-
1 tremisco
-
2 tremisco
tremīsco, s. tremēsco.
-
3 tremisco
tremīsco, s. tremesco.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tremisco
-
4 tremisco
tremesco (tremisco), ĕre [st2]1 - intr. - commencer à trembler. [st2]2 - tr. - trembler devant, redouter. - tonitru tremescunt campi, Virg. En. 5, 694: les plaines se mettent à trembler sous l'effet du tonnerre.* * *tremesco (tremisco), ĕre [st2]1 - intr. - commencer à trembler. [st2]2 - tr. - trembler devant, redouter. - tonitru tremescunt campi, Virg. En. 5, 694: les plaines se mettent à trembler sous l'effet du tonnerre.* * *Tremisco, tremiscis, tremiscere. Virgil. Trembler pour quelque chose qu'on oit. -
5 tremisco
trĕmesco ( trĕmisco), ĕre, v. n. and a. inch. [tremo], to begin to shake or tremble, to shake, quake, or tremble for fear; to quake or tremble at a thing ( poet.):plaustri concussa tremescunt Tecta viam propter,
Lucr. 6, 548:tonitruque tremescunt Ardua terrarum,
Verg. A. 5, 694:jubeo tremescere montes,
Ov. M. 7, 205:latitans omnemque tremescens Ad strepitum,
id. ib. 14, 214.—With acc.:sonitumque pedum vocemque tremesco,
Verg. A. 3, 648:Phrygia arma,
id. ib. 11, 403.—With object-clause:telum instare tremescit,
Verg. A. 12, 916.— With rel.-clause:quercum nutantem nemus et mons ipse tremescit, Quā tellure cadat,
Stat. Th. 9, 535. -
6 con-tremīscō
con-tremīscō muī, —, ere, inch, to tremble, shake, shudder: totā mente: metu, S.: omne Contremuit nemus, V.—Fig.: cuius numquam fides contremuit, wavered: periculum, shudder at, H. -
7 tremēscō (tremīscō)
tremēscō (tremīscō) —, —, ere, inch. [tremo], to begin to shake, tremble, quake, dread: tonitru tremescunt Ardua terrarum, V.: iubeo tremescere montes, O.: sonitumque pedum vocem<*> que, V.: telum instare, V. -
8 pertremisco
-
9 tremesco
tremēsco (tremīsco), —, —, ere [inchoat. к tremo ]а) задрожать, затрепетать (ad omnem strepĭtum O; t. sonĭtum vocemque V)б) со страхом ожидать (mons tremescit, quā tellure cadat St) -
10 contremesco
con-tremēsco ( con-tremīsco), tremuī, ere, heftig erzittern, erbeben, a) von Lebl.: tellus et aequora contremuerunt, Catull.: contremuit quercus, Ov.: quā (voce) protenus omne contremuit nemus, Verg. – b) v. Pers., gew. vor Furcht usw., α) absol.: me contremuisse timore perterritum, Cic. – c. totā mente atque artubus omnibus, Cic.: toto corpore (am g. K.), non poenae metu (aus F. vor der Str.), sed illius iudicii, Caecin. in Cic. ep. – provinciam Narbonensem incursu classis et adverso proelio contremuisse, sei in Schrecken geraten, Tac. – übtr. v. personif. Abstr., cuius in mea causa numquam fides virtusque contremuit, ist wankend gemacht worden, Cic. Sest. 68: quid contremescis senectus? Sen. contr. 2, 3 (11), 1. – β) m. Acc., vor etw. erzittern, erbeben, periculum, Hor.: non c. iniurias, non vulnera, non vincula, non egestatem, Sen.: c. Hannibalem Romano tonantem bello (v. Italien), Iustin.: quem daemones contremiscunt, Augustin. ep. 138, 18.
-
11 pertremisco
per-tremīsco, ere, durch und durch erzittern, Hieron. in Isai. 3, 7, 2; 4, 10, 4. – m. Acc. = vor etw., similem sententiam, Hieron. c. Pelag. 1, 38.
-
12 tremesco
tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo), I) intr. zittern, erzittern, a) v. Lebl.: magna ut tremescat Roma et magnae mandonum gulae, Varro fr.: quoniam plaustri concussa tremescunt tecta, Lucr.: tonitru tremescunt ardua terrarum et campi, Verg.: iubeo tremescere montes, Ov.: quercus tremescere motu, Ov. – b) v. leb. Wesen: omnem tremescens ad strepitum, Ov. met. 14, 214. – II) tr. vor etw. zittern, erzittern, v. Pers., sonitum pedum vocemque, Verg. Aen. 3, 648: Phrygia arma, ibid. 11, 403. – m. folg. Infin., telum instare tremescit, Verg. Aen. 12, 916. – v. Lebl., m. folg. indir. Fragesatz, mons ipse tremescit, quā tellure cadat, Stat. Theb. 9, 535. – / Die Schreibung tremesco jetzt nach den besten Hdschrn. in den Ausgaben, s. Wagner Orthogr. Verg. p. 476; vgl. Eutych. 448, 28 K. (wo tremesco terresco horresco).
