tresować

См. также в других словарях:

• tresować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tresowaćsuję, tresowaćsuje, tresowaćany {{/stl 8}}– wytresować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczyć zwierzęta samodzielnego wykonywania określonych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tresować — ndk IV, tresowaćsuję, tresowaćsujesz, tresowaćsuj, tresowaćował, tresowaćowany «przyzwyczajać, wdrażać zwierzęta do wykonywania określonych czynności, zajmować się ich tresurą» Tresować delfiny, małpki. Tresowane konie. przen. Tresować dzieci,… …   Słownik języka polskiego

• bestia — ż I, DCMs. bestiatii; lm D. bestiatii (bestiatyj) 1. «dzikie, drapieżne zwierzę» Zgłodniałe bestie. Tresować dzikie bestie. ∆ Bestia apokaliptyczna «potwór wspomniany w Apokalipsie» 2. «zły, okrutny, zwyrodniały człowiek» 3. pot. «o człowieku,… …   Słownik języka polskiego

• bokser — m IV, DB. a, Ms. boksererze 1. lm M. boksererzy, DB. ów «sportowiec uprawiający boks; pięściarz» Bokser wagi ciężkiej, średniej, koguciej, muszej, piórkowej. Walka bokserów. 2. lm MB. y «pies wyhodowany w Niemczech, o kwadratowej głowie, krępej,… …   Słownik języka polskiego

• poskramiać — ndk I, poskramiaćam, poskramiaćasz, poskramiaćają, poskramiaćaj, poskramiaćał, poskramiaćany poskromić dk VIa, poskramiaćmię, poskramiaćmisz, poskramiaćskrom, poskramiaćmił, poskramiaćmiony 1. «opanowywać, hamować; powstrzymywać, powściągać kogoś …   Słownik języka polskiego

• rottweiler — [wym. rotwajler] m IV, DB. a, Ms. rottweilererze; lm M. y «pies z niemieckiej rasy psów obronnych, o krępej, muskularnej budowie ciała i krótkiej, czarnej sierści; w lm rasa tych psów» Hodować, tresować rottweilery. ‹Rottweil, miasto w południowo …   Słownik języka polskiego

• tresowanie — n I rzecz. od tresować …   Słownik języka polskiego

• układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… …   Słownik języka polskiego

• wilczek — m III, DB. wilczekczka, N. wilczekczkiem; lm M. wilczekczki 1. «młody wilk, szczenię wilka» Oswoić małego wilczka. 2. «młody pies z rasy owczarków niemieckich, szczenię tej rasy» Tresować młodego wilczka. 3. rzad. «mały wilk pęd roślinny» Obcinać …   Słownik języka polskiego

• zwierzę — n IV, D. zwierzęęcia; lm M. zwierzęęta, D. zwierzęrząt 1. «organizm jednokomórkowy lub wielokomórkowy, cudzożywny, zwykle mający zdolność ruchu (z wyjątkiem zwierząt osiadłych, jak gąbki, koralowce); potocznie: ssak» Dzikie, oswojone zwierzę.… …   Słownik języka polskiego

• oblatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oblatywaćtuję, oblatywaćtuje, oblatywaćany {{/stl 8}}– oblatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, oblatywaćam, oblatywaća, oblatywaćają, oblatywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień