-
1 niepokoić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• встревожить• докучать• донимать• досаждать• заботить• заботиться• изводить• мешать• надоедать• нарушать• нарушить• обеспокоить• побеспокоить• раздражать• расстраивать• тревожить* * *niepok|oić\niepokoićoję, \niepokoićój, \niepokoićojony несов. беспокоить, тревожить* * *niepokoję, niepokój, niepokojony несов.беспоко́ить, трево́жить -
2 niepokoić się
несов.беспоко́иться, трево́житьсяniepokoić się się o czyjś los — трево́житься за чью́-л. судьбу́
niepokoić się się o kogoś, coś — беспоко́иться о ко́м-л., чём-л., волнова́ться из-за кого́-л., чего́-л.
-
3 niepokoić\ się
несов. беспокоиться, тревожиться;\niepokoić\ się się o czyjś los тревожиться за чью-л. судьбу; \niepokoić\ się się o kogoś, coś беспокоиться о ком-л., чём-л., волноваться из-за кого-л., чего-л. -
4 martwić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• встревожить• докучать• надоедать• обеспокоить• огорчать• огорчить• опечалить• печалить• побеспокоить• расстраивать• тревожить* * *martw|ić\martwićiony несов. огорчать; беспокоить;\martwići mnie jego zdrowie я беспокоюсь за его здоровье
+ trapić, niepokoić, smucić* * *martwiony несов.огорча́ть; беспоко́итьmartwi mnie jego zdrowie — я беспоко́юсь за его́ здоро́вье
Syn: -
5 nękać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• заботить• изводить• изматывать• изнурять• истязать• мучить• надоедать• раздражать• терзать• тревожить* * *nęka|ć\nękaćny несов. kogo беспокоить кого, не давать покоя кому+dręczyć, trapić, niepokoić, dokuczać
* * *nękany несов. kogoбеспоко́ить кого, не дава́ть поко́я комуSyn: -
6 denerwować się
несов.не́рвничать, волнова́ться; раздража́тьсяnie denerwuj się — не волну́йся, не не́рвничай
denerwować się się na kogoś — зли́ться на кого́-л.
Syn: -
7 kłopotać się
-
8 martwić się
несов.огорча́ться; беспоко́иться, трево́житьсяSyn: -
9 naprzykrzać się
-
10 troskać się
-
11 troszczyć się
несов. o kogo-coзабо́титься, беспоко́иться о ком-чёмSyn: -
12 denerwować\ się
denerw|ować sięнесов. нервничать, волноваться; раздражаться;nie \denerwować\ sięuj się не волнуйся, не нервничай;
\denerwować\ się się na kogoś злиться на кого-л.+irytować się;
niepokoić się -
13 kłopotać\ się
несов. о со, czym беспокоиться о чём, быть озабоченным чем+niepokoić się, martwić się, trapić się
-
14 martwić\ się
несов. огорчаться; беспокоиться, тревожиться+trapić się, niepokoić się, troskać się, smucić się
-
15 naprzykrzać\ się
несов. надоедать;\naprzykrzać\ się się o coś назойливо просить о чём-л. (чего-л.)+dokuczać, niepokoić
-
16 troskać\ się
несов. ист. заботиться; беспокоиться+dbać, troszczyć się;
martwić się, niepokoić się -
17 troszczyć\ się
См. также в других словарях:
niepokoić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, niepokoićoję, niepokoićoi, niepokoićkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś niepokój, niepewność, obawę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojca niepokoją złe wyniki syna w nauce … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepokoić — ndk VIa, niepokoićoję, niepokoićoisz, niepokoićkój, niepokoićił, niepokoićojony 1. «wzbudzać, wywoływać niepokój, obawę» Niepokoi mnie twoja beztroska. 2. «nie dawać spokoju» Niepokoili go dłużnicy ciągłymi wizytami. niepokoić się «być… … Słownik języka polskiego
niepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać niepokój, obawę, niepewność; być niespokojnym z jakiegoś powodu; martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokoić się o chorą matkę, o wynik operacji. Zadzwoń, bo żona będzie się niepokoić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… … Słownik języka polskiego
kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… … Słownik języka polskiego
martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… … Słownik języka polskiego
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego
trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… … Słownik języka polskiego
truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować … Słownik języka polskiego
turbować — ndk IV, turbowaćbuję, turbowaćbujesz, turbowaćbuj, turbowaćował, turbowaćowany przestarz. «sprawiać kłopot; martwić, niepokoić kogoś» turbować się przestarz. «troszczyć się o coś, martwić się, trapić się czymś; niepokoić się» … Słownik języka polskiego
spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński … Słownik frazeologiczny
