Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to+do+for+one

  • 81 SVARA

    * * *
    (að), v.
    1) to reply, answer, absol. or with double dat., s. e-m e-u (því mun ek s. þér um þetta, er satt er);
    3) s. fyrir e-n or e-t, to answer (be answerable, responsible) for (ek skal þar fyrir s.); s. skilum fyrir, to render account for.
    * * *
    að, [A. S. and-swarian; Engl. an-swer], to reply, answer, absol. or with double dat. (s. e-m e-u), ef maðr svarar eigi, Grág. i. 21; svara engu orði, Fb. ii. 63; Hrútr svaraði þá—‘ærit fögr er mær sjá,’ Nj. 2; því (dat.) mun ek svara þér um þetta er satt er, 49; hón svarar svá, at hón vill …, Fms. i. 2; svara e-u fyrir sik, to make answer in defence, 656 C. 29.
    II. as a law phrase, to answer, respond; svara til laga þeim jörðum sem keypt hefir, Dipl. iv. 9; s. lögriptingum á jörðu, ii. 20; svara máli fyrir e-n, to answer for, Nj. 106; s. sökum fyrir e-t, to pay the penally for, Sks. 796; s. e-m lögum, to answer according to the law, D. N.; s. þessum lögbrotum, to answer for them, Sks. 546; at þér svarit slíku fyrir sem þér hafit til gört, that you shall answer for what you have done, Boll. 350; s. skilum fyrir, to give an account for, Fms. vii. 127; eiga at s. málum, Stat. 309; um presta, hverju þeir skulu s., what duties they have to discharge, N. G. L. i. 345; svara til allra stétta, to pay taxes to all estates (king and clergy).
    2. svara e-u, to be equal, amount to; svá mikil kol sem svaraði fimm hrossa göngu, Dipl. v. 14; er svari innkaupum, N. G. L. iii. 16; sam-s.

    Íslensk-ensk orðabók > SVARA

  • 82 ÁST

    * * *
    f.
    1) love, affection; hafa á. á e-m to feel a love for; fella á. til e-s or við e-n, to take a fancy to or for one;
    2) pl. ástir, love between man and woman, esp. affection between man and wife (vel er um ástir okkrar, sagði hón).
    * * *
    f., old form ́st, [Ulf. ansts = χάρις; A. S. est or æst; O. H. G. anst; old Fr. enst; cp. unna (ann), to love]:—love, affection; mikla ást hefir þú sýnt við mik, Eg. 603; fella ást til e-s, to feel love to, Sturl. i. 194, Fms. x. 420; líkamleg ást, 656 A. ii. 15, Ver. 47: with the article, ástin, or ástin mín, my dear, darling, pet, love, a term of endearment used by husband to wife or parents to child; her er nú ástin mín, Sighvatr bóndi, Sturl. ii. 78.
    β. in pl. love between man and woman, the affection between man and wife; vel er um ástir okkar, sagði hón, Nj. 26; takast þar ástir miklar, Ld. 94 (of a newly-wedded pair), 298: love of a woman, þá mælti Frigg, ok spurði hverr sá væri með Ásum er eignast vildi ástir hennar ok hylli, Edda 37: metaph. the white spots on the nails are called ástir, since one will have as many lovers as there are spots, Ísl. Þjóðs., Fél. ix; vide elska, which is a more common word.
    COMPDS: ástafundr, ástalauss, ástarandi, ástarangr, ástaratlot, ástaraugu, ástarákefð, ástarband, ástarbrími, ástarbruni, ástareldr, ástarfundr, ástargyðja, ástarharmr, ástarhirting, ástarhiti, ástarhót, ástarhugi, ástarhygli, ástarilmr, ástarkveðja, ástarkveikja, ástarlogi, ástarmark, ástarorð, ástarpallr, ástarreiði, ástarsamband, ástarsigr, ástarsætleikr, ástarvárkunn, ástarvekka, ástarverk, ástarvél, ástarvili, ástarvængr, ástarþjónusta, ástarþokki, ástaræði.

    Íslensk-ensk orðabók > ÁST

  • 83 beygja

    * * *
    (-ða, -ðr), v. to bend, bow (beygja hálsinn fyrir e-m); beygja e-m krók, to make it awkward for one.
    * * *
    ð, [baugr], to bend, bow, Fms. ii. 108, iii. 210, x. 174: metaph., b. e-m krók, to make it crooked for one, the metaphor taken from a game or from wrestling, Ld. 40.

    Íslensk-ensk orðabók > beygja

  • 84 BÓT

    * * *
    (pl. bœtr, also poet. bótir), f.
    1) bettering, cure, remedy; fá bót sinna meina, to get cure for one’s evils; ráða e-u bót, ráða es bœtr, to remedy, retrieve; vinna em bót, to relieve one (in sickness); bíða es bót, to get over, recover (a loss, misfortune); bera et til bóta, to amend; þótti mikilla bóta ávant, at; much seemed wanting that; et berr til bóta (impers.), it is a comfort, satisfaction;
    2) atonement, compensation, esp. pl. = mannbœtr, weregild; sœtar syndir verða at sárum bótum, sweet sins are turned to sore penance;
    3) patch (svört bót var á millum herða honum).
    * * *
    ar, f., pl. bætr, [Ulf. bota; A. S. bôt; Engl. boot, booty, to boot; O. H. G. puoz; Germ. büsse; akin to bati, better, etc.]:—bettering, improvement:
    1. a cure, remedy, mental as well as bodily, from sickness, loss, sorrow, etc.; fá bót e-s, meina, Fms. vii. 251, ix. 427, Fas. i. 175; allra meina bót; vinna e-m b., to comfort one, Landn. 212; bera til bóta, to amend, Fms. xi. 236; berja … e-n til óbóta is to beat … one so that he never recovers from it.
    2. as a law term, almost always in pl., atonement, compensation, and esp. = mann-bætr, weregild, cp. vígs-bætr, sak-bætr, etc., Fms. vii. 36, Hrafn. 4, 9, Eb. 106, Ísl. ii. 272, and in endless cases in Grág. (Vl.) and Nj.: bætr and mann-gjöld are often used indiscriminately, e. g. tvennum bótum, or tvennum manngjöldum, a double weregild; cp. also the phrase, halda uppi bótum, to discharge, pay the b.; the sing. is rare in this sense, Nj. 58, Grág. ii. 182.
    3. in such phrases as, e-t berr til bóta (impers.), it is a comfort, satisfaction, Nj. 58, Fms. x. 264; (mikilla) bóta vant, very shortcoming, Ld. 328.
    4. a patch, of an old torn garment; enginn setr bót af nýju klæði á gamalt fat, Matth. ix. 17; svört bót var milli herða honum, Sturl. ii. 230.
    COMPDS: bótalauss, bótamaðr, bótaverðr.