-
13 contremesco
con-tremēsco ( con-tremīsco), tremuī, ere, heftig erzittern, erbeben, a) von Lebl.: tellus et aequora contremuerunt, Catull.: contremuit quercus, Ov.: quā (voce) protenus omne contremuit nemus, Verg. – b) v. Pers., gew. vor Furcht usw., α) absol.: me contremuisse timore perterritum, Cic. – c. totā mente atque artubus omnibus, Cic.: toto corpore (am g. K.), non poenae metu (aus F. vor der Str.), sed illius iudicii, Caecin. in Cic. ep. – provinciam Narbonensem incursu classis et adverso proelio contremuisse, sei in Schrecken geraten, Tac. – übtr. v. personif. Abstr., cuius in mea causa numquam fides virtusque contremuit, ist wankend gemacht worden, Cic. Sest. 68: quid contremescis senectus? Sen. contr. 2, 3 (11), 1. – β) m. Acc., vor etw. erzittern, erbeben, periculum, Hor.: non c. iniurias, non vulnera, non vincula, non egestatem, Sen.: c. Hannibalem Romano tonantem bello (v. Italien), Iustin.: quem daemones contremiscunt, Augustin. ep. 138, 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contremesco
-
14 pertremisco
per-tremīsco, ere, durch und durch erzittern, Hieron. in Isai. 3, 7, 2; 4, 10, 4. – m. Acc. = vor etw., similem sententiam, Hieron. c. Pelag. 1, 38.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pertremisco
-
15 tremesco
tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo), I) intr. zittern, erzittern, a) v. Lebl.: magna ut tremescat Roma et magnae mandonum gulae, Varro fr.: quoniam plaustri concussa tremescunt tecta, Lucr.: tonitru tremescunt ardua terrarum et campi, Verg.: iubeo tremescere montes, Ov.: quercus tremescere motu, Ov. – b) v. leb. Wesen: omnem tremescens ad strepitum, Ov. met. 14, 214. – II) tr. vor etw. zittern, erzittern, v. Pers., sonitum pedum vocemque, Verg. Aen. 3, 648: Phrygia arma, ibid. 11, 403. – m. folg. Infin., telum instare tremescit, Verg. Aen. 12, 916. – v. Lebl., m. folg. indir. Fragesatz, mons ipse tremescit, quā tellure cadat, Stat. Theb. 9, 535. – ⇒ Die Schreibung tremesco jetzt nach den besten Hdschrn. in den Ausgaben, s. Wagner Orthogr. Verg. p. 476; vgl. Eutych. 448, 28 K. (wo tremesco terresco horresco).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tremesco
-
16 contremisco
I.Neutr., to tremble all over, to shake, quake (rare but class.):B.totā mente atque omnibus artubus,
Cic. de Or. 1, 26, 121; cf.: toto corpore contremisco, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4:contremuere,
Lucr. 3, 835; Cic. Div. 1, 28, 58; Verg. A. 7, 515; Ov. M. 8, 761.—Transf., of abstract subjects (rare):II.cujus in meā causā numquam fides virtusque contremuit,
i. e. have never wavered, Cic. Sest. 31, 68:quid contremescis senectus,
Sen. Contr. 3, 11, 1.—Act., aliquid, to shake on account of something, to tremble at a thing, be afraid of (perh. not ante-Aug.):non contremiscamus injurias, non vulnera, etc.,
Sen. Ep. 65, 24; Sid. Ep. 9, 11: periculum, * Hor. C. 2, 12, 8:Hannibalem Italia contremuit,
Just. 32, 4, 10. -
17 pertremisco
per-trĕmisco, ĕre, v. inch. a., to tremble greatly at, to be in great fear of (late Lat.); with acc.:manum domini,
Hier. in Isa. 4, 10, 4; 3, 7, 2: similem sententiam, Hier. cont. Pelag. 1, 38. -
18 tremesco
trĕmesco ( trĕmisco), ĕre, v. n. and a. inch. [tremo], to begin to shake or tremble, to shake, quake, or tremble for fear; to quake or tremble at a thing ( poet.):plaustri concussa tremescunt Tecta viam propter,
Lucr. 6, 548:tonitruque tremescunt Ardua terrarum,
Verg. A. 5, 694:jubeo tremescere montes,
Ov. M. 7, 205:latitans omnemque tremescens Ad strepitum,
id. ib. 14, 214.—With acc.:sonitumque pedum vocemque tremesco,
Verg. A. 3, 648:Phrygia arma,
id. ib. 11, 403.—With object-clause:telum instare tremescit,
Verg. A. 12, 916.— With rel.-clause:quercum nutantem nemus et mons ipse tremescit, Quā tellure cadat,
Stat. Th. 9, 535.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский