Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

to+bring+a+charge+against

  • 101 επαιτιασαμένοις

    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (attic)
    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιασαμένοις

  • 102 ἐπαιτιασαμένοις

    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (attic)
    ἐπαιτιᾱσαμένοις, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc /neut dat pl (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιασαμένοις

  • 103 επαιτιασαίμην

    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (attic)
    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιασαίμην

  • 104 ἐπαιτιασαίμην

    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (attic)
    ἐπαιτιᾱσαίμην, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 1st sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιασαίμην

  • 105 επαιτιασάμενος

    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (attic)
    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιασάμενος

  • 106 ἐπαιτιασάμενος

    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (attic doric)
    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (attic)
    ἐπαιτιᾱσάμενος, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιασάμενος

  • 107 επαιτιάσαιτο

    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (attic)
    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιάσαιτο

  • 108 ἐπαιτιάσαιτο

    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (attic)
    ἐπαιτιά̱σαιτο, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor opt mp 3rd sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιάσαιτο

  • 109 επαιτιάσασθαι

    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (attic)
    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιάσασθαι

  • 110 ἐπαιτιάσασθαι

    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (attic)
    ἐπαιτιά̱σασθαι, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor inf mp (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιάσασθαι

  • 111 επαιτιάσηται

    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (attic)
    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > επαιτιάσηται

  • 112 ἐπαιτιάσηται

    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (attic doric)
    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (attic)
    ἐπαιτιά̱σηται, ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor subj mp 3rd sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιάσηται

  • 113 GEFA

    * * *
    (gef; gaf, gáfum; gefinn), v.
    1) to give (gefa e-m e-t);
    hann gaf þeim góðar gjafar, he gave them good gifts;
    gefa e-m ráð, to give one advice;
    gefa hljóð, to give a hearing;
    gefa e-m sök, e-t at sök, to lay to one’s charge, to bring a charge against one;
    gefa slög, to deal blows;
    gefa e-m drekka, to give one to drink;
    impers., e-m gefr byr (byri), one gets a fair wind (gaf þeim byr ok sigla þeir í haf);
    absol., gaf þeim vel, they got a fair wind;
    ef fœri gefr á, if you get a chance;
    ef yðr (dat.) gefr eigi missýi í þessu máli, if you are not mistaken in this matter;
    þat gaf öllum vel skilja, it was clear for all to understand;
    2) to give, grant;
    gefa heimleyfi, to grant furlough;
    gefa e-m líf, to grant one his life;
    3) to give in matrimony (ek var ung gefin Njáli);
    4) to give fodder to cattle, to feed (gefa göltum, nautum, kúm, hestum);
    5) gefa staðar, to stop;
    lét hann þá staðar gefa róðrinn, he stopped rowing;
    6) e-m er e-t svá gefit, or svá gefit um e-t, one is so and so disposed, thinks so and so of a thing (ef þér er þetta svá gefit sem þú segir);
    7) with preps.:
    gefa sér litit (mikit) af (or at) e-u, to take little (much) notice of;
    gefa á e-t, to pour water on;
    fig. to press on (gefr Ormr þá á);
    gefa e-m til e-s, to give in return for a thing (gefa fé til sátta);
    impers., honum hafði vel gefit til (had good luck) um hefndina;
    gefa sér mikit (lítit) um e-t, to take great (little) interest in (= gefa sér mikit, lítit, af or at e-u);
    gefa sér fátt um e-t, to take coldly, take little notice of;
    gefa e-t upp, to give up (gefa upp alla mótstöðu);
    gefa sik upp, to surrender;
    gefa upp gamalmenni, to give old people up, let them starve;
    gefa upp leiguna, to remit the rent;
    gefa upp sakir, to remit offences;
    upp gefinn, exhausted;
    gefa e-t við e-u, to give in payment for;
    gefa sik við, to give in (þat er líkara, at ek gefa mik við);
    8) refl., gefast.
    * * *
    pret. gaf, 2nd pers. gaft, mod. gafst, pl. gáfu; pres. gef; pret. subj. gæfi; part. gefinn; with neg. suff. gef-at, gaft-attu, Fm. 7; mid. form gáfumk ( dabat or dabant mihi, nobis), Stor. 23, Bragi, Edda: [Goth. giban = διδόναι; A. S. gifan; Engl. give; Dutch geven; O. H. G. gepan; Germ. geben; Swed. gifva; Dan. give.]
    A. To give, with acc. of the thing, dat. of the person; g. gjafar, to give gifts, Fm. 7, Fms. vii. 40, Nj. 29, Hm. 48; mikit eitt skala manni gefa, 51; hann kvaðsk eingin yxn eiga þau áðr at honum þætti honum gefandi (gerundial, worth giving to him), Rd. 256; hann gaf stórgjafir öllu stórmenni, Ld. 114; hann gaf þeim góðar gjafir at skilnaði, Gísl. 9; Rútr gaf henni hundrað álna, Nj. 7; viltú g. mér þá, 73, 75, 281, passim.
    II. to give in payment, to pay; gefa vildim vit þér fé til, we will give thee money for it, Nj. 75; yðr væri mikit gefanda (gerundial) til, at þér hefðit ekki íllt átt við Gunnar, you would have given a great deal not to have provoked Gunnar, 98; ek mun g. þér til Guðrúnu dóttur mína ok féit allt, id.: to lay out, hann gaf sumt verðit þegar í hönd, Gísl. 12; gefa e-t við e-u, to pay for a thing; at þér gefit mjök margra Kristinna manna líf við yðvarri þrályndi, that you will cause the loss of many Christian lives with your stubbornness, Fms. iv. 195; þat er líkara at ek gefa mikit við, Nj. 53; gefa sik við e-u, to give oneself to a thing, attend to, be busy about, mod.: gefa í milli, to discount; hygg at hvat þú gefr í milli tveggja systra, Fms. iv. 195 (hence milli-gjöf, discount).
    III. in special sense, to give in matrimony; Njáll bað konu til handa Högna ok var hon honum gefin, Nj. 120; Vígdís var meir gefin til fjár en brautargengis, V. had been more wedded to the money than to her advancement, Ld. 26; segir at dóttir þeirra muni eigi betr verða gefin, 114:—gefa saman, to betroth, Fms. x. 381:—in mod. sense to marry, of the clergyman.
    2. to give as a dowry, portion; búum þeim er Sveinn hafði gefit til hennar, Fms. x. 310 (hence til-gjöf, dowry); eigi skal ok í klæðum meira heiman gefask með konu en þriðjungr (hence heiman-gjöf, dowry), Gþl. 212:—so also, gefa í erfðir, to give as inheritance, Bs. i. 285:—gefa ölmusu, to give alms, Bs. passim; gefa fátækum, to give to the poor, passim.
    IV. to give, grant; hann gaf honum vald yfir öllu landi, Fms. i. 18; gefa heimleyfi, to grant ‘home-leave,’ furlough, ix. 474; gefa orlof, ii. 64; gefa grið, to grant a truce to one, pardon, Nj. 165, Fms. ix. 479; gefa e-m líf, to grant one his life, 470.
    V. in various phrases; gefa e-m nafn, to give one a name, Nj. 91, Fms. i. 23, Grág. ii. 146; gefa þakkir, to give thanks, Fms. i. 231; gefa e-m tillæti, to indulge one, Nj. 169; gefa e-m rúm, to give place to one, Fms. ii. 254, vi. 195; gefa ráð, to give counsel, advice, Nj. 75, 78; gefa góð orð, to give good words, answer gently; gefa e-m stór orð, to give one big words, Fms. v. 158; gefa slög, to deal blows, ix. 313; gefa gaum at, to give heed to, Nj. 57, Eg. 551; gefa hljóð, to give a hearing, in public speaking, Nj. 230; gefa tóm, to give time, leisure, 98; gefa ró reiði, to calm one’s wrath, 175:—gefa e-m sök, to bring a charge against, complain of, 82; ok gaf ek þó hjálminum enga sök á því, I did not like the helmet less for that, Ld. 128; at eigi sé mælt, at þú gefir dauðum sök, that thou bringest a charge against a dead man (which was unlawful), Nj. 82; en hvártki okkat gefr þat öðru at sök, neither of us likes the other the less for that, 52; ekki gef ek þér þat at sök þótt þú sér engi bleyðimaðr, 54; engi þorði þó sakir á at gefa, none durst complain, Al. 123; Sigurðr jarl bað konung eigi gefa Þrændum þetta at sök, Fms. i. 57; gefa kæru upp á e-n, to give in a complaint against one, Dipl. ii. 13.
    2. gefa sér um …, to give oneself trouble about, take interest in, mostly followed by a noun; gefa sér fátt um e-t, to take coolly; gefa sér mikit um, to take great interest in; Þorfinnr lét gefa honum mat, en gaf sér lítið at honum, but else took little notice of him, Grett. 96; ekki er þess getið, at hann gæfi sér mikit um, that he shewed great interest, Fms. i. 289; mun ek mér ok ekki um þetta gefa, I will let this pass, not take offence at it, Boll. 354; en ef til mín kæmi tveir eða þrír, þá, gaf ek mér ekki um, then I took no notice of it, Fms. ii. 151; konungr gaf sér fátt um þat, Fb. i. 261; hann þóttisk vita hvat keisaranum mislíkaði ok gaf sér þó ekki um at sinni, Fms. vi. 71; ok gáfu sér ekki um viðbúnaðinn, vii. 87; so also, Skúli gaf sér litið at hvat biskup sagði, S. troubled himself little at what the bishop said, Bs. i. 873:—akin is the mod. phrase, eg gef ekki um það, I do not want it; gefðu ekki um það, do not care for it, mind it not; eg gaf ekki um að sjá það, I did not want to see it, etc.
    3. gefa staðar, to stop; lét hann þá staðar gefa róðrinn, he stopped rowing, Fms. vi. 384; konungr gaf staðar ok hlýddi til frásagnar þeirra, viii. 400; ok þá er sá íss gaf staðar ok rann eigi, Edda 3; ok þeir gefa eigi stað ferðinni fyrr en þeir kómu norðr, 151 (pref.); svá at staðar gaf (MS. naf) höndin við sporðinn, 40.
    VI. to give out, deal out; hón bað gefa sér drekka, bade give him to drink, Eg. 604: to give a dose, gefa e-m eitr, Al. 156:—absol. to give fodder to cattle, gefa göltum, Hkv. 2. 37; gefa nautum, kúm, hestum, Sturl. ii. 42, Gísl. 28:—gefa á, to dash over, of sea-water, cp. ágjöf: to pour water on, var gluggr á ofninum syá at útan mátti á gefa, Eb. 134; síðan lét hann gefa útan á baðit í glugg, 136; gefa á ker, to fill a goblet, Clar.: metaph. to press on, gefr Ormr þá á, Fb. i. 530 (in wrestling).
    VII. with prepp., fyrir-gefa, to forgive, freq. in mod. usage, but scarcely found in old writers; so also gefa til, cp. Dan. tilgive, D. N., vide Safn i. 96, (rare and obsolete):—gefa upp, to give up; gefa upp gamalmenni, to give old people up, let them starve, Fms. ii. 225; gefa upp föður eða móður, 227; bændr báðu hann gefa upp eyna, Grett. 145: to remit, en þó vil ek nú upp gefa þér alla leiguna, Nj. 128; gaf honum upp reiði sína, Fms. x. 3, 6; ok gefit oss upp stórsakir, ii. 33; Brján konungr gaf upp þrysvar útlögum sínum inar sömu sakir, Nj. 269: absol., hvárt vilit þér gefa honum upp, pardon him, 205; gefa upp alla mótstöðu, to give up all resistance, Fms. ix. 322; gefa sik upp, to give oneself up, surrender, i. 198; þá gefum vér upp várn stað, 104; gefa upp ríki, konungdóm, to give up the kingdom, abdicate, resign, x. 4, xi. 392: to give up, hand over to one, Magnús konungr gaf honum upp Finnferðina með slíkum skildaga, vii. 135; ek vil gefa ykkr upp búit at Varmalæk, Nj. 25; allir hafa þat skaplyndi at gefa þat fyrst upp er stolit er, 76: to give up, leave off, gefa upp leik, to give up playing, Fas. iii. 530; gefa upp horn, Fms. vi. 241: to exhaust, empty, upp ætlu vér nú gefnar gersimar yðrar, vii. 197.
    B. IMPERS., a naut. term; e-m gefr byri, byr (acc. pl. or sing.), one gets a fair wind; gaf þeim byr ok sigla þeir í haf, Nj. 4; gaf þeim vel byri, 138; er þeir vóru búnir ok byr gaf, Eg. 99: so also absol. with or without dat. of the person, gaf kaupmönnum burt af Grænlandi, the sailors got a wind off Greenland, so as to sail from it, Fb. iii. 454; því at eigi gaf suðr lengra, Fms. ii. 185; gaf þeim vel, ix. 268; gaf honum ílla, x. 4; gaf honum eigi austan, Nj. 63: so in the saying, svo gefr hverjum sem hann er góðr.
    2. in other phrases, to get a chance; ef færi (acc.) gefr á, if you get a chance, Nj. 266; halda njósnum, nær bezt gæfi færi á honum, to keep a look-out, when there was best chance to get at him, 113; til þess gefr nú vel ok hógliga, ‘tis a fair and easy opportunity for that, Al. 156; mæltu menn at honum hafði vel gefit til ( had good luck) um hefndina, Fms. vii. 230; ef yðr (dat.) gefr eigi missýni í þessu máli, if you are not mistaken in this matter, Fbr. 32; gaf þeim glámsýni (q. v.) er til vóru komnir, Sturl. i. 179, Stj. 401; þá gaf mér sýn, then I beheld (in a vision), Fms. vii. 163; þat gaf öllum vel skilja, it was clear for all to understand, it lay open to all, vi. 70; e-m gefr á að líta, one can see, i. e. it is open and evident.
    C. REFLEX., gefask vel (ílla), to shew oneself, prove good ( bad); það sé ván at þú gefisk honum eigi vel, er þú gefsk öllum öðrum mönnum ílla, Nj. 32; eigi deilir litr kosti ef þú gefsk vel, 78; hversu gafsk Björn þér, Kári, 265; opt hafa mér vel gefisk yður ráð, your counsels have often proved good to me, Ld. 252; hefir þeim þat ok aldri vel gefisk ( it has never turned out well) í þessu landi, Fms. vii. 22; ílla gefask ílls ráð, a saying, Nj. 20; hétu allir góðu um at gefask vel (i. e. to fight manfully), Fms. vii. 262:—to happen, turn out, come to pass, sem síðan gafsk, x. 416; svá honum gafsk, so it turned out for him, Sl. 20; ok svá gæfisk, ef eigi hefði Guð þá sína miskun til sent, and so it would have come to pass, unless …, Fms. x. 395:—gefsk mér svá, it seems to me so, methinks it is so, Karl. 290, 308 (vide A. V. 2. above); þat allsheri at undri gefsk, to all people it is a wonder, Ad. 18; e-m er e-t svá gefit, to be so and so disposed, to think so and so of a thing; ef þér er þetta svá gefit sem þú segir, Fms. v. 236; svá er mér gefit, son minn, at ek em þér fegin orðin, Ó. H. 33; sagði hann at svá mundi jarli gefit, Fms. ix. 244; en svá ætla ek flestum lendum mönnum gefit, at eigi munu skiljask frá Skúla jarli, 429, v. l.; þyki mér ok sem svá muni flestum gefit, at fé sé fjörvi firr, Ld. 266; en þat mun þó mestu um stýra hversu Þórdísi er um gefit, 302; síðan talaði konungr þetta mál við systur sína, ok spurði hversu henni væri um þetta gefit, Fms. ii. 221: of the gifts of nature, mikill máttr er gefinn goðum várum, Nj. 132; ok er þat mál manna, at henni hafi allt verit ílla gefit þat er henni var sjálfrátt, i. e. that she was a bad woman in everything of her own making (but well gifted by nature), 268; ok svá er sagt at honum hafi flestir hlutir höfðinglegast gefnir verit, 254.
    2. with prepp., gefask upp, to give up, give in, surrender, Nj. 64, 124, Eg. 79: mod. to lose one’s breath: upp gefinn, upset; eigi þykjumk ek upp gefinn þó at ek sjá smávofur, Grett. 112; eigi þyki mér vit upp gefnir, ef vit veitumk at, 131; en þó at þeir feðgar sé ríkir menn, þá eru vér þó ekki upp gefnir fyrir þeim, Fb. ii. 195: in mod. usage, exhausted, having lost one’s breath, eg er uppgefinn; also of a horse, hann gafsk upp, harm er stað-uppgefinn:—e-m gefsk yfir, to do wrong, commit a fault, fail; þat mæla menn at þessi hlutr hafi konunginum yfir gefisk helzt, Fms. xi. 283; ef göfgum mönnum gáfusk stórir hlutir yfir, if the noble gave gross offence, did evil things, Bs. i. 107; engi er svá vitr at eigi gefisk yfir nokkut sinn, Karl. 451:—to give oneself to one, gefask Kristi, N. G. L. i. 339; gefsk þú hánum þá í dag með Guði, Nj. 157; gefask á vald e-s, to give oneself into another’s power, Fms. ix. 479.
    II. recipr. to give to one another; gefask gjöfum, Bret. 48; gáfusk þeir gjöfum áðr þeir skildu, Bs. i. 274.
    III. part. gefinn, given to a thing, in a spiritual sense, devout; g. fyrir bækr, lestr, smíðar, etc., given to books, reading, workmanship, etc.

    Íslensk-ensk orðabók > GEFA

  • 114 SÖK

    (gen. sakar, pl. sakar or sakir), f.
    1) charge, the offence charged;
    sönn sök, a true charge;
    gera sakar á hendr sér, to incur charges;
    gera sakir við e-n, to do offence or harm to one;
    sannr at sök, proved (found) guilty;
    gefa e-m (upp) sakir, to remit a charge;
    gefa e-m sök (sakar) á e-u, gefa e-m e-t at sök, to make a charge against one;
    fœrast undan sökum, to plead not guilty;
    vera (bundinn) í sökum við e-n, to have done offence to one (konungr tók stór gjöld af bóndum þeim, er honum þóttu í sökum við sik);
    2) suit, action, in court;
    ek á sjálfr sök á því, that is my own affair;
    sækja e-n sökum, to prosecute one;
    svæfa allar sakar, to settle all causes;
    fara með sökina, to conduct the suit;
    segja fram sök sína, to declare ones suit;
    3) effect;
    hafa ekki at sök, to effect nothing;
    tók Þóroddr þá at vanda um kvámur hans, ok hafði ekki at sök, but to no effect;
    4) cause, reason (þótti konungi sakir til, þótt hann hefði eigi komit);
    fyrir hverja sök, for the sake of what, why?
    fyrir þá (þessa) sök, for that reason, therefore;
    af þeim sökum, from that cause (svá lauk þessu, at húsfreyja lézt af þeim sökum);
    fyrir e-s sakir or sökum, for the sake of, because of;
    fyrir ástar sakir, for love’s sake;
    with respect to (skyldi boðit verða sem vegligast, bæði fyrir tilfanga sakir ok fjölmennis);
    fyrir mínum sökum, for my sake, for my part;
    um sakar þínar, for thy sake;
    of time, um nokkurra nátta sakir, for a few nights;
    of (um) stundar sakir, for a while;
    um sinns sakir, for this once;
    um nætr sakir, for one night;
    sakir e-s, sökum e-s = fyrir sakir e-s, fyrir sökum e-s.
    * * *
    f., gen. sakar, dat. sök, and older saku, which occurs on Runic stones; pl. sakar, later sakir; a gen. sing. söku or saku (from saka, u, f.) remains in the compds söku-dólgr, söku-nautr: [Ulf. sakjo = μάχη; A. S. sacu; Engl. sake; Germ. sache; Dan. sag; Swed. sak.]
    A. A charge, then the offence charged, guilt, crime, like Lat. crimen; göra sakar á hendr sér, to incur charges, Ld. 44; sannr at sök, guilty, Nj. 87, Grág. i. 75; sök er sönn, a true charge, 294; sakar allar skulu liggja niðri meðal okkar, Grág. i. 362; svæfa sakar, Gm. 15; semr hann dóma ok sakar leggr, Vsp. 64; ef sakar görask þær skal fé bæta, Ísl. ii. 380; bæta sakir þær allar með fé er görzk höfðu í þeim málum, Eg. 98; nú er sagt hvaðan sakar görðusk, Hkv.; veiztú hverjar sakir ek á við konung þenna? … hann hefir drepit föður minn, Fas. ii. 532; þeim megin siglu er menn eigu síðr sakir við menn, Grág. ii. 137; gefa e-m upp sakir, to remit a charge, Ld. 44; or, gefa e-m sakir, id., Fms. x. 326; gefa e-m sök (sakar) á e-u, to make a charge against one, Landn. 145; gefa e-m e-t að sök, id., Fms. i. 37; bera sakar á e-n, to bring a charge against, Hkr. i. 168; eiga sakar við e-n, to have a charge against a person; færask undan sökum, to plead not guilty, Fms. xi. 251; verjask sök, id., Grág. i. 38; lúka sökum með sér, to settle the charges brought by one against the other, 361; líta á sakar úreiðr, Fms. i. 15; vera bundinn í sökum við e-n, to stand committed, Eg. 589, Fms. i. 61.
    2. the offence charged; falla í sök, to fall into crime, Sks. 575; fyrir sakir ( for wrongs committed) skyldi niðr falla þriðjungr gjalda, Fms. ix. 227; dauða verðr fyrir sökina, Sks. 575 B; fyrir-gef oss várar sakar ( our trespasses), Hom. 158; fyrir hví var hann píndr, eða hvat sök görði hann? Bs. i. 9.