    Íslensk-ensk orðabók > BÓT

  • 85 FRELSA

    * * *
    (-ta, -tr), v.
    1) to free, deliver, rescue (f. landit af hernaði);
    2) f. e-m e-t, to rescue (secure) a thing for one (til at f. honum sína föðurleifð);
    3) refl., frelsast, to save oneself, escape.
    * * *
    t, mod. að, to free; frelstr, Fms. i. 79; pret. frelsti, 225. 70, Sks. 660, Gullþ. 4; frelstisk, Fms. vii. 59, x. 404, 413; frelstusk, Sks. 587 (frjalsti B); pres. frelsir, 655 xxxii. 4; imperat. frels, Hom. 159; part. frelst, Sturl. iii. 139: in mod. usage always frelsa, að, e. g. heldr frelsa (imperat.) oss frá íllu, in the Lord’s Prayer; this form occurs even in MSS. of the 14th century, e. g. frelsaði, Bs. i. 269 (MS. Arna-Magn. 482); but frelsi, l. c., in the older recension, Bs. i. 95: an older form frjálsa, að ( frealsa), freq. occurs in old MSS.; pres. frjálsar, Gþl. 91; frjálsaði, Dipl. i. 11; infin. frjálsa, Sks. 349, 594 B; subj. frjálsisk, 349 B; frealsaðisk, Stj. 26: [Dan. frelse; Swed. frälsa]:—to free, deliver, rescue, passim: the law phrase, frelsa e-m e-t, to rescue a thing for one; til at f. honum sína föðurleifð, Fms. ix. 329; Egill kvaðsk frelst hafa Þórði manna-forráð, Sturl. iii. 139; frelsa þeim jörð er á, Gþl. l. c.; ok frjálsaði jörðina honum til æfinlegrar eignar, Dipl. l. c.; hann frelsaði sér þann hlut frá, er eptir var, til forráða, Bs. i. 269; ok frelsti hón sveininum (veiðina), Gullþ. 4; frelsa þræl, to set a bondsman free, N. G. L. passim.
    II. reflex. to save oneself, escape, Fms. vii. 59 passim: as a law term, to get freedom, from bondage, N. G. L. i. 33: in a pass. sense, Sks. 587 passim.

    Íslensk-ensk orðabók > FRELSA

  • 86 hagna

    (að), v. to be meet for one; hvárum ykkrum hefir betr hagnat, which of you has had the best luck?.
    * * *
    að, e-m hagnar, to be meet for one; hvárum ykkrum hefir betr hagnað, which of you has had the best luck? Fms. v. 193, xi. 212 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > hagna

  • 87 HAGR

    I)
    a. handy, skilful (hagr maðr á tré ok járn).
    (-s, -ir), m.
    1) state, condition, affairs (hvat er nú um hagi þína?);
    2) means (ef hann hefir eigi hag til at fœra þau fram);
    3) favour, advantage; í hag e-m, to one’s advantage at högum, suitably.
    * * *
    1.
    adj. handy, skilful, opp. to bagr, q. v.; hagr á tré, Bs. ii. 146; hagr á járn, Gísl. 18; hagr maðr á tré ok járn, Eg. 4, Ölk. 34; hann var hagr maðr, Ísl. ii. 325; hann húsar upp bæinn, því at hann var allra manna hagastr, 171; því at þú ert umsýslu-maðr mikill ok hagr vel, Fms. i. 290; Hreiðarr bað Eyvind fá sér silfr nokkut og gull, Eyvindr spurði ef hann væri hagr, vi. 214; þann mann er hagastr var á öllu Íslandi á tré, Bs. i. 132; hann valdi þann mann til kirkju-görðar, er þá þótti einn hverr hagastr vera, sá hét Þóroddr Gamlason, 163, 235; Völundr var hagastr maðr svá at menn viti í fornum sögum, Sæm. 89: of a lady, hón var svá hög ( so handy at needlework) at fár konur vóru jafnhagar henni, Nj. 147; hón var væn kona ok hög á hendr, Ísl. ii. 4; Margrét hin haga, Bs. i. 143: of dwarfs, hagir dvergar, Hdl. 7; whence dverg-hagr, skilful as a dwarf.
    2. = hagligr, of work; sem ek hagast kunna, as handily as I could, Vkv. 17: skurð-hagr, skilled in carving; orð-hagr = hagorðr; þjóð-hagr, a great artist.
    2.
    m., gen. hags, pl. hagir, [as to the root vide haga, cp. also the preceding word]:—state, condition; honum þótti þá komit hag manna í únýtt efni, Jb. 12; hefi ek sagt þér allt er yfir minn hag hefir gengit, Mar., Hom. 126, 155; at njósna hvat um hag Ástríðar mundi vera, Fms. i. 68; annan vetr eptir var Halldóra með barni, og lauksk seint um hag hennar, and she got on slowly, of a woman in labour, Sturl. i. 199; hann sagði með undrum hans hag fram flytjask, he said that his affairs went on in a strange way, Fb. i. 380; en nú tekr hagr minn at úhægjask, Þorf. Karl. 370.
    β. in plur. affairs; hversu komtu hér, eðr hvat er nú um hagi þína? Fms. i. 79; hversu hann skyldi nú með fara eðr breyta högum sínum, Nj. 215; var þat brátt auðséð á hennar högum ( doings), at hón mundi vera vitr, Ld. 22; ef þér segit nokkrum frá um hagi vára Rúts, Nj. 7; lands-hagir, public affairs.
    II. metaph. means; ef hann hefir eigi hag til at færa þau fram, Grág. i. 232; hann skal færa þeim manni er nánastr er, þeirra manna er hag á til viðtökunnar, 248; en ef erfingi hefir eigi hag til framfærslu, 250; ef maðr týnir svá fé sínu, at hann á eigi hag at gjalda alla landaura, ii. 410; ráða-hagr, a match; fjár-hagr, money affairs.
    2. advantage, favour, gain; svo eru hyggindi sem í hag koma, a saying; bera kvið í hag e-m, to pronounce for one, Grág. i. 176; hallat hefi ek víst, segir konungr, ok þó í hag þér, Fms. ii. 272; greiddisk eigi byrrinn mjök í hag þeim, Fb. iii. 446; hrolldi hvatvetna þat er til hags skyldi, Am. 95; ó-hagr, disadvantage.
    3. adverbial phrase, at högum, suitably; eigi skiptir þat högum til, ‘tis not meet, ‘tis a shame, unfair, Fs. 79; eigi hefir hér at högum verit til skipt, 99; Kormakr kvað eigi at högum til skipta, ef hann sparir eigi við þik sverðit, en hann sparir við oss, Korm. 80; the mod. phrase, fara sínum högum ok munum, to do at one’s leisure, as one is pleased. hags-munir, m. pl. profit; at hann gerði hinum hagsmuni, fimm aura eðr meira fjár, í kaupinu, Grág. ii. 241 (freq. in mod. usage).

    Íslensk-ensk orðabók > HAGR

  • 88 hlýði-samt

    n. adj. proper for one to do (see hlýða II. β); vera h. to do for one, Ísl. ii. 198, Ld. 154, Fms. vi. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > hlýði-samt

  • 89 STEINN

    * * *
    (-s, -ar), m.
    1) stone, boulder, rock (s. einn mikill);
    2) precious stone (bitullinn var settr steinum);
    4) paint (skip teint bæði hvítum steini ok rauðum);
    5) stone building, cloister, cell; setjast (or ganga) í stein, to become a hermit.
    * * *
    m. [a word common to all Teut. languages], a stone, N. G. L. i. 65; meistari á stein, Barl. 167; steinn einn mikill, Fms. viii. 8, passim: a boulder, rock, stein at lýja járn við. Eg. 141: allit., stokkar eða steinar, Grág. ii. 132, Fb. ii. 102; gengr mark fyrir neðan ór steinum þeim er heita Klofningar, D. I. i. 471; dyrnar á steininum lukusk, Fas i. 514: of a gem (gim-steinn), Js. 78, Þkv. 16, 19, Ó. H. 30; settr steinum, Eg. 698; altaris-steinn, Vm. 37; leiðar-s., sólar-s., a loadstone: stones used for warming rooms, ok hófðu hvárki á því kveldi ljós né steina, Eb. 276; cp. mjólk var heit ok vóru á steinar, Lv. 70: dragging stones as a punishment, see Sól. (draga dreyrga steina); draga stein ok vera útlægr, N. G. L. iii. 16, 210. but it is of foreign origin.
    2. metaph. phrases; verða milli steins ok sleggju, between the ‘stone and the sledge-hammer’ (stones being used for anvils). Fas. i. 34; taka stein, or kasta steini um megn sér, to throw too heavy a stone for one’s strength, to break down, Fær. 58, Eg. 473; þykkir ekki ór steini hefja (see hefja), Gísl. 54; ljósta e-n íllum steini, to hit with an evil stone, hit hard, Glúm, (see the verse); steins hljóð, stone-silence, dead silence.
    II. spec, usages, a cell for an anchoret, Fms. x. 373; setjask í stein, Nj. 268, Grett. 162, Trist.; gefa sik í stein, Játv. ch. 8; sitja í helgum steini.
    III. medic. stone, gravel, in the bladder, Pr. 472, Bs. i. 123, 644.
    IV. pr. names; Steini, Steinarr, Steinn, Stein-björn, Stein-finnr, Stein-grímr, Stein-kell ( the stone-font for sacrifices), Stein-ólfr, Stein-móðr, Stein-röðr, Stein-þórr: of women, Stein-unn, Stein-vör: and in the latter part, Hall-steinn, Þór-steinn, Vé-steinn ( the Holy stone for sacrifices), Her-steinn, Há-steinn, Ey-steinn, Út-steinn, Inn-steinn, etc., Landn.: and in local names, Steinar, etc.; Dverga-steinn.
    B. COMPDS, of stone: stein-altari, a stone-altar, Stj.; stein-bogi, q. v.; stein-borg, a stone-castle, Fms. x. 154; stein-garðr, a stone-wall, Str. 6; stein-dyrr, stone-doors, Vsp.; stein-gólf, a stone-floor, Stj., Fms. vi. 440; stein-hjarta, a heart of stone, Mar.; stein-hurð, a stone-hurdle, Fas. iii. 213; stein-hús, a stone-house, Fms. x. 154, v. l.; stein-höll, a stone-hall, 153, Nj. 6 (where it is an anachronism), Hkr. iii. 62; stein-kastali, a stone-castle, Sks. 423, Orkn. 318; stein-ker, a stone-vessel, Stj. 268; stein-ketill, a stone-kettle, Ó. H. 223; stein-kirkja, a stone-church, Fms. vi. 440, ix. 535, x. 409 (11th and 12th centuries), Bs. i. 32 (Kristni S. fine); stein-kjallari, a stone-cellar, B. K. 103; stein-knífr, a stone-knife, Stj. 117, 261; stein-topt, a stone-floor, Str. 70; stein-musteri, a stone-minster, Fms. vii. 100, Orkn. 258; stein-múrr, a stone-wall, Fms. ix. 434, x. 153; stein-nökkvi, a stone-boat, Fas. ii. 231, Bárð. 164 (of a giant in a tale); stein-ofn, a stone-oven, Bs. i. 830 (Laur. S.); stein-ráfr, a stone-roof, Mar.; stein-sker, a rock, Fms. viii. 367, v. l.; stein-smiði, stone work, stone implements, Íb. ch. 6; stein-spjald, a stone-tablet, Sks. 671, Ám. 46; stein-stólpi, a stone-pillar, Fms. i. 137; stein-súla, id., 655 xxviii. 1; stein-tabula, a stone-tablet, Stj. 311; stein-veggr, a stone-wall, Fms. vii. 64; stein-virki, id., Sks. 415; stein-þildr, stone-wainscotted, Str. 75; stein-þró, q. v.; stein-ör, a stone-arrow, Fas. ii. 260.

    Íslensk-ensk orðabók > STEINN

  • 90 ÚLFR

    (-s, -ar), m. wolf; ala e-m úlfa, to breed wolves for one, plan mischief (spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa); fig. enemy.
    * * *
    m., úlf-gi, Ls. 39; [Ulf. wulfs; A. S. and Hel. wulf; Engl.-Germ. wolf; North. E. Ulf-, in pr. names, Ulpha, Ulverston; Dan.-Swed. ulv; cp. Lat. lupus and vulpes; Gr. λύκος]:—a wolf, Grág. ii. 122; lýsa þar vígi, … kallask hvárki úlfr né björn nema svá heiti hann, N. G. L. i. 6l; úlfa þytr mér þótti íllr vera hjá söngvi svana, Edda (in a verse); úlfa hús, wolf-pits, Gþl. 457: freq. in poets, where ‘to feed the wolf,’ ‘cheer the wolf’ are standing phrases, see Lex. Poët.: a warrior is hence called úlf-brynnandi, -gæðandi, -grennir, -nestir, -seðjandi, -teitir, i. e. the refresher, cheerer, … gladdener of the wolf; úlf-vín, wolf’s wine, i. e. blood, Lex. Poët.
    2. sayings, fæðisk úlfr í skógi, the wolf is born in the wood, Mkv.; etask af úlfs munni, and úlfar eta annars eyrindi, see eta (2. δ); eigi hygg ek okkr vera úlfa dæmi, at vér mynim sjálfir um sakask, Hðm. 30; fangs er ván at frekum úlfi, see fang (III. 4); auðþekktr er úlfr í röð; þar er mér úlfs ván er ek eyru sé’k, I know the wolf when I see the ears, Fm. 35, Finnb. 244; hafa úlf undir bægi, evidently from the fable of the wolf in sheep’s clothes; sem úlfr í sauða dyn, Sd. 164; ala e-m úlfa, to breed wolves to one, brood over evil; spyr ek þat frá, at Danir muni enn ala oss úlfa, Fms. viii. 303, Kormak; sýna úlfs ham, to appear to a person in a wolf’s skin, i. e. savagely; eigi heldr þykkisk eg honum eðr öðrum fátækum prestum þann úlfs ham sýnt hafa, at þeir megi eigi mér opinbera neyð sína, H. E. iii. 438 (in a letter of bishop Gudbrand); hafa úlfs hug við e-n, má vera at Guðrúnu þykki hann úlfs hug við okkr hafa, Fas. i. 211; skala úlf ala ungan lengi, Skv. 3. 12; annas barn er sem úlf at frjá, Mkv.; úlfr er í ungum syni, Sdm. 35: for legends of were-wolves cp. Völs. S. ch. 8.
    3. úlfa þytr, howling; þær báðu honum ílls á móti, var inn mesti úlfa þytr ( wailing) til þeirra at heyra, Grett. 98; finnr Sigmundr menn ok lét úlfs röddu, Fas. i. 131; úlfum líkir þykkja allir þeir sem eiga hverfan hug, Sól. 31.
    II. in poets, wolves are the ‘steeds’ on which witches ride through the air during the night, Edda. At nightfall wizards were supposed to change their shape, hence the nickname kveld-úlfr, evening wolf, of a were-wolf; in Icel. the fretful mood caused by sleepiness in the evening is called kveld-úlfr; thus the ditty, Kveldúlfr er kominn hér | kunnigr innan gátta | sólin líðr sýnisk mér | senn er mál að hátta, Icel. Almanack 1870; or, Kveldúlfr er kominn í kerlinguna mína, the evening wolf has entered my child, a lullaby, Sveinb. Egilsson’s Poems, cp. en dag hvern er at kveldi kom, þá görðisk hann styggr, svá at fáir menn máttu orðum við hann koma; hann var kveld-svæfr, þat var mál manna at hann væri mjök hamramr, hann var kallaðr Kveldúlfr, Eg. ch. 1. In the mythology there is the wolf Fenrir, Edda; whence Úlfs-bági, the ‘Wolf’s foe’ = Odin, Stor.; Úlfs-faðir, the Wolf’s father = Loki, Ls.: mock suns were imagined to be wolves persecuting the sun, Gm. 37; hence in popular Icel., úlfa-kreppa, u, f. ‘wolf-strait,’ when the sun is surrounded by four mock suns (sól í úlfa kreppu), Ísl. Þjóðs. i. 658.
    III. freq. in pr. names, Úlfr, Úlfarr, Úlf-hamr, Úlf-héðinn, Úlf-ljótr, Úlf-kell; women, Úlf-hildr, Úlf-eiðr, Úlf-rún; esp. as the latter part in men’s names, being then sounded (and often spelt) -ólfr, Ás-ólfr, Auð-ólfr, Bót-ólfr, Brynj-ólfr, Björg-ólfr, Eyj-ólfr, Grím-ólfr, Ing-ólfr, Ís-ólfr, Herj-ólfr, Þór-ólfr, Þjóð-ólfr, Stein-ólfr, Rún-ólfr, Ljót-ólfr, Örn-ólfr, Móð-úlfr, etc.: contracted are, Snjólfr = Snæ-úlfr, Hrólfr = Hróð-úlfr, Sjólfr = Sæ-úlfr, Bjólfr = Bý-úlfr = A. S. Beowulf (Bee-wolf, i. e. honey-thief, a name of the bear, from popular tales, in which the bear, being fond of honey, is made to rob hives; the name has of late been thus explained by Mr. Sweet).

    Íslensk-ensk orðabók > ÚLFR

  • 91 formæli

    n.
    1) pleading; veita e-m formæli, to plead for one, pray for one;
    2) prescribed form, formula.

    Íslensk-ensk orðabók > formæli

  • 92 EYRENDI

    n.; see erendi.
    * * *
    or örendi, erendi, n. [A. S. ærend = mandatum; Engl. errand; Hel. arundi; O. H. G. arunti; Swed. ärende; Dan. œrende; akin to árr, a messenger, vide p. 45, and not, as some suggest, from ör-andi; the reference Edda l. c. is quite isolated; there is, however, some slight irregularity in the vowel]
    1. an errand, message, business, mission; eiga e. við e-n, to have business with one, Eg. 260; reka eyrendi, to do an errand, message (hence erind-reki), 15; þess eyrendis, to that errand or purpose, Stj. 115, 193; hann sendi menn sína með þessháttar erendum, Fms. i. 15; báru þeir fram sín erindi, 2, Íb. 11; hón svaraði þeirra erindum, Fms. i. 3; ok láti yðr fram koma sínu eyrendi, 127; koma brátt þessi örendi ( news) fyrir jarlinn, xi. 83; hann sagdi eyrendi sín þeim af hljóði, Nj. 5; mun annat vera erindit, 69; gagna at leita eðr annarra eyrenda, 235; tók Þorgils þeim eyrendum vel, Sturl. iii. 170; síns örendis, for one’s own purpose, Grág. i. 434; ek á leynt e. ( a secret errand) við þik, Fs. 9; erviði ok ekkí örendi, Þkv. (vide erfiði); hafa þeir hingat sótt skapnaðar-erindi, a suitable errand or end, Þiðr. 202; ef eyrindit evðisk, if my errand turns to naught, Bs. ii. 132; ek em ósæmiligr slíks erendis, unwortby of such an errand, Sturl. i. 45; þannog var þá mikit eyrendi margra manna, many people flocked to that place, Bs. i. 164.
    β. the phrase, ganga örna sinna, to go to do one’s business, cacare, Eb. 20, Landn. 98, Stj. 383 (where eyrna), Judges iii. 24, Bs. i. 189, Fs. 75 (spelt erinda); setjask niðr at eyrindi, id., Bs. ii. 24; stíga af baki örna sinna, Sturl. 172.
    2. a message, speech; talði hann mörg örendi með mikilli snild, Fms. x. 274; Snorri Goði stóð þá upp ok talaði langt eyrindi ok snjallt, then Snorri Godi stood up and made a long and fine speech (in parliament), Nj. 250; en er Sigurðr jarl hafði heyrt svá langt ok snjallt eyrendi, Orkn. 34; konungr talaði snjallt eyrindi yfir greptinum, of a funeral sermon, Fms. x. 151, v. l.; þá mælti Gizurr Hallsson langt erendi ok fagrt, Bs. i. 299; ok áðr hann væri smurðr mælti hann mjök langt örindi, 296; allir rómuðu þetta eyrendi vel, all cheered this speech, Sturl. ii. 217; talaði Hafliði langt e. um málit, i. 35; langt e. ok snjallt, id.; skaut konungr á eyrindi, the king made a speech, Fms. i. 215; en er þing var sett stóð Sigmundr upp ok skaut á löngu eyrendi, Fær. 140.
    3. a strophe in a secular poem, vers ( a verse) being used of a hymn or psalm; ok jók nokkurum erendum eðr vísum, Hkr. ii. 297; hversu mörg vísu-orð ( lines) standa í einu eyrendi, Edda (Ht.) 120; eptir þessi sögu orti Jórunn Skáldmær nokkur erendi í Sendibít, Hkr. i. 117; gef ek þér þat ráð at snúum sumum örendum ok fellum ór sum, O. H. L. 46; allt stafrofið er svo læst | í erindin þessi lítil tvö, a ditty.
    4. the breath; en er hann þraut eyrendit ok hann laut ór horninu, when the breath left him and he ‘louted’ from the drinking horn, removed his lips from the horn, of Thor’s draught by Útgarða-Loki, Edda 32.
    COMPDS: erindislauss, eyrindisleysa, eyrindislok.

    Íslensk-ensk orðabók > EYRENDI

  • 93 FLYTJA

    * * *
    (flyt, flutta, fluttr), v.
    1) to carry, convey (flytja vöru til skips);
    2) to recite, deliver (flytja or flytja fram kvæði); flytja mál e-s, to plead one’s cause, interceed for one; flytja (fram) sitt erendi, to state one’s errand;
    3) to perform (flytja járnburð, skírslu); flytja fórn, to bring an offering;
    4) refl., flytjast, to flit, remove.
    * * *
    pres. flyt: pret. flutti; sup. flutt:—to cause to flit, carry, Gísl. 133; flytja vöru til skips, Nj. 4, Skálda 163, Eg. 125, 194: of trade, to export or import, þenna fjárhlut f. menn þaðan, Sks. 184; kaupmenn er mest gæði flytja landi þessu, Fms. vii. 122; frillu þá er þú hefir flutt af Noregi, Ld. 34.
    2. metaph., flytja fórn, to bring an offering, Sks. 781.
    β. to perform; flytja skírslu, járnburð, Ld. 58, Fms. viii. 149, Hkr. ii. 229.
    γ. to proclaim, preach; hvaða skiru hann flytti, 625. 90: pass., Fms. x. 161: to recite, deliver a poem, speech, etc., flytja kvæði, Ísl. ii. 222; flytja ræðu, to deliver a sermon (mod.): metaph., var sú vísa mjök flutt, the verse was much repeated, went abroad, Fms. i. 48: pass. to be told, Stj. 59, K. Á. 200.
    δ. to help, plead, intercede; flytja eyrindi, Fms. x. 44, v. l.; göfgir menn fluttu þetta mál með honum, Fms. i. 13; nú hefi ek flutt sem ek mun at sinni, Hrafn. 17; cp. af-flytja, to disparage: pass., Sks. 185 B.
    ε. to entertain, support; flytja úmegð, Mar. (Fr.): pass. to support oneself, Bs. i. 705.
    II. reflex. to flit, migrate; hann fluttisk til fjalls upp, Fms. x. 411; fluttisk þá herrinn, ix. 353; fluttusk þeir upp í árós einn, Landn. 57: láta skjóta báti ok fluttisk út á skipit, Nj. 133, Fms. xi. 143; flytjask þeir Ólafr þangat ok kasta akkerum, Ld. 76: ef þér flytisk eigi ór höfninni, Ísl. ii. 127; flytjask fram, to pass, succeed tolerably, Helgi kvað sér við slíkt hafa fram flutzk nokkura stund, Fms. v. 257: þó at nú flytisk fram búið er þú ert við, Band. 2.
    III. part. flytjandi, in the phrase, f. eyrir, movables, money, Grett. 90, Ám. 3, Pm. 22, Dipl. iii. 6.
    β. a conveyer, Grág. ii. 358: metaph. a promoter, Ó. H. 126, Glúm. 349.

    Íslensk-ensk orðabók > FLYTJA

  • 94 hamla

    I)
    f. oar-thong, grummet;
    láta síga á hömlu, to pull backwards (stern foremost);
    ganga e-m í hömlu (um e-t), to take one’s place, be a substitute for one (in a thing).
    (að), v.
    2) to stop, hinder (hamla e-m);
    3) to maim, mutilate (sumir vóru hamlaðir at höndum eða fótum).
    * * *
    að, to pull backwards, stern foremost (= láta síga á hömlu); Hákon jarl lét ok h. at landi, Fms. i. 93; höfðu menn hans þá undan hamlat, 174; gátu þeir eigi svá skjótt vikit þó at þeir hamlaði á annat borð en reri á annat, viii. 386; hömluðu þeir skipunum at Norðnesi, Fagrsk. 254; vér skulum sýna þeim sem mestan undanróðr, en vér skulum þó raunar hamla, O. H. L. 69, cp. Þiðr. 61: in mod. usage to paddle with a short oar, turning the face towards the stem.
    2. metaph. to stop, hinder one, with dat.; nú búask þeir bræðr í burt ok stoðar ekki at h. þeim, Fas. i. 42; hamlaði þat mjök afla Þorgríms, at frændr hans kómu eigi, Eb. 48.
    II. [A. S. hamelan, cp. Engl. to hamstring, O. H. G. hamal-stat = locus supplicii, and Germ. hammel = vervex], to maim, mutilate: with dat. and acc., sumir vóru hamlaðir at höndum eða fótum, Eg. 14; sá er manni hamlaði á hendi eðr á fæti eðr veitti önnur meiðsl, Fms. xi. 226, 298; hann drap suma, suma lét hann hamla, Hkr. i. 258; lét hann suma drepa, suma hamla, en suma rak hann ór landi, Ó. H. 105.

    Íslensk-ensk orðabók > hamla

  • 95 MAGN

    * * *
    n. strength, power; eptir öllu magni, to the best of one’s power.
    * * *
    n. [cp. megin and mega], main (as in ‘might and main’), strength; hver Guð hafa þér magn gefit? Bær. 9; trúa magni, Fas. i. 438 (in a verse); þótt magnit væri litið, Bs. i; sina-magn, the strength of the houghs, Vkv. 16; fyrir sakir magns munar, by main force, Bs. i. 679; vinds magn, Barl. 63; mátt ok magn, Fb. i. 259; meira magn, Bs. ii. 18; vera e-t um magn, to be beyond one’s power, too strong for one, Stj. 395; bera e-n magni, to overpower by main force, 512; hón segir at máttr skal at magni um liðveizlu við hann, she says that might shall go with main in helping him, Ó. H. 144; af magni, with might and main, Lex. Poët.; eptir öllu magni, id., Fms. viii. 104; er þat við meira magni, at þú gengr við slíkar meiðingar, it is a sorer thing that …, Bs. i. 531; magn flóttans = megin, Fb. ii. 615; magn ríkis síns, Al. 53: plur. goð-mögn (q. v.), see megin.

