cuba; La Habana, 4 de mayo de 1975 ), mejor conocido como el trovador Codina, fue un cantante y guitarrista cubano. Codina junto a otros trovadores, dio a conocer canciones del cancionero… … Wikipedia Español
trovador — s m 1 Poeta que durante la Edad Media componía y cantaba poemas amorosos o narrativos por los pueblos y las cortes de Europa; en particular, el que provenía de Provenza y hablaba esa lengua del sur de la Francia actual 2 Persona que compone y… … Español en México
trovador — sustantivo masculino formal poeta*, vate, bardo, coplero, coplista, rimador, poetastro, trovero. * * * Sinónimos: ■ trovero, juglar … Diccionario de sinónimos y antónimos
trovador — ra m. y f. Poeta, poetisa. Bardo. Juglar … Diccionario Castellano
El trovador (ópera) — El trovador Il trovatore La torre del Trovador en la Aljafería. Forma Drama Actos y escenas 4 partes … Wikipedia Español
Canción (trovador) — Saltar a navegación, búsqueda La canción es un género trovadoresco condicionado por el contenido. Contenido 1 Aspectos generales 2 Personajes 3 Tipos de enamorados respecto a la dama … Wikipedia Español