    II. a law phrase, a plaint, suit, action in court; ef hann á sök at sækja, þá er …, Grág. i. 64; sakar-aðili, a plaintiff, Grág. passim; eiga sök í dómi, i. 74; sækjandi ok sakar verjandi, 17; á sá sök er …, he owns the case, i. e. is the right plaintiff, 38; fara með sök, to conduct a suit, 37, Nj. 86; færa fram sök, Grág. i. 83; segja fram sök, 39, 43, Nj. 36, 87, 110, 187; sök fyrnisk, is prescribed, Grág. i. 381; í salti liggr sök ef sækendr duga, see salt; göra tvær sakar ór vígi ok fram hlaupi, ii. 35; hafa sök at sækja, or, hafa sök at verja, i. 37, 76; hafa sök á hendi e-m, 75; hluta sakir, 74, 104; lýsa sakar, 19, Nj. 110; lýsa sök á hönd e-m, 18, 19, 110; selja e-m sök á hendr e-m, at þú mættir hvárki sækja þína sök né annarra, 99; sækja svá sök sína, Grág. i. 75; hafa sök at sækja, etc.; verja sök, 298; eiga sök á e-u, to have a suit against one, of the injured person; hvat hafðir þú til gört áðr?—þat er hann átti enga sök á, what hast thou done?That for which he had no ground for complaint, i. e. which did not concern him, Nj. 130; eg á sjálfr sök á því, that is my own affair; dómar fara út til saka, the courts are sitting to hear the pleadings, 295; því at eins verðr sökin ( the action) við hann, ef …, 405; bjóða sök á þingi, N. G. L. i. 20; sökin Tyrfings, the case of T., Nj. 100, 101; þriggja þinga sök, a case lasting three sessions, Grág. i. 441, ii. 233; tólf aura, sex aura, merkr, þriggja marka sök, an action for three marks, N. G. L. i. 81, 82, Grág. i. 405, ii. 113; víg-sök, a case of manslaughter; fjörbaugs-sök, skóggangs-sök, a case, action of outlawry, passim; borgit málinu ok svá sökinni, the case and the suit, Nj. 36.
    2. spec., persecution; sök eða vörn, Grág. i. 17, (rare, see sókn); at sökum öllum ok svá at vörnum, 104.
    3. phrases; hafa ekki at sök, to no effect; hann kvað sér þó þungt, at nokkut mundi at sök hafa, Eb. 53 new Ed.; tók Þóroddr at vanda um kvámur hans, ok hafði ekki (not eigi) at sök, 50 new Ed.; ok hafði ekki vætta at sök, Fms. viii. 18; hann eggjar lið sitt ok hafði gott at sök, Flóv. 44.
    III. a ‘sake,’ cause; eru fleiri vinda sakir, are there more causes of the winds? Rb. 440; þótti konungi sakir til þótt hann hefði eigi komit, Fms. xi. 13; hann skal segja hvat at sökum er, what is the reason, cause? Grág. i. 310; sú var sök til þess, at …, Fms. i. 153; brýnar sakar, Al. 7; fyrir hverja sök, for the sake of what? wherefore? Fms. i. 81; af sök nökkurar óvináttu, for the sake of, because of, Hom. 20.
    2. adverbial phrases; fyrir sakar (sakir) e-s, for the sake of, because of; fyrir sakir orma, Al. 1; beztr kostr fyrir sakir frænda …, Glúm. 348; er þér þat sjálf-rátt fyrir sakir höfðing-skapar þíns, Nj. 266; fyrir tignar sakir várrar ok lands siðar, 6; fyrir styrks sakar ok megins, Eg. 107; fyrir úrækðar sakar, … fyrir veðrs sakar, K. Þ. K.; fyrir ástar sakir, Nj. 3: leaving out ‘fyrir,’ whereby sakar (acc.) becomes quite a preposition; sakir harma várra, Lv. 67; sakar refsingar ok ástar sakar við hina, Sks. 666 B; sakir þess at hann var ekki skáld, Fb. i. 215; sakir (þess) at hann var gamall, Fas. iii. 260: acc., fyrir þínar sakir, Nj. 140; fyrir várar sakir, Fms. vii. 190; um sakar e-s, id.; um konu sakar, Grág. ii. 62; of óra sök, Skv. 3. 49: temp., um nökkorra nátta sakir, for a few nights, Fms. i. 213; of stundar sakir, for a while, Nj. 139, Al. 99, Fms. xi. 107; um viku sakir, a week’s respite, Eg.; um hríðar sakar, a while, Mar., Al. 83; gefa mat um máls sakir, for one meal, Vm. 16; um sinn sakir, for this once, Ld. 184, 196, 310, Þórð. 36 new Ed.:—dat. plur. sökum, placed after a genitive, in which case even indeclinable fem. nouns for the sake of euphony assume a final s; af hennar sökum, for her sake, Ver. 44; af frændsemis sökum, Grág. ii. 72; af hræsnis sökum, Hom. 23; at sinn sakum, for this once, Sks. 483 B; fyrir þeim sökum, on that account, Grág. i. 48; fyrir veðrs sökum, K. Þ. K.; fyrir aldrs sökum, for old sake, Fms. xi. 50; fyrir veilendi sökum, Grág. i. 41; fyrir fáfræðis sökum ok úgá, Bs. i. 137; fyrir mínum sökum, for my sake, Þorst. St. 54; at hann mundi eigi mega vera einn konungr fyrir Áka sökum, Fms. xi. 46; sökum snjóvar, Lv. 25; fylgir þar enn sökum þess því goðorði alþingis-helgun, Landn. 336 (Append.), and passim.
    B. COMPDS: sakaraðili, sakaráberi, sakabætr, sakadólgr, sakareyrir, sakarferli, sakafullr, sakargipt, sakalauss, sakamaðr, sakarspell, sakarstaðr, sakartaka, sakartökuváttr, sakartökuvætti, sakarvandræði, sakarvörn.

