-
1 trapić
глаг.• докучать• донимать• досаждать• мучить• надоедать• нападать• огорчать• терзать* * *trapi|ć\trapićony несов. книжн. огорчать, беспокоить+* * *trapiony несов. книжн.огорча́ть, беспоко́итьSyn: -
2 trapić się
-
3 trapić\ się
несов. книжн. огорчаться, беспокоиться -
4 gnębić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• гнести• донимать• мучить• огорчать• притеснять• угнетать* * *gnębi|ć\gnębićony несов. угнетать+uciemiężać, uciskać;
trapić, dręczyć* * *gnębiony несов.угнета́тьSyn: -
5 martwić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• встревожить• докучать• надоедать• обеспокоить• огорчать• огорчить• опечалить• печалить• побеспокоить• расстраивать• тревожить* * *martw|ić\martwićiony несов. огорчать; беспокоить;\martwići mnie jego zdrowie я беспокоюсь за его здоровье
+ trapić, niepokoić, smucić* * *martwiony несов.огорча́ть; беспоко́итьmartwi mnie jego zdrowie — я беспоко́юсь за его́ здоро́вье
Syn: -
6 nękać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• заботить• изводить• изматывать• изнурять• истязать• мучить• надоедать• раздражать• терзать• тревожить* * *nęka|ć\nękaćny несов. kogo беспокоить кого, не давать покоя кому+dręczyć, trapić, niepokoić, dokuczać
* * *nękany несов. kogoбеспоко́ить кого, не дава́ть поко́я комуSyn: -
7 gnębić się
-
8 kłopotać się
-
9 martwić się
несов.огорча́ться; беспоко́иться, трево́житьсяSyn: -
10 truć się
-
11 gnębić\ się
несов. огорчаться, удручаться+trapić się, dręczyć się
-
12 kłopotać\ się
несов. о со, czym беспокоиться о чём, быть озабоченным чем+niepokoić się, martwić się, trapić się
-
13 martwić\ się
несов. огорчаться; беспокоиться, тревожиться+trapić się, niepokoić się, troskać się, smucić się
-
14 truć\ się
несов. 1. отравляться, травиться;2. перен. терзаться, мучиться+2. trapić się
См. также в других словарях:
trapić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trapićpię, trapićpi, trapićpiony {{/stl 8}}– strapić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} przyprawiać kogoś o zmartwienie, powodować czyjś smutek, troskę, wyrządzać komuś przykrość; niepokoić, nękać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… … Słownik języka polskiego
trapić się – strapić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać smutek, przygnębienie, troskę; martwić się, niepokoić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trapił się swoim słabym zdrowiem. Strapił się bankructwem firmy, której akcje niedawno nabył. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś … Słownik języka polskiego
kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… … Słownik języka polskiego
martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… … Słownik języka polskiego
nękać — ndk I, nękaćam, nękaćasz, nękaćają, nękaćaj, nękaćał, nękaćany «ustawicznie dręczyć, trapić, niepokoić (czymś) kogoś; dokuczać komuś, nie dawać chwili spokoju» Nękać kogoś zazdrością, pogróżkami. Kraj nękany napadami, najazdami. Nękają kogoś złe… … Słownik języka polskiego
Trapiche — (Del lat. trapetus.) ► sustantivo masculino 1 AGRICULTURA Molino para extraer el jugo de la aceituna o de la caña de azúcar. 2 México, Chile MINERALOGÍA Molino para reducir a polvo los minerales. 3 México AGRICULTURA Molino para pisar frutas y… … Enciclopedia Universal
coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… … Słownik języka polskiego
korcić — ndk VIa, korcićci, korcićcił «nie dawać spokoju; trapić, kusić, nęcić» Korciło go, żeby powiedzieć prawdę. ‹może z ukr.› … Słownik języka polskiego
nawiedzać — ndk I, nawiedzaćam, nawiedzaćasz, nawiedzaćają, nawiedzaćaj, nawiedzaćał, nawiedzaćany nawiedzić dk VIa, nawiedzaćdzę, nawiedzaćdzisz, nawiedzaćwiedź, nawiedzaćdził, nawiedzaćdzony 1. «o kataklizmach, klęskach, chorobach, nieszczęściach itp.:… … Słownik języka polskiego