    Íslensk-ensk orðabók > MAGN

  • 96 ORNA

    (að), v.
    1) to warm; o. sér, to warm oneself (lát hann o. sér ok fari síðan til sels); impers., ornar e-m, one gets warm;
    2) to get warm (svá tekr brunnrinn at o.).
    * * *
    að, [perh. akin to ofn or from varmr?], to get warm; þá tók Pétr at lifna ok ornuðu liðir hans, es hann vas kaldr allr orðinn, Greg. 77; svá tekr brunnrinn at orna, sem sól gengr til viðar, Al. 51; ornandi geislar, Sks. 40; orna ok hitna, Barl. 93; með ornandum tárum, 90: impers., e-m ornar, it gets warm for one, one gets warm; taki menn glímur stórar ok viti ef mönnum ornar, Sturl. iii. 20; þegar er honum ornaði, 623. 33. hleypr hann til ára ok vill láta orna sér, Fms. xi. 141; veðr var á geysi-kallt, ok höfðusk margir á fótum ok létu orna sér, viii. 306:—orna sér, to warm oneself; nú lát hann orna sér ok fari síðan til sels várs, Lv. 60, and so in mod. usage.
    II. reflex. pass., flestir ornuðusk af ásjón hennar, Str. 73.

    Íslensk-ensk orðabók > ORNA

  • 97 svar

    * * *
    n. reply, answer, only in pl., svör; sitja fyrir svörum, halda upp svörum, to be answerable, take the responsibility; veita svör fyrir e-n, to defend one, stand up for one.
    * * *
    n., pl. svör, a reply, answer, in ancient writers only in plur.; sagði Kári Eireki svör þeira, Nj. 137: the phrases, halda upp svörum fyrir e-n, to be one’s spokesman, Fms. ii. 292, vi. 269; sitja fyrir svörum id., iv. 274, vi. 13, Band. 36 new Ed.; gjalda svör fyrir e-t, to give a reason, Barl. 91: in mod. usage also in sing.: compd, and-svör.

    Íslensk-ensk orðabók > svar

  • 98 SÆLA

    I)
    f. bliss, happiness (eilíf sæla).
    (-da, -dr), v. to bless.
    * * *
    u, f. [a common Teut. word; A. S. sæl, sæld]:—bliss, happiness; veitti Guð þeim fé ok sælu, Edda (pref.); með Eireki at Uppsölum var sæla mest, Fas. i. 339; þar fyrir muntú öðlask eilífa sælu, Fms. i. 138; úþrjótanliga sælu, Sks. 523; himneska sælu, Pass.; sælur þessa heims, Hom. 28, passim.
    B. In COMPDS, for hospitals, refuges, or charitable works, built or done for the soul’s salvation, see the remarks s. v. brú; the forms vary between sælu- (salvation’s) and sálu- (soul’s). sælu-brú, f., see brú. sælu-bú, n. a hospital, alms-house, D. I. i. 169. sælu-dagar, m. pl. the ‘days of bliss’ = the Ember days, see Bingham’s Orig. Eccl.; Laugar-daginn, Miðviku-daginn í Sæludögum, the Saturday, Wednesday… in the Ember weeks, Fms. viii. 446, Sturl. i. 137. sæludaga-vika, u, f. the week of the sælu-dagar, i. e. an Ember week, Sturl. ii. 130. sælu-hús, n. a ‘refuge,’ hospice in deserts or mountains to receive travellers, Fms. ii. 82, iii. 124, iv. 338 (sálu-, Ó. H. 153, l. c.); um Dofra-fjall var för ór Þrándheimi, urðu menn þar opt úti ok fóru hörðum förum, lét ek þar sæluhús göra ok leggja fé til, Mork. 187, Fms. vii. 122; þar var mikit sæluhús við kirkjuna, ix. 353 (v. l. sálu-stofa, sæluhús-stofa, Fb. l. c.; or sáluhús-stofa, Cod. Eirsp. 302, v. l.); sæluhúss brenna, Grett. 121; sem vér kómum til sáluhússins á veginum, Stj. 216. sælu-setr, n. = sæluhús, Fms. viii. 439. sælu-skip, n. a ferry-boat, K. Þ. K. 142, v. l. (sálu-skip), bridges and ferries being originally works of charity, (cp. the legend of St. Christopher.) sálu-stofa, u, f. = sæluhús; þessar jarðir liggja til sálustofu Helga Ivarssonar, B. K. 45. sælu-söngr, m. a mass for one’s soul, Hom. (St.) sælu-vika, u, f. an Ember week, abbrev. = sæludaga-vika, Sturl. i. 137, iii. 146.

    Íslensk-ensk orðabók > SÆLA

  • 99 færi

    * * *
    from fár, few.
    * * *
    1.
    n. a being within reach; and as a shooting term, a range, Fms. i. 12, viii. 49, Nj. 63, Eg. 115, Ver. 26: a match for one, Ld. 116, Fms. ii. 27; ekki barna f., no match for bairns, Háv. 52: in pl. allit., fé eðr f., money or means, Grág. i. 62, 252: the phrase, vera í færum til e-s (mod. um e-t), to be able to do a thing, Grett. 110 C, Fms. xi. 265; með-fari, e. g. það er ekki mitt með-færi, it is no match for me:—söng-færi, hljóð-f., a musical instrument; veiðar-f., fishing gear; verk-f., tools; mál-f., organs of speech; tæki-f., occasion.
    COMPDS: færileysi, færivandr, færiván, færiveðr.
    2.
    n. a fishing-line, Vígl. 46, freq. in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > færi