    Íslensk-ensk orðabók > SÖK

  • 115 предъявить обвинение

    2) Colloquial: slap a charge
    4) Diplomatic term: bring a charge against (кому-л.), file a charge
    5) Scottish language: panel
    6) Jargon: brace
    7) Astronautics: indict
    8) leg.N.P. charge

    Универсальный русско-английский словарь > предъявить обвинение

  • 116 возбуждать дело

    Универсальный русско-английский словарь > возбуждать дело

  • 117 muovere

    1. v/t move
    2. v/i partire move off (da from)
    muovere incontro a qualcuno move towards s.o.
    * * *
    muovere v.tr.
    1 to move (anche fig.): muovere la testa, to move one's head; l'acqua muove la ruota del mulino, the water drives (o moves) the millwheel; questa leva muove l'intero congegno, this lever moves the whole mechanism; non muovetelo finché non arriva il dottore, don't move him until the doctor comes; muovere una pedina, to move a piece; il cane muoveva la coda, the dog wagged its tail; chi ha mosso i miei libri?, who shifted my books?; il vento muoveva le foglie, the wind was stirring the leaves; muovere il fuoco, to poke the fire; muovere un passo, to make (o to take) a step; muovere i primi passi, (anche fig.) to take one's first steps; non muoverebbe un dito per aiutarmi, he wouldn't lift a finger to help me // (mil.): muovere il campo, to break camp; muovere le truppe, to move troops // (Borsa) muovere la posizione, to substitute one's securities portfolio
    2 ( sollevare) to raise, to bring* up: muovere guerra contro un paese, to wage war on a country; muovere critiche, to criticize; muovere difficoltà, to raise (o to make) difficulties; muovere un dubbio, to raise a doubt; muovere rimproveri a qlcu., to scold (o to reproach) s.o. // (dir.): muovere causa a qlcu., to sue s.o.; muovere un'accusa a qlcu., to indict s.o. (o to bring a charge against s.o.)
    3 ( indurre) to move, to induce, to prompt: che cosa lo mosse a farlo?, what moved (o induced) him to do it?; muovere qlcu. al pianto, al riso, alla pietà, to move s.o. to tears, to laughter, to pity; è mosso solo da interessi personali, he is only acting out of personal interest
    v. intr. to move: la strada muove dal paese, the road starts from the village; muovere alla volta di un luogo, to set off (o out) for a place; muovere in direzione di, to move in the direction of; muovere verso, to move towards.
    muoversi v.rifl. o intr.pron.
    1 to move; to stir: non riusciva a muovere a causa di un forte dolore, she couldn't move because of a severe pain; ho proprio voglia di muovermi, I really want to stretch my legs; nessuno si mosse quando entrai, nobody stirred when I went in; nessuno si mosse in suo aiuto, (fig.) nobody moved to help him; non mi muoverò da qui, I shan't move from here; non mi sono mosso da casa, I haven't set foot outside the house; quel bambino non fa che muovere, that child is never still (o is always on the go); non posso muovermi perché aspetto una telefonata, I can't move because I'm waiting for a phonecall // se non ti muovi perderai il treno, if you don't hurry up you'll miss the train; muoviti!, hurry up! (o fam. get a move on!); ti muovi?, are you coming? // eppur si muove!, but it does move!
    2 (fig.) ( commuoversi) to be moved: si mosse a compassione del cane e se lo portò a casa, he was moved by pity at the sight of the dog and he brought it home.
    * * *
    1. ['mwɔvere]
    vb irreg vt
    1) (gen) to move, (macchina, ruota) to drive

    muovere i primi passi — to take one's first steps, fig to be starting out

    2)

    (fig : sollevare) muovere un'accusa a o contro qn — to make an accusation against sb

    muovere guerra a o contro qn — to wage war against sb

    3)

    (commuovere) muovere a compassione — to move to pity

    4) Scacchi to move
    2. vi (aus essere o avere)
    1) (gen) to move

    muovere verso; muovere in direzione di — to move towards

    2)

    (derivare) muovere da — to derive from

    2) (sbrigarsi) to hurry up, get a move on

    muoviti, o perdiamo il treno! — hurry up, or we'll miss the train!

    muoviti, cammina! — hurry up and get moving!

    4. vip (muoversi)
    1)

    (commuoversi) muoversi a compassione o pietà — to be moved to pity

    * * *
    ['mwɔvere] 1.
    verbo transitivo
    1) (mettere in movimento) to move [braccio, gamba, testa, meccanismo]
    2) (spostare) to move [tavolo, sedia, cursore]; to move, to advance [ pedina]
    3) fig.

    muovere qcn. a compassione, al pianto — to move sb. to pity, tears

    4) fig. (spingere) [sentimento, impulso] to drive [ persona]
    5) fig. (rivolgere) to make* [ accusa]

    muovere un'obiezione contro qcn. — to object to sb

    2.
    verbo intransitivo (aus. essere, avere)

    muovere incontro a qcn. — to go to meet sb

    2) fig. (derivare)

    il tuo discorso muove da... — your speech is based on

    3.
    verbo pronominale muoversi

    non muoverti, arrivo! — don't move, I'm coming!

    2) fig. (sbrigarsi)

    su, muoviti! — go on! get moving!

    3) fig. (adoperarsi)
    4) fig. (cavarsela)
    5) fig. (recedere)
    ••
    * * *
    muovere
    /'mwɔvere/ [62]
     1 (mettere in movimento) to move [braccio, gamba, testa, meccanismo]
     2 (spostare) to move [tavolo, sedia, cursore]; to move, to advance [ pedina]; il vento muove le foglie the breeze stirs the leaves
     3 fig. muovere qcn. a compassione, al pianto to move sb. to pity, tears; muovere al riso to provoke laughter
     4 fig. (spingere) [sentimento, impulso] to drive [ persona]
     5 fig. (rivolgere) to make* [ accusa]; muovere un'obiezione contro qcn. to object to sb.
     (aus. essere, avere)
     1 (avanzare) muovere incontro a qcn. to go to meet sb.
     2 fig. (derivare) il tuo discorso muove da... your speech is based on...
    III muoversi verbo pronominale
     1 to move; non muoverti, arrivo! don't move, I'm coming! non si muove più di casa he doesn't go out any more
     2 fig. (sbrigarsi) muoviti! siamo in ritardo get a move on! we're late! su, muoviti! go on! get moving!
     3 fig. (adoperarsi) nessuno si mosse per aiutarmi nobody made a move o intervened to help me
     4 fig. (cavarsela) - rsi bene in un luogo to be well acquainted with a place; non sa come -rsi in società he's got no social skills
     5 fig. (recedere) non si muoverà dalla sua posizione he won't budge from his position
    muovere guerra a to wage war against o on; non muovere un dito not to lift a finger.

    Dizionario Italiano-Inglese > muovere

  • 118 επαιτιάσθαι

    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: pres inf mp
    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: pres inf mp

    Morphologia Graeca > επαιτιάσθαι

  • 119 ἐπαιτιᾶσθαι

    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: pres inf mp
    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: pres inf mp

    Morphologia Graeca > ἐπαιτιᾶσθαι

  • 120 επαιτιησάμενος

    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (epic ionic)
    ἐπαιτιάομαι
    bring a charge against: aor part mp masc nom sg (attic ionic)

    Morphologia Graeca > επαιτιησάμενος

См. также в других словарях:

  • bring a charge against — blame, accuse, indict …   English contemporary dictionary

  • bring a charge — (law) To accuse (with against) • • • Main Entry: ↑charge …   Useful english dictionary

  • charge — The document evidencing mortgage security required by Crown Law (law derived from English law). A Fixed Charge refers to a defined set of assets and is usually registered. A Floating Charge refers to other assets which change from time to time (… …   Financial and business terms

  • charge — 1 n 1 a: something required: obligation b: personal management or supervision put the child in his charge c: a person or thing placed under the care of another 2: an authoritative instr …   Law dictionary

  • bring — [brɪŋ] verb brought PTandPP [brɔːt ǁ brɒːt] LAW bring a case/​charge/​suit/​lawsuit to organize a legal case against someone: • a string of lawsuits brought by jobseekers who think they re the victims of discrimination • Company directors are… …   Financial and business terms

  • charge — I n. accusation 1) to bring, level, make a charge; to prefer, press charges 2) to concoct, cook up, fabricate, trump up a charge (they trumped up various charges against her) 3) to prove, substantiate a charge 4) to face a charge 5) to dismiss,… …   Combinatory dictionary

  • charge — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun 1 price asked for sth ADJECTIVE ▪ heavy, high ▪ nominal, reasonable, small ▪ minimum ▪ fixed …   Collocations dictionary

  • charge — charge1 W1S1 [tʃa:dʒ US tʃa:rdʒ] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(price)¦ 2¦(control)¦ 3¦(somebody/something you look after)¦ 4¦(crime)¦ 5¦(blame)¦ 6¦(attack)¦ 7¦(effort)¦ 8¦(electricity)¦ 9¦(explosive)¦ 10¦(strength of feelings)¦ …   Dictionary of contemporary English

  • charge */*/*/ — I UK [tʃɑː(r)dʒ] / US [tʃɑrdʒ] noun Word forms charge : singular charge plural charges 1) [countable/uncountable] an amount of money that you have to pay, especially when you visit a place or when someone does something for you You will have to… …   English dictionary

  • charge — 1 noun 1 PRICE (C, U) the amount of money you have to pay for goods or services: Gas charges will rise in July. (+ for): When you buy a suit, there is no charge for any alterations. | free of charge (=at no cost): Your order will be delivered… …   Longman dictionary of contemporary English

  • charge — charge1 [ tʃardʒ ] noun *** ▸ 1 amount of money to pay ▸ 2 when someone is accused ▸ 3 amount of electricity ▸ 4 an attack running fast ▸ 5 amount of explosive ▸ 6 someone you take care of ▸ 7 ability to cause emotion ▸ 8 instruction to do… …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»