  • 100 MATR

    (gen. matar, pl. matir), m. food, meat; hafa sér e-t at mat, to feed on (morgin-döggvar þan sér at mat hafa); pl. stores of food, provisions.
    * * *
    m., gen. matar, dat. mat; with article matinum, Grág. i. 47 (mod. matnum); plur. matir; it is twice or thrice in Fb. spelt mát with a long vowel, with which cp. the rhyme máta uppsátr, Hallfred,—máta (gen. pl.) viggjar uppsátr = a pantry (the explanation given in Lex. Poët. and hence in Fs. 214, seems erroneous); for the long vowel cp. also Ormul. mete (not mette), Engl. meat: [Ulf. mats = βρωσις; A. S. mete; Engl. meat; O. H. G. maz; Swed. mat; Dan. mad]:—meat, food; matar ok váða er manni þörf, Hm. 3; matar góðr, ‘good of meat,’ hospitable, 38; bjóða e-m mat, Gm. 2; morgin-döggvar þau sér at mat hafa, Vþm. 45, Skm. 27; þá var matr fram settr, Fbr. 21 new Ed.; bera mat á borð, to put meat on the board, Nj. 50; þú skalt stela þaðan mat á tvá hesta, 74; bera mat í stofu, eptir þat setti hón borð ok bar þar á mat, … viljum vér víst gefa yðr mat … síðan gengu þeir undir borð ok signdu mat sinn, … átu gestir mat sinn, Eb. 266, 268; Gunnarr vissi slíks matar þar ekki ván, Nj. 75; þenna aptan enn sama mælti Bergþóra til hjóna sinna, nú skulu þér kjósa yðr mat í kveld, þvíat þenna aptan mun ek bera síðast mat fyri hjón mín …, þykki mér blóð eitt allt borðit ok matrinn, 197; hann var kallaðr hinn mildi ok inn matar-ílli, … hann svelti menn at mat, Fms. i. 1; sitja at mat, to sit at meat, x. 378; beiða matar, Grág. i. 47; þóat hinn haldi matinum, id.; þá stóð Glámr. upp snemma ok kallaði til matar síns, … vil ek hafa mat minn en engar refjar, Grett. 111; þar hefi ek mínum mat orðit fegnastr þá er ek náða honum, 126; et mat þinn, tröll, Fas. iii. 178, 179: allit., matr ok mungát, meat and drink, Fb. iii. 578. Fb. i. 563; hann átti fjölda barna, hafði hann varla mat í munn sér, he had hardly any meat in his mouth, he was well-nigh starved, Bs. i. 193; menn sá ek þá er móður höfðu, látið mat í munn, Sól.: eiga máiungi mat; mod. eiga ekki málungi matar, to have no food for one’s next meal, be very poor, Hm. 66: the saying, matr tr mannsins megin, ‘meat is man’s main;’ biðja sér matar hvert mál, 36; þurr matr, dry meat; þurr matr, þat er gras ok aldin, K. Þ. K. 78; hvítr matr, white meat = milk, cheese from the dairy, passim; elds matr, food for fire, fuel; spóna-matr, spoon-meat, opp. to át-matr = dry meat.
    II. in plur. stores of food, provisions; tveggja mánaða mati, Gþl. 99; tveggja mánaða matir mjöls, N. G. L. i. 172; tólf mánaðar mati, 346, B. K. passim.
    COMPDS: matarafgangr, matarafli, matarást, matarból, matarbúr, matarfýst, matarföng, matargörð, mataríllr, matarkaup, matarlauss, matarlyst, matarneyzla, matarskamtr, matarverð, matarverðr, matarvætt, mataræði.

    Íslensk-ensk orðabók > MATR

См. также в других словарях:

  • For One More Day — is a 2006 novel taken place during the mid 1900 s by the acclaimed sportswriter and author Mitch Albom. It opens with the novel s protagonist planning to commit suicide. His adulthood is shown to have been rife with sadness. His own daughter didn …   Wikipedia

  • For One Night — Infobox Film name = For One Night caption= Oficial poster director = Ernest R. Dickerson writer = Dee Harris Lawrence starring =Raven Symoné Aisha Tyler Sam Jones III cinematography = editing =Stephen Lovejoy distributor = Lifetime Movie Network… …   Wikipedia

  • for one — As the first of several possible examples; as one example. * /Manv people do not like certain foods. I for one do not like cabbage./ Also used with similar words instead of one . * /Several materials can be used to make the box: plywood, for one; …   Dictionary of American idioms

  • for one — As the first of several possible examples; as one example. * /Manv people do not like certain foods. I for one do not like cabbage./ Also used with similar words instead of one . * /Several materials can be used to make the box: plywood, for one; …   Dictionary of American idioms

  • for one thing — {adv. phr.} As one thing of several; as one in a list of things. * /The teacher said, You get a low mark, for one thing, because you did not do your homework. / * /The house was poorly built; for one thing, the roof leaked./ Compare: FOR EXAMPLE …   Dictionary of American idioms

  • for one thing — {adv. phr.} As one thing of several; as one in a list of things. * /The teacher said, You get a low mark, for one thing, because you did not do your homework. / * /The house was poorly built; for one thing, the roof leaked./ Compare: FOR EXAMPLE …   Dictionary of American idioms

  • For One Night Only — Infobox Album Name = For One Night Only Type = live Longtype = Artist = Terrorvision Released = 2005 Recorded = April 15, 2005 London Kentish Town Forum Genre = Rock Length = Label = Secret Producer = Reviews = Last album = This album = Next… …   Wikipedia

  • for one — phrasal as one example < I for one disagree > …   New Collegiate Dictionary

  • All for One (Screaming Jets album) — For the King Missile song No Point , see No Point (song). All for One Studio album by The Screaming Jets …   Wikipedia

  • for one's money — {prep. phr.} Regarding one s endorsement or support; as far as one is concerned. * /For my money, the best candidate for Congress is Ms. Smith./ …   Dictionary of American idioms

  • for one's money — {prep. phr.} Regarding one s endorsement or support; as far as one is concerned. * /For my money, the best candidate for Congress is Ms. Smith./ …   Dictionary of American idioms